ژباړه: حذيفه رضي الله روايت کوي چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: الله تعالی د بدعتي انسان څخه نه روژه قبلوي، نه لمونځ قبلوي، نه يې صدقه قبلوي، نه يې حج قبلوي، نه يې عمره قبلوي، نه يې جهاد قبلوي، نه يې فرضي عبادت قبلوي او نه يې نفلي عبادت قبلوي؛ بدعتي انسان د اسلام څخه داسي وځي لکه ورېښته چې د اوړو څخه وځي.
په دې حديث کې د بدعت لپاره دوه لوی تاوانونه بيان سوي دي: لومړی دا چې د بدعتي انسان هيڅ عبادت الله تعالی ته د قبول وړ نه دی. دويم دا چې د بدعتي انسان خاتمه په خطر کې ده ځکه چې دی ډېر ژر د اسلام څخه وځي دا په دې خاطر چې دی خرافات او بې ثبوته کارونه د دين په نوم باندې کوي.
د دې لپاره چې د هيڅ مسلمان هيڅ عبادت بيهوده او بې فايدې نه سي او خاتمه يې هم په خطر کې نه سي بايد ځان د هر ډول بدعت څخه وساتي.
عَنْ حُذَيْفَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ : لاَ يَقْبَلُ اللَّهُ لِصَاحِبِ بِدْعَةٍ صَوْمًا ، وَلاَ صَلاَةً ، وَلاَ صَدَقَةً ، وَلاَ حَجًّا ، وَلاَ عُمْرَةً ، وَلاَ جِهَادًا ، وَلاَ صَرْفًا ، وَلاَ عَدْلاً ، يَخْرُجُ مِنَ الإِسْلاَمِ كَمَا تَخْرُجُ الشَّعَرَةُ مِنَ الْعَجِينِ.(سنن ابن ماجة49)
مولوي نورالحق مظهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر