يعني امام ابوحنيفه رحمه الله دومره علم حاصل کړ چي په ځيني علم يې دوی پوهيږي خو په ځيني نور بيا نه پوهيږي نو ځکه دوی پر همدغه علم حسد ورسره کوي او بدي خبري پسې وايي.
له بده مرغه په هره زمانه کي ښه علماء د امام ابوحنيفه رحمه الله غوندي محسود وي او ځيني نور کسان پر علم حسد ورسره کوي.
دا ډېر ناوړه عادت دی او یو ډول د الله تعالی پر تقسيم باندي نیوکه ده، موږ هر یو باید د داسي کړني څخه ځان وساتو.
فقد سئل الفضل بن موسى السيناني: ما تقول في هؤلاء الذين يقعون في أبي حنيفة؟ قال: إن ابا حنيفة جاءهم بما يعقلونه وبما لا يعقلونه من العلم، ولم يترك لهم شيئا فحسدوه.[الطبقات السنية في تراجم الحنفية]
مولوي نورالحق مظهري
