چی نُـور د عقل نـوی اُور د نفس به دی تباه کـړی
چی درد دټولونوی غم دشخص به دی رسوا کړی
چی پیل د کار بی فکـره وی نو داسی به ختمیږی
چی نه به نتیجه ورکړی او نه به څوک پخلا کړی
د چاچی درباری سوې نور اختیار دی دځان نسته
مــزدور به د پـردو وی تابه ځان ته په ګــډا کـړی
ناســم کـار به په تا کــوي انــعام به یـې دده وی
چی کله ورته اړسې بس نـوسم به درته شا کـړی
نظـر یې په تا جـوړ وی او فتـویٰ یـې په تا سمه
وغونډی ته دی استوی تر څو دی سر سودا کړی
پــدې خاطــــر یـې غنـدم مظهـری درباری خـلګ
د بل په کشکارلو خپل خپلـوان ته غپ غپا کړی
