ژباړه: صفوان بن محرز به ويل: چي زه خپل کور ته داخل سم، خپله ډوډې وخورم او اوبه وڅښم نو د دنيا لپاره دي هلاکت وي.
يعني چي ما ته دومره ماسر سي چي زه کور ولرم، د خوړلو لپاره ډوډې ولرم او د څښلو لپاره اوبه ولرم نو نوره دنيا زما په کار نده او زه ځان نه ورباندي مصروف کوم.
كَانَ صَفْوَانُ بْنُ مُحْرِزٍ يَقُولُ: إِذَا دَخَلْتُ بَيْتِي، وَأَكَلْتُ رَغِيفِي، وَشَرِبْتُ مِنَ الْمَاءِ؛ فَعَلَى الدُّنْيَا الْعَفَاءُ.[المجالسة وجواهرالعلم781]
مولوي نورالحق مظهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر