۱۴۰۱/۱۰/۱۰

ټول دي واوري!

پر اسلام، حنفيت، ديوبنديت او اسلامي امارت باندي منفي نيوکي نسو زغملای ځکه چي اسلام مو دين دی، حنفيت مو مذهب دی، دیوبنديت مو د مذهب تشريحي مسلک دی او اسلامي امارت مو سياست او منتخب نظام دی.
د هغه چا په وړاندي به تر خپله توانه قوي او چټکه مبارزه کوو چي دغه څلورو واړو ته په سپکه ګوري او يا يې هم پر ضد منفي تبليغات کوي.
مولوي نورالحق مظهري

لعنت څشی دی؟

ژباړه: حماد بن سلمه وايي: لعنت توروالی ندی چي په مخ کي ښکاره سي بلکي لعنت دا دی چي ته د يوې ګناه څخه نه وځې مګر دا چي په بلي ګناه کي لوېږې.
يعني د الله تعالی د رحمت څخه ليري کېدل د توروالي غوندي کومه خاصه نښه نلري چي په مخ کي ښکاره سي بلکي نښه يې دا ده چي ته پر ګناه باندي دوام کوې او چي کله د يوې ګناه څخه خلاص سې بيا د بلي ګناه لوري ته ور درومې.
نو که غواړی د الله تعالی د رحمت څخه ليري او ګوښه نسی نو د ګناه کولو سره مخه ښه وکړئ او په هيڅ صورت کي د ګناه کولو اراده مکوئ.
حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ؛ قَالَ: لَيْسَتِ اللَّعَنةُ بِسَوَادٍ يُرَى فِي الْوَجْهِ، وَلَكِنْ إِنَّمَا هُوَ أَنْ لَا تَخْرُجَ مِنْ ذَنْبٍ إِلَّا وَقَعْتَ فِي ذَنْبٍ.[المجالسة وجواهرالعلم765]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۱۰/۰۹

د هر مسلمان لپاره ځیني اړین او ضروري مسئولیتونه:

۱ – الله پاک ته متوجه کېدل او پوره تقوی غوره کول.
۲ – پر عباداتو باندي ځان مکلف ګڼل او د عبادت په کولو کي پوره جدیت کول.
۳ – د مسلمانانو تر مینځ یووالی او ورورولي راوستل او هر مسلمان ته د ځان په سترګه کتل.
۴ – په مسلمانانو کي د سیمي، ژبي او قوم پر بنیاد د تقسیم او وېش مخه نیول.
۵ – په مسلمانانو کي دا عقیده محکومول او ختمول چي د ښار خلګ د وطن خلګ بد بولي او د وطن خلګ د ښار خلګ بد بولي.
۶ – اسلامي شعائر پېژندل او د هغو درناوي ته ځان متعهد ګڼل.
۷ – د اسلام دین په پوره غور سره د ټولو اجتماعي ځانګړتیاوو او انساني غوراويو سره پېژندل.
۸ – ددین خدمت ته تر ټولو مخکي وړاندي کېدل خو دنورو سره هم پوره مرسته کول.
۹ – د مدرن اوعصری امکاناتو او تکنالوژۍ څخه ددين په ګټه کار اخيستل.
۱۰ – د مال په لاسته راوړلو کي داسي هڅه کول چي د حرام مال څخه ځان او خپله کورنې په پوره توګه وساتي.
۱۱ – د خپلو اولادونو فکري او عملي روزني ته پوره پاملرنه کول.
۱۲ – د هر هغه چا سره مرسته کول چي د اسلام لپاره په هره ذريعه خدمت کوي.
۱۳ ـ په تعليم، جهاد، دعوت او تصوف کي چي د اسلام ساتني او غځولو مهمي لاري دي عملي خدمت کول.
۱۴ ـ د اسلامي نظام سره هراړخيزه مرسته کول او د سمبالولو او بقاء لپاره يې د خپل توان سره سم کار کول.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۱۰/۰۸

مبارز ته خطاب

پنځه شيان بې ګټي او ضايع دي:

ژباړه: حسن بن خلال وايي: ځينو حکماوو ويلي دي: پنځه شيان ضايع او بې ګټي دي: په لمر کي د څراغ لګول، په ښره مځکه کي ښه باران کېدل، ښايسته ښځه عنين ته واده کول، ښه جوړه سوې ډوډې نيشه انسان ته ورکول او ناشکره انسان ته ښه کار کول.
څراغ په لمر کي هيڅ رڼا نکوي ځکه نو په لمر کي يې لګول بې فايدې کار دی، ښه باران ښره مځکي ته هيڅ ګټه نکوي ځکه نو ضايع او بې فايدې بلل کيږي، د ښايسته ښځي څخه عنين انسان هيڅ استفاده نسي کولای ځکه نو بې ګټي او بې فايدې بلل کيږي، نيشه سړی د ښه ډوډۍ په خوند نه پوهيږي ځکه نو بې فايدې بلل کيږي او ناشکره انسان د ښه کار په قدر نه پوهيږي ځکه نو بې ګټي او بې فايدې بلل کيږي.
نَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ الْخَلَّالُ؛ قَالَ: قَالَ بَعْضُ الْحُكَمَاءِ: خَمْسَةُ أَشْيَاءَ ضَائِعَةٌ: سِرَاجٌ يُوقَدُ فِي الشَّمْسِ، وَمَطَرٌ جَوْدٌ فِي سَبَخَةٍ، وَحَسْنَاءُ تُزَفٌّ إِلَى عِنِّين، وَطَعَامٌ اسْتُجِيدَ وَقُدِّمَ إِلَى سَكْرَانَ، وَمَعْرُوفٌ صُنِعَ إِلَى مَنْ لَا شُكْرَ لَهُ.[المجالسة وجواهرالعلم۷۱۳]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۱۰/۰۶

هغه څوک هوښيار دی چي وقايه کوي:

سفيان رحمه الله فرمايي: زياد وويل: هوښيار هغه ندی چي په کوم کار کي چي لوېدلي وي د هغه لپاره حيله جوړوي بلکي هوښيار هغه دی چي حيله جوړوي تر څو کار ته و نه لويږي.
يعني د مشکلاتو څخه د خلاصون په نسبت د مشکلاتو په وړاندي د وقايې جوړول ډېر مهم دی ځکه نو هغه څوک ډېر هوښيار دی چي مخکي تر دې چي په ستونزو کي واقع سي د ځان لپاره وقايه جوړوي او په ستونزوه کي د ځان لوېدلو مخنيوی کوي.
که شرعي اصولو او اساساتو ته مراجعه وکړو له ورايه به راته ثابته سي چي د ټولو مشکلاتو په وړاندي وقايه څومره مهمه ده؟
د بېلګي په ډول په حديث کي راځي: مَنْ بَاتَ فَوْقَ بَيْتٍ لَيْسَتْ لَهُ إِجَّارٌ فَوَقَعَ فَمَاتَ ، فَبَرِئَتْ مِنْهُ الذِّمَّةُ ، وَمَنْ رَكِبَ الْبَحْرَ عِنْدَ ارْتِجَاجِهِ فَمَاتَ ، فَقَدْ بَرِئَتْ مِنْهُ الذِّمَّةُ.[مسند احمد ۲۱۰۲۸]
ژباړه: څوک چي د داسي کور پر سر ويده سي چي بام ونلري نو دی ولوېږي دی د الله د حفاظت څخه خلاص دی -يعني تاوان يې خپل پر غاړه دی– او څوک چي د سند موجونو ته ځان واچوي نو غرق سي دی د الله د حفاظت څخه خلاص د –يعني تاوان يې خپل پر غاړه د-.
هدف ددې څخه دا دی چي مخکي تر دې چي د بام څخه ولويږي يا يې سند غرق کړي انسان بايد خپل تدابير ونيسي که يې نه نيسي نو مسئوليت يې خپل پر غاړه دی.
په بل حديث کي راځي: إذا قام أحدكم من الليل عن فراشه، ثُمَّ رجع إليه فإنه لا يدري ما خلف فيه بعده فلينفضه بإزاره...[ مسند البزار ۸۵۰۶]
ژباړه: کله چي يو څوک ستاسو څخه په شپه کي د خپل بستر څخه ولاړ سي چي بيرته راسي نو دی ندی خبر چي دده وروسته بستر ته څشی راغلی دی ځکه نو خپل بستر دي په خپلو کالو باندي وڅنډي.
يعني مخکي تردې چي په بستر کي يې مار، لړم او يا بل شي وچيچي دی بايد خپل بستر وګوري چي دغه شيانو ځای پکښې نه وي نيولی.
په بل حديث کي راځي: إِنَّ هَذِهِ النَّارَ إِنَّمَا هِيَ عَدُوٌّ لَكُمْ فَإِذَا نِمْتُمْ فَأَطْفِئُوهَا عَنْكُمْ.[صحيح البخاري ۶۲۹۴]
ژباړه: دغه اور ستاسي دښمن دی نو کله چي ويده کېږی د ځانونو څخه يې مړ کړئ.
يعني مخکي تردې چي اور تاسو او يا ستاسو کور وسوځوي مړ يې کړئ بيا په آرامه ورته ويده سئ.
همداسي په حديث کي د ناروغيو په وړاندي د وقايې اړوند راځي: إِذَا سَمِعْتُمْ بِالطَّاعُونِ بِأَرْضٍ فَلاَ تَدْخُلُوهَا، وَإِذَا وَقَعَ بِأَرْضٍ وَأَنْتُمْ بِهَا فَلاَ تَخْرُجُوا مِنْهَا.[صحيح البخاري ۵۷۲۸]
ژباړه: کله چي مو په يوځای کي د وبا واورېدل نو هلته مه ورځئ او چي کله په کوم چي ځای کي چي تاسي ياست هلته راسي نو د هغه ځای څخه مه وځئ.
همداسي نور ډېر احاديث او آيتونه سته چي انسان ته د وقايې او ځان ساتني سپارښتنه کوي.
نو بايد موږ د خپل توان سره سم د هري پيښي او ننګوني په وړاندي له مخکي څخه آمادګي ولرو تر څو خپله هوښياري هم په اثبات ورسوو او ځانونه هم د ستونزو څخه وساتو.
قَالَ سُفْيَانُ: قَالَ زِيَادٌ: لَيْسَ الْعَاقِلُ الذي يحتال للأمر إِذَا وَقَعَ فِيهِ، وَلَكِنِ الْعَاقِلُ الَّذِي يَحْتَالُ لِلْأَمْرِ أَنْ لَا يَقَعَ فِيهِ[المجالسة وجواهرالعلم۶۷۰]
مولوي نورالحق مظهري

څوک چي مو زړونو ځوروي:

د هیواد په تاریخ کي دوې توري ورځي:

د جدي شپږمه او د میزان پنځلسمه هغه دوې توري اوکرغېړني ورځي دي چي په هيواد کي د راپاتي کړاوونو پيلامه بلل کيږي.
د جدي په شپږمه د وخت مغرور، متکبر، ظالم، کمونستي کفري هيواد شوروي پر افغانستان باندي يرغل وکړ؛ هيواد يې اشغال کړ، آبادي يې ړنګه کړه او په مليونونو هيواد وال يې شهيدان کړه.
د شورویانو يرغل ته بې دينه کمونستانو زمنيه برابره کړه او شورويان يې هيواد ته راوستل چي د ډېر وحشت او بربريت ترڅنګ يې د هيواد د بدمرغۍ بنسټ کښېښود چي څو لسيزي يې ګران هيواد په اورونو کي وسوځوی.
زموږ اوسنی اسلامي نظام او مسلمان ولس بايد د شورويانو تېری او د کمونستیانو خباثت او خيانت هېر نکړي او هيڅوخت په افغاني ټولنه کي د کمونستانو لپاره د هيڅ ډول فعاليت اجازه ورنکړي.
د میزان پر پنځلسمه د وخت بل وحشي، د انسانيت نړيوال دښمن، بين المللي جنايتکار، د اسلامي هيوادونو ورانوونکی، د غاصبو يهودانو پلوی، د اسلامي مقدساتو سپکوونکی او د بشريت پر ټنډه باندي تور داغ امريکا پر هيواد يرغل وکړ، عامه تأسيسات يې وران کړه، د هيواد اقتصادي زېرمي يې وسوځولې، کلي اوښارونه يې وران کړه، ډله ايزي وژني يې وکړې، ودونه اوجنازې يې بمبار کړې، په زرهاوو انسانان يې ووژل او هيواد يې د لويي بدبختۍ خيټي ته ور واچوی.
د امريکايانو تيري ته بې دينه سيکولرانو لاره آواره کړه او د هغوی مخته را روان وه چي افغان مسلمان ولس يې د هغوی په بمبارونو او غټو بمونو باندي وسوځوی او هيواد يې د هري برخي د فساد ځاله وګرځول.
زموږ اوسنی اسلامي نظام بايد د بې دينه سيکولرانو په مقابل کي ډېر هوښيار وسي او هيڅوخت په هيڅه برخه کي د هيواد واک او اختيار ددوی په لاس ورنکړي کننه نو هم به مو دين راڅخه يوسي او هم به مو افغاني فرهنګ راڅخه لوټ کړي.
یا الله دغه اسلامي نظام مو راته وساتې او په هیواد کي يي د ټولو هيوادوالو لپاره د خدمت او د هيواد لپاره د حريت ساتني جوګه وګرځوې.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۱۰/۰۵

حسد کوونکی د الله تعالی دښمن دی:

ژباړه: ابن ابجر وايي: ما په ځينو کتابونو کي ليدلي دي چي الله تعالی فرمايي: حسد کوونکی انسان زما د نعمت دښمن دی، زما فيصلې او قضاء ته په خښم دی او زما په بندګانو کي زما په تقسيم باندي خوشحال ندی.
کوښښ وکړئ چي د هيڅ مسلمان سره حسد ونکړئ تر څو خدای مکړه د الله تعالی د نعمتونو دښمنان، د الله تعالی فيصلې ته په خښم او د الله تعالی په تقسيم باندي خوابدي و نه ګرځی.
په اصل کي حسد کول د الله تعالی سره دښمني ده ځکه نو بايد هر مسلمان ځان ورڅخه وساتي او نور مسلمانان هم د حسد کولو څخه را وګرځوي.
قَالَ ابْنُ أَبْجَرَ: فِي بَعْضِ الْكُتُبِ: يَقُولُ اللهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: الْحَاسِدُ عَدُوُّ نِعْمَتِي، مُتَسَخِّطٌ لِقَضَائِي، غَيْرُ رَاضٍ بَقَسْمِي بَيْنَ عِبَادِي.[المجالسة وجواهرالعلم658]
مولوي نورالحق مظهري

هوښيار څوک دی؟(فقهي اصل)

ژباړه: سفيان ويلي دي: عمر بن العاص فرمايلي دي: هوښيار هغه ندی چي خير د شر څخه پېژني بلکي هوښيار هغه دی چي په دوو شرو کي غوره پېژني. 
يعني کله چي انسان د دوو تاوانونو او ضررونو تر مينځ راځي هوښيار هغه څوک دی چي هغه لږ ضرر و پېژني او په ګاللو يې ځان د لوی شر څخه خلاص کړي؛ هغه څوک هوښيار ندی چي خير د شر څخه جلا کولای سي ځکه ددې کار توان خو ډېری خلګ لري.
په عمومي ډول خير او شر سره بېل دي او د خير جلا کول د شر څخه دومره سخت کار هم ندی خو په دوو تاوانونو کي د آسانه او سپک پېژندل او بيا يې په ګاللو کي د سخت او غټ تاوان څخه د ځان ساتل ګران کار دی ځکه نو عمرو بن العاص رضي الله عنه دغه انسان هوښيار او عاقل بولي.
دا خبره زموږ په فقه کي هم يو اصل دی چي: کله د دوو تاوانونو تقابل سره راسي نو د ډېر تاوان د دفع کولو لپاره دي لږ تاوان وګالل سي.
په تبيين الحقائق کتاب کي راځي: کله چي د دواړو تاوانونو دفع کول ممکن نه وي نو ارومرو به د ډېر تاوان د دفع کولو لپاره لږ تاوان ګالل کيږي.
په شرح کي د سيرالکبير راځي: کله چي ځينو خلګو ته د ضرر رسولو څخه موږ هيڅ چاره ونلرو نو هغه لږ ضرر ته پر ډېر ضرر ترجيح ورکول کيږي.
ددغه اصل او قانون څخه موږ د ژوند په ټولو چارو کي استفاده کولای سو او په ټولو غير منصوصي مسائلو کي يې کارولای سو.
قال سفيان:قَالَ عَمْرُو بْنُ الْعَاصِ: لَيْسَ الْعَاقِلُ الَّذِي يَعْرِفُ الْخَيْرَ مِنَ الشَّرِّ، وَلَكِنِ الْعَاقِلُ الَّذِي يَعْرِفُ خَيْرَ الشَّرَّيْنِ.[المجالسة وجواهرالعلم670]
لَمَّا لَمْ يُمْكِنْ دَفْعُ الضَّرَرَيْنِ جَمِيعًا لَا بُدَّ مِنْ أَنْ يَتَحَمَّلَ أَدْنَى الضَّرَرَيْنِ لِدَفْعِ الضَّرَرِ الْأَعْلَى.[تبيين الحقائق باب الوصي]
وَإِذَا لَمْ نَجِدْ بُدًّا مِنْ إيصَالِ الضَّرَرِ إلَى بَعْضِ النَّاسِ ، تَرَجَّحَ أَهْوَنُ الضَّرَرَيْنِ عَلَى أَعْظَمِهِمَا.[شرح السيرالکبير]
مولوي نورالحق مظهري

دنيا د هر چا دښمنه ده:

ژباړه: عمر بن عبدالعزيز خپل کارکوونکي عدي بن ارطاة ته وليکل: دنيا د الله د دوستانو او دوښمنانو دښمنه ده؛ دوستان يې په غم اخته کړي او دښمنان يې خطا ايستلي دي.
د الله د دوستانو سره د دنيا دښمني دا ده چي دوی يې په غم اخته کړيدي ځکه دوی د دنيا په فتنه کي ډوب سويدي چي د مسلمان لپاره تر ټولو لوی غم دی او د الله د دښمنانو سره د دنيا دښمني دا ده چي دوی يې خطا ايستلي او مغروره کړي دي ځکه نو رښتينې لاره ورڅخه ورکه ده او پر باطل باندي روان دي.
كَتَبَ عُمَرُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ إِلَى عَامِلِهِ عَدِيُّ بْنُ أَرْطَأَةَ: أَمَّا بَعْدُ؛ فَإِنَّ الدُّنْيَا عُدُوَةُ أَوْلِيَاءِ اللهِ وَعُدُوَةُ أَعْدَاءِ اللهِ، أَمَّا أَوْلِياءُ اللهِ؛ فَغَمَّتْهُمْ، وَأَمَّا أَعْدَاءُ اللهِ؛ فَغَرَّتْهُمْ.[المجالسة وجواهرالعلم680]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۱۰/۰۴

مولوي نورالحق مظهري

https://twitter.com/m_mazharee
په تويټر کي راسره ملګري سئ او پسټ د نورو ملګرو سره هم شريک کړئ.
مننه

حاسد انسان څنګه خوشحاله کيږي؟

ژباړه: معاويه رضي الله عنه فرمايي: ټوله خلګ زه خوشحاله کولای سم مګر هغه څوک چي د نعمت له کبله حسد راسره کوي؛ ځکه هغه کس بېله دې چي هغه نعمت زوال سي په بل شي باندي نه خوشحاله کيږي.
دداسي چا څخه ځان ساته چي تا ته د الله لخوا پر درکړل سوي نعمت حسد درسره کوي ځکه داسي څوک ګرسره نه خوشحاله کيږي مګر داچي هغه نعمت ستا څخه زوال سي.
قَالَ مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي سُفْيَانَ رَضِيَ اللهِ عَنْهُ: كُلُّ النَّاسِ أَسْتَطِيعُ أَنْ أُرْضِيَهُ؛ إِلَّا حَاسِدَ نِعْمَةٍ؛ فَإِنَّهُ لَا يُرْضِيهِ إِلَّا زَوَالُهَا.[المجالسة وجواهرالعلم657]
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

د ماشومانو زده کوونکو تر مينځ عدالت وکړئ!

ژباړه: مجاهد فرمايي: د قيامت په ورځ به د قرآن ښوونکی را وغوښتل سي که يې د ماشومان تر مينځ عدالت کړی وو خو ښه دی او که يې نه وو کړی نو د ظالمانو سره به ودرول سي.
ګرانو ښوونکو! ددې  لپاره چي د قيامت په ورځ د ظالمانو سره و نه درول سی د خپلو ماشومانو زده کوونکو تر مينځ عدالت وکړئ او ټولو ته د خپلو بچيانو او وړونو په سترګه وګورئ.
عَنْ مُجَاهِدٍ؛ قَالَ: يُؤْتَى بِمُعَلِّمِ الْكُتَّابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، فَإِنْ كَانَ عَدَلَ بَيْنَ الْغِلْمَانِ، وَإِلَّا؛ أُقِيمَ مَعَ الظَّلَمَةِ.[المجالسة وجواهر العلم۶۱۹]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۱۰/۰۳

د ځانه څخه بې عزم او بې ارادې خلګ مه جوړوئ!

ژباړه: د حذیفه رضي الله عنه څخه روایت دی چي رسول الله صلی الله علیه وسلم و فرمایل: د ځانه څخه بې موقفه ( بې ارادې ) مه جوړوئ چي تاسو وایاست: که خلګو ښه کول موږ هم ښه کوو او که خلګو ظلم کوی موږ هم ظلم کوو. بلکي د عزم او ارادې خاوندان وسئ که خلګو ښه کول تاسو هم باید ښه وکړئ او که خلګو بد کول تاسو نو بیا ظلم مه کوئ.
توضیح: یعني د ځانه څخه داسي بې موقفه، بې عزمه او بې ارادې خلګ مه جوړوئ چي په هرشي کي بېله دې چي د ځانه سره فکر وکړی او مثبت په نظر کي ونیسی نورو خلګو ته ګوری او ځانونه داسي بولی چي که خلګو ښه کول موږ هم ښه کوو او که خلګو بد کول موږ هم بد کوو. بلکي ځانونه د عزم، موقف او ارادې خاوندان و بولئ د سالم عقل څخه په استفاده پر ځان باندي باور ولرئ او ځانونه داسي جوړ کړئ چي که خلګو ښه کارونه کول تاسو هم ښه کارونه وکړئ او که خلګو بد کارونه کول تاسو نو بیا بدکارونه او ظلم مه کوئ.
ددې حدیث څخه له ورایه ښکاري چي انسان باید هیڅ وخت په بدکارو کي په نورو خلګو پسې ولاړ نسي، او هیڅ وخت د بدکار په کولو کي د نورو خلګو کړه وړه د ځان لپاره دلیل و نه ګرځوي بلکي په ښه کارونو کي دي په خلګو پسې ځي خو په بدو کارونو کي دي په نورو خلګو پسې نه ځي.
همداسي ددې حديث څخه ښکاري چي انسان بايد د ځانه څخه خپلواک او مستقل نظر او پاليسي ولري او تل د نورو فکر ته و نه ګوري.
عن حُذَيْفَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-: لاَ تَكُونُوا إِمَّعَةً تَقُولُونَ إِنْ أَحْسَنَ النَّاسُ أَحْسَنَّا وَإِنْ ظَلَمُوا ظَلَمْنَا وَلَكِنْ وَطِّنُوا أَنْفُسَكُمْ إِنْ أَحْسَنَ النَّاسُ أَنْ تُحْسِنُوا وَإِنْ أَسَاءُوا فَلاَ تَظْلِمُوا.[سنن ترمذی۲۱۳۸]
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

د فکري او فرهنګي مبارزې اړتيا!

دا معلومه خبره ده چي په نظامي برخه کي مجاهدينو د نړۍ په سطحه تاريخ وګټی او د امريکا غوندي لوی نړيوال زبر ځواک يې مات کړ چي په نتيجه کي يې هيواد هم آزاد کړ او د امريکا لاسپوځی نظام يې هم ړنګ کړ.
خو پدې خاطر چي دلته امريکايانو د نظامي يرغل ترڅنګ فکري او فرهنګي يرغل هم کړی وو دېته ډېره اړتيا سته چي موږ د هيواد د استقلال وروسته خپله فکري او فرهنګي مبارزه نوره هم چټکه کړو ځکه آمريکايانو زموږ د ډېرو هيوادوالو فکرونه هم اشغال کړيوه او ددوی د فکري انحراف په موخه يې دلته ډېر زياد لګښتونه کړيدي چي د سمي کتني او پوره څېړني وروسته ددې خبري حقيقت سړي ته ښه په ډاګه کيږي.
د هيواد د مځکنۍ آزادۍ سره فکري اشغال سکوت دی خو ختم ندی، فکري اشغال پټ دی خو ورک ندی او اشغال سوي فکرونه چوپ دي خو آرام ندي ناست نو ځکه موږ ټولو ته په خاصه توګه فرهنګي مبارزينو او د ا.ا په رسمي چوکاټ کي مسئولينو او منسوبينو ته دا لازمه ده چي په هره برخه کي خپل فرهنګي فعاليتونه او خدمتونه څو برابره ډېر کړو او په لوړه کچه د منظم پلان له مخي د امريکائيتوب او سيکولرتوب ټغر د هيواد څخه ټول کړو.
اوس خو الحمدلله ټلويزيونونه، راډيوګاني، مجلې، ورځپاڼي، جوماتونه او ټولنيزي شبکې ټولي زموږ په واک کي دي، که موږ و غواړو هرډول مثبته استفاده ورڅخه کولای سو او ټولني ته هر ډول خپروني وړاندي کولای سو.
په هيواد کي الحمدلله موږ ډېر ښه با احساسه پوهان خلګ لرو چي په تخنيکي او نشراتي برخو کي ښه مسلکي کار کولای سي د هغوی څخه  بايد استفاده وکړو او په فکري او فرهنګي ميدان کي کار ورڅخه واخلو ترڅو مو په هيواد کي فکرونه هم برابر سي او د مسخ سوو فکرونو ناوړه پلانونه هم شنډ سي.
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

اسلام د اعتدال دين دی:

ژباړه: ای خلګو ځانونه په دين کي د سختۍ څخه وساتئ ځکه ستاسو مخکي خلګ په دين کي سختۍ هلاک کړه.
يعني دين پر ځان او خلګو باندي سخت مه نيسئ، هر شي ته هماغه شرعي مرتبه ورکړئ او په احکامو کي شرعي مراتب مه سره ګډوئ.
په شريعت کي د شرعي دلائلو پر بنسټ د کولو لپاره مختلف مراتب شتون لري لکه فرض، واجب، سنت، مستحب او مباح؛ د نه کولو لپاره هم مختلف مراتب سته لکه حرام، مکروه تحريمي او مکروه تنزيهي.
کله چي د انسان څخه دغه مراتب ګډوډ سي نو يا سختي ورڅخه کيږي يا سستي ځکه نو موږ بايد هر شي ته هماغه ټاکل سوې مرتبه ورکړو؛ که مباح او مستحب د سنت، واجب او فرض مرتبې ته ورسوو يا مکروه تنزيهي ته د حرام مرتبه ورکړو نو يقينا موږ په دين کي سختي کړېده او که فرض، واجب او سنت ته د مباح او مستحب په سترګه وګورو بيا نو يقينا موږ په دين کي سستي کړېده.
بله بڼه د سستۍ او سختۍ دا ده چي موږ منصوصي مسائلو ته د اجتهادي په سترګه او اجتهادي مسائلو ته د منصوصي په سترګه وګورو يعني که موږ په منصوصي مسائلو کي داسي تساهل وکړو لکه په اجتهادي مسائلو کي چي کيږي نو يقينا موږ په دين کي ډېره سستي کړېده او که په اجتهادي مسائلو کي تشدد وکړو او هغو ته د منصوصي مسائلو مرتبه ورکړو نو بيا يقنا چي موږ سختي او تشدد کړی دی.
اسلام د تشدد او سستۍ تر مينځ معتدل دين دی ځکه نو بايد موږ مسلمانان ځانونه د تشدد او سستۍ دواړو څخه وساتو او په اجتهادي مسائلو کي ځانونه معصوم او نور خلګ ګناهکار و نه بولو بلکي د اختلاف په زغملو سره ځانونه د نورو د تضليل، تشريک او تبديع څخه را وګرځوو.
همداسي زمانې او شرايطو ته په کتلو سره د تحکيم، تقنين او اجراء په برخو کي ښه معتدل او سالم سياست غوره کړو ترڅو د هر ډول صريحي نيمګړتياوو او هر اړخيزو مفاسدو څخه وساتل سو.
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِيَّاكُمْ وَالْغُلُوَّ فِي الدِّينِ ، فَإِنَّمَا أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمُ الْغُلُوُّ فِي الدِّينِ.[سنن ابن ماجة3029]
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

۱۴۰۱/۱۰/۰۲

ژوند د اغنياو او مرګ د فقيرانو:

کله چي عبدالله بن مبارک وفات کېدی نو خپل مريي نصر ته يې وويل: زما سر پر خاورو کښېږده؛ نصر په ژړا سو، عبدالله ورته وويل: پر څشي ژاړې؟ نصر ورته وويل: زما هغه ستا نعمتونه په ياد سوه چي ته پکښې وې خو اوس فقير او غريب مړ کېږې؛ عبدالله ورته وويل: چوپ سه! ما الله تعالی ته سوال کړی دی چي کله ما ته ژوند راکوي نو ژوند د اغنياو راکړي او چي کله ما مړ کوي نو مرګ د فقيرانو راکړي. بيا يې ورته وويل: ما ته د کلمې تلقين راکړه خو بيا ځلي يې په ما مه وايه مګر دا چي زه دويمه خبره وکړم.
لَمَّا حَضَرَتِ ابْنَ الْمُبَارَكِ الْوَفَاةُ قَالَ لِنَصْرٍ مَوْلَاهُ: اجْعَلْ رَأْسِي عَلَى التُّرَابِ. قَالَ: فَبَكَى نَصْرٌ، فَقَالَ لَهُ: مَا يُبْكِيكَ؟ قَالَ: أَذْكُرُ مَا كُنْتَ فِيهِ مِنَ النَّعِيمِ، وَأَنْتَ هُوَ ذَا تَمُوتُ فَقِيرًا غَرِيبًا. فَقَالَ لَهُ: اسْكُتْ؛ فَإِنِّي سَأَلْتُ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ يُحْيِيَنِي حَيَاةَ الْأَغْنِيَاءِ، وَأَنْ يُمِيتَنِي مِيتَةَ الْفُقَرَاءِ. ثُمَّ قَالَ لَهُ: لَقِّنِّي وَلَا تُعِدْ عَلَيَّ، إِلَّا أَنْ أَتَكَلَّمَ بِكَلَامٍ ثَانٍ.[المجالسة وجواهرالعلم387]
مولوي نورالحق مظهري

زويه جاهل خبري کوونکی مه کېږه!

ژباړه: لقمان حکيم خپل زوی ته وويل: ای زويه! هوښیار ګونګ وسه خو جاهل خبري کووونکی مه کېږه.
يعني د سکوت اختيار ستا لپاره ښه دی او ستا د هوښيارۍ ښګارندويي کوي تر دې چي په ناخبرۍ خبري کوې او د داسي شيانو په باره کي ږغېږې چي ته يې په اړه معلومات نلرې او يا غير شرعي او جنګجالي خبري تر خوله باسې.
قال لقمان لابنه: يا بني! كن أخرس عاقلاً, ولا تكن نطوقاً جهولاً.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۱۰/۰۱

د خبرو، کتلو او سکوت آداب:

ژباړه: عبدالله بن مبارک وايي: ځينو حکماوو ويلي دي: څوک  چي بېله ذکر څخه د الله په بل شي کي خبري کوي نو هغه بې فايدې خبري وکړې، څوک چي بېله عبرت اخيستلو کوم شي ته ګوري نو هغه خطا وتلی دی او څوک چي بېله فکره چوپ کښيني نو عبث کار يې کړی.
سَمِعْتُ ابْنَ الْمُبَارَكِ يَقُولُ: قَالَ بَعْضُ الْحُكَمَاءِ: مَنْ كَانَ مَنْطِقُهُ فِي غَيْرِ ذِكْرِ اللهِ تَعَالَى؛ فَقَدْ لَغَا، وَمَنْ كَانَ نَظَرُهُ فِي غَيْرِ اعْتِبَارٍ؛ فَقَدْ سَهَا، وَمَنْ كَانَ صَمْتُهُ فِي غَيْرِ فِكْرٍ؛ فَقَدْ لَهَى.[المجالسة وجواهرالعلم337]
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

۱۴۰۱/۰۹/۳۰

خلګ، باچان او سپک انسانان څوک دي؟

ژباړه: د عبدالله بن مبارک څخه پوښتنه وسوه چي خلګ څوک دي؟ هغه ورته وويل: علماء دي. بيا پوښتنه ورڅخه وسوه چي باچاهان څوک دي؟ هغه ورته وويل: پرهيزګاره خلګ دي. بيا پوښتنه ورڅخه وسوه چي سپک خلګ څوک دي؟ هغه ورته وويل: هغه چي په دين باندي خوراک کوي.
يعني هغه کسان چي په انساني ټولنه کي اعتبار او امتياز ورکول کيږي علماء دي، هغه کسان چي بايد حاکمان وي هغه پرهيزګاره او ښه خلګ دي او هغه کسان چي سپک او بې ارزښته دي هغه خلګ دي چي خپل دين د دنيا پيدا کولو ذريعه ګرځوي او دين په دنيا باندي پلوري.
سُئِلَ الْمُبَارَكُ: مَنِ النَّاسُ؟ قَالَ: الْعُلَمَاءُ. قَالَ: مِنِ الْمُلُوكُ؟ قَالَ: الزُّهَّادُ قَالَ: فَمَنِ السَّفَلَةُ؟ قَالَ: الَّذِي يَأْكُلُ بِدِينِهِ.[شعب الايمان ۶۵۳۴]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۹/۲۹

چي هر ډول کيږي د مظلوم دفاع وکړئ!

ژباړه: د عبدالله بن عباس رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: هيڅوک دي داسي ځای نه دريږي چي هلته مظلوم انسان ډبول کيږي؛ ځکه چي پر داسي انسان لعنت نازليږي چي د مظلوم دفاع يې نده کړې.
يعني هيڅوخت پر مظلوم باندي د ظلم کولو ننداره مکوئ بلکي چي کله د مظلوم سره ظلم وينی دستي يې وژغورئ، څوک پر مظلوم باندي ظلم ويني او ژغورلای يې هم سي خو نه يې ژغوري نو پر داسي انسان لعنت راشوه کيږي.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ؛ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَا يَقِفُ أَحَدُكُمْ مَوْقِفًا يُضْرَبُ فِيهِ رَجُلٌ مَظْلُومٌ؛ فَإِنَّ اللَّعْنَةَ تَنْزِلُ عَلَى مَنْ حَضَرَهُ حَيْثُ لَمْ يَدْفَعُوا عَنْهُ.[المجالسة وجواهرالعلم 106]
مولوي نورالحق مظهري

ملګري هېر نکړې!

خلګ څلور ډوله دي:

ژباړه: خليل بن احمد وايي: خلګ پر څلور ډوله دي: اول هغه دی چي پوهيږي خو دی نه پوهيږي چي پوهيږي نو دا سړی غافل دی تاسي يې بيداره کړئ، دويم هغه دی چي پوهيږي او دی پوهيږي چي پوهيږي نو دا سړی هوښيار دی تاسي يې وپېژنئ، دريم هغه دی چي نه پوهيږي او دی پوهيږي چي نه پوهيږي نو دا سړی ناخبره دی تاسي يې خبر کړئ او څلورم هغه دی چي نه پوهيږي او دی نه پوهيږي چي نه پوهيږي نو دا سړی سرټمبه بې عقل دی ځانونه ورڅخه وساتئ/احتياط ورسره وکړئ.
الرِّجَالُ أَرْبَعَةٌ: رَجُلٌ يَدْرِي وَلَا يَدْرِي أَنَّهُ يَدْرِي، فَذَاكَ غَافِلٌ فَنَبِّهُوهُ، وَرَجُلٌ يَدْرِي وَيَدْرِي أَنَّهُ يَدْرِي؛ فَذَاكَ عَاقِلٌ فَاعْرِفُوهُ، وَرَجُلٌ لَا يَدْرِي وَيَدْرِي أَنَّهُ لَا يَدْرِي؛ فَذَاكَ جَاهِلٌ فَعَلِّمُوهُ، وَرَجُلٌ لَا يَدْرِي وَلَا يَدْرِي أَنَّهُ لَا يَدْرِي، فَذَاكَ مَائِقٌ فَاحْذَرُوهُ.[المجالسة وجواهرالعلم 232]
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

د یوسف عليه السلام جالبه خبره:

ژباړه: وهب بن منبه وايي: يوسف عليه السلام ته وويل سوه: ته ولي وږی ګرځي پداسي حال کي چي د مځکي خزانې ستا سره دي؟ هغه ورته وويل: زه وېرېږم که ځان موړ کړم نو وږی انسان به مي هېر سي.
عَنْ وَهْبِ بْنِ مُنَبِّهٍ؛ قَالَ: قِيلَ لِيُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: مَا لَكَ تَجُوعُ وَأَنْتَ عَلَى خَزَائِنِ الْأَرْضِ؟ قَالَ: أَخَافُ أَنْ أَشْبَعَ فَأَنْسَى الْجَائِعَ.[المجالسة وجواهرالعلم 192]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۹/۲۸

په جنت کي ځانونو ته نهالګيان کښېنوئ!

ژباړه: ابوايوب رضي الله عنه خبر ورکوي چي د معراج په شپه کله چي رسول الله صلی الله عليه وسلم پر ابراهيم عليه السلام تېرېدی، ابراهيم عليه السلام د جبرائيل عليه السلام څخه پوښتنه وکړه چي دغه نفر څوک دی؟ هغه ورته وويل: محمد دی؛ ابراهيم عليه السلام وويل: ای محمده خپل امت ته ووايه چي په جنت کي نهالګيان ډېر کښېنوي ځکه د جنت خاوره خوږه او مځکه يې پيراخه ده؛ رسول الله صلی الله عليه وسلم ورته وويل: د جنت نهالګيان څشي دي؟ ابراهيم عليه السلام ورته وويل: لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ.
يعني څوک چي په دنيا کي لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ ډېر وايي د هغه لپاره به په جنت کي نهالګيان او وني شنې کيږي.
په بل حديث کي راځي: چي څوک سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ ووايي په جنت کي به يوه ونه ورته شنه سي.
أَنَّ أَبَا أَيُّوبَ أَخْبَرَهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةَ أُسْرِيَ بِهِ مَرَّ عَلَى إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ لِجِبْرِيلَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: مَنْ هَذَا؟ قَالَ: هَذَا مُحَمَّدٌ فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا مُحَمَّدُ مُرْ أُمَّتَكَ فَلْيُكْثِرُوا مِنْ غِرَاسِ الْجَنَّةِ فَإِنَّ تُرْبَتِهَا طَيِّبَةٌ، وَأَرْضَهَا وَاسِعَةٌ قَالَ مُحَمَّدٌ لِإِبْرَاهِيمَ"وَمَا غِرَاسُ الْجَنَّةِ" ؟ قَالَ: لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ.[شعب الايمان648]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۹/۲۷

فرهنګي خدمت به څنګه کوو؟

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري.
دا يو حقيقت دی چي په اسلام کي فرهنګي خدمت ډېر مهم دی ځکه فرهنګي خدمت د هر هيواد د وګړو تر روزني او په هيواد کي ددين تر شخصي ماهيت پوري تعلق لري.
فرهنګي خدمت د هر بل خدمت لپاره په پيلولو، غځولو او ساتلو کي ډېر مهم رول لري له همدې امله موږ وينو چي ډېر ملتونه اوس د خپل فکر او ځواک د غځېدلو او خپرېدلو لپاره د نظامي او فزيکي هڅو تر څنګ فرهنګي هڅي هم کوي او دواړو برخو ته په کافي اندازه بوديجه او امکانات برابروي بلکي په ډېرو مواردو کي خو فرهنګي کار ته تر نورو کارونو ترجيح ورکوي او تر نورو برخو ورته ډېره او دوامداره بوديجه ځانګړې کوي.
موږ  چي هيواد مو اسلامي دی او خپله مسلمانان يو دې ځانګړي برخي ته بايد ډېره پاملرنه وکړو په خاصه توګه د اوس په شرايطو کي چي کفار پر اسلامي هيوادونو د نظامي تهاجم تر څنګ فرهنګي تهاجم هم کوي.
ځيني خلګ  پدې باور دي چي فرهنګي يرغل د نظامي يرغل تر سيوري لاندي کيږي يعني لومړی نظامي يرغل کيږي بيا د نظامي يرغل تر پوښښ لاندي فرهنګي او فکري يرغل کيږي؛ خو زه پدې باور يم چي نظامي يرغل د فکري او فرهنګي يرغل تر سيوري لاندي کيږي ځکه هر يرغلګر هيواد په نورو هيوادونو کي لومړی د ځان لپاره خلګ روزي بيا يرغل ورباندي کوي چي زموږ هيواد افغانستان ددغه حقيقت يوه ښکاره بېلګه ده.
زموږ هيواد افغانستان چي تر اوسه څومره يرغلګرو هيوادونو اشغال کړی دی د فزيکي اشغال وړاندي يې د ځان لپاره خلګ روزلي دي وروسته يې بيا نظامي يرغل کړی وي ځکه يو هيواد د بل هيواد مستعمره هغه وخت جوړيږي چي اشغالګر هيواد په اشغال سوي هيواد کي ګوډاکی او لاسپوڅی نظام ولري او د نظام شتون هغه وخت ممکن دی چي پدغه هيواد کي دوی روزل سوي خلګ ولري؛ هدف د روزل سوو خلګو څخه دا ندی چي بايد په پوهنتون او روزنتون کي يې زدکړه ورکړي وي بلکي هدف ورڅخه دادی چي دوی يې خپل استعمال او کارولو ته آماده کړي وي هغه که په اوږدمهاله فکري او فرهنګي کار باندي وي او که په لنډمهاله پروژې باندي وي.
روسانو مخکي کمونيستان وروزل بيا يې پر هيواد يرغل وکړ او د هغوی څخه یې خپل مزدور نظام جوړ کړ، امريکايانو سيکولران او بې دينان وروزل بيا یې د مسلمانانو پر ضد وکارول او زموږ پر هيواد يې ددوی په مرسته يرغل وکړ.
دا سمه خبره ده چي د نظامي اشغال وروسته د فکري جګړې او فرهنګي يرغل بڼه د پخوا په پرتله تغيير کوي پدې معنی سره چي نسبت پخوا ته به هم چټکه او هم علني وي خو پيل به يې د نظامي اشغال مخکي کيږي تر څو په مټ يې نظامي اشغال ته لاره آواره سي.
ددې لپاره چي موږ مسلمانان د خپل دين او هيواد په ګټه سم فکري کار او فرهنګي خدمت وکړو بايد لاندي ټکي په پاک کي ونيسو:
۱ – د ټولو مخکي بايد مشران او کشران ټوله په خپلي مبارزې کي اخلاص او للهيت په پام کي ونيسي تر څو کارونه يې برکت وکړي او مؤثر واقع سي.
۲ – فرهنګي خدمت بايد تنها تر مجازي نړۍ پوري محدود نه وي بايد په حقيقي نړۍ کي هم د پام وړ ګامونه پورته سي او د يوه سالم او جامع ميکانيزم له مخي په ټولو برخو کي فرهنګي خدمت ته زور ورکول سي.
۳ – دا معلومه خبره ده چي ددين لپاره فرهنګي خدمت يو جهاد دی نو لکه قتال چي يرغليز او دفاعي دوه حالته لري فرهنګي خدمت يې هم بايد ولري، کومو خلګو چي پر موږ باندي فرهنګي يرغل کړی دی موږ يې هم بايد ورباندي وکړو او ددوی د بريد جواب په بريد باندي ورکړو، هغه خلګ چي د ليري ځايونو څخه زموږ پر ضد فرهنګي کارونه کوي موږ يې بايد ددې ځايه څخه ددوی پر ضد وکړو او کوم خلګ چي په هيواد کي د ننه د کفري فرهنګ څخه متأثره سويدي د هغوی لپاره بيا بېل کار وکړو.
۴ – دا ښکاره خبره ده چي په فرهنګي کارونو د خلګو پر زړونو او فکرونو باندي کار کيږي نو ځکه يې تأثير هم عميق وي نو بايد د فرهنګي خدمت د کولو لپاره داسي لاري چاري په کار واچول سي چي د ناتوانۍ په حالت کي دعوت وي، د نفوذ په حالت کي تنبيه وي او د تسلط په حالت کي امربالمعروف او نهي عن المنکر وي او داسي اساسي کار هغه وخت شونی دی چي د وخت شرايطو ته په پام د مسلکي کسانو لخوا د يوه سالم او جامع پلان له مخي کار پر مخ باندي ولاړ سي.
۵ – ددې لپاره چي فرهنګي کارونه ډېر پر مخ ولاړ سي بايد تشکيلاتو او تسهيلاتو ته يې ډېره پاملرنه وسي او په کافي اندازه مالي بوديجه ورته ځانګړې سي ځکه دښمن د خپل فرهنګي دعوت لپاره د هيڅ اقدام څخه مخ نه اړوي او په ګڼو طريقو سره خپل فرهنګي کار کوي چي په حقيقي نړۍ کي يې ټلويزيونونه، ماهوارې، راډيوسټيشنان، مجلې، ورځپاڼي، ځانګړي يونيفورمونه، اشتهارات، تبليغات او نورشيان د خپل فرهنګي کار د خپرولو او پخشولو لپاره جوړ کړيدي او په مجازي نړۍ کي يې په زرهاوو مذهبي، منحرف سياسي، مزخرف معلوماتي او مبتذل ويب سايټونه، ويبلاګونه، فورمونه او پاڼي په کار اچولي دي چي د ټولو څخه يې هدف د ځان مسلک ته دعوت او د اسلام څخه د مسلمانانو ليري کېدل دي، ياروسلاف تروفايموف هغه امريکايي ژورناليست دی چي په منځني ختيځ، افريقا، منځنۍ آسيا، بلقان او نورو هيوادونو کي يې د ډېرو آمريکايي ورځ پاڼو لپاره د خبريالۍ دنده سرته رسولې او د ډېرو خلګو سره يې ناسته ولاړه او مرکې کړيدي، نوموړي په خپل کتاب Faith at war (يعني ايمان په جنګ کي ) ليکلي دي د 2001 سپتمبر 11 وروسته چي امريکايانو په نړۍ کي کومي جګړې پيل کړيدي دا جګړې چي څومره نظامي دي په هماغه کچه فکري او فرهنګي هم دي. نو زموږ لپاره هم دا په کار ده چي په هره برخه کي ځان ددې جګړې په وسله باندي سمبال کړو.
۶ – دا يو حقيقت دی چي انټرنټ څخه کار اخيستل اوس د خلګو د ژوند يوه برخه ګرځېدلې ده نو موږ بايد د ويب سايټونو، ويبلاګونو او سوشل ميډيا د ټولو څخه په خپله ګټه استفاده وکړو او ددې تر څنګ په ټولو کوچينيو او لويو روزنتونونو او جوماتونو کي په مختلفو طريقو خپل فرهنګي خدمت روان وساتو.
۷ – اوس خو الحمدلله بسته نظام زموږ په لاس کي دی ځکه نو که شته امکانات د فرهنګي او فکري مبارزې لپاره وکاروو نو ډېر ژر به په هيواد کي د فکري تصفيې او سمون شاهدان وسو.

۱۴۰۱/۰۹/۲۶

ځان وپېژنه او تکبر مکوه!

ګرانه وروره او ګراني خوري! تکبر او غرور هغه باطني ناروغي ده چي د انسان ظاهر او باطن دواړه بربادوي او ددې تر څنګ چي د مسلمان لپاره قطعي حرام کار دی ډېر زيانونه هم ورباندي مرتب دي له همدې امله په احاديثو کي راځي: لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِى قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ.[صحيح مسلم275] ژباړه: جنت ته به داخل نسي هغه څوک چي په زړه کي يې يوه ذره لويي/تکبر وي.
تکبر هغه ناروغي ده چي د انسان شخصيت او حيثيت دواړه وژني ځکه د تکبر نتيجه رسوايي او خواري ده لکه په حديث کي چي راځي: مَنْ تَكَبَّرَ تَعَظُّمًا وَضَعَهُ اللهُ، وَمَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ تَخَشُّعًا رَفَعَهُ اللهُ.[شعب الايمان7794] ژباړه: څوک چي د لويي له امله تکبر وکړي الله تعالی به يې کښته/خوار کړي او څوک چي د ويري له کبله عاجزي وکړي الله تعالی به يې لوړ/پورته کړي.
وروره او خوري! کله چي دي په زړه کي د تکبر اراده هم راځي دستي الله تعالی ته رجوع وکړه، توبه وباسه او استغفار وکړه؛ په استغفار او توبې باندي مه شرمېږه ځکه چي په استغفار او توبې باندي شرمېدل د منافقينو خصلت دی په قرآن عظيم الشأن کي د منافقينو په باره کي راځي: وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ.[سورة المنافقين5] ژباړه: كله چي دوی ته وويل سي راسئ چي د الله رسول ستاسو لپاره بخښه وغواړي دوی خپل سرونه وپيچي او ته به دوی ووينې چي ددين/ استغفار څخه ممانعت کوي او دوی تکبر کوونکي دي.
نو هيڅ وخت په بښنه او توبه باندي مه شرمېږه، که دي خپل او الله تر مينځ ګناه کړېوي الله تعالی ته راجع سه او بخښه وغواړه، که دي د نورو مسلمانانو حق ضائع کړی وي او يا دي هم د کوم مسلمان پسې بدي خبري کړيوي نو بيا د هغه مسلمان څخه بښنه وغواړه او توبه وباسه.
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

۱۴۰۱/۰۹/۲۲

کينه او کرکه مکوئ کنه نو اعمال مو نه قبليږي!

ژباړه: د جابر رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: د دوشنبه او پنجشنبه په ورځ عملونه الله تعالی ته وړاندي کيږي نو ځيني خلګ چي استغفار کوي هغوی ته بخښه کيږي او ځيني چي توبه کوي د هغوی توبه قبليږي او د کينې والا خلګو اعمال ددوی د کينې له کبله رديږي تر څو چي دوی توبه باسي.
يعني د دوشنبه او پنجشبنه په ورځ د هر انسان د اعمالو د قبلېدلو احتمال سته خو د هغه چا اعمال نه قبليږي چي د بل مسلمان سره په زړه کي کينه او کرکه ولري تر څو چي د خپل دغه عمل څخه توبه باسي.
ددې لپاره چي اعمال مو د الله تعالی په دربار کي قبول سي او رد نسي بايد د هيڅ مسلمان سره په زړه کي کينه او نه ساتو او کوښښ وکړو چي هر مسلمان ته د خپل ورور په سترګه وګورو.
عن جابر أن رسول الله صلى الله عليه و سلم قال تعرض الأعمال يوم الاثنين والخميس فمن مستغفر فيغفر له ومن تائب فيتاب عليه ويرد أهل الضغائن لضغائنهم حتى يتوبوا.[المعجم الاوسط7419]
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

په امت كي د درځ اچوونكي سزا:

ژباړه: عرفجة بن شريح وايي: رسول الله صلي الله عليه وسلم وفرمايل: يقينا به زما وروسته ډېر حوادث او پېښي  راځي- او خپل لاسونه يي پورته كړه – نو هرچا چي داسي سړی وليدی چي د محمد – صلی الله علیه وسلم – د امت كار يې پاشی پداسي حال كي چي هغه سره را ټول وه نو مړ يې كړئ هرڅوك چي وي.

توضيح: يعني څوك چي د رسول اللع صلي الله عليه وسلم د امت ترمينځ بې اتفاقي راولي او هغوی سره وېشي نو تاسو هغه څوك مړ كړئ هرڅوك چي وي لوی والي، ‌مرتبې او كارنامو ته يي مه ګورئ؛ ځكه چي يووالی د امت تر اشخاصو ډېر مهم دی.

په بل حديث کي راځي:
ژباړه: د اسامه بن شريك څخه روايت دی چي رسول الله صلي الله عليه وسلم وفرمايل: هرڅوك چي ووځي زما د امت په مينځ کي تفرقه اچوي نو تاسو د هغه مغزی ووهئ.

توضيح: يعني څوك چي د اسلامي ټولني څخه ځان كنار ته كړي او د مسلمانانو په مينځ كي تفرقه او جدايي راولي نو تاسو هغه مړ كړئ.

دا معلومه خبره ده چي د اسلامي امارت د واکمنۍ وروسته ټول افغانان سره یو دي او شرعي نظام په پوره توګه حاکم دی نور هيچا ته جګړې کولو شرعي او عقلي دلیل ندی پاته ځکه نو دا زموږ د ټوله ملت دنده ده چي د اسلامي امارت سره د هغه خلګو پر ضد پوره مرسته وکړي چي اختلافاتو ته لمن وهي او زموږ د هيوادوالو امنيت ګواښي.

عَنْ عَرْفَجَةَ بْنِ شُرَيْحٍ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: إِنَّهَا سَتَكُونُ بَعْدِي هَنَاتٌ وَهَنَاتٌ وَهَنَاتٌ - وَرَفَعَ يَدَيْهِ - فَمَنْ رَأَيْتُمُوهُ يُرِيدُ تَفْرِيقَ أَمْرِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم وَهُمْ جَمِيعٌ ، فَاقْتُلُوهُ كَائِنًا مَنْ كَانَ مِنَ النَّاسِ.[سنن نسائي4021]

عنْ أُسَامَةَ بْنِ شَرِيكٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: أَيُّمَا رَجُلٍ خَرَجَ يُفَرِّقُ بَيْنَ أُمَّتِي، فَاضْرِبُوا عُنُقَهُ.[سنن نسائي4023]
مولوي نورالحق مظهري
https://chat.whatsapp.com/JYUzaGcwWR642f1eJi3lvn

۱۴۰۱/۰۹/۱۷

د شرعي حدودو ارزښت:

کوم شرعي حدود چي الله تعالی د مجرمينو لپاره ايښي دي په هغو کي ډېر حکمتونه او ګټي نغښتل سويدي، دا معلومه خبره ده چي انسان بايد په مځکه کي عدل قائم او ظلم ختم کړي چي ددې لپاره کار تر ټولو مهمه نسخه د اسلامي حاکميت وروسته د حدود جاري کول دي او د مځکي آبادي هغه وخت پوره ممکنه وي چي د جرمونو د مخنيوي په موخه شرعي حدود عملي سي.
ددې تر څنګ چي د شرعي حدودو اجراء الهي امر دی په فردي او ټولنيز ژوند کي ډېري ګټي او فايدې لري:
۱ – د شرعي حدودو په جاري کولو سره د مځکي له مخه په هره برخه کي فساد ورک کيږي ځکه د قصاص له ويري انسان وژنه بنديړي، د لاس پرې کولو له ويري غلا ورکه کيږي، د رجم او درو وهلو له ويري ټول اخلاقي فسادونه لکه زنا او لواطت ختميږي، د شرابو څښلو د حد په جاري کولو سره خلګ د شرابو د څښلو څخه لاس اخلي چي په نتيجه کي د ډېرو جرمونو مخه نيول کيږي، د قذف د حد په جاري کولو سره د مسلمانانو په مينځ کي د اتهام او تهمت دروازه تړل کيږي چي په نتيجه کي ټولنه د لانجو او اختلافاتو څخه خوندي کيږي؛ الله جل جلاله فرمايي: وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ.[ البقرة ۱۷۹] ژباړه: په قصاص کي ستاسو لپاره ژوند دی ای د عقلونو خاوندانو ددې لپاره چي تاسي ځانونه وساتی.
۲ – د شرعي حدودو په جاري کولو سره د ظلم او تيري مخه نيول کيږي ځکه هيڅوک بيا د مسلمان پر ځان، مال او ناموس باندي د تيري جرئت نسي کولای او ټول ظالمان د ځان د مجازات له ويري د ظلم څخه لاس اخلي چي د سوره بقره د ۱۷۹ آيت د آخر څخه همداسي ښکاري چي: د قصاص په عملي کولو سره به تاسي د بل چا د وژلو څخه ځانونه وساتی.
۳ – پدې خاطر چي د حدودو جاري کول عدالت تحکيموي ځکه نو د حدودو جاري کول د رحمتونو او برکتونو د نزول سبب جوړيږي د يهودو او نصارا وو په باره کي الله تعالی فرمايي: وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ.[المائدة۶۶] ژباړه: که دوی تورات او انجيل او هغه څه چي دوی ته د رب له لوري راغلي دي عملي کړي وای نو دوی به د خپل له پاسه نه( د آسمان لخوا) او د خپلو پښو لاندي( د مځکي څخه) خوراک کړی وای. يعني دوی ته به له هري خوا څخه برکتونه ورکول سوي وای.
په حديث شريف کي راځي: عَنِ ابْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ قَالَ: إِقَامَةُ حَدٍّ مِنْ حُدُودِ اللهِ، خَيْرٌ مِنْ مَطَرِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً فِي بِلاَدِ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ.[سنن ابن ماجة۲۵۳۷]ژباړه: د عبدالله ابن عمر رضي الله عنه څخه روايت چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: د الله تعالی د حدودو څخه د يوه حد جاري کول د الله تعالی په ښارونو کي د څلويښتو شپو تر باران بهتره دی.
پدې خاطر چي حدود ډېر مهم دي په حديث کي راځي:
قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ: أَقِيمُوا حُدُودَ اللهِ فِي الْقَرِيبِ وَالْبَعِيدِ، وَلاَ تَأْخُذْكُمْ فِي اللهِ لَوْمَةُ لاَئِمٍ.[سنن ابن ماجة۲۵۴۰]ژباړه: رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمايلي دي: د الله حدود په نژدې او ليري کي جاري کړئ او د الله په باره کي دي د هيڅ ملامت کوونکي ملامتيا تاسي نه نيسي.
نو د شرعي حدودو جاري کول د انساني ټولني اړتيا ده، که شرعي حدود جاري نسي ددې تر څنګ چي مځکه به له فساده ډکه سي بلکي د انسانانو شخصي او اجتماعي ژوند به د ډېرو سختو ننګونو سره مخ سي او په هره برخه کي به نظم له مينځ ولاړ سي.
موږ بايد پدې ډېر خوشحال وسو چي اسلامي نظام راغلی او د شرعي حدودو قائمول پيل سويدي ځکه د شرعي حدودو په جاري کولو کي زموږ خپله ګټه ده له همدې امله بايد موږ د اسلامي نظام سره د شرعي حدودو په جاري کولو کي مرسته وکړو او نه تنها دا چي د کفارو او پرديو پر تبليغاتو غوږ ونه نيسو بلکي د هغوی په وړاندي د خپل اسلامي نظام څخه هراړخيزه دفاع وکړو.
ليکوال: مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۹/۱۴

د حضرت علي ارزښتناکه نصيحت:

ژباړه: حکيم بن سعد وايي: ما د علي رضي الله عنه څخه واورېدل چي ويل يې: د ځانونو څخه تلواريان، د اسرارو خپروونکي او کرونکي مه جوړوئ ځکه ستاسو شا ته سختي بلاګاني او ګډوډ پيچلي کارونه دي.
علماو ليکلي دي: د حضرت علي رضي الله عنه هدف دا دی چي کارونه په تلوار مکوئ بلکي په کارونو کي دقت او غور وکړئ، خپل مینځي اسرار او رازونه مه افشاء کوئ او په خپل مینځ کي د فتنو د راپورته کولو څخه ډډه وکړئ ځکه پدې کارونو کي ستا لپاره ډېر تاوانونه دي او یا یې هدف دا دی چي د مسلمان د عيب په لټولو او پيدا کولو کي تلوار مکوئ او چي کله د مسلمان عيب درته معلوم سي بيا يې نو په خپلو کي مه خپروئ ځکه ددې کار لپاره ډېر تاوانونه او بلاګاني دي.
عَنْ أَبِي يَحْيَى حَكِيمِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: سَمِعْتُ عَلِيًّا يَقُولُ: لاَ تَكُونُوا عُجُلًا مَذَايِيعَ بُذُرًا، فَإِنْ مِنْ وَرَائِكُمْ بَلاَءً مُبَرِّحًا مُمْلِحًا، وَأُمُورًا مُتَمَاحِلَةً رُدُحًا.[الادب المفرد 327]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۹/۱۳

دمنافقينو څلور علامې او اوسني خلګ:

وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ.[المنافقون۴]
ژباړه: کله چي ته دوی ووينې نو تنې يې خوند درکړي او که خبري وکړي نو ته يې خبرو ته غوږ نيسې، دوی داسي دي لکه درول سوي وچ لرګي، دوی هر ږغ د ځان په خلاف ګڼي، دوی دښمنان دي احتياط ورسره وکړه الله دي دوی هلاک کړي څنګه د حق څخه ګرځول سوي دي؟.
پدې آيت کي الله تعالی د منافقينو درې صفتونه ذکر کوي:
۱ – دوی په تنو او ظاهري منظر باندي داسي برابر، ښائسته او تازه دي چي ليدل يې انسان ته خوند ورکوي. البته ددوی دا هغه نوراني ښائست ندی چي په ليدلو يې د سړي الله تعالی په ياد سي بلکي دوی په ځانونو لاسونه وهلي وي او خپل فيشن يې ښه سره برابر کړی وي تر څو ليدونکي ته ښه او ښائسته معلوم سي.
۲ – دوی ډېر غوړ ژبي، د فصاحت خاوندان دي او د پيغمبر مخ ته په چاپلوسۍ باندي ډېري خوږې خبري کوي ځکه نو ددوی د خبرو نوعيت ته په کتلو سره د انساني فطرت په تقاضا پيغمبر ته ددوی خبرو خوند ورکوی. البته مخکي تر دې چي دوی رسوا سي.
۳ – دوی د عقل او هوښيارۍ څخه خالي دي لکه هغه تکيه سوي لرګي چي په ظاهري بڼه ښائسته دي خو په اصل کي نه روح لري او نه عقل، دوی هم همداسي دي ځکه که دوی عقل درلودلای داسي د منافقت پاليسي يې نه غوره کول.
۴ – دوی د الله، رسول او مؤمنانو لخوا هر ږغ د ځان پر خلاف بولي او چي کومه خبره د عذاب، رسوايۍ، تنبيه او ويري واوري داسي فکر کوي چي موږ يادوي ځکه دوی خو په زړه خيرن او عمل چټل وه چي پيغبمر به هره خبره کول دوی داسي فکر کوی چي موږ ته وايي.
زموږ په زمانه کي بايد مسلمانان کوښښ وکړي چي يواځي پر فيشن او موډ کار ونکړي بلکي خپل باطن او ظاهر دواړه د ګناهونو او سرغړونو څخه پاک کړي، همدا راز د چاپلوسۍ، غوړمالۍ، چلبازۍ او دوه مخيز سياست څخه ځان وساتي تر څو د منافقينو دويمه نښه پکښې موجوده نسي. 
مسلمانان بايد ځانونه د عقل او پوهي په ګاڼه ښايسته کړي تر څو د منافقت ساده اسکليت څخه نجات پيدا کړي او په هوښيار روح او کامل عقل باندي ژوندي وسي.
او مسلمان بايد د بل مسلمان د هري خبري مصداق ځان و نه بولي او هره خبره ځان ته راجع نکړي.
په اسلامي ټولنه کي مسلمان دعوتګران او د امر بالمعروف او نهي عن المنکر مجاهدين خلګو ته د دين رسولو په موخه د ګڼو طريقو څخه استفاده کوي؛ د ميډيا، منبر او ليکلو له لاري خلګو ته ښه او بد معرفي کوي نو که هغوی پر کوم منکر باندي نيوکه کوي مسلمان دي د هغوی د خبري مصداق ځان نه جوړوي خو که بالفرض په کوم انسان کي ياد سوی منکر وي هغه دي ځان اصلاح کړي او د دعوتګر مسلمان څخه دي مننه وکړي چي دده يې ورته فکر کړ.
له بده مرغه بايد ووايو چي په اسلامي ټولنه کي د ګوتو په شمير ځيني داسي خلګ سته چي د ځينو عوتګرانو، علماو او ليکوالانو خبري ځانونو ته راجع کوي او داسي فکر کوي لکه دوی چي موږ يادوي ځکه نو د هغوی څخه خوا بدوي، تبليغات پسې کوي او خپل دښمنان يې بولي پداسي حال کي چي دا عينًا د پخوانيو منافقينو عادت وو. الله تعالی دي موږ ټولو ته هدايت وکړي او د منافقينو د ټولو نښو او علامو څخه دي مو وساتي.
د پورته آيت په آخره کي الله تعالی مسلمانانو ته خبر داری ورکوي چي د منافقينو سره ډېر پام کوئ ځکه دوی ستاسو دښمنان دي او دا معلومه خبره ده چي د دښمن په وړاندي بايد مسلمان تل د آمادګۍ په حالت کي وي.
زموږ په زمانه کي هم بايد ټول خلګ او اسلامي نظام دداسي انسانانو په وړاندي ويښ وسي تر څو خدای مکړه د مسلمانانو په مينځ کي د فساد کرلو په ذريعه اسلامي نظام او مسلمانان د خطرناکو ننګونو سره مخامخ نکړي.
ليکوال: مولوي نورالحق مظهري

د فتحي وروسته د فراه په پوهنتون کي د وینا پر مهال:

د لوړو زده کړو ادارې سویل لوېديځي حلقې لخوا د پوهنتونونو استادانو او اداري پرسونل ته ناسته.

زه او زما معزز استاد او سعيد آغاجان:

فراه لوړو زده کړو مؤسسه

پوه سه چي په هيڅ باندي خبر نه یې:

۱۴۰۱/۰۹/۱۱

چاپلوس ته د مخلص خطاب:

خپل زړه او ژبه سم کړئ چي ايمان مو سم سي!

ژباړه: رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايلي دي: د بنده ايمان تر هغه وخته پوري نه سميږي تر څو چي زړه يې سم نسي او زړه يې تر هغه وخت پوري نه سميږي ترڅو چي ژبه يې سمه نسي.
موعظه: که غواړی ايمان مو سم او صحيح سي نو خپل زړه سم کړئ او د حسد، بخل، کرکي، ځانځانۍ، جهالت، منافقت او نورو منفي تصوراتو څخه خپل زړه وساتئ او که غواړی زړه مو سم او صحيح سي نو خپله ژبه د درواغو، چغلګرۍ، تهمت، ښکنځلو، چاپلوسۍ، کفري خبرو، پيغورونو او فسق څخه وساتئ.
معلومه خبره ده چي هر مسلمان د ځان لپاره پوره ايمان او جوړ زړه غواړي چي د خپلي ژبي په ساتلو او سمولو يې خاوند کېدلای سي.
نو د خپلي ژبي سره ډېر کوښښ وکړئ او داسي يې کنټرول کړئ چي په سبب مو زړه او ايمان دواړه قوي سي.
قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَا يَسْتَقِيمُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ، وَلَا يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ.[شعب الايمان۸]
مولوي نورالحق مظهري

په چاپلوس انسان باور مکوه!

د چاپلوس انسان زړه ناروغ دی او ژبه يې منحرفه ده ځکه نو هيڅ وخت باور مه ورباندي مکوه او ډېر هوښيار وسه چي د خپلو موخو لپاره درڅخه استفاده ونکړي.
چاپلوس انسان کوښښ کوي چي مخلص او رښتيني مسلمانان سره واچوي ځکه نو تل د مسلمانانو په مینځ کي منافقت کوي او یو مسلمان بل مسلمان ته بد معرفي کوي ترڅو ساده او باوري مسلمان خطاباسي او د بل بې ګناه مسلمان پر ضد يې وکاروي.
چاپلوس انسان کورنۍ او ټولني ورانوي او په خپلي چاپلوسۍ د مشرانو په دوکه کولو نظامونه او حکومتونه ړنګوي.
چاپلوس انسان ستا د دوست څخه دښمن جوړوي او دښمن درته نور قوي کوي ځکه نو ډېر هوښیار وسه او په خندا يې مه دوکه کيږه.
چاپلوس انسان د حقائقو په پټولو او باطل په ښائسته کولو د شيطان او نفس سره ستا پر ګمراه کولو مرسته کوي او ستا د پوهېدلو او زراکت مخه نيسي ځکه دی ستا سره پر هره خبره سر ښوروي او ستا تأييد کوي چي په نتيجه کي ته خپلو اشتباهاتو ته ګرسره نه متوجه کيږې.
چاپلوس انسان تا ته ځان ستا غمخور معرفي کوي خو په اصل کي دی ستا اصلي دښمن دی ځکه پر تا باندي د خير دروازې تړي، الله تعالی درڅخه خوابدی کوي او نيک خلګ ستا څخه متنفر کوي.
مولوي نورالحق مظهري

هغه شی چی دوستي خرابوي:

ژباړه: شعبي رحمه الله وايي: جنګجال او مخالفت پخوانۍ دوستي خرابوي او ددوستۍ ډېري ټينګي غوټي خلاصوي.
يعني چي د دوست سره جنګجال او مخالفت د دوستۍ د خرابېدلو سبب جوړيږي او په جنګجال باندي د دوستۍ ډېر ټينګ روابط له مينځه ځي.
نو ددې لپاره چي دوستي مو د تل لپاره وساتل سي د دوستانو سره جنګجال او مخالفت مکوئ.
الشَّعْبِيَّ، يَقُولُ: الْمِرَاءُ يُفْسِدُ الصَّدَاقَةَ الْقَدِيمَةَ، وَيَحُلُّ الْعُقَدَ الْوَثِيقَةَ.[شعب الايمان8078]
مولوي نورالحق مظهري

تاواني او زيانمند انسان:

ژباړه: بلال بن سعد وايي: که دي يو څوک وليدی چي چمبازه او لچر وو، جنګجالي وو او خپل په رأيه باندي مغرور وو نو يقينا د هغه انسان تاوان پوره سوی دی.
يعني دغه درې علامې د تاواني او زيانمند انسان دي:
۱ – چمبازي او لچر بازي؛ هغه چي خلګ خطاباسي او د خلګو سره پر هر شي چمبازي کوي.
۲ – هغه چي ډېر جنګجالي وي او پر هر شي د خلګو سره جګړه او سختي کوي.
۳ – هغه چي په خپل فکر او رأيه باندي مغرور او متکبر وي او خپل هر فکر او نظر پر حق بولي.
عَن بِلَالَ بْنَ سَعْدٍ، يَقُولُ: إِذَا رَأَيْتَ الرَّجُلَ لَجُوجًا مُمَارِيًا مُعْجَبًا بِرَأْيِهِ فَقَدْ تَمَّتْ خَسَارَتُهُ.[شعب الايمان۸۰۷۷]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۹/۰۶

د مسلمانانو په مينځ کي د فتنو ډولونه:

۱ – منفي او د درواغو تبليغات؛ ددې لپاره چي پر مسلمانانو حقائق ګډوډ سي، په درواغو پسې ولاړ سي او د ژوند په ټولو چارو کي د ستونزو سره مخامخ سي ځيني فتنه ګر خلګ په مسلمانانو کي درواغ او باطل نشروي لکه د مدينې منورې منافقينو او يهودو چي همداسي کول.
۲ – د مسلمانانو په مينځ اختلافاتو ته لمن وهل؛ کله چي په مسلمانانو کي د قوت آثار وليدل سي او مسلمانان پر يو اسلامي نظام باندي سره راټول سي پدې وخت کي نو ځيني فتنه ګر انسانان کوښښ کوي چي په ګڼو لارو د مسلمانانو تر مينځ اختلافات پيدا کړي او مسلمانان پر مختلفو قومونو، ډلو ټپلو، حزبونو، ځايونو، ژبو او رنګونو باندي وويشي او يا په مسلمانانو کي پر يو بل د بې ځايه تهمت ويلو کړنه رواج کړي لکه په مدينه منوره کي چي يهودو د اسلامي دولت د جوړېدلو د څرک ليدلو وروسته همداسي کول او يا لکه د اسلامي خلافتونو په وخت کي چي کفارو او خوارجو د اسلامي خلافت د نړولو لپاره د همدې تاکتيک څخه کار اخيستی.
۳ – په مسلمانانو کي د فحشاء خپرول؛ ددې لپاره چي د مسلمانانو څخه معنوي او روحي قوت ولاړ سي ځيني فتنه ګر انسانان کوښښ کوي په مسلمانانو کي د ګڼو لارو څخه فحشاء او بې حيايي خپره کړي چي پدې کار کي ددوی ډېر تمرکز پر ځوانانو او ښځو باندي وي.
البته د مسلمانانو په مينځ کي د کفارو او فتنه ګرو انسانانو لخوا د فحشاء خپرولو ډېري لويي بېلګي په تاريخونو کي ثبت سويدي چي تر ټولو نژدې يې زموږ په هيواد افغانستان کي د شل کلن اشغال په دوره کي د اشغالګرو او ددوی د مزدورانو لخوا د فحشاء لپاره په پيراخه کچه کار کول دي.
۴ – په دين کي شبهات پيدا کول؛ ددې لپاره چي خلګ ددين څخه ليري سي او يا مسلمانانو ته په دين کي شک پيدا سي کفار او فتنه ګر خلګ تل په مسلمانانو کي ددين په اړه شبهات پيدا کوي او يو ډول مسلمانان د الله ددين پر لاره د روانېدلو څخه راګرځوي.
۵ – د نظام پر مشرانو او پر ديني عالمانو بې باوري؛ ددې لپاره چي مسلمانان په ديني او سياسي برخو کي بې سرپرسته او بې مشرانو پاته سي کفار او فتنه ګر انسانان ددې کوښښ کوي چي پر ديني علماو او د حاکم اسلامي نظام پر مشرانو د خلګو باور کم کړي تر څو خلګ هم په دين کي او هم په سياست کي د تزلزل سره مخامخ سي او په تنيجه کي په فکري او سياسي انحراف باندي اخته سي.
مسلمانان بايد تل هوښيار وسي او په خپل مينځ کي هيڅ ډول فتنې ته د راپورته کېدلو اجازه ورنکړي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۹/۰۴

د جمعې په خطبه کي باچا او امير ته دعا کول:

د احاديثو د عمومياتو او فقهي کتابونو د تحقيق څخه داسي ښکاري چي د مسلمان او عادل باچا لپاره په خطبه کي دعا کول ښه کار دی.
۱ – په الفقه علی المذاهب الاربعه کتاب کي يې د حنفي مذهب په حواله ويلي: په خطبه کي د باچا او امير لپاره د نصرت، تأييد او په کومو شيانو کي چي د رعيت مصلحت وي د توفيق دعا کول مستحب کار دی ځکه ابوموسی اشعري رضي الله عنه عمر رضي الله عنه ته په خطبه کي دعا کول او د رسول الله صلي الله عليه وسلم د اصحابو څخه هيچا بد ورباندي ندي ويلي.

۲ – په مراقي الفلاح کتاب کي يې ويلي دي: د باچا لپاره د عدل او احسان دعا کول روا دی او په داسي شيانو يې صفت کول چي په باچا کي نه وي مکروه تحريمي دی.
۳ – د حنفي فقه مشهور کتاب ردالمحتار کتاب څخه هم داسي ښکاري چي په خطبه کي د باچا لپاره دعا کول ښه کار دی.

۴ - په شرح السنة للبغوي کتاب کي يې مسلمانو باچاهانو ته دعا کول د مسلمانو امامانو لپاره نصيحت بللی کوم چي ثبوت يې په احاديثو باندي سوی دی.

۵ - په شرح السنة للبربهاري کتاب کي راغلي دي: که دي څوک وليدی چي مسلمان باچا ته يې ښيرا کول نو پوه سه چي هغه د نفسي غوښتنو خاوند دی او که دي د چا څخه واورېدل چي باچا ته يې د ښېګڼي دعا کول نو پوه سه چي هغه د سنت خاوند دی.
فضيل بن عياض رحمه الله فرمايلي دي: که زما لپاره قبلېدونکې دعا وي نو زه به هغه د باچا لپاره وکړم، چا ورته وويل: ددې خبري تشريح وکړه! هغه ورته وويل: که زه يواځي ځان ته دعا وکړم هغه تر ما نه تيريږي خو که باچا ته دعا وکړم نو دی اصلاح سي دده د اصلاح سره خلګ او ښارونه اصلاح کيږي؛ ځکه نو موږ پدې باندي امر سوي يو چي باچاهانو ته د اصلاح او ښېګڼيي دعا وکړو او موږ دوی ته په ښيرا کولو باندي نه يو امر سوي کڅه هم دوی ظلم وکړي ځکه ددوی د ظلم تاوان يواځي دوی ته رسيږي خو د صلاح ګټه يې دوی او ټولو مسلمانانو ته رسيږي.
په ردالمحتار کتاب يې د هغو علماو قول چي باچا ته يې دعا کول مستحب ندی بللی يا يې جايز ندی بللی پر دې باندي حمل کړی چي په دعا کي بې ځايه مبالغه وسي او داسي الفاظ وکارول سي چي د هغو کارول شرعا روا نه وي او يا د باچا صفت پداسي شيانو باندي وسي چي هغه نه وي کړي.
خلاصه: د مسلمان باچا لپاره د جمعې او اخترونو په خطبو کي دعا کول هيڅ پروا نلري البته چي د مبالغې او بې ځايه الفاظ پکښې نه وي.
مولوي نورالحق مظهري

د کتابونو عبارتونه:
أما الدعاء للملك والأمير بالنصر والتأييد والتوفيق لما فيه مصلحة رعيته ونحو ذلك فإنه مندوب لأن أبا موسى الأشعري كان يدعو لعمر في خطبته ولم ينكر عليه أحد من أصحاب النبي صلى الله عليه و سلم.[الفقه علی المذاهب الاربعة]

وجاز الدعاء للسلطان بالعدل والإحسان وكره تحريما وصفه بما ليس فيه.[مراقی الفلاح علی نورالایضاح]

الْقُهُسْتَانِيُّ إلَخْ ) عِبَارَتُهُ ثُمَّ يَدْعُو لِسُلْطَانِ الزَّمَانِ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ مُتَجَنِّبًا فِي مَدْحِهِ عَمَّا قَالُوا إنَّهُ كُفْرٌ وَخُسْرَانٌ كَمَا فِي التَّرْغِيبِ وَغَيْرِهِ ا هـ وَأَشَارَ الشَّارِحُ بِقَوْلِهِ وَجَوَّزَ إلَى حَمْلِ قَوْلِهِ ثُمَّ يَدْعُو إلَخْ عَلَى الْجَوَازِ لَا النَّدْبِ لِأَنَّهُ حُكْمٌ شَرْعِيٌّ لَا بُدَّ لَهُ مِنْ دَلِيلٍ .
وَقَدْ قَالَ فِي الْبَحْرِ : إنَّهُ لَا يُسْتَحَبُّ لِمَا رُوِيَ عَنْ عَطَاءٍ حِينَ سُئِلَ عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ : إنَّهُ مُحْدَثٌ وَإِنَّمَا كَانَتْ الْخُطْبَةُ تَذْكِيرًا.اهـ .
وَلَا يُنَافِي ذَلِكَ مَا قَدَّمَهُ الشَّارِحُ فِي بَابِ الْإِمَامَةِ مِنْ وُجُوبِ الدُّعَاءِ لَهُ بِالصَّلَاحِ لِأَنَّ الْكَلَامَ فِي نَفْيِ اسْتِحْبَابِهِ فِي خُصُوصِ الْخُطْبَةِ بَلْ لَا مَانِعَ مِنْ اسْتِحْبَابِهِ فِيهَا كَمَا يَدْعُو لِعُمُومِ الْمُسْلِمِينَ فَإِنَّ فِي صَلَاحِهِ صَلَاحَ الْعَالَمِ .
وَمَا فِي الْبَحْرِ مِنْ أَنَّهُ مُحْدَثٌ لَا يُنَافِيهِ فَإِنَّ سُلْطَانَ هَذَا الزَّمَانِ أَحْوَجُ إلَى الدُّعَاءِ لَهُ وَلِأُمَرَائِهِ بِالصَّلَاحِ وَالنَّصْرِ عَلَى الْأَعْدَاءِ .
وَقَدْ تَكُونُ الْبِدْعَةُ وَاجِبَةً أَوْ مَنْدُوبَةً عَلَى أَنَّهُ ثَبَتَ أَنَّ أَبَا مُوسَى الْأَشْعَرِيَّ وَهُوَ أَمِيرُ الْكُوفَةِ كَانَ يَدْعُو لِعُمَرَ قَبْلَ الصِّدِّيقِ فَأُنْكِرَ عَلَيْهِ تَقْدِيمُ عُمَرَ فَشَكَا إلَيْهِ فَاسْتَحْضَرَ الْمُنْكِرَ فَقَالَ إنَّمَا أَنْكَرْت تَقْدِيمَك عَلَى أَبِي بَكْرٍ فَبَكَى وَاسْتَغْفَرَهُ وَالصَّحَابَةُ حِينَئِذٍ مُتَوَفِّرُونَ لَا يَسْكُتُونَ عَلَى بِدْعَةٍ إلَّا إذَا شَهِدَتْ لَهَا قَوَاعِدُ الشَّرْعِ وَلَمْ يُنْكِرْ أَحَدٌ مِنْهُمْ الدُّعَاءَ بَلْ التَّقْدِيمَ فَقَطْ ، وَأَيْضًا فَإِنَّ الدُّعَاءَ لِلسُّلْطَانِ عَلَى الْمَنَابِرِ قَدْ صَارَ الْآنَ مِنْ شِعَارِ السَّلْطَنَةِ فَمَنْ تَرَكَهُ يُخْشَى عَلَيْهِ ؛ وَلِذَا قَالَ بَعْضُ الْعُلَمَاءِ : لَوْ قِيلَ إنَّ الدُّعَاءَ لَهُ وَاجِبٌ لِمَا فِي تَرْكِهِ مِنْ الْفِتْنَةِ غَالِبًا لَمْ يَبْعُدْ كَمَا قِيلَ بِهِ فِي قِيَامِ النَّاسِ بَعْضِهِمْ لِبَعْضٍ .
وَالظَّاهِرُ أَنَّ مَنْعَ الْمُتَقَدِّمِينَ مَبْنِيٌّ عَلَى مَا كَانَ فِي زَمَانِهِمْ مِنْ الْمُجَازَفَةِ فِي وَصْفِهِ مِثْلَ السُّلْطَانِ الْعَادِلِ الْأَكْرَمِ شَاهِنْشَاهْ الْأَعْظَمِ مَالِكِ رِقَابِ الْأُمَمِ .
فَفِي كِتَابِ الرِّدَّةِ مِنْ التَّتَارْخَانِيَّة : سَأَلَ الصَّفَّارُ : هَلْ يَجُوزُ ذَلِكَ ؟ فَقَالَ : لَا لِأَنَّ بَعْضَ أَلْفَاظِهِ كُفْرٌ ، وَبَعْضُهَا كَذِبٌ وَقَالَ أَبُو مَنْصُورٍ : مَنْ قَالَ لِلسُّلْطَانِ الَّذِي بَعْضُ أَفْعَالِهِ ظُلْمٌ عَادِلٌ فَهُوَ كَافِرٌ ، وَأَمَّا شَاهِنْشَاهْ فَهُوَ مِنْ خَصَائِصِ اللَّهِ تَعَالَى بِدُونِ وَصْفِ الْأَعْظَمِ لَا يَجُوزُ وَصْفُ الْعِبَادِ بِهِ وَأَمَّا مَالِكُ رِقَابِ الْأُمَمِ فَهُوَ كَذِبٌ.اهـ.
قَالَ فِي الْبَزَّازِيَّةُ : فَلِذَا كَانَ أَئِمَّةُ خُوَارِزْمَ يَتَبَاعَدُونَ عَنْ الْمِحْرَابِ يَوْمَ الْعِيدِ وَالْجُمُعَةِ ا هـ أَمَّا مَا اُعْتِيدَ فِي زَمَانِنَا مِنْ الدُّعَاءِ لِلسَّلَاطِينِ الْعُثْمَانِيَّةِ - أَيَّدَهُمْ اللَّهُ تَعَالَى - كَسُلْطَانِ الْبَرَّيْنِ وَالْبَحْرَيْنِ وَخَادِمِ الْحَرَمَيْنِ الشَّرِيفَيْنِ فَلَا مَانِعَ مِنْهُ ، وَاَللَّهُ تَعَالَى أَعْلَمُ (قَوْلُهُ فِي مَخْدَعِهِ) هُوَ الْخَلْوَةُ الَّتِي تَكُونُ فِي الْمَسْجِدِ قَالَ السُّيُوطِيّ فِي حَاشِيَتِهِ عَلَى سُنَنِ أَبِي دَاوُد.[ردالمحتار علی الدرالمختار]

وإذا رأيت الرجل يدعو على السلطان فاعلم أنه صاحب هوى وإذا سمعت الرجل يدعو للسلطان بالصلاح فاعلم أنه صاحب سنة إن شاء الله يقول فضيل بن عياض لو كان لي دعوة مستجابة ما جعلتها الا في السلطان قيل له يا أبا علي فسر لنا هذا قال إذا جعلتها في نفسي لم تعدني وإذا جعلتها في السلطان صلح فصلح بصلاحه العباد والبلاد فأمرنا أن ندعو لهم بالصلاح ولم نؤمر أن ندعو عليهم وإن جاروا وظلموا لأن جورهم وظلمهم على أنفسهم وصلاحهم لأنفسهم وللمسلمين.[شرح السنة للبربهاری 107]

وأما النصيحة لأئمة المسلمين ، فالأئمة هم الولاة من الخلفاء الراشدين فمن بعدهم ممن يلي أمر هذه الأمة ، ويقوم به ، فمن نصيحتهم بذل الطاعة لهم في المعروف ، والصلاة خلفهم ، وجهادُ الكفار معهم ، وأداءُ الصدقات إليهم ، وترك الخروج عليهم بالسيف إذا ظهر منهم حيفٌ ، أو سوءُ سيرةٍ ، وتنبيههم عند الغفلة ، وألا يغروا بالثناء الكاذب عليهم ، وأن يدعى بالصلاح لهم.[شرح السنة للبغوی]

۱۴۰۱/۰۹/۰۱

د يوبل کتاب او ټليفون ته بېله اجازې مه ګورئ!

ژباړه: د عبدالله بن عباس رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چي د خپل ورور کتاب ته د هغه بېله اجازې ګوري نو داسي مثال لري لکه دی چي په اور کي ګوري.
محدثينو ددې حديث په تشريح کي ليکلي: ددې حديث هدف دادی چي د بل چا کتاب ته د هغه بېله اجازې په کتلو سره کتونکی داسي کار کوي چي ممکن پدې کار باندي دی اور ته ولويږي ځکه شايد هغه نفر په کتاب کي اسرار او رازونه ليکلي وي او نه غواړي بل څوک په خبر کړي نو له همدې امله د هغه بېله اجازي پر کتلو باندي يې داسي عذاب مرتب سوی دی.
که زموږ په زمانه کي ټليفون هم پر کتاب باندي قياس کړو نو داسي ويلای سو چي موږ بايد د يو بل ټليفون ته د خاوند بېله اجازې و نه ګورو چي خدای مکړه تر دغه عذاب لاندي داخل نسو ځکه ډېری خلګ چي کله خپل ټلیفون ګوري زړه یې نه غواړي بل څوک یې ورسره وګوري.
عن ابن عباس أن النبي صلى الله عليه وسلم قال:من نظر في كتاب أخيه بغير إذنه فكأنما ينظر في النار.[مسند الشهاب444]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۸/۳۰

د اسلامي نظامونو په وړاندي ننګوني:

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
پدې خاطر چي اسلامي نظام د سياسي او اصيل اسلام نماينده ګي کوي او د حکومتولۍ او سياست په ډګرونو کي شرعي پاليسي او اديالوژي تمثيلوي نو هر څوک چي د اسلام دښمن وي هغه د اسلامي نظام سره دښمني کوي.
کفار او بې دينه خلګ خو د اسلامي حاکميت له ډاره نه غواړي په نړۍ کي اسلامي نظام حاکم سي ځکه نو د نړۍ په هر ځای کي د اسلامي نظام د حاکميت مخه نيسي او که په کوم ځای کي حاکم وي کوښښ کوي چي له مينځه يې يوسي، ددې لپاره په تاريخ کي لويي بېلګي سته؛ د رسول الله صلي الله عليه وسلم د زمانې څخه چي په مدينه منور کي يې اسلامي نظام جوړ کړي وو بيا تر اسلامي خلافتونو او زموږ تر زمانې پوري؛ تل کفارو چي په رأس کي يې يهود دي ددې کوښښ کړی چي د اسلامي نظام د راتګ مخه ونيسي او که کوم ځای اسلامي نظام حاکم وي هغه ونړوي.
دا يې د اسلامي نظام په وړاندي بهرنې پاليسي ده چي هم يې خپله عملي کوي او هم يې د خپلو ځينو اجيرانو په واسطه سر ته رسوي خو ځيني وختونه په اسلامي هيوادونو کي داسي شرايط رامينځ ته کوي چي په امنيتي، سياسي، اقتصادي او تعليمي ډګرونو کي په عامه توګه مسلمانان او په خاصه توګه اسلامي نظام د ننګونو او چالشونو سره مخامخ کړي او په شعوري يا غير شعوري ډول خپله مسلمانان ددوی لپاره کار وکړي.
د هر حاکم مسلمان لپاره دا لازمه ده چي تېر وختونه د ځان لپاره درس وګرځوي او د پخوانيو اسلامي خلافتونو د ارتقاء او انحطاط اسباب ځانته معلوم کړي تر څو د ساتني او پرمختګ فرصتونه ايجاد او د زوال او رکود د نيمګړتياوو څخه ځان وساتي.
دا معلومه خبره ده چي هر نظام په بهرني سياست کي تعامل او مدارات ته او په داخلي سياست کي عدالت او ښه مديريت ته اړتيا لري تر څو د ګاونډيو په شمول د نورو هيوادونو سره متقابلي محترمانه اړيکي ولري او خپل ولس د ځانه څخه خوشحال وساتي.
يادو دوو هدفونو ته رسېدل هغه وخت ممکن دي چي د شريعت په چوکاټ کي د ننه هر څه د يو جامع مکانيزم او اوږدمهالي پلان له مخي ترسره سي چي د نظام ساتني څخه وروسته سمبالښت او وده پکښې لويه موخه وي.
په دندو کي د مسئوليتونو او صلاحيتونو توازن، وظيفوي مصئونيت، کاري سابقه، مسلکيتوب، مثبتګرايي، تنبيه او تشويق، مخلصانه اطاعت، اداري قوت، د لومړيتوبونو په پام کي نيول، ټوليز شموليت، داخلي نظم او همږغي هغه نورمونه او معيارونه دي چي سلامتيا، قوت او سپېڅلتيا ته انسان رسوي( د هر ډول فساد څخه يې ساتي) بالخصوص چي کله د محور حيثيت ورکړل سي.

۱۴۰۱/۰۸/۲۹

د سياست پيژندنه:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري.
سياست چي په لغت کي د حکومت، حکومتولۍ او د رعيت د اصلاح په معنی سره راځي په اصطلاح کي ښې حکومتولۍ او مصلحت پيژندني ته ويل کيږي چي اوس يې ډېری خلګ د حکومتي چارو په پوهنه کي هم استعمالوي او هغه چا ته سياسي وايي چي د حکومتي چارو کارپوه وي.
خو د اصل مادې او مصداق په لحاظ سياسي هغه چا ته ويل کيږي چي په ټولنه کي مثبت مصلحتونه پيژني، سم حاکميت کولای سي او تر خپل واک لاندي رعيت په صحي توګه کنټرول کولای سي.
د سياست همدغه تعبير ته په کتو سره موږ ويلای سو چي يو علم سياست دی يو خپله سياست دی؛ علم سياست چي محتوی يې مصلحت او حاکميت پيژندنه ده ممکن د ډېرو خلګو سره وي؛ ځکه هميشه په نړۍ کي داسي کسان سته چي د خپلي ټولني په مصلحت او حاکميت باندي علم لري او هغه شيان پيژني چي په مټ يې په خلګو کي اصلاح او سمون راتلای سي. خو خپله سياست بيا يواځي د هغه چا لپاره ثابتېدلای سي چي حاکميت او واک ولري لکه أبي الوفاء بن عقيل الحنبلي چي ويلي دي: سياست هغه دی چي په کارونو کي راځي، خلګ اصلاح ته نژدې کوي او د فساد څخه يې ليري کوي خو پدې شرط چي د شرعي حکم سره به يې صراحتا ټکر نه وي. همدا راز ابن نجيم حنفي رحمه الله فرمايي: سياست د حاکم لخوا د هغه کارونو کول دي چي د خلګو لپاره مصلحت پکښې وي.
خو کله چي د سياست د توري څخه کفارو او منحرفو انسانانو هم کار واخيست؛ خپلو ډېرو غلطو کارونو ته يې سياست وويل او خپل ډېر منحرف انسانان يې په سياسيونو باندي ونومول نو د مسلمانانو لخوا د سياست سره د "شرعي" توري مختاړی ورسره يو ځای سو چي مطلق سياست په شرعي سياست باندي تبديل سو او مخکي ټول تعبيرونه او تعريفونه چي راغلي دي هغه د شرعي سياست لپاره دي نه د مطلق عرفي سياست لپاره ځکه په کومه معنی چي کفار او منحرف انسانان د سياست تفسير کوي په هغه معنی په سياست کي هيڅه ځانګړتيا او ګټه د بشريت لپاره نسته بلکي سر تر پايه بدبختي او تباهي ده ځکه په کفري او منحرف سياست کي د عدل او آمانتدارۍ په نوم هيڅ شی نسته تر څو د بشريت لپاره د ښه ژوند او سوکالۍ تضمين وکړي.
نو داسي ويلای سو چي يو عادل سياست دی چي هغه ته موږ شرعي سياست وايو او بل ظالم سياست دی چي هغه ته کفري يا منحرف سياست وايو.
د اصلي سياست سره ځکه موږ د شرعي لفظ ايږدو چي اصلي سياست د شريعت څخه بېل نه بلکي د شريعت نه جلا کېدونکی جزء دی او بېله سياسته اسلام کامل کېدلای نسي؛ ځکه شريعت بايد د انسان د ژوند پر ټولو برخو حاکم وي او حاکميت بېله سياسته هيڅه معنی نلري له همدې امله موږ وينو چي په اسلام کي حاکميت او حاکم ته ډېر اعتبار ورکول سوی دی لکه عثمان رضي الله عنه چي فرمايي: إن الله ليزع بالسلطان ما لا يزع بالقرآن.[شرح سنن أبي داود لعبدالمحسن العباد] يعني: الله پاک په باچا باندي داسي شيان دفع کوي چي په قرآن باندي يې نه دفع کوي.
يعني مسلمان باچا دومره مهم دی چي ډېری جرائم او تخلفات دده په ذريعه باندي د ټولني څخه ختميږي هغه چي په قرآن باندي نه ختميږي ځکه ډېر خلګ قرآن لولي او تلاوت يې کوي خو هيڅ ورڅخه نه متأثره کيږي سره ددې چي په قرآن کي د ګناه کوونکو او مجرمينو لپاره ډېري سزاګاني هم راغلي دي خو د مسلمان باچا له وېري ډېری خلګ د جرم څخه لاس اخلي دا ځکه چي مسلمان باچا مجرمينو ته عملا مجازات ورکوي له همدې امله په اسلامي نظام کي د جرمونو کچه ډېره ټيټه وي.

 اصلي سياسي څوک دی؟
اصلي سياسي هغه څوک دی چي مسلمان وي، ښکاره ثابت موقف ولري، د انساني ټولني په مصلحتونو او واقعي ښېرازيو باندي خبر وي، په رښتيني حاکميت باندي علم ولري، د سياسي فکر منبع يې شريعت او نبوي سيرت وي، پر اسلامي عدل او آمانتدارۍ باور ولري او د اسلامي حاکميت عملي کوونکی او غوښتونکی وي.

 منحرف سياسي څوک دی؟
منحرف سياسي هغه څوک دی چي د اصلي سياست څخه يې فاصله نيولې وي او سياست د دين څخه بېل بولي چي په معاصر فرهنګ کي ورته سيکولار وايي، سيکولرستان هغه خلګ دي چي د اصلي سياست څخه منحرف سويدي او دين د سياست څخه  بېل شی بولي له همدې امله په سيکولر نظام کي ډېر کارونه د اسلامي اصولو پر خلاف وي او ديني لارښووني او محدوديتونه پکښې د پامه غورځول سويوي.

 په مسلمانانو کي د سياسي انحراف پيل:
د کوم وخته څخه چي په مسلمانانو کي ديني پوهاوی کم سوی او اسلامي حاکميت له منځه تللی د هماغه وخت څخه په مسلمانانو کي سياسي انحراف هم پيدا سوی. په همدې سبب موږ وينو چي په اسلامي نړۍ کي ګڼي منحرفي ډلي پيدا سويدي او د سيکولرانو په شمول داسي غلط فکرونه پيدا سويدي چي د مسلمانانو د عقايدو او اعمالو خرابول يې لوی هدف دی چي تر ټولو لوی مصيبت د مسلمانانو د ذهن څخه د اسلامي حاکميت لوېدل دي ځکه په دنيوي ژوند کي د مسلمانانو پوره ښيرازي د يوه قوي اسلامي حاکميت سره تړلې ده نو چي اسلامي حاکميت له منځه ولاړی د مسلمانانو ښيرازي هم ورسره ختمه سوه.

 د سياسي انحراف تاوانونه: 
۱ -  سياسي انحراف ددې سبب جوړيږي چي انسان دي درواغ ووايي، خپل اصلي د انساني فطرت هويت دي پټ کړي، د خير څخه دي محروم سي او د شر لوري ته دي کش کړل سي.
۲ -  سياسي انحراف د دوست څخه دښمن او د دښمن څخه بادار جوړوي، سياسي خپلواکي د انسان څخه تښتوي او د غلامۍ په محدوديت کي يې بندي کوي.
۳ -  سياسي انحراف د انسان هوښياري او عقلانيت ورانوي او حيواني نفس د انسان پر زړه باندي حاکم کوي.
۴ -  سياسي انحراف انساني طبيعت وحشي کوي او په انسانانو کي د حيوانانو بې بندوباره نظام را مينځ ته کوي.
۵ -  سياسي انحراف د حاکمانو څخه وقار او ترحم پورته کوي او دوی په شيطاني عاداتو او فرعوني صفاتو باندي متصف کوي.
۶ -  سياسي انحراف ددې لامل جوړيږي چي انسان دي د هغه ذات څخه چي قادر مطلق دی ليري سي او نيمګړو بشري قدرتونو ته دي متمايل سي.
۷ - سياسي انحراف عموما د انسان څخه منفي ګرا جوړوي چي په نتيجه کي پر هيڅ مثبت باندي باور نلري او حقايق نه ويني.

۱۴۰۱/۰۸/۲۶

اتهام او تهمت هم د فکري جګړې يوه برخه ده:

يو هغه شی چي کفار يې په شعوري ډول د مسلمانانو پر ضد کاروي اتهام دی، کفار کوښښ کوي چي مسلمانان په ګڼو ناوړه نومونو او کارونو باندي متهم کړي او په يو ډول يې په ټولنه کي منفور او بدنام کړي لکه په هره زمانه کي چي کفارو د پيغمرانو سره همداسي کول؛ ځکه کفارو به پيغمبران په ليونيانو، ساحرانو او درواغجنانو باندي متهم کول.
زموږ د پيغمبر رسول الله صلی الله عليه وسلم سره هم کفارو همداسي کول او پورته نسبتونه به يې ورته کول همداسي دده مبارک پر ميرمني عائشې رضي الله عنها يې تور او اتهام ولګوی.
د رسول الله صلی الله عليه وسلم وروسته د هر خليفه سره همداسي سويدي چي کفارو يا منافقينو به په يو ناوړه کار باندي متهم کوی لکه روافضو چي پر ابوبکر او عمر رضي الله عنهما باندي اتهامات لګول او لکه خوارجو چي پر عثمان او علي رضي الله عنهما باندي اتهامات لګول آن تردې چي د اسلامي خلافتونو پر هر خليفه باندي د کفارو او د هغوی د ملګرو لخوا د تهمت لګولو کوښښ سوی دی.
ددې لپاره چي په مسلمانانو کي درځ او تفرقه پيدا سي کفارو دا کوښښ هم کړی چي په مسلمانانو کي پر يو بل د تهمت ويلو عادت حاکم کړي لکه د مدينې يهود چي تل به يې د انصارو او مهاجرينو یا د اوس او خزرج تر مينځ پر يو بل د اتهام او تور اور بلوي تر څو مسلمانان په خپل کي سره ونښلي او اختلافات يې تر مينځ پيدا سي.
د اندلس ښارونه چي اته قرنه يا اته سوه کاله د مسلمانانو تر حاکميت لاندي وه هغه وخت د مسلمانانو له لاسه ووتل چي مسلمانانو په خپل مينځ کي اختلافات پيدا کړه او د اختلافات لومړنی کرينټ د بې ځايه اتهاماتو او تورونو څخه شروع سو چي ځينو مسلمانانو به پر ځينو نورو لګول.
زموږ په زمانه کي چي په اسلامي هيوادونو کي د مسلمانانو تر مينځ اختلافات شتون لري او په سبب يې مسلمانان د هر ډول رکود او انحطاط سره مخامخ سويدي لومړنی سبب يې پر يو بل باندي بې ځايه اتهامات او تورونه دي چي د کفارو په لمسون يې مسلمانان په خپلو مينځونو کي پر يو بل باندي لګوي.
د داسي اتهاماتو پلان به ممکن د کفارو لخوا جوړ سوی وي چي په سيسټماټيک ډول په مسلمانانو کي عملي کيږي خو مسلمانان پدې باندي ملامت دي چي داسي اتهاماتو ته وده ورکوي او يا بېله کوم تحقيقه په اتهام پسې ځي او د اتهام پر اساس د خپل مسلمان ورور سره لانجه کوي.
په شريعت کي موږ پدې باندي امر سوي يو چي پر خپل مسلمان ورور هيڅ اتهام ونه لګوو، که د خپل مسلمان ورور څخه کوم منفي کار وينو يا يې څوک په اړه خبر راکوي موږ بايد پوره تحقيق او پلټنه وکړو وروسته يې په اړه فيصله وکړو آن تردې چي په آحاديثو کي راغلي دي: کله چي د خپل مسلمان ورور څخه کوم بد کار اورې هغه معذور و شمېره او د ځانه څخه د هغه لپاره 70 عذرونه پيدا کړه.
نو راځئ کفارو ته د فکرې جګړې پدغه برخه کي هم ماتي ورکړو او په خپل مينځ کي د اتهام او تور کلتور له مينځ يوسو او پر يو بل باندي هيڅ ډول بدګماني ونکړو.
ليكوال: مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۸/۲۴

د خپلي ژبي د ټپ څخه مسلمانان وساتئ!

ژباړه: فضيل بن عياض وايي: ما د سفيان ثوري رحمه الله څخه واورېدل چي ويل يې: دا چي زه يو څوک په غښي و ولم ما ته ښه دی تر دې چي په ژبه يې و ولم ځکه د ژبه ويشتل نه خطا کيږي.
هدف دا دی چي د غشي ويشتل د خطا کېدلو د احتمال تر څنګ ظاهري ټپ يې ژر جوړيږي خو د ژبي ويشتل ددې تر څنګ چي نه خطا کيږي ټپ يې هم ژر نه جوړيږي او د تل لپاره پاتيږي.
نو کوښښ وکړئ چي په خپله ژبه څوک ټپي نکړئ او غيبت، درواغ بهتان په چا پسې و نه واياست او په خپله ژبه د مسلمان شيطنت او چغلګري ونکړئ همداسي مسلمان ته په خپله ژبه بده او ناروا خبره ونکړئ.
عن فضيل بن عياض، قال: سمعت سفيان الثوري، يقول: لأن أرمي رجلا بسهم، أحب إلى من أن أرميه بلساني؛ لأن رمي اللسان لا يخطئ.[التوبيخ والتنبيه للاصبهاني203]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۸/۱۵

د لقمان حکيم ځيني نصيحتونه:

ژباړه: د حسن رحمه الله څخه روایت دی چي لقمان حکيم خپل زوی ته وويل:
۱ – زويه ما ډبره، وسپنه او هر دروند شی پورته کړی دی خو تر بد همسايه مي هيڅ شی دروند ندی ليدلی.
۲ - زويه ما د ډېرو تارخو خوند کتلی خو تر فقر مي هيڅ شی تريخ ندی ليدلی.
۳ – زويه د خپل ځان د ځايه څخه ناپوه سړی مه استوه که دي پوه سړی پيدا نکړ خپله د ځان نماينده ګي وکړه.
۴ – زويه د درواغو څخه ځان ساته ځکه هغه داسي خواږه دي لکه د مرغۍ غوښه چي ډېره لږ ده خاوند يې کبابوي.
۵ – ای زويه جنازو ته ورځه او ودونو ته مځه ځکه جنازې آخرت ستا په يادوي او ودونه تا په دنيا مشغول کوي.
۶ – ای زويه په ماړه نس ډوډې مه خوره چي سپي ته يې واچوې درته ښه ده تر دې چي په ماړه نس يې وخورې.
۷ – ای زويه مه داسي خوږ کيږه چي وخوړل سې او مه داسي تريخ کيږه چي  وغورځول سې.[شعب الايمان4548]
د پورته نصيحتونو څخه درسونه:
۱ – تل بايد انسان د ښه ګاونډي په طلب کي وسي او د بد ګاونډي د ګاونډيتوب څخه ځان وساتي.
۲ – انسان بايد د فقر سره مبارزه وکړي ځکه فقر پر انسان باندي ډېر سخت تماميږي.
۳ – هيڅ وخت دي انسان د ځان لپاره ناپوه نماينده او استازی نه ټاکي.
۴ – د درواغو څخه بايد سړی ځان وساتي ځکه د درواغو څخه هيڅ معتبر شی په لاس نه راځي.
۵ – د مسلمانانو په جنازو کي بايد سړی ګډون وکړي او د موسيقۍ په مراسمو کي ګډون ونکړي.
۶ – انسان دي پر ماړه نس ډوډې نه خوري ځکه پر ماړه نس ډوډې خوړل ډېر تاوانونه لري.
۷ – انسان بايد په اخلاقي لحاظ هميشه معتدل وي نه داسي نرم خويه وي چي خلګ يې بيخي په پام کي نه نيسي او نه هم داسي تند وي چي خلګ يې د ځانه څخه وشړي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۸/۱۱

په اداراتو کي د کار پرمختګ:

په اداراتو کي د پرمختګ لپاره د انډيواليزم ختمول مهم عنصر دی چي د عملي کولو او ښه اجراء لپاره يې يوه لاره داده چي که کوم مشر ادارې ته نوی راځي د هغه بل مشر په وخت کي ګمارل سوي کسان دي نه ايستوي چي پر ځای يې خپل ملګري وګماري بلکي د هماغه پخوانيو کسانو سره دي خدمت وکړي.
زه فکر کوم ځيني وختونه د مشرتابه لخوا ځيني تبدیلۍ د همدې لپاره کيږي چي ګمارل سوی کس يواځي بېله خپل ملګرو ادارې ته ولاړ سي او دده تر مخه چي په اداره کي کوم کسان مقرر سويدي د هغوی سره دی کار وکړي.
ددې کار لپاره څو ګټي دي:
۱ ـ منفي انډيوایزم به ختم سي او د کار محور به يواځي نظام وي نه سابقه روابط.
۲ ـ د ادارې کارونه به نه سره پاشل کيږي او د کاري خلاء او وقفې مخه به ونيول سي.
۳ ـ د دولتي وظيفې حيثيت به خوندي وي او د اضطرار او اضطرای مخه به ونيول سي.
۴ ـ کاري طرحي او پلانونه به پر نيمايي نه پاتيژي.
۵ ـ په وظيفه کي د نابلده کسانو د ګمارلو مخه به ونيول سي.
۶ ـ د ظرفيت لوړلو لپارع به بوديجوي ډېروالي ته اړتيا نه وي ځکه زاړه کسان ورکشاپونو او سيمينارونو ته اړتيا نلري.
مولوي نورالحق مظهري

په ټاکنه او ګمارنه کي خپلوي مکوئ!

د ابوبکر رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چي د محبت له کبله خپل قريب(خپلوان) پر وظيفې وګماري پداسي حال کي چي تر ده بهتره پیدا کولای سي نو دی به د جنت بوی و نه ويني.
يعني کوم مشر چي د خپلوۍ په خاطر يو څوک پر وظيفه وګماري پداسي حال کي چي دی ددغي وظيفې لپاره تر هغه بل څوک بهتره او غوره پیدا کولای سي نو ددغه مشر څخه به بوی د جنت هم و نه مښلي.
عن ابي بکر رضي الله عنه ﺇﻧﻲ ﺳﻤﻌﺖ ﺭﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻳﻘﻮﻝ: ﻣﻦ ﻭﻟﻰ ﺫا ﻗﺮاﺑﺔ ﻣﺤﺎﺑﺎﺓ ﻭﻫﻮ ﻳﺠﺪ ﺧﻴﺮا ﻣﻨﻪ ﻟﻢ ﻳﺮﺡ ﺭاﺋﺤﺔ اﻟﺠﻨﺔ.[مسندالشاميين3572]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۸/۱۰

په ټاکنو او ګمارنو کي ډېر دقت وکړئ!

ژباړه: د عبدالله بن عباس رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چي د مسلمانانو څخه يو کار کوونکی وګماري پداسي حال کي چي دی پدې خبر وي چي په مسلمانانو تر دغه کس غوره او د الله په کتاب او د پيغمبر په سنت پوه سته نو يقينا دغه(مشر) سړي د الله، رسول او ټولو مسلمانانو سره خيانت وکړ.
يعني چي کوم مشر پر وظيفه باندي يو څوک وګماري پداسي حال کي چي په اسلامي ټولنه کي دی تر دغه کس پوهان خلګ پيژني خو نه يې ګماري بلکي ددغه کس د نسبي ناپوهۍ سره سره وظيفه ورکوي نو یقينا چي دغه مشر د الله، رسول او ټولو مسلمانانو سره خيانت وکړ.
ﻋﻦ اﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺿﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﻋﻦ ﺭﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ: ﻣﻦ اﺳﺘﻌﻤﻞ ﻋﺎﻣﻼ ﻣﻦ اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻭﻫﻮ ﻳﻌﻠﻢ ﺃﻥ ﻓﻴﻬﻢ ﺃﻭﻟﻰ ﺑﺬﻟﻚ ﻣﻨﻪ ﻭﺃﻋﻠﻢ ﺑﻜﺘﺎﺏ اﻟﻠﻪ ﻭﺳﻨﺔ ﻧﺒﻴﻪ ﻓﻘﺪ ﺧﺎﻥ اﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﻪ ﻭﺟﻤﻴﻊ اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ. [السنن الكبرى للبيهقي20364]
مولوي نورالحق مظهري

د دولت او ملت تر مينځ د باور او همکارۍ پل:

د ملکي خدماتو عرضه کول د دولت او ملت تر مينځ د باور او همکارۍ مهم پل دی ځکه نو بايد د ملکي خدماتو په وړاندي کولو کي د ډېر جديت څخه کار واخيستل سي او هر مربوطه مسئول د ملکي خدماتو په وړاندي کولو ځان مکلف وبولي او د خپل لائحه وظائف او طرزالعمل له مخي د ملکي خدماتو په وړاندي کولو کي ډېر جدي او چټک وسي.
په مجموع کي ټول مسئولين په خاصه توګه بيا لوړپوړي مسئولين بايد اجازه ور نکړي چي د ملکي خدماتو وړاندي کول په ټپه ودريږي او يا ټکنی سي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۸/۰۲

د اهل باطل جدیت او په وړاندی یې د مسلمانانو مبارزه:

ځيني وختونه باطل هم پر خپله عقيده ډېر ټينګيږي او د خپلي عقيدې پر خلاف بله هره عقيده ورته د تعجب وړ ښکاري.
رسول الله صلی الله عليه وسلم چي به کله د مکې مشرکينو ته د توحيد دعوت ورکوی نو دوی ته به ډېر تعجب معلومېدی او د رسول الله صلی الله عليه وسلم کار به يې ناحق بلی.
لکه په قرآن کي چي الله جل جلاله د دوی حکايت کوي او فرمايي: أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَهًا وَاحِدًا إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ.[ص5]
ژباړه: آيا ډېر خدايان يې يو خدای ګرځولی دی دا خو ډېر د تعجب کار دی!
کله چي به رسول الله صلی الله عليه وسلم دوی را غونډ کړه او د توحيد دعوت به يې ورکړ دوی به د رسول الله صلي الله عليه وسلم د مجلس څخه ولاړ سوه او ويل به يې: خپلي لاري ته دوام ورکړئ او پر خپلو ډېرو خدايانو باندي همداسي پاته سئ دغه د توحيد خبره چي محمد(صلی الله عليه وسلم) يې کوي يو پلان دی چي غواړي په مټ يې ستاسي دين در څخه ورک کړي.
لکه څنګه چي الله جل جلاله د دوی حکايت کوي او فرمايي:
وَانْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ.[ص6]
ژباړه: د دوی مشران ولاړه او په خپل مينځ کي يې ويل: پر خپلي عقيدې او لاري ولاړ سئ او پر خپلو خدايانو صبر وکړئ دغه توحيد يو پلان سوی کار دی.

نو پام کوئ چي د باطل په وړاندي مبارزه بابېزه ونه نيسئ ځکه اهل باطل په ګڼو نومونو او مختلفو شکلونو را ښکاره کيږي او پدې خاطر چي دوی په خپله عقيده کي ټينګ دي او نورو انسانانو ته هم خپله عقيده تزريق کوي د خپلي عقيدې د عملي کولو لپاره هر ډول کار ته لاس اچوي او په شعوري ډول د حق په وړاندي خپلي مبارزې ته دوام ورکوي.
تر ټولو لوی باطل شرک او کفر دی چي پيروان يې تل د خپلي عقيدې د پلي کولو او عمومي کولو لپاره کار کوي او په مسلمانانو کي د ارتداد هڅي کوي.
د شرک او کفر څخه وروسته هري لويي ګناه ته موږ باطل ويلای سو چي پيروان يې په مسلمانانو کي د فساد خپرولو کوښښ کوي او د اسلامي ټولني د تخريب لپاره هري کړني ته لاس اچوي.
په مجموع کي د ټوله اهل باطل هدف دا دی چي مسلمانان د ديني اصولو او اسلامي اخلاقو څخه ليري کړي او د اسلام سپېڅلي دين زموږ د زړونو او سيرت څخه وباسي.
مسلمانان بايد تل هوښيار، ځيرک او تل د تيارسی په حالت کي وي تر څو ځان او خپله ټولنه د هر ډول فساد څخه وساتي.
مولوي نورالحق مظهري

*د لوړو زده کړو وزارت د پخواني سرپرست وزیر د مننې پیغام*

د ا.ا.ا قدرمن مشرتابه، د لوړو زده کړو وزارت منسوبینو، د پوهنتونونو استاذانو، محصلینو او عامو هېوادوالو!

ښوونه، روزنه او لوړې زده کړې هغه فکتورونه دي، چې د یو ملت د بقا، پیاوړتیا، استقلال او سوکالۍ په برخه اساسي او مهم رول لوبوي او کمزورتیا/ نشتوالی یې د ملت د تباهۍ، غلامي او ذلت لامل کېدای شي. په تېره شل کلنه جهادي دوره کې د امنیتي، اقتصادي او نورو ستونزو سره سره د ا.ا.ا له لوري دې برخې ته ځانګړې پاملرنه، پالنه او په دې برخه کې د مسئولینو نه ستړي کېدونکې هلې ځلې د ستاینې او قدردانۍ وړ دي.

ددې لپاره، چې د هېواد د لوړو زده کړو په برخه کې د خدمت سعادت مونږ ته په نصیب شوی وو، تر ټولو لومړی د الله تعالی شکر ادا کوم او ورپسې د ا.ا.ا له مشرتابه څخه د زړه له کومي مننه کوم، چې ددې سپېڅلي نظام په مختلفو برخو په ځانګړې توګه په وروستیو څلورو کلونو کې یې د هېواد د لوړو زده کړو په برخه کې پر مونږ اعتماد وکړ او زمونږ له ټولو تصمیمونو، پلانونو او چارو څخه هر ډول مالي او معنوي ملاتړ وکړ.

محترمو وروڼو!
د تېر څلور کلن ماموریت په دوره کې له ټولو هغه مسئولینو او ملګرو څخه د زړه له کومي مننه کوم، چې شپه او ورځ یې ددې ستر رسالت په ادا کولو او درانده پيټې په پورته کولو کې زمونږ سره شپه او ورځ کار وکړ، لوږې، تندې، جسمي او روحي ستړیاوې، زندانونه او د خپلو ملګرو او خپلوانو شهادتونه یې راسره وزغمل او د هېواد د لوړو زده کړو په برخه کې یې تر دې مهاله په پوره مېړانه، صبر او استقامت خدمتونه ترسره کړل. د لوړو زده کړو وزارت او اړوند پوهنتونونو له ټولو مسئولینو او منسوبینو، استاذانو او همدارنګه له محصلینو څخه هم مننه کوم، چې په راسپارل شویو چارو کې یې ستړې او ستومانۍ راسره وزغملې او له حد زیات اداري، درسي او تدریسي مکلفیتونه یې پر غاړه واخیستل او تر ننه یې ټولې اداري او تدریسي چارې فعالي ساتلي او نورمال حالت ته یې راګرځولي دي.

علم پالو او متدینو هېوادوالو!
د هېواد د فتحې په جریان کې ټول دولتي او شخصي پوهنتونونه او وزارت ساتل شوي، اداري او تدریسي چارې په نورمال ډول پیل شوي، په تحصیلي چاپېریال کې د موجودو منکراتو مخنیوی شوی، ګډ/ مختلط درسي نظام ختم شوی، شته ستونزې تر ډېره حل شوې، خصوصي پوهنتونونه تر ډېره اصلاح شوي،  له هېواد څخه تر ممکن حده پورې د استاذانو د وتلو مخنیوی شوی، د علمي کادر زیاتره خالي بستونه په قانوني توګه ډک شوي دي او پاتې پروسه یې هم په نورمال ډول جریان لري. د تحصیلي نصاب ریاست جوړ شوی، له ۱۶۰ تحصیلي نصابونو څخه ۴۰ نصابونه اصلاح او بیا کتل شوي، د اسلامي ثقافت مضمون په اونۍ کې له یو څخه دریو درسي ساعتونو ته زیات شوی، ۶۵۸ بستونه ورته منظور شوي، اکثریت استاذان پکې جذب شوي او په ۱۸ پوهنتونونو کې د شرعیاتو پوهنځي ایجاد شوي دي.

د استاذانو او ټولو کارمندانو معاشات، حق الزحمې او مادي حقوق پوره ادا شوي، بهرنیو هېوادونو ته د لوړو زده کړو د حصول په موخه د تللیو او تلونکو استاذانو معاشات او مصارف د اجراء وړ دي، په زیاترو برخو کې د ضروري او مهمو اجناسو خریداري وشوه، عواید له ټاکل شوي هدف څخه ۹۶ سلنه لوړ راټول شوي او راکړل شوې بودیجه هم په قانوني او مؤثر ډول مصرف شوې ده. د فوق لېسانس په برخه کې درې پوهنتونونه (افغان نړیوال پوهنتون، جامعه حضرت عبد الله بن مسعود – کابل او جامعه حضرت ابراهیم نخعي - کندهار) او څه د پاسه ۳۰ د ماسټرۍ برنامې ایجاد شوې، د کانکور ملي ازموینه اخیستل شوې، ټول دولتي او خصوصي پوهنتونونو پرته له کوم محدودیت د ټولو محصلینو پرمخ خلاص دي، درسي چارې نورمال حالت ته راګرځېدلي دي او د لوړو زده کړو په برخه کې ټول لازم او ضروري کارونه ترسره شوي دي.

قدرمنو مجاهدینو!
مونږ په خپل مسئولیت کې په پوره هڅه کړې، چې د لوړو زده کړو په برخه کې ټول هغه ارزښتونه تأمین کړم، چې مجاهدینو ستړیا ورباندې کړې او قربانۍ یې ورباندې ورکړي دي. زیاتره هغه محصلینو ته، چې د امنیتي تهدیدونو او جهادي چارو له امله پوهنتونونه ورڅخه پاتې شوي وو، د تحصیل زمینه برابره شوې، د علماء کرامو د اسنادو د ارزونې او معادلت په موخه لوی ریاست رامنځته شوی، ټول مقدماتي کارونه یې تکمیل شوي، ددې پروسې لپاره د نوم لیکنې بهیر پیل شوی دی او ټولې لازمې آسانتیاوې ورته برابرې شوې دي.

د یادونې وړ ده، چې د لوړو زده کړو په برخه د کیفیت د لوړاوي او په دې برخه کې د شته ستونزو د حل په موخه ټول شته امکانات په کار اچول شوي او خدای راکړی استعداد، علمیت، انرژي او ټول وخت مو خدمت ته وقف کړي وو او تر ډېره مو هڅه کړې، چې د راسپارل شوي خدمت حق ادا کړم. که چېرې په دې برخه غفلت شوی وي او د راسپارل شوي خدمت حق پوره نه وي ادا شوی، لومړی له الله تعالی، بیا د ا.ا.ا له مشرتابه او وروسته له ټول غیور او مجاهد ملت څخه بښنه غواړم او د لوړو زده کړو له نوې رهبرۍ څخه هیله لرم، چې په دې برخه کې نیمګړي او پاتي کارونه تکمیل او د لا پرمختګ او پیاوړتیا لپاره کوټلي ګامونه پورته کړي.

والسلام
الحاج مولوي عبدالباقي “حقاني”
د لوړو زده کړو پخوانی سرپرست وزیر
۲۸ / ربیع الاول / ۱۴۴۴ هـ ق – ۲ / لړم / ۱۴۰۱ هـ ش

۱۴۰۱/۰۷/۳۰

د هېواد د لوړو زده کړو په برخه کې د ویاړلي شیخ عبد الباقي حقاني صاحب د یو کلن وزارت او کاري ماموریت لویې لاسته راوړنې:

*۱-* له فتحې سره سم د هېواد د پلازمېنې د مرکزي پوهنتونونو سربېره د ۳۳ ولايتونو په کچه د ټولو دولتي پوهنتونونو ممتلکات او شتمنۍ بشپړې د لوړو زده کړو اړوند خوندي وساتل شوې، هېچا ورته زیان ونه رسولو او نه د بلې ادارې مجاهدینو یوړې.
*۲-* د هېواد په کچه تر دې دمه یو دولتي یا خصوصي پوهنتون سقوط نه شو او نه یې اکاډیمیکې چارې د سیاسي تغیراتو له امله زیانمنې شوې.
*۳-* د لوړو زده کړو وزارت تر بل هر وزارت او ادارې زیات نوي کدري او متخصص مجاهدین او ژمن ملگري په نويو او مهمو پوستونو وگومارل.
*۴-* د دیني او عصري علومو نېژدېوالی یې عملا پیل کړ، چې د تخصصاتو ریاست ایجاد یې ښه بېلگه ده.
*۵-* د اوږدمهال لپاره یې د امارتي کدر د روزنې په برخه کې د مجهز علمي پوهنتون *-افغان نړیوال پوهنتون-* تاسیس یو شاهکار وو.
*۶-* د اکاډیمیک تحصلي نصاب بیا کتنه او چټک پرمختگ او د ریاست کچې ته یې د چارو ارتقاء ورکول کلک اکاډیمیک هوډ بلل کېږي.
*۷-* په بهر کې د داخل خدمت کدري استاذانو لپاره له امارتي مالي دستگاه د معاش د اجراء تایید تر لاسه کول، د کدري ځواک د پیاوړتیا او هڅونې ښه تمثیل بللی شوو.
*۸-* په دولتي او خصوصي پوهنتونونو کې د ښځینه وو علمي کدرونو او محصلاتو لپاره د اسلامي حجاب او ډاډمن اکاډیمیک چاپېریال چمتو کول یې لویه امارتي لاسته راوړنه وه.
*۹-* په پوهنتونونو کې د اسلامي ثقافت د مضمونونو غښتلي کول او ورته د کدري استاذانو د جذب بریالۍ شفافه ازموینه او گومارنه ستر خدمت و.
*۱۰-* د دیني مدارسو د تعلیمي او تحصیلي اسنادو او د دیني عالمانو د لوړې علمي سویې د تثبیت په اړه د واضح اکاډیمیک پلان وړاندې کول او پلي کول.
*۱۱-* د شوکمارو او غاصبینو له غاصبو منگولو د اکاډیمیکو ځاینونو نوم او د حیثیت بڼه اعاده کول او د لوړو زده کړو د ملي ترمېنالوژۍ پلي کول یې د ملي هوډ ښکارندوی و.
*۱۲-* د کانکور بریالی پیل او منظمه شفافه ازموینه یې وروستۍ هڅه او اقدام وو.
کاپي

۱۴۰۱/۰۷/۲۳

پر مسلمان د ناحقه خبري سزا:

ژباړه: د ابوذر رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چي په مسلمان پوري ناحقه خبره وتړي چي دده عيب په ښکاره کوي الله تعالی به دی د همدغه خبري په خاطر د قيامت په ورځ دوږخ ته واچوي.
نو کوښښ وکړئ چي په هيڅ مسلمان پسې بې ځايه خبري او تبليغات ونکړئ او د هيڅ مسلمان د معيوب ښکاره کولو کوښښ مکوئ چي خدای مکړه په همدې سبب دوږخ ته داخل نسی.
عَنْ أَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : مَنْ شَانَ عَلَى مُسْلِمٍ كَلِمَةً يَشِينُهُ بِهَا بِغَيْرِ حَقٍّ أَشَانَهُ اللَّهُ بِهَا فِي النَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.[المستدرک 7893]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۱۹

مسلمان بايد ثابته پاليسي ولري:

مسلمانه وروره او مسلماني خوري! ثابته پاليسي د مسلمان ځانګړتیا او د ايديالوژيکي اعتدال نښه ده ځکه نو په لومړي قدم کي د ځان لپاره غوره انساني او پوره شرعي پاليسي انتخاب کړه بيا نو د تل لپاره پر همدغه پاليسۍ پاته سه او بېله شرعي ضرورته تغيير مه ورکوه.
اخلاق، لباس، فکري تړاو، فزيکي ناسته ولاړه، روابط او ژبنۍ لهجه د پاليسۍ مهمي برخي دي ځکه نو تل د هغو تهذيب او ثبات ته متوجه وسه او په هيڅ صورت کي ورته بېله شرعي اړتيا بدلون مه ورکوه.
که په ژوند کي وظيفوي تقرري يا ارتقاء کوې خپلي پاليسۍ ته تغيير مه ورکوه او پر وظيفې د ګمارل کېدلو وروسته خپل روابط، اخلاق، لباس، د خبرو لهجه او د پاليسۍ نوري برخي د خپل پخواني عادت خلاف په بل ډول مه اړوه ځکه ددې تر څنګ چي دا کار د ثابته پاليسۍ خلاف دی د هوښيارانو او زيرکو خلګو په فکر کي د انسان حيثيت هم را ټيټوي او ممکن د وظائفو سره انسان د بې ځايه ادلون بدلون په عادت هم روبدی کړي.
که شرعي لاسوندونو، عقلي دلائلو او تاريخي مسير ته وګورو همدا خبره راته ثابتيږي چي مسلمان بايد ثابته پاليسي ولري او د خپلي پاليسۍ ثبات ته ژمن وي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۱۷

په وظيفه او مسئوليت کی ځيني خيانتونه:


۱ ـ د اصولو خلاف ورزي.
۲ ـ د خپل لائحه وظائف څخه ناخبري.
۳ ـ په کارونو کي ناغيړي.
۴ ـ د خپل مافوق څخه بې اطاعتي.
۵ ـ د خپل ماتحت سره تبعيض او سر ناخلاصي.
۶ ـ بې اصولو ناسوبي.
۷ ـ په وظيفه باندي شهرت طلبي.
۸ ـ د داسي وظيفې منل چي دی يې د کولو توان نلري.
۹ ـ د ناتوانۍ سره سره وظيفې ته دوام ورکول.
۱۰ ـ په وظيفه کي لومړيتوبونه د پامه غورځول.
۱۱ ـ د نورو کسانو په وظيفه کي مداخله کول.
۱۲ ـ د وظيفې په سبب د خلګو څخه ډالۍ او امتيازونه اخيستل.
۱۳ ـ په خرچه او مصارفو کي اسراف کول.
۱۴ ـ بې پلان او تدبيره کار کول.
۱۵ ـ د بيت المال په ساتنه کي بې غوري کول.
۱۶ ـ د ادارې جوړښت او بقاء له پامه غورځول.
۱۷ ـ د کم ظرفيتۍ په صورت کي د کار نه زده کول او د خپل کاري ظرفيت لوړولو لپاره هڅه نه کول.
۱۸ ـ د خپل صلاحيت څخه ناوړه استفاده کول.
۱۹ ـ خپل صلاحيتونه مهمل پرېښودل او يا بېله کوم اصولي لاسونده د نورو په لاس ورکول.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۱۶

اصلي نارينه څوک دی؟

ژباړه: عبد بن ام کلاب وايي: ما د عمر رضي الله عنه څخه واورېدل چي ويل يې: تاسو ته دي د نارينه ږغ خوند نه درکوي، څوک چي امانت سم آداء کړي او د خلګو د آبرو څخه ځان وساتي هغه سم نارينه دی.
يعني نارينه هغه ندی چي خوندور ږغ ولري يا ډېري خبري کوي بلکي اصلي نارينه هغه څوک دی چي په امانت کي خيانت نه کوي او امانت سم آداء کوي که هغه د الله لخوا امانت وي او که د بل بنده لخوا امانت وي همدا راز د خلګو پر آبرو او عزت تېری نه کوي بلکي د مسلمان د آبرو او عزت ساتنه کوي.
په بل روایت کي "طنطنته باللیل" راغلی دی یعني نارینه توب د شپې په لمانځه باندي ندی بلکي نارینه توب دادی چي امانت آداء کړل سي او د مسلمانانو د آبرو ساتنه وسي.
عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ، عَنْ عَبْدِ بْنِ أُمِّ كِلاَبٍ ، أَوْ عَنْ رَجُلٍ - ابْنُ صَاعِدٍ يَشُكُّ - أَنَّهُ سَمِعَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ وَهُوَ يَخْطُبُ النَّاسَ وَهُوَ يَقُولُ : لاَ يُعْجِبَنَّكُمْ مِنَ الرَّجُلِ طَنْطَنَتُهُ ، وَلَكِنَّهُ مَنْ أَدَّى الأَمَانَةَ ، وَكَفَّ عَنْ أَعْرَاضِ النَّاسِ فَهُوَ الرَّجُلُ.[الزهد لإبن مبارک695]
مولوي نورالحق مظهري

راځئ خپله ژبه د خلګو د آّبرو او خښم څخه وساتو!

ژباړه: د ابوجعفر څخه روايت دی چي  رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چي خپله ژبه د خلګو د آبرو څخه وساتي الله تعالی به د قيامت په ورځ دده ګناهونه ورته وبخښي او څوک چي خپل غضب د خلګو څخه بند کړي الله تعالی به يې د قيامت په ورځ د خپل عذاب څخه وساتي.
يعني کوم خلګ چي په دنيا کي د خلګو پر آبرو او عزت تېری نه کوي بلکي د هغوی آبرو او عزت ساتي الله تعالی به د قيامت په ورځ ددوی ګناهونه ورته وبخښي او کوم خلګ چي پر نورو خلګو خښم او قهر نه کوي الله تعالی به يې د قيامت په ورځ د خپل عذاب څخه وساتي.
راځئ دغه دوه خصلتونه په ځانونو کي را ژوندي کړو! د نورو مسلمانانو په آبرو او عزت کار ونلرو او مسلمانانو ته ځانونه د خښم او قهر څخه وساتو!
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : مَنْ كَفَّ لِسَانَهُ عَنْ أَعْرَاضِ النَّاسِ ، أَقَالَهُ اللَّهُ عَثْرَتَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، وَمَنْ كَفَّ غَضَبَهُ عَنْهُمْ ، وَقَاهُ اللَّهُ عَذَابَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.[الزهد لابن مبارک 745]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۱۲

د شکر اظهار(۱)/تجويدالقرآن ديني مدرسه کي خدمت:

په حديث شريف کي راځي: التحدث بالنعم شكر.[مسند الشهاب۴۴] يعني د نعمتونو يادونه خپل شکر دی، پر همدې اساس بايد ووايم: الحمدلله چي الله تعالی تر اوسه په تجويدالقرآن ديني مدرسه کي د تدريس توفيق راکړی دی او د الله تعالی په فضل، ددې مدرسې د ادارې په قوي مديريت او د ټولو استادانو په پوره زيار په سلهاوو داسي شاګردان پدې مدرسه کي روزل سويدي چي په اسلامي عقيده پاخه، په علمي استعداد ښايسته او په عملي برخه کي ددين خادمان دي.
د هيچا څخه دا خبره نده پټه چي د تجويدالقرآن ديني مدرسې شاګردان د حفظ، علم، جهاد او خدمت په برخه کي ځلېدلي او ډېری شاګردان يې اوس په تدريس او په اسلامي نظام کي په لويو خدمتونو باندي بوخت دي.
ددې مدرسې ټولو شاګردانو ته مو لکه چي شفاهي توصيه کړې د ليري څخه يې هم ورته کوو چي د دين، مذهب او تقوی قوي لاري ټينګي کړي؛ د تکبر، غرور او اختلافاتو څخه ځان وساتي او په هره برخه کي چي يې په وسه وي د نورو مسلمانانو تر څنګ اسلام او مذهب ته خدمت وکړي.
د يادوني وړ ده چي تجويدالقرآن ديني مدرسه په فراه ولايت قلعه زمان کلي کي موقعيت لري او د تکړه استادانو او جيدو علماء کرامو لخوا د حفظ، تجويد او کتابونو په برخو کي په سلهاوو شاګردان روزل کيږي.
مولوي نورالحق مظهري 

۱۴۰۱/۰۷/۱۱

مادي او معنوي دواړه قوتونه مهم دي:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
لومړی به دا خبره وکړو چی قوت پر دوه قسمه دی: مادي قوت او معنوي قوت، انسان په خپلی بریا کی دواړو قوتونو ته اړتیا لری، البته په يواځي مادي قوت باندي کله کله انسان بريالی کيږي خو ليکن دغه بريا اوږده او مفيده نه وي.
که وګورو په قرآن عظيم الشان کي ددې لپاره ډېري نمونې ذکر سويدي چي يوه نمونه يې عاديان، ثموديان او فرعونیان دي. 
عادیان او ثمودیان په خپل وخت کی په مادي لحاظ ډېر قوي وه له همدې امله یې تکبر او غرور کوی، د الله د پیغمبرانو سره یې جګړه او مخالفت کوی او په مځکه کي یې فسادونه خپرول، نو ځکه یې الله پاک ټوله قدرتونه ختم کړه او سخت عذابونه یې ورباندي راوستل.
او دا د هغو امتونو څو بېلګي  دي چي مادي قوت يې بيخي ډېر درلودی خو د معنوي او روحي قوت څخه خالي وه.
او د شرایطو او عادت پر بنیاد يواځي معنوي قوت هم د انسان د نصرت او کاميابۍ لپاره کافي ندی لکه شاعر چي وايي:
لا خيرَ في حقٍّ إذا لم تَحْمِه ... حَلَقُ الحديدِ وألسنُ النيرانِِ
ژباړه: هیڅ خیر په هغه حق کي نسته چي د اوسپنو په کړیو او د اور په لمبو باندي یې ساتنه نه کیږي.
مادي او روحي قوتونه حيثيت د دوو وزرو لري لکه مارغه چي په يوه وزر باندي نسي الووتلای انسان هم په يوه قوت باندي نسي بريالی کېدلای بناء صحيح او شرعي لاره داده چي انسان ځانته دواړه قوتونه حاصل کړي او ددنیوي او اخروي دواړو ښېګڼو لپاره هڅه وکړي لکه قرآن چي موږ ته تعليم را کړی دی او فرمایي:
وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ. [ سورة البقرة 201] ژباړه: ځیني ددوی څخه وایي: ای ربه زموږ! موږ ته په دنیا کي هم ښېګڼي راکړه او په آخرت کي هم ښېګڼي راکړه او موږ د اور د عذاب څخه وساته.
نو مسلمان لکه د اخروي ژوند د سمون لپاره چي کوښښ کوي د دنیوي ژوند د سمون لپاره هم باید کوښښ وکړي.
او لکه د اخروي ژوند سمون چي په معنویاتو باندي لاس ته راځي د دنیوی ژوند سمون په مادیاتو باندي لاس ته راځی او مادیات خالص اسباب دي چي په مټ یې معنویاتو ته سړی رسېدلای سي او چي کله مادیات او معنویات دواړه برابر سي بیا نو هراړخیزه نیکمرغي د انسان په برخه کیږي.
هېره دي نه وي  لکه الله پاک چي موږ ته د عقيدې د سموالي او محکموالي سپارښتنه کړېده د مادي قوت د برابروالي سپارښتنه يې هم کړېده: او فرمایی: وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ.[ الانفال 60]
ژباړه: تاسو برابر کړئ د دوی لپاره هغه چی ستاسو په طاقت وي د قوت او تړلو څخه د آسانو تر څو تاسو په هغه باندي د الله او د ځان دښمنان و وېروی.
پدې باندی باید موږ ځانونه پوه کړوکوم شی چي د شرعي اصولو څخه ښکاري او په تجربه باندي هم ثابت سوی دی دا دی چي د معنوي قوت سره چي کله مادي قوت يوځای سي نو پر مطلق مادي قوت باندي بری پيدا کوي.
لکه الله پاک چي فرمايي:كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ.[ البقرة 249]
ژباړه: ډېر ځله داسي پېښیږي چي کوچنۍ  ډله دي پر لویي ډلي باندي د الله په اراده کامیابه سي او الله د صبر کوونکو سره دی. 
او ددې لپاره د بدر غزوه لويه بېلګه ده چي د مسلمانانو شمير 300 نفره وو خو کفار 1000 نفر وه خو مسلمانان ځکه کاميابه سوه چي د توان سره سم د مادي قوت تر څنګ معنوي قوت هم ورسره وو ځکه مسلمانان په اسلامي سپېڅلې عقیده، نبوي اخلاقو او روحي سکون باندي سمبال وه، مادي قوت یې کڅه هم د کفارو په نسبت لږ وو خو بیا هم تر خپل توان یې د هغه د برابرولو هڅه کړېوه داسي یې نه وه کړي چي بېله کومي امادګۍ او بېله کومي وسلې جنګ ته ووځي.
د همدغو دوو قوتونو مثال الله پاک په قرآن کي موسی عليه السلام راوړی دی:
موسی عليه السلام چي کله د مصر څخه مدین ته را ورسېدی په لاره کي یې پر یوه څاه باندي دوې نجوني ولیدلې چي غوښتل یې خپل مالونه اوبه کړي خو د کمزورۍ له کبله یې ژر نه سوې اوبولای موسی علیه السلام د دغو دوو نجونو مالونه د مټ په زور چي مادي زور دی اوبه کړه خو چي کله نجلۍ د خپل پلار په غوښتنه دی کورته وغوښتی نو په نجلۍ پسې روان سو دا نتيجه د معنوي قوت وه چي په حياء باندي ورسره روان وو او هیڅ یې ورته نه کتل.
او بل مثال يې الله پاک په امت د رسول الله صلي الله عليه وسلم باندي ويلی دی لکه چي فرمايي:
مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا.[سورة الفتح 29]
ژباړه: محمد د الله رسول دی، او هغه خلګ چي دده سره دي پر کفارو باندي سخت دي او په خپل مینځ کي ډېر سره مهربانه دي، ته دوی وینې پداسي حال کي چي رکوع او سجده کوي تر څو د الله مهرباني او خوشالي لاسته راوړي.
علماو لیکلي دي: دا چي الله پاک وایي: دوی پر کفارو باندي سخت دي. دا د مادي قوت عنوان دی، او دا چی وایي: دوی په خپل مینځ کي پر یو بل مهربان دي. دا د معنوي قوت عنوان دی، او دا چی الله پاک وایي: ته دوی وینې پداسي حال کي چي رکوع او سجده کوي تر څو د الله مهرباني او خوشالي لاسته راوړي. دا د مادي او معنوي قوت نتیجه او د اسلامي امت د نیکمرغۍ لپاره هغه اصل دی چي مادي او معنوي قوت سره یوځای کوي.
د مادي قوت تر لاسه کولو لپاره باید موږ طبیعي/د وخت عصري زده کړي وکړو او په تمامه معنی ګټه ورڅخه پورته کړو ځکه طبیعي زده کړي هنر دی چي په مټ یې انسان د ژوند د اړتیا سره سم اسباب جوړولای سي چي په ګڼو  برخو کي مادي قوت د همدغه اسبابو څخه تشکیلږي د بېلګي په ډول: که موږ غواړو د خپل ټول چاپیریال مادي اړتیاوي پوره کړو نو دېته اړتیا سته چي موږ باید بیولوژي، جیولوژي، کیمیا، ساینس، طب، ریاضي، کامپیوټر، انجینري، اجتماعیات او داسي نور... عصري علوم په عملي ډول ووایو او کله ناکله په عملي تجربو باندي هم انسان د اسباب جوړولو لږ کمال ته رسیږي.
د معنوي قوت ترلاسه کولو لپاره باید موږ دیني زده کړي وکړو ځکه په معنویاتو کي د انسان اخلاق، شخصیت، عقیده، اعمال او تزکیه دخیل دي چي ترلاسه کول یې د الهي وحیو او مربوطه علومو په زده کولو باندي کیږي ځکه نو باید موږ د تفسیر، حدیث، فقه، عقاید او هغه علوم چي ددغو علوم زده کړه ورباندي موقوف وي زده کړو تر څو د عمل په میدان کي په عقیدوي او اخلاقي لحاظ ځانونه کمال ته ورسوو.

۱۴۰۱/۰۷/۱۰

پر عصري/طبيعي علومو ټينګار:

ژباړه: علي رضي الله عنه فرمايي: علم او پوهه د مسلمان ورکه ده نو تاسو يې واخلئ کڅه د لاسونو څخه د مشرکينو وي او هيڅوک دي پدې باندي نه شرميږي چي علم د چا څخه اوري.
يعني طبيعي علم چي موږ ورته عصري یا دنيوي علم وايو تاسو يې زده کړئ کڅه هم د کفارو څخه يې زده کوی ځکه عصري علم د هري زمانې په تناسب د مسلمانانو اړتيا ده نو زده کړه يې هم اړينه ده آن تر دې چي د کفارو څخه يې هم سړی زده کولای سي.
عن علي -رحمه الله- أنه قال في كلام له: العلم ضالة المؤمن، فخذوه ولو من أيدي المشركين، ولا يأنف أحدكم أن يأخذ الحكمة ممن سمعها منه.[جامع بيان العلم وفضله395]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۰۹

دوه ژغورونکي او دوه بربادوونکي:

ژباړه: عبدالله ابن مبارک رحمه الله فرمايلي دي: دوه شيان ژغورونکي او دوه شيان بربادوونکي دي: هغه چي ژغورونکي دي نيت او منع دي. نيت دادی چي ته ددې اراده وکړې چي زه به په آينده کي د الله تعالی اطاعت کوم او منع داده چي ته به ځان د هغه شيانو څخه منع کوې کوم چي الله تعالی حرام کړيدي او دوه بربادوونکي شيان غرور(لويي) او نا اميدي ده.
تنبيه: نو که غواړی ځانونه د بربادۍ څخه وساتی غرور او لويي مکوئ او د الله تعالی د دربار څخه مه نا اميده کيږئ.
وقال عَبْد الله بن المبارك: اثنتان منجيتان واثنتان مهلكتان فالمنجيتان النية والنهي فالنية أن تنوي أن تطيع الله فيما يستقبل والنهي أن تنهى نفسك عما حرم الله عز وجل والمهلكتان العجب والقنوط.[حلية الاولياء]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۰۸

د غرور او لويۍ تاوان:

ژباړه: يحيی بن معاذ به ويل: ځانونه د لويۍ او غرور څخه وساتئ ځکه چي غرور خپل خاوند بربادوي او غرور د انسان نيکي داسي خوري لکه اور چي بوټي خوري.
غرور او لويي دېته و ايي چي انسان ته ځان ډېر غټ معلوميږي او داسي فکر کوي چي زه خو نو تر ډېرو خلګو غوره او بهتره يم چي په عربي کي ورته عجب وايي.
وكان يحيى بن معاذ يقول: إِياكم والعجب، فإِنَّ الْعجبَ مهلكة لِأَهْلِه، وَإِنَّ الْعجب ليأكل الحسَنَات كَمَا تأكُلُ النَّار الحطب.[شعب الايمان 6861]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۰۷

مشر بايد پر خلګو بدګماني ونکړي:

ژباړه: د ابي امامه رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: امير چي کله پر خلګو بدګماني وکړي نو فاسدوي يې.
توضيح: مناوي رحمه الله ويلي دي: کله چي کوم مشر په خلګو کي د رسوايۍ په نيت د بدګمانۍ پسې ولاړ سي نو هغوی فاسدوي چي په نتيجه کي د هغوی څخه هغه کارونه کيږي چي ده يې ورباندي ګمان کوی.
د حديث مقصد دادی چي امام او مشر بايد د خلګو د عيبونو او اسرارو پسې ولاړ نسي ځکه چي نظام په همدې باندي ټينګيږي او ډېر لږ انسانان پيدا کيږي چي د عيب څخه دي خالي وي نو که چيري مشر ددوی سره پر هره خبره او هره کړنه حساب وکړي ډېره سخته به پر دوی تمامه سي او ژوند به يې تنګ سي له همدې امله بايد مشر د خپل رعيت عيبونه پټ کړي، يو ډول تغافل وکړي، دوی ته عفوه وکړي، ددوی په اسرارو پسې دي نه ځي او په  دوی پسې دي تجسس نه کوي.[موسوعة الأخلاق]
تنبيه: مشر کولای سي د خپلو خلګو حالات وڅاري او د اصلاح په نيت لارښووني ورته وکړي خو د عيبونو پلټنه او بدګماني دي ورباندي نه کوي ځکه د عيبونو پلټنه او بدګماني ددغه حديث په حواله د فساد سبب جوړيږي.
عَن أَبِى أُمَامَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: إِنَّ الأَمِيرَ إِذَا ابْتَغَى الرِّيبَةَ فِى النَّاسِ أَفْسَدَهُمْ.[سنن ابي داود 4891]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۰۳

هغه پنځه ګناهونه چي کفاره نلري:

ژباړه: د معاذ بن جبل رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: پنځه  شيان دي چي کفاره نلري: د الله تعالی سره شريک نيول، ناحقه وژل، پر مسلمان باندي تهمت ويل، د جنګ د ميدان څخه تښتېدل او ناحقه قسم چي په هغه باندي د مسلمان مال دده د لاسه وباسي.
پرتله: زموږ په زمانه او ټولنه کي په ټوليزه توګه د پورته پنځو شيانو څخه دوه شيان په خلګو کي ډېر عادي دي: پر مسلمان باندي تهمت ويل او د درواغو قسم.
سره ددې چي پر مسلمان باندي تهمت ويل دومره لويه ګناه ده خو بيا يې هم ځيني خلګ کوي او پر ناحقه خپل مسلمان ورور د درواغو څخه په يو شي باندي متهم کوي او سره ددې چي د درواغو قسم اخيستل دومره لويه ګناه ده خو بيا يې هم له بده مرغه ځيني خلګ اخلي.
عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ أَنّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ خَمْسٌ لَيْسَ لَهُنَّ كَفَّارَةٌ الإِشْرَاكُ بِاللَّهِ وَقَتْلُ النَّفْسِ بِغَيْرِ حَقٍّ وَبَهْتُ الْمُؤْمِنِ وَالْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ وَيَمِينٌ صَبْرٌ يَقْطَعُ بِهَا مَالَ امْرِئٍ مُسْلِمٍ.[مسند الشاميين 1161]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۱/۰۷/۰۲

مسلمانه وروره!

هيڅوخت پر خپل مسلمان ورور بې ځايه او بې اساسه تهمت مه لګوه ځکه ددې تر څنګ چي لويه ګناه ده په آينده کي ستا د خجالت او شرمندګۍ سبب جوړيږي ځکه چي د اتهام ناحقي يو وخت ثابتيږي او هر وخت چي ثابته سي ته بيا هغه مسلمان ته په لوړو سترګو نسې کتلای او تل به يې په وړاندي شرمنده يې.
مسلمان لکه د نورو مسلمانانو د آبرو په ساتني چي مکلف دی د ځان د آبرو په ساتني هم مکلف دی او لکه نورو مسلمانانو ته چي بايد هيڅ ډول ضرر و نه رسوي ځان ته يې هم بايد و نه رسوي.

که مو داسي خلګ وليدل ځانونه ورڅخه وساتئ:

ژباړه: فضيل رحمه الله فرمايي: په آخره زمانه کي به داسي خلګ راسي چي بهتان ويونکي او عيب لټوونکي به وي، د هغوی څخه ځانونه وساتئ ځکه چي دوی د ټولو خلګو بد دي، د دوی په زړونو کي نور د اسلام نسته، دوی شر لټوونکي دي، د دوی هيڅ عمل به الله تعالی ته نه پورته کيږي.
د بهتان ويونکو څخه هدف هغه خلګ دي چي پر پاکو مسلمانانو باندي د درواغو تهمتونه لګوي، هغوی په بدو او ناوړو کارونو او نومونو باندي متهم کوي او د هغوی په اړه منفي فکروه خپروي.
د عيب لټوونکو څخه هدف هغه خلګ دي چي د مسلمانانو په نسب، آبرو، حيثيت او کارونو کي د ځانه څخه عيبونه پيدا کوي تر څو  هغوی په ټولنه کي بدنومي کړي.
وقال فضيل: في آخر الزمان قوم بهاتون، عيابون، فاحذروهم، فإنهم أشرار الخلق، ليس في قلوبهم نور الإسلام، وهم أشرار، لا يرتفع لهم إلى الله عمل.[التوبيخ والتنبيه لأبي الشيخ الأصبهاني 2882]
مولوي نورالحق مظهري