ژباړه: د ابراهيم بن عبدالله بن مسعود څخه روايت دی چې هغه وفرمايل: څوک چې شتمن او سرمايه دار ته ځان ټيټ کړي(عاجزي وکړي) او د هغه د تعظيم لپاره او په خاطر د طمعي د هغي ګټي چې د شمتن لخوا راځي ځان عاجز کړي نو د عزت دوه درېيمه برخه او نيم د دين به يې له منځه لاړ شي.
يعني څوک چې د مال لاس ته راوړلو يا ګټي حاصلولو لپاره د شتمن انسان تعظيم کوي او ځان يې مخي ته عاجز نيسي په سبب به يې د انسان دوه پر درېيمه برخه يعني ډېري عزت او وقار او نيمه برخه د دين له منځه لاړ شي؛ چې په دې کار سره به د انسان عزت او ديانت دواړه کم شي.
عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ، قَالَ: وَمَنْ خَضَعَ لَغَنِيٍّ وَوَضَعَ لَهُ نَفْسَهَ إِعْظَامًا لَهُ، وَطَمَعًا فِيمَا قِبَلَهُ ذَهَبَ ثُلُثَا مُرُوءَتِهِ، وَشَطْرُ دِينِهِ.[شعب الايمان 7882]
مولوي نورالحق مظهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر