په خپل تعریف مه خوشحاله کېږه.

ژباړه: وهب بن منبه وایی: کله چی یو څوک په تا کی داسی ښېګڼه بیان کړی چی هغه په تا کی نه وی نو هیڅ باور مه ورباندی کوه چی دغه سړی به په تا کی داسی بدی بیان کړی چی هغه به په تا کی نه وی.
یعنی که چا د درواغو څخه په نیکو باندی ستا صفت کوی او داسی کارونه یې تاته منسوبول چی هغه تا نه وه کړی نو لیری نده چی دغه سړی یو وخت تا پداسی بدو کارونو یادوی چی هغه به په تا کی نه وی.
عَنْ وَهْبٍ؛ قَالَ: إِذَا قَالَ الرَّجُلُ فِيكَ مِنَ الْخَيْرِ مَا لَيْسَ فِيكَ؛ فَلَا تَأْمَنْهُ أَنْ يَقُولَ فِيكَ مِنَ الشَّرِّ مَا لَيْسَ فِيكَ.[المجالسة وجواهرالعلم883]
مولوی نورالحق مظهری