ځيني تجربیات او حدسیات:

۱ - د هوښيار خبره چې هر څومره کوچنۍ وي بيا هم مهمه ده.
۲ - د مسلمان لپاره تکبر چې هر څومره لږ وي بيا هم بد دی.
۳ - د عالم لپاره تنګ نظري چې هر څومره کوچنۍ وي بيا هم نيمګړتيا ده.
۴ - د ډاکټر لپاره بې غوري چې هر څومره کوچنۍ وي بيا هم جرم دی.
۵ - د مفتي لپاره بې باکي چې هر څومره کوچنۍ وي بيا هم ناپوهي ده.
۶ - د تجار لپاره بخيلي چې هر څومره لږ وي بيا هم ناشکري ده.
۷ - د طالب العلم لپاره ايله سري چې هر څومره لږ وي بيا هم تاواني ده.
۸ - د رئيس او مشر لپاره غفلت چې هر څومره لږ وي بيا هم ضعف د مديريت دی.
۹ - د ټليفون سره چې هر څومره احتياط وشي بيا هم مزاحم او د وخت اشغال کوونکی دی.
۱۰ - د بدعت لپاره چې هر څومره دلائل وتوږل شي بيا هم حرام دی.
۱۱ - د ديموکراسۍ لپاره چې هر څومره اړتياوي په ګوته شي بيا هم کفري قانون دی.
۱۲ - حاسد ته چې هر څومره ځان سپين کړې بيا هم د شک په سترګه درته ګوري.
۱۳ - مبتذلي رسنۍ چې هر څومره کنټرول کړې بيا هم خپل کار کوي.
۱۴ - خلقي، پرچمي او شعله اي چې هر څومره عبادت وکړي بيا هم د دين غمخور نه شي جوړېدلای.
۱۵ – بدعتي انسان چې هر څومره د بدعت څخه توبه وباسي بيا هم د بدعت سره رابطه نه قطعه کوي.
۱۶ – سرټمبه انسان ته چې څومره دلائل ووايې بيا هم دی خپله سرټمبګي کوي.
۱۷ – درواغجن انسان حافظه نه لري او کم عقل تجربه نه لري.
۱۸ – جامد فکر والا انسان چې هر څومره جهانګرده شي بيا هم هر شی پر خپل فکر جوړوي.
۱۹ – پوهه چې هر څومره لږ وي بيا هم تر ناپوهۍ ښه ده.
۲۰ – انډيوالي چې څومره صميمي وي خو چې همفکري نه وي پکې ارومرو يو وخت پرې کيږي.
مولوي نورالحق مظهري