د حجاب اړوند د شبهاتو جوابونه:(پنځمه شبهه)

منبع: المنبر ويب پاڼه.

ژباړه او تحقيق: مولوي نورالحق مظهري.

د حجاب او اسلامي ستر ځيني دښمنان داسي شبهه واردوي چي ګويا حجاب تنها په محمدي او اسلامي دين كي سته، په نورو اديانوكي كڅه هم په خپل وخت كي برحقه اديان وه حجاب هيڅ شتون نه در لودی، همدا راز خپله په عربي جزيرې كي حجاب شتون نه درلودی سره د دې چي د دغه اسلام مخكي خو د نورو انبياؤ دعوتونه هم چلېدلي دي او هر يوه يې ځان ته حقه طريقه او لاره درلودل چي هغه وخت يې تعبير په اسلام سره كېدی نوكه حجاب ډېر مهم وای نو بيا ولي هغوی ورته هيڅه پاملرنه نه كول؟.

همدا راز دوی حجاب ته د يوه عربي كلتور او فرهنګ په سترګه ګوري او وايي: حجاب د عربي جزيرې څخه پيل سوی دی او په جبري واكمنۍ باندي پر نورو خلګو باندي تپل سوی دی.

 *ځواب:* د دوی په ځواب كي بايد وويل سي: چي كڅه هم اوسنی تورات او انجيل پر خپل اصل باندي پاته ندي بلكي يهودو او نصاراوو ډېر تحريفونه پكښې كړي دي خو بيا هم كه په همدغه توراتونو او انجيلونوكي په دقت سره او بغير له تعصبه وكتل سي نو ډېر داسي ځايونه به مخي ته درسي چي په هغه كي د حجاب ذكر او يادونه سوېده، همدا راز د پلټني په پايله كي به دا خبره ثابته سي چي د زمانې څخه د ابراهيم عليه السلام په عبرانيانوكي حجاب ډېر شهرت درلودی. 

‌همدا راز د دې خبري به هم ښه وضاحت وسي چي حجاب د نورو انبياؤ په زمانه كي هم په عملي توګه وجود او پوره شتون درلودی. 

آن د مسيحيت د ښكاره كېدلو وروسته هم په هغه خلګو كي چي پرخپل دين باندي پاته وه حجاب شتون درلودی د پخوانۍ زمانې او اوسنۍ زماني په انجيلونوكي ډېر ځايونه حجاب ته اشاره سوېده چي موږ په حيث د نمونې يوڅو بيلګي او ځايونه ذكر كوو:

په څلورويشتم اصحاح كي د سفرنامې څخه د تكوين راغلي دي: دې(يعني ښځي) لوړ وكتل اسحاق يې وليدی نو د خپل اوښ څخه را كښته سوه او ويې ويل: دغه نفر چي پياده ځي څوك دی؟ خادم ورته وويل زما بادار دی ‌نو دغي ښځي خپله بغري واخيستل او خپل مخ يې ورڅخه پټ كړ.

او په پنځم نشيد كي د اناشيدو څخه د سليمان راغلي دي: ښځي وويل: ای هغه څوكه چي زما نفس ستا سره محبت لري په غرمه كي پسونه چيري ګورې؟ او په څه خاطر زه په بغرۍ كي ستا د انډيوالانو د مالونو سره پټه وسم؟.

او په درېيم اصحاح كي د سفرنامې څخه د اشعيا راغلي دي: الله به لوڼو ته د صهيونستيانو پر ښكاره كولو د زينت د دوی او فخر كولو د دوی په ږغونو سره د هغو ږغږغو يا زنګولو چي دوی په پښو كړيدي داسي عذاب وركړي چي ښكلا د ږغږغو، كوڅيو، ‌د ورېښتيانو د خريلو او ښكلا د بنګړيو او بغريو ورڅخه ليري كړي؛ يعني دوی به رسوا كړي او سخت عذاب به يې په برخه سي.

او په 38 اصحاح كي د سفرنامې څخه د تكوين راغلي دي چي : تامار (د يوې ښځي نوم دی) ولاړه او د پلار په كور كي كښېناستل د ډېر وخت په تېرېدلو سره دوی ورڅخه هغه دكونډيتوب كالي وكښله او بوغري يې پر سر وركړه او پكښې پټه يې كړه.

او بولس رسول په خپلي رسالې كورنثوس الاولی كي وايي: نقاب د ښځي لپاره عزت او شرف دی. په دوی كي داسي اصطلاح وه چي ښځي به خپله بوغري د بېګانه سره د ملاقات كولو په وخت كي پر خپل مخ باندي اچول او خپل مخ به يې د بېګانه خلګو څخه پټوی او كله چي به بيا كورته راغله نو برقه به يې د مخ څخه ليري كړه.

نو پخواني ديني كتابونه چي كفار يې لولي په ډېرو ځايونو كي د برقې او حجاب يادونه كوي.

په رومانيايانو كي خو دوه سوه كاله مخكي تر ميلاد  د "أويبا" په نامه قانون موجود وو چي له مخي يې ښځو ته د دې اجازه نه وه چي خپل زينت او ښايست په كوڅو كي ښكاره كړي؛ آن تر دې  چي په كور كي يې لا د ډېر زينت كولو څخه منع كړېوه.

حتی په زمانې كي د جاهليت هم داسي خلګ وه چي د تېرو اديانو څخه په تأثر يې حجاب ته پوره پاملرنه كول، ‌كڅه هم ډېری خلګ د حجاب سره نابلده وه ځكه چي پر دوی شرك او كفر دومره غلبه كړېوه چي په دوی كي د دين او پخواني اسلام ډېر اصول تر پښولاندي سويوه خو بيا هم د ګوتو په شمېر خلګ موجود وه چي لا هم حجاب ته پابند وه‌ او حجاب يې د ښځي لپاره عزت او ساتنه بلل.

مشهوره قيصه ده چي د فجار اول د جنګ چي د جاهليت په زمانه كي وو؛ لامل يې د يوې ښځي د حجاب سپكاوی وو؛ هغه داسي چي څو ځوانانو د قريشو او بني كنانه د عكاظ په بازار كي يوه ښځه وليدل چي په رنګ ښايسته او په بدن باندي چاغه وه، نو دوی ورڅخه غوښتنه وكړه چي خپل حجاب دي د مخه څخه ليري كړي هغې انكار وكړ تر څو يوه نفر د هغې ښځي حجاب د مخه څخه ليري كړ هغې هم خپل قوم ته ناري كړل او هغوی يې د ځان څخه دفاع کولو ته را دعوت كړل چي په نتيجه كي لوی جنګ وسو او ډېر خلګ پكښې مړه سوه.

همدا راز كه سړی د جاهليت د وخت اشعار چي د يوې قبيلې د كلتور او فرهنګ بيانوونكي دي وګوري نو دا به ورته ثابته سي چي هغه وخت هم په ځينوخلګو كي حجاب وو.

لكه ربيع بن زياد عبسي چي د مالك بن زهير د مړيني وروسته يې كوم شعر ويلی دی هغه كي د حجاب يادونه سوېده:

من كان مسرورًا بمقتل مالك فليأت نسوتنا بوجه نهار

يجد النساء حواسرًا يندبنه يلطمن أوجههن بالأسحار

قد كن يخبأن الوجوه تسترًا فاليوم حين برزن للنظار

يعني څوك چي د مالك په وژلو باندي خوشحال وي هغه دي د ورځي له مخي زموږ د ښځو څخه راسي،‌ دی به زموږ ښځي په داسي حال كي وويني چي سرونه به يې لڅ وي پر مالك باندي د غم په ښكاره كولو كي به خپل مخونه په څپيړه باندي وهي ‌كڅه هم د دوی مخونه پخوا په حجاب كي پټ وه خو نن يې د كتونكو لپاره ښكاره كړيدي.

د دې شعر څخه له ورايه ښكاري چي په نورو حالتونو كي به ښځو خپل مخونه پټول خو په داسي حالاتو كي به يې بيا ښكاره كول ځكه غم د ښځي څخه ټوله هغه شيان هېروي چي دا يې په عادت كي كوي لكه حجاب او ستر.

په جاهليت كي د هغه حجاب لپاره چي ځينو ښځو به كوی  په تاريخونو كي مختلف ډولونه راغلي دي.

يو خمار وو چي هغه عبارت دی د هغه لوی ټوكر څخه چي ښځه خپل سر او مخ ورباندي پټوي.

بل نقاب وو چي هغه عبارت دی د هغه ټوكر څخه چي ښځه خپل مخ ورباندي داسي پټوي چي تنها د سترګو سوريان يې معلوميږي نور ټول مخ يې پټ وي. 

ځينو به داسي نقاب ځان ته جوړوی چي تنها يوه سترګه به يې تر ښكاره كېدل نور ټول مخ به يې د يوې سترګي په شمول پټ وو.

بل وصواص نومېدی چي هغه عبارت وو د هغه ټوكر څخه چي د پزي لوړ يې تړی او د ټوله مخ څخه تنها دوې سترګي ورڅخه ښكاره کېدلې.

او بل لباس برقع وو هغه داسي وو چي ټوله مخ به يې پټ وو تنها سترګي به يې ورڅخه ښكاره كېدلې.

لنډه دا چي حجاب په ټولو اسلامي أديانو كي د يو الهي دستور په حيث وجود درلودی البته شايد نوعيت به يې توپيركوی خو خپله حجاب په هراړخيزه توګه شتون درلودی‌ لكه مخكي تر نزول د آيتونو د حجاب، چي په عربوكي په اوسني نوعيت چي د مخ پټول دي حجاب شتون نه درلودی وروسته تر نزول د حجاب په داسي شكل او نوعيت حجاب د الهي دستور په صفت په مسلمانانو كي عملي سو.

عن عروة بن الزبير عن عایشة أم المؤمنين أنها أخبرته :أن أفلح أخا أبي القعيس جاء يستأذن عليها وهو عمها من الرضاعة بعد أن أنزل الحجاب قالت فأبيت أن آذن له علي فلما جاء رسول الله صلى الله عليه و سلم أخبرته بالذي صنعت فأمرني أن آذن له علي.[ موطأ إمام مالك1256]

ژباړه: عروه بن زبير د حضرت عایشې رضي الله عنها څخه روايت كوي چي د ابوالقعيس ورور أفلح د دې اجازه وغوښتل چي زما سره وويني البته د حجاب د نزول وروسته او هغه د دې رضعي آكا وو، حضرت عایشه وايي ما ورته اجازه ورنكړه، كله چي رسول الله صلی الله عليه وسلم راغی نو دی مي پدې خبره باندي خبركړ(چي افلح راغی غوښتل يې زما سره وويني خو ما ورته اجازه ور نكړه) نو رسول الله صلی الله عليه وسلم زه په دې باندي امر كړم چي اجازه د ملاقات وركړه ځكه چي هغه د دې رضعي آكا وو.

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ : لَمَّا تَزَوَّجَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم زَيْنَبَ ابْنَةَ جَحْشٍ دَعَا الْقَوْمَ فَطَعِمُوا ثُمَّ جَلَسُوا يَتَحَدَّثُونَ ، وَإِذَا هُوَ كَأَنَّهُ يَتَهَيَّأُ لِلْقِيَامِ فَلَمْ يَقُومُوا فَلَمَّا رَأَى ذَلِكَ قَامَ فَلَمَّا قَامَ قَامَ مَنْ قَامَ وَقَعَدَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ فَجَاءَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم لِيَدْخُلَ فَإِذَا الْقَوْمُ جُلُوسٌ ثُمَّ إِنَّهُمْ قَامُوا فَانْطَلَقْتُ فَجِیتُ فَأَخْبَرْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُمْ قَدِ انْطَلَقُوا فَجَاءَ حَتَّى دَخَلَ فَذَهَبْتُ أَدْخُلُ فَأَلْقَى الْحِجَابَ بَيْنِي وَبَيْنَهُ فَأَنْزَلَ اللَّهُ : {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ} الآيَةَ.[ صحيح البخاري4791]

ژباړه: انس بن مالک رضي الله عنه فرمايي: کله چي رسول الله صلی الله عليه وسلم د زينب بنت جحش سره واده وکړ نو خلګ يې د ډوډۍ خوړلو ته را وبلل، خلګ د ډوډۍ د خوړلو وروسته سره کښېناستل او خبري يې پيل کړې رسول الله صلی الله عليه وسلم داسي کول لکه دی چي ځان ولاړېدلو ته آماده کوي خو خلګ نه ولاړېدل، کله چي رسول الله صلی الله عليه وسلم داسي حالت وليدی نو ولاړ سو د ده سره نور خلګ هم ولاړ سوه خو درې نفره پاته سوه، رسول الله صلی الله عليه وسلم راغی که ګوري چي لا هم ځيني خلګ ناست دي؛ هغه وو چي هغه خلګ هم ولاړه زه ورغلم او رسول الله صلی الله عليه وسلم مي خبر کړ چي هغه خلګ ولاړه، رسول الله صلی الله عليه  وسلم راغی او خپل کور ته داخل سو ما هم و غوښتل چي داخل سم خو رسول الله صلی الله عليه وسلم زما او ځان تر مينځ پرده را شوه کړه هغه وو چي الله پاک دغه آيت نازل کړ: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ} الآيَةَ.يعني ای مؤمنانو د پيغمبر کورونو ته مه ننوځئ مګر دا چي دی درته اجازه درکړي.

د افغانستان څخه تښتېدلو انسانانو ته!

رښتيا چي د تېر تاريخ څخه يواځي هوښياران او عاقلان عبرت اخلي!

د افغانستان تاريخ ته که ځير سو دا به راته ثابته سي چي کوم کسانو د افغانستان د حاکميت لپاره په پرديو هيوادونو کي زوزنه ليدلې وي او يا د بهرنيو تر تر څار او فشار لاندي هلته غونډي او حزیونه جوړوي د هغوی آرمان د افغانستان په پوره حاکمیت ندی ختلی او نه هم افغانستان ته د آبادۍ او نيکمرغۍ لپاره راغلي دي؛ د دې لويه بېلګه کمونستيان او سيکولران دي چي په ترتيب د شورويانو او امریکایانو لخوا وروزل سوه، د هغوی لخوا پر ټانګونو سپاره افغانستان ته راوستل سوه او د هغوی په زور پر چوکيو کښېنول سوه؛ خو افغان مسلمان ولس ځکه دوی و نه زغمل چي دوی د شوروي او امريکا د ساتلو لپاره راغلي وه نه د افغانستان د ساتلو او ترقۍ لپاره.

کمونستيانو او سيکولرانو چي د افغانانو سره کوم ظلمونه وکړه ټول په تاريخ کي ليکلي او چي افغانستان يې په فساد او بدبختۍ کي کومي رتبې ته ورسوی ټول نړيوال ورباندي شاهدان دي خو هغه مشهوره خبره چي: درواغجن حافظه نه لري او کم عقل تجربه نه لري.؛ نن د افغانستان څخه تښتېدلي هماغه زاړه کمونستيان او سيکولران بيا په ځينو بدنامو او منافقو هيوادونو کي ډلي ډلي کيږي چي ګویا موږ په افغانستان کي د نوي حاکميت لپاره مبارزه کوو.

په فارسي کي يو متل دی چي: آزموده شده را نا آزموده نگیر! دوی ته بايد وويل سي چي تاسي خپله آزموينه ورکړېده هيڅ کله به بيا افغان مسلمان ولس په تاسي باندي باور ونکړي او د الله تعالی په زور به د حاکميت آرمان ګور ته يوسی!

د انساني او بشري خوا خوږۍ له مخي او ايماني اخلاقو په سبب داسي نصيحت درته کوو چي د ځانه سره فکر وکړئ، خپل سر ګرېوان ته ټيټ کړئ او تېر تاريخ ته په غور وګورئ همداسي که په رښتيا ځانونه د افغانستان غمخوري ګڼی د افغانستان د څو لسيزو را پدې خوا دربدرۍ او ناخوالي په پام کي ونيسئ زه ډاډه يم چي که تاسي خپلواک فکر او مستقل تصميم ولری او د حريت احساس در پکښې ژوندی وي ارومرو به د هر ډول مخالفت او بغاوت څخه لاس اخلی چي په نتيجه کي به يا خپل هيواد ته ستنېږی او يا به هم هلته خپل عادي او آرام ژوند پر مخ وړی.

ای هغه کسانو چي د افغانستان څخه تښتېدلی يی که تاسي لږ غوندي عقلانيت په کار واچوی هيڅ وخت به ځان د داسي منفي او بې فايدې سرګردانۍ سره مخامخ نکړی چي يوه ورځ په امريکا کي په کښته سترګو سترګو غونډه جوړوی، بله ورځ په تاجکستان کي بې فايدې د موسيقۍ محفل جوړوی او بله ورځ په ويانا هيواد کي دېرش متفاوت ناکام فکرونه سره را ټولېږی او په خپل فکر د افغانستان لپاره ناسته کوی.

په دې باندي پوه سئ چي په بهر کي هر تصمیم ونيول سي هغه به يا بهرنيان عملي کوي او يا به يې په تاسي باندي عملي کوي چي بيرته هماغه د شوروي او امريکا تاريخ بياځلي راځي چي بيرته خبره د بادار او غلام رامينځ ته کيږي، بيرته خبره د کفر او اسلام را ګرځي او بيرته خبره د غلامۍ او خپلواکۍ ميدان ته راځي چي په نتيجه کي بيرته تاسي هم تاواني یاست او هم بدنام.

البته په دي باندي هم سر خلاص کړئ چي تر ډېره بريده په نړۍ کي هيڅ هيواد اوس پر افغانستان برید کولو او ستاسي سره مرستي کولو ته ليوالتیا نه لري؛ تاسي يې هم وينی چي ورځ تر بلي نړيوال حقائق درک کوي او د امارت په وړاندي خپله پاليسي ارزوي چي تر ټولو لوی شاهد يې په ډېرو هيوادونو کي امارت ته د سفارتونو سپارل دي.

تر اوسه لا د توبې دروازه خلاصه ده، پر خپلو تېرو جرمونو توبه وباسئ او اوس آرام کښېنئ تر څو په دنيا کي د نوري رسوايۍ او په آخرت کي د الله تعالی د عذاب څخه نجات ومومئ.

مولوي نورالحق مظهري

مبارزه وروره!

۱ ـ که په اخلاص مبارزه وکړې ډېر ژر به یې نتيجه ووينې.
۲ ـ که په مبارزه کي اصول او اخلاق مراعات کړې هيڅ وخت به پر خپلي مبارزې پښېمانه نسې.
۳ ـ که په مبارزه کي د چا سره سليقوي چلند او حسد ونکړې ورځ تر بلي به دي مبارزه چټکه او مؤثره کيږي.
۴ ـ که په مبارزه کي مسلکي او تخصصي کار وکړې هيڅ وخت به د پوهانو د عار او پېغور سره مخامخ نسې.
۵ ـ که په مبارزه کي د تخاطب او خبرو آداب عملي کړې هيڅ کله به ملامت نسې.
۶ ـ که په مبارزه کي په افواهاتو پسې ولاړ نسې تل به دي اعتبار او آبرو خوندي وي.
۷ ـ که په مبارزه کي د فکري جمود، سياسي ساده ګۍ او فرهنګي انحطاط څخه ځان وساتې ارومرو به په خپلي مبارزې کي د شخص د حيثيت څخه د فکر او ليدلوري حيثيت ته ارتقاء کوې.
۸ ـ که په مبارزه کي اطاعت او سلسله مراتب مراعات کړې ارومرو به يې برکتونه او معنويات په خپل ژوند کي ووينې.
۹ ـ که په مبارزه کي زغم/صبر، استقامت، جديت، درايت، زراکت او تدبير د ځان عادت جوړ کړې نو په هيڅ ډګر کي به دوامداره ماتي و نه خورې.
۱۰ ـ که په مبارزه کي د هدف په ټاکلو کي غور وکړې او هدف ته په رسېدلو کي د ناهيلۍ څخه ځان وساتې حتما به يوه ورځ هدف ته رسيږې او مخالفين به دي ورځ تر بلي ضعيفه کيږي.
مولوي نورالحق مظهري

د فرهنګي مبارزې ډولونه:

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري

بسم الله الرحمن الرحیم

لنډيز:

که د دين اصولو او فرهنګي مبارزي ارزښت او تأثيراتو ته و ګورو دا به راته ثابته سي چي فرهنګي مبارزه د اسلام څخه د دفاع په برخه کي، په انساني ټولنه کي د اصلاح برخه کي، د اسلامي نظام د راوستلو او سمبالولو په برخه کي، په مسلمانانو کي د فکري او سياسي انحراف څخه د مخنيوي په برخه کي تر خپل توانه د هر مسلمان دنده او وظيفه ده په خاصه توګه بيا هغه کسان چي په اسلامي ټولنه کي د علم او تخصص په درلودلو سره په دي برخه کي ځانګړی فعاليت کوي البته دا ډېره مهمه خبره ده چي هري برخي ته بايد ځانګړې توجه او پاملرنه وسي.

کليدي کلمې:

فرهنګي، مبارزه، دفاع، اصلاح، اسلامي نظام، ترنم او شاعري

مقدمه:

نحمده ونصلي علی رسوله الکريم؛ اما بعد!

د فرهنګي مبارزې ارزښت ته په کتو داسي ويلای سو چي فرهنګي مبارزه د يو ملت لپاره د خپل هويت ساتني او غځوني ډېره غوره او اساسي لار ده ځکه په فرهنګي مبارزه کي فکرونه او فرهنګو نه هدف ګرځول کيږي چي په ذريعه يې غټ غټ ملتونه تسخير کيږي او نظامي واک ته لار ورباندي آماده کيږي.

که مسلمانان په فرهنګي مبارزه کي تل ويښ وي او د دين په چوکاټ کي د ننه يې لومړيتوبونو ته په پام پر مخ يوسي زه مطمئن يم چي خپل دين، وطن او مقدسات به په تمامه معنی په هر ځای او هر وخت کي په پوره توګه وساتي او نه تنها دا چي و به يې ساتي بلکي نورو ملتونو ته به يې هم وغځوي او ورځ تر بلي به ډېر کسان د اسلام په مبارک دين کي داخليږي او تر ټولو مهمه لا دا چي په اسلامي هيوادونو کي د ننه به خلګ د فکري او سياسي انحراف څخه وژغورل سي چي په نتيجه کي به حاکم اسلامي نظامونه د سقوط او زوال څخه خوندي وي او په کومو ځايونو کي چي اسلامي نظامونه نسته هلته به يې حاکميت ته لاره آواره سي.

فرهنګي مبارزه د کيفيت له مخي ډېر ډولونه لري چي موږ يې هغه مهم اقسام د فرعي څانګو سره په لاندي ډول ذکر کوو:

1 – د اسلام څخه دفاع:

په دې  خاطر چي مسلمان د خپل دين د ساتني او غځولو په وړاندي ډېر دروند مسئوليت لري د مسلمان لپاره د فرهنګي مبارزې لومړی هدف بايد د اسلام څخه دفاع وي ځکه د دين په ساتني سره دده ټوله ژوند او د ژوند ټولي برخي خوندي کېدلای سي او چي دين يې څومره ډېره جغرافيه تر پوښښ لاندي نيسي په هماغه کچه يې په ټوليز ډول په ژوند کي مثبت بدلون راځي او د بله پلوه هر ډول دښمن يې په هر ډګر کي د ناکامۍ او سرټيټۍ سره مخامخ کيږي چي په نتيجه کي به مسلمانان او اسلامي هيوادونه د هر ډول يرغل او بريد څخه خوندي کيږي.

د فرهنګي مبارزې په ډګر کي د اسلام ساتنه په لاندي طريقو کولای سو:

الف: د دين لپاره دعوت؛ د دين لپاره دعوت کول هغه مهم او اساسي کار دی چي په عملي کولو سره يې نه تنها دا چي دين خوندي کيږي بلکي دين غځيږي هم او په مسلمانانو کي د تقوی او په کفارو کي د ايمان راوړلو احساس پيدا کيږي ځکه نو که وګورو د اسلام د راتګ څخه بيا تر اوسه پوري يو د هغو څلورو شيانو څخه چي د اسلام په ساتنه او غځولو کي يې فعال رول لوبولی دی دعوت دی.

دين ته دعوت په حضوري او شفاهي ډول هم کيږي او د ميډيا له لاري هم کيږي؛ په حضوري ډول يې انسان په جوماتونو، مدرسو، ښوونځايونو او هر هغه ځای کي کولای سي چي انسانان پکښې راټوليږي او د ميډيا له لاري يې په کتبي شکل او ټولنيزو شبکو په واسطه کولای سي.

ب: د شبهاتو جوابول؛ د اسلام د راتګ څخه بيا تر اوسه پوري بلکي تر قيامته پوري داسي کسان سته چي په اسلام کي خلګو ته شبهات او شکونه پيدا کوي تر څو د مسلمانانو عقيدې او باورونه خراب کړي او د دين څخه يې واړوي ځکه نو دې ته سخت ضرورت دی چي مسلمانان بايد داسي کسان ولري چي ددوی شبهاتو ته جوابونه ورکړي او د عامو مسلمانانو عقيده وساتي چي همدغه فرهنګي مبارزين دا کار کولای سي؛ البته د شبهاتو جوابول بايد په ډېري آمادګي او پوره حکمت سره وي کنه نو بيا نتيجه نه ورکوي.

ددې لپاره چي فرهنګي مبارزين د شبهاتو جوابولو ته آمادګي ولري لومړی بايد دوی ځانونه په خپل دين کي د عقيدې او اعمالو په برخه کي ښه ورسوي او داسي ذهني حضور پيدا کړي چي هري شبهې ته جوړ کړی جواب د ځانه سره ولري او بيا د شبهاتو په جوابولو کي د تحقيق او پلټني څخه کار واخلي چي ددې لپاره مهمه لار د پوهانو سره ملګرتيا او ډېره سالمه مطالعه ده.

ج: تعليم او تدريس کول؛ د اسلام په ساتنه او توسعه کي تعليم او تدريس ډېر رول لري ځکه نو د اسلام په دفاع کي د پيل څخه بيا تر اوسه پوري ډېر مؤثر تمام سوی دی.

ددې لپاره چي موږ د اسلام د دفاع لپاره خاص بشري ځواک وروزو يوه مهمه لاره يې تعليم او تعلم دی چي په عموم کي د مدرسو، مکاتبو او پوهنتونونو په چاپيريال کي ترسره کيږي او که انسانان وغواړي په هرځای کي يې عملي کولای سي چي ښه خبره هم د عمومي فرصتونو او عامو ځايونو برابرول دي البته طرزالعمل او ميکانيزم د هر کار لپاره شرط دی.

تعليم او تعلم کڅه هم خپله فرهنګي خدمت دی خو په ذريعه يې په هره برخه کي کسان روزل کېدلای سي او د اسلام څخه د دفاع لپاره ډېره ښه استفاده ورڅخه کيږي ځکه نو زموږ مبارزين وړونه بايد ډېره پاملرنه ورته وکړي او تل د افادې او استفادې په ډګرونو کي ځانونه وځلوي.

2 - په مسلمانانو کي اصلاح راوستل:

د فرهنګي مبارزې دويم ډول په مسلمانانو کي د اصلاح راوستلو کوښښ دی ځکه چي څومره په مسلمانانو کي اصلاح راځي په هماغه کچه انحرافات، جرمونه او سرغړوني کميږي او انسانان پر مستقيم مسير باندي برابريږي؛ په مسلمانانو کي د اصلاحي کوښښونو لپاره څو لاندي طريقو ته اشاره کولای سو:

الف: په جماتونو، ښوونيزو او ټولنيزو ځايونو کي د اصلاحي بيانونو او خاصو پروګراونو له لاري په نصابي او غير نصابي شکلونو د خلګو پر اصلاح ښه کار کېدلای سي.

ب: د مطبوعاتو له لاري په چاپي، ږغيز او تصويري بڼه د خلګو پر اصلاح کار کېدلای سي چي په مجلو يا ورځپاڼو کي اصلاحي مطالب چاپ سي،په ويب پاڼو او ويبلاګونو کي اصلاحي مقالې او لنډ مطالب نشر سي، په راډيو ګانو کي مهمي او ارزښتناکي خپروني خپرې سي او په ټلويزيونونو کي اصلاحي تصويري ټوټې نشر ته وسپارل سي البته دا ټوله د يو خاص طرزالعمل له مخي.

ج: د ټولنيزو شبکو له لاري لکه فيسبوک، تويتر، واټساپ، تلګرام، انستاګرام، ټيک ټاک، ګوګل پلس او نورو له لاري د خلګو د اصلاح لپاره کار کېدلای سي البته د ټولنيزو شبکو په اړه زما نظر دا دی چي په کومو ځايونو کي خلګ لاسرسي ورته ونه لري دا مناسبه نده چي موږ يې هلته ترويج کړو او په کومو ځايونو کي چي خلګ لاسرسي ورته ولري هلته نو بيا دا مهمه ده چي موږ يې خلګو ته د استفادې سمه طريقه ورته زده کړو او له لاري يې په ليکلي، ږغيزه او تصويري بڼه د خلګو د اصلاح لپاره کار وکړو ځکه ټولنيزي شبکې لکه يو آزاد مارکيټ داسي دی ښه او بد ټوله پکښې سته نو چي بندولای يې نسو بديله لاره يې دا ده چي د سمون لپاره يې لاس په کار سو او د همدې لاري د خلګو پر ذهنونو او فکرونو لازم کار وکړو.
نن په نړۍ کي ټولنيزي شبکې ځکه د خلګو د ژوند برخه کرځېدلې ده چي خلګ خپل ډېری کارونه د همدې لاري کوي مثلا: د ملګرو او کورنيو تر مينځ روابط، سوداګريزي خبرتياوي، تجارت او معاملات، درس او تدريس، سياسي او فرهنګي تبليغات، عامه پوهاوی او داسي نور کارونه چي نن د همدغه شبکو له لاري کيږي نو داسي ويلای سو چي ټولنيزي شبکې داسي شر دی چي موږ چاره ورڅخه نه لرو له همدې امله يې بايد د اصلاح لپاره کوټلي ګامونه واخيستل سي او په ذريعه يې په خلګو کي د هراړخيز سمون لپاره کار وسي چي فرهنګي مبارزين دا کار ډېر ښه کولای سي البته د کار ښه اغيزمنتيا لپاره دا مهمه ده چي لومړی يې دوی خپله د ښه استفاده کولو طريقه زده کړي او بيا يې په ټولنه کي د مثبتو بدلونونو لپاره وکاروي.

د پورته درو واړو برخو په ذريعه د مسلمانانو د اصلاح لپاره کوښښ کول د فرهنګي مبارزې مهم ډول دی چي هر فرهنګي مبارز بايد ورته متوجه وي او د مربوطه رسمي ارګانونو سره په همږغۍ، د پوهانو سره په مشوره او په پوره اخلاص يې پر مخ يوسي.

په مسلمانانو کي اصلاحي هلي ځلي ځکه ډېري مهمي دي چي د مسلمانانو د اصلاح سره د ډېرو فسادونو مخه نيول کيږي او په هره برخه کي د جرمونو ګراف کښته راځي چي طبعا د نظام او ټولني په وړاندي د ننګونو او چالشونو کچه هم ورسره ټيټيږي او د پرمختګ لپاره ښه فرصتونه په لاس راځي.

 

3 – د اسلامي نظام څخه دفاع:

په دې خاطر چي اسلامي نظام د اسلام سياسي څېره او د مسلمانانو لپاره د ساتني او اتحاد محور دی ځکه نو بايد ټول مسلمانان په خاصه توګه فرهنګي مبارزين د هغه په واکمن کېدلو کي پوره زيار وباسي خو اوس چي الحمدلله حاکم سوی دی ټول يې بايد په سمبالولو او ساتلو کي خپل زيار او کوښښ وکړي؛ د اسلامي نظام څخه دفاع او ساتنه په لاندي طريقو باندي کيږي:

الف – فزيکي فرهنګي فعاليت؛ فرهنګي مبارزين بايد د هغو رسمي اداراتو سره مرسته وکړي چي په خپلو وظايفو کي فرهنګي فعاليتونه لري لکه د اطلاعاتو او کلتور رياست، د حج او ارشاد رياست او د امربالمعروف او نهي عن المنکر رياست.

د يادو رياستونو سره ددوی د غوښتني سره سم د فرهنګي مبارزينو هغه همکاري ډېره ضروري ده چي په مټ يې په خلګو کي اصلاح او فرهنګ جوړونه راځي او ټول هغه فعاليتونه تر سره کيږي چي عملي کول يې د هيواد، خلګو او نظام په ګټه تماميږي او په يو ډول د نظام پر ځواکمنتيا او بقاء دلالت کوي.

ب: د خلګو پوهاوی؛ فرهنګي مبارزين بايد د اسلامي نظام د تعريف، ارزښت، اړتيا، ځانګړتياوو او لاس ته راوړنو څخه خلګ خبر کړي او ددې کار سم کېدل هغه وخت ممکن دي چي خپله مبارزين ځانونه په دې برخو کي ښه پوه کړي ځکه د ناخبر انسان دفاع ددې ترڅنګ چي چنداني ګټه نه لري بلکي ځيني وختونه تاوان هم کوي.

د اسلامي نظام پېژندل هغه وخت پوره ممکن دي چي خلګ يې د تعريف څخه خبر سي او په ګټو يې هغه وخت خلګ خبريږي چي په ارزښت يې پوه سي او د اړتيا حس يې وکړي او د نظام سره د خلګو مينه هغه وخت پيدا کيږي چي لاس ته راوړني يې وويني له همدې امله دا ډېره مهمه ده چي فرهنګي مبارزين په پورته شيانو د خلګو د پوهاوي لپاره کار وکړي.

ج: پر نظام د شبهاتو جواب؛ دا معلومه خبره ده چي ځيني خلګ به د ناپوهۍ له وجهي پر نظام منفي اعتراضونه کوي، ځيني نور به يې ممکن د پوهي سره سره د بې دينۍ له وجهي کوي او ځيني نور به شايد د شايعاتو تر تأثير لاندي راغلي وي خو د هر چا لخوا چي پر اسلامي نظام بې ځايه شبهه وارديږي فرهنګي مبارز يې بايد قاطع جواب د ځانه سره ولري البته د شبهاتو په جوابولو کي درې شيان ډېر ضروري دي: يو دا چي هر مبارز به د نظام په نماينده ګۍ او وياندويۍ خبري نه کوي بلکي په عمومي ډول به په دلائلو باندي شبهه جوابوي، دويمه خبره دا ده چي د شبهې جواب به په شعوري ډول کوي تر څو مقابل لوري ته قناعت حاصل سي او دريمه خبره دا ده چي د شبهې په جوابولو کي به ټول بُعدونه او جوانب په پام کي نيسي او په ښه حکمتي لهجه او مصلحتي ژبه به يې جوابوي.

د شبهاتو په جوابولو کي بايد د شبهې وزن او اعتبار ته هم وکتل سي ځکه ځيني وختونه داسي شبهات وارديږي چي هغه په جواب ورکولو باندي نه ارزي بلکي ددې تر څنګ چي وخت ورباندي ضايع کيږي يو ډول شهرت او غټوالی هم پيدا کوي له همدې امله د مناظرو پوهان وايي: پر هره خبره سړی د چا سره مناظره نه کوي ځکه ځيني خلګ د مناظرې له لاري غواړي ځانونه مشهور کړي او خپل ځان په خلګو کي مطرح کړي.

البته که په راډيوګانو، ټلويزيونونو او نورو رسنيو کي د يوه خاص مهالويش سره سم د يوه پلان له مخي ځيني وختونه پوهان رسمي خلګ ميلمانه سي او د نظام په نماينده ګۍ شبهات جواب کړي او د مربوطه اداراتو لاس ته راوړني د خلګو سره شريکي کړي دا به فرهنګي مبارزه نوره هم چټکه کړي او د نظام په دفاع کي به ډېر ښه مؤثر تمام سي.

د: مشرانو ته مشوره ورکول؛ کوم کسان چي په لوړه سطحه علمي فرهنګي مبارزه کوي دا به ډېره ښه وي چي ځانونه د نظام په سيستم ښه پوه کړي او بيا مربوطه اداراتو ته ځيني وختونه ورسي او مسئولينو ته په کار کي د ښه پرمختګ په نيت نيکي مشورې ورکړي تر څو د ښې حکومتولۍ فرهنګ ترويج پيدا کړي او په اداراتو کي په هر اړخيز ډول اسلامي فرهنګ عملي سي.

هـ: د نظام مربوط مثبت خبرونه تکثير کول؛ د نظام په اړه د مثبتو خبرونو نشر کول او تکثير کول هم ددې لامل جوړيږي چي د نظام په لاس ته راوړنو دي خلګ خبر سي او د نظام په وړاندي د ډېرو ننګونو مخه دي ونيول سي له همدې امله که فرهنګي مبارزين په دې برخه کي هم د رسمي اداراتو سره مرسته وکړي دا به په فرهنګي برخه کي د نظام د دفاع لپاره ډېر ښه مؤثر تمام سي.

 

4– ترنم او شاعري:

که تاريخ ته وګورو د فرهنګي مبارزې په ډګر کي مسلمان شاعران په شعرونو او نظمونو باندي ډېر ځلېدلي او په هره برخه کي يې د خپلو اشعارو په ذريعه ډېر مثبت بدلونونه راوستلي په خاصه توګه د حماسو په ډګر کي چي تل يې ځانونو او اورېدونکو ته د خپل شعر په واسطه د داسي مبارزې روحيه ورکړې چي تر ډېرو ځايونو او ډېرو وختونو پوري يې د مثبتو بدلونونو تأثيرات رسېدلي دي.

د شعر او شاعرۍ په ډګر کي اسلامي تاريخ په خپله غېږه کي ډېر نامتو او زړور شاعران لري چي تل يې د دين، وطن او انسانيت په ساتلو کي ډېر فعال رول لوبولی دی د بېلګي په ډول د رسول الله صلی الله عليه وسلم په زمانه کي حسان بن ثابت، عبدالله بن رواحة، زياد التميمي او کعب بن مالک رضي الله عنهم هغه تکړه شاعران وه چي تل يې په خپل شعر د اسلام او پيغمبر څخه دفاع کول او د شعرونو په ويلو يې مسلمانان د دين لپاره خدمت او جهاد ته تشويق کول.

که په عموم کي تاريخ ته ځير سو دا به راته ثابته سي چي په هره زمانه کي ځينو شاعرانو د خپل عصر د شرايطو سره سم د شعر په ژبه د ټولني د اصلاح لپاره کار کړی دی او په اخلاقي، ديني، ټولنيزو او تصوفي برخو کي يې لوی لوی کتابونه ليکلي دي چي يوه بېلګه يې علام اقبال لاهوري، خوشحال خټک او عبدالرحمان بابا دي چي د شعرونو په مطالعه کولو سره يې انسان ته د عباداتو، عقائدو او نورو مهمو موضوعاتو په برخه کي پوره معلومات حاصليږي.

مبارزو شاعرانو تل خپل چاپيريال او حالاتو ته په کتو په ټولنه کي د مثبتو بدلونونو لپاره کار کړی دی؛ د جهاد لپاره دعوت، د ظالمانو او جاهلانو څخه شکايت، د پوهي او روښن فکرۍ ترويج، د مظلومانو دفاع، د فکرونو ويښتوب، د فرهنګونو سمون، د انسانيت ارزښت، د بشريت مقام، د تقوی فضيلت او نور... هغه موضوګاني دي چي په هره زمانه کي شاعرانو شعرونه ورباندي جوړ کړي او ويلي دي چي نژدې بېلګه يې زموږ په افغانستان کي د جهادي حرکتونو پيل کېدل دي چي د انګريزانو، روسانو او امريکايانو په وړاندي په جهادي بهير کي شاعرانو ډېره لويه ونډه واخيستل او د مجاهدينو په تشويق او تحريک کي يې ډېر کار وکړ بلکي د کفري اشغال په ختم او کفري فکر په وژلو کي يې نه ستړي کېدونکي هڅي وکړې په خاصه توګه بيا ترنم ويونکو ډېر ستر خدمت وکړ چي په خپلو ترانو او زمزمو يې تل جهادي شعار چالانه او اوچت وساتي.

حماسي او انقلابي شاعرانو په خپلو جذباتي شعرونو او ترانو د کفري ميډيا ملا ماته کړه او ډېر خلګ يې ددوس د شيطاني موسيقۍ څخه را وګرځول همدا راز دغسي شعرونو او ترانو په هر وګړي کي د مثبت پاڅون جذبه راپوته کړه او هر با احساسه انسان يې په يوه نه بله طريقه د دين او اسلام دفاع ته وهڅوي.

ددې لپاره چي موږ په شعرونو او ترانو د فرهنګي مبارزې ميدان نور هم تود وساتو لاندي موارد بايد په پام کي ونيسو:

الف: شاعران او ترانه ويونکي نور هم تشويق کړو چي په ګڼو اصلاحي او فرهنګي برخو کي شعرونه او ترانې ووايي.

ب: د شاعرانو د خدمتونو د ښکاره کولو او ددوی د تشويق کولو لپاره د هغوی د شعرونو په چاپلولو او نشر کولو کي مرسته ورسره وکړو.

ج: ددې زمينه برابره کړو چي منل سوي او تکړه شاعران ځوانو شاعرانو ته ورکشاپونه او سيمينارونه جوړ کړي تر څو ددوی شعري قوت نور هم قوي سي او شعرونه يې معياري سي.

د: کوښښ وکړو چي د شعري شهرت معيار استعداد او پوهه وګرځوو نه زور او واسطه.

هـ: په ټولنيزو مراسمو او ناستو کي شاعرانو ته دعوت ورکړو تر څو د شعر په ژه د ولس، هيواد او نظام ږغ تر خلګو پوري ورسوي او په شعري ذوق حقائقو ته خوند ورکړي.

 

پايله:

پورته وېش ته په کتو ويلای سو چي فرهنګي مبارزه د کيفيت له مخي پر څلور ډوله ده؛ د اسلام څخه د دفاع لپاره چي بايد تر ټولو مخکي په لومړيتوب کي وي، د اسلامي نظام څخه د دفاع لپاره چي د اسلامي نظام حاکميت، سمبالښت او تداوم ته شامليږي پدې معنی سره چي اسلامي مبارز بايد د اړتيا سره سم د وخت په تناسب د يادو درو کتګوريو لپاره خپله چټکه مبارزه په ډېري لېوالتيا سره پر مخ يوسي، په مسلمانانو کي د اصلاح او سمون لپاره چي هر وخت د اسلامي ټولني لويه اړتيا ده په دې معنی سره چي اسلامي مبارز بايد تل په اصلاحي برخه کي د مسلمانانو د فکري او سياسي انحراف د مخنيوي په نيت خپله فرهنګي مبارزه تل توده او ګرمه وساتي او د يادو درو موخو لپاره شاعران او ترانه ويونکي هم دا مسئوليت لري چي د ترنم، شعر او نظم په ژبه په فرهنګي مبارزه کي پوره ونډه واخلي.د دې مقالې د PDF فايل ډانلوډ کولو لپاره لاندي لينک کلک کړئ.

د حجاب اړوند د شبهاتو جوابونه:(څلورمه شبهه)

ژباړه او تحقيق: مولوي نورالحق مظهري

د حجاب ځيني محالفين وايي: پاكي د ښځي، ددې په ذات كي ده نه په كالو او حجاب كي؛ دوای وايي: پاكي د ښځي هغه حقيقت او هغه شی دی چي د دې په ذات كي ايښوول سوی دی؛ ‌پاكي يې پرده نده چي دا يې پر ځان باندي واچوي او خپل جسم پكښې پټ كړي.

ډيری داسي نجوني سته چي په ښكاره ځان د نرانو څخه پټوي خو په عمل كي فاسقي او فاجري وي او داسي نجوني هم سته چي سر يې لڅ وي، د بدن غړي يې لڅ وي خو په ځان او عمل كي ګرسره بدي نه پېژني.

ځواب: دا خبره صحيح ده چي په كالو باندي هغه ښځه پاكي لاس ته نسي راوړلای چي په اصل كي ناپاكه وي او نه هم په كالو باندي هغه ښځه سميږي كومه چي په اصل كي خرابه وي؛ داسي پيښ سويدي چي ګناهكاري ښځي دي په ظاهري ستر باندي خپله ګناه پټه كړېوي.

خو لاكن د پام وړ خبره دا ده چي هغه څوك دی چي داسي فكر كوي چي الله پاك د ښځي د جسم لپاره حجاب تنها په دې خاطر ايښی دی چي د ښځي په نفس كي پاكي راوړي او يا د ښځي په اخلاقوكي  سمون راوړي؟ همدا راز دا څوك دی چي داسي فكر كوي چي الله پاك حجاب تنها د دې لپاره ايښی دی تر څو په كلي توګه د دې خبرتيا سي چي هري ښځي حجاب لازم نه ګڼی نو هغه په باطن كي هم فاجره ده او د نارينه وو سره په ناوړه كارو باندي بوخته ده؟.

بلكي الله پاك پر ښځي باندي حجاب لازم ګرځولی دی؛ ‌د دې تر څنګ چي پر ښځي باندي هم له هر پلوه مثبت تأثير ايږدي لويه فايده يې دا ده چي د نارينه وو د پاكۍ او عفت ساتنه وسي؛ كه څه هم فايده يې دواړو ته رسيږي خو ليكن نارينه وو ته يې ډېری اوقات فايده ډېره رسيږي ځكه يوه ښځه چي خدای مكړه خرابه سي د ځانه سره په لسهاوو نارينه خرابوي. 

د يوې ښځي په واسطه ټول كلی او ښار خرابېدلای سي او د يوې ښځي د بې حجابۍ له امله پوره ټولنه تباه او برباديږي.

كنه نو آيا څوك داسي ويلای سي: كومه ښځه چي اخلاق يې سم وي او په باطن كي جوړه وي دا كولای سي د نارينه وو مخ ته ځان لڅ ښكاره كړي ځكه د دې اخلاق خو سم دي؟.

معلومه خبره ده چي هيڅ عاقل او هوښيار دا خبره نه كوي ځكه په دې ځای كي ددې خطر دی چي دې ښځي ته كتونكي نارينه دي په فتنه او فساد كي ولويږي.

او يقينا لڅو او يا نيمه لڅو ښځو ته د كتلو له وجهي چي زموږ په زمانه كي پر نارينه وو كومه بلاء او فتنه نازله سوېده هغه لوی او ستر مشكل دی چي ټولنه يې د هغه حل ته اړ ايستلې ده.  

د دې تر ټولو غوره او بهتره حل هغه دی چي د الله پاك په شريعت كي بيان سوی دی چي هغه حجاب او پردې ته پابندي ده او په دې باندي بايد موږ ټوله پوه سو كه د الله پاك شريعت د دې لويي ستونزي د حل لپاره و نه كارول سي نو بيا به دغه د نارينه وو لخوا ستونزه او مشكل په ډېره پراخه پيمانه ښځو ته هم ورځي؛ يعني په كومه كچه چي د بې حجابۍ په سبب په نارينه وو كي اخلاقي او كاري فساد را پورته كيږي د وخت په تېرېدلو سره په ښځو كي په همدومره كچه د فساد د راپورته كېدلو احتمال سته چي بيا به د ښځو لخوا د حل په موخه هيڅ اقدام مفيد تمام نسي.‌  

دا معلومه خبره ده چي كله خدای مكړه په ټولني كي د ښځو فساد او فتنه خپل اوج ته ورسيږي بيا چي دغه فتنه اچوونكي ښځي هر څومره ځان سم او پاك ښکاره کړي هيڅ درد نسي دوا كولای ځكه كومه فتنه او بلا چي دوی په خپلي بې حجابۍ باندي په مختلفو طريقو سره د ځوانانو مخي ته غورځولې ده پر ټولو هغو كارونو باندي غالبه كيږي كوم چي دغسي ښځي يې د ځان د پټولو لپاره كوي.

خلاصه دا چي: حجاب د دې لپاره ندی وضع سوی چي ښځي دي خلګ ورباندي دوكه كړي او يادي  هم په حجاب باندي ښځه پاكه سي،‌ حجاب د پاكۍ او عفت علامه كېدلای سي ځكه هره ښځه چي حجاب په تن كړي ليدونكي يې ورباندي د پاكي او عفيفي فكر كوي په اصل كي چي هر ډول ښځه وي ‌خو دا چي ناپاكه دي په اصل كي ځان ورباندي پاك كړي داسي نسي كېدلای.

 البته بيا هم په باطنه كي فساد د دې لپاره دليل نسي كېدلای چي ښځه دي حجاب ونكړي بلكي هره ښځه كه پاكه وي اوكه ناپاكه شرعا په دې باندي مكلفه ده چي د پورته حكمتونو له وجهي اسلامي حجاب په تن كړي ځكه حجاب د مسلماني ښځي لپاره لباس دی او د لباس په اغوستلو باندي هر وخت انسان مكلف وي. 

زموږ مسلماني خويندي بايد په دې باندې خپل سر خلاص كړي چي حجاب ستاسو كالي دي، ‌د كالو په اغوستلو باندي چي څومره ځان مكلف ګڼی همداسي د حجاب په كولو باندي هم ځانونه مكلف وګڼئ؛ يعني داسي كالي په تن كړئ چي هم ستاسو بدن ورباندي پټ سي او هم يې په اغوستلو باندي مستوره او محجبه حساب كړل سی او د حجاب د ځانګړيو ظاهري او باطني فوایدو او حكمتونوڅخه برخه مني سی.

منبع: المنبر ويب پاڼه

د حجاب اړوند د شبهاتو ځوابونه:(درېيمه شبهه)

ژباړه او تحقيق: مولوي نورالحق مظهري.

د شرعي حجاب ځيني مخالفين وايي: حجاب د شخصيت پټولو يوه وسيله ده ځکه چي د حجاب په کولو د نورو انسانانو څخه د ښځي شخصيت پټيږي‌ او ډيري داسي ښځي سته چي ناوړه كارونه كوي خو د حجاب په كولو باندي خپل شخصيت د نورو څخه پټوي چي په دې کار سره په ښځو کي مجرمين پټيږي او ممکن ډېری نارينه د ښځو په يونيفورم کي جرمونو ته لاس واچوي؛ نو بناءً حجاب بايد له منځه ولاړ سي ترڅو هيڅوك ونه كولای سي خپل شخصيت د نورو څخه پټ كړي.

ځواب:لومړی خبره دا ده چي: اسلام د ښځي لپاره دا كار مشروع کړی چي خپل مخ پټ كړي ځكه چي په دې باندي د نارينه وو او ښځو زړونه ډېر پاك ساتل كيږي لكه څنګه چي د الله جل جلاله په مبارك كلام كي هم راځي: 

وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ.[ الأحزاب ۵۳]

يعني كله چي تاسي د رسول الله صلی الله عليه وسلم د ميرمنو څخه د يو شي پوښتنه كوی نو د پردې تر شا ورڅخه پوښتنه وكړئ، دا كار ستاسو او د دوی د زړونو لپاره ډېره پاكي ده. پاكي يې دغه وي چي د دواړو طرفينو په زړونو كي د يو بل په نسبت ناوړه او بېكاره وسوسې نه راګرځي چي په دې باندي زړه د ډېرو باطني او پټو ناروغيو څخه ساتل كيږي.

او په دې باندي هر عقل والا پوهيږي چي هره ښځه چي ډېر ستركوي آن تر دې چي خپل مخ او لاس لا هم نه ښكاره كوي دغه د دې ښځي د پاك لمنۍ او ځان ساتني لپاره دليل دی ‌او په دې باندي هم هر هوښيار انسان پوهيږي چي د ښځي بې حيايي او بېګانه وو ته د خپل زينت ښكاره كول د دې پر بدۍ، لږوالي د حياء او د ځان پر سپكاوي باندي دلالت كوي؛ په دې خاطر دی چي پر داسي ښځو باندي د دوی د دغه ناوړه كار له امله تل بدګماني كيږي ځكه چي دوی خپل زينت د يوې سودا غوندي د خلګو مخي ته وړاندي كوي او په خپل لاس خلګ پر خپل ځان باندي بدګمانه كوي او د فاسدو انسانانو او بشري شرموښانو طمع او اميد ځان ته پيدا كوي.

دويمه خبره دا ده چي نن زموږ په زمانه كي چي په محجبو او مستورو ښځو پسې كومي خبري كيږي؛ غربي، كفري او د فسق او فجور رسنۍ يې پسې كوي، په هر ځای كي منافقين ورته ناوړه ناوړه نسبتونه كوي، ددين قسم خوړلي دښمنان يې اهانت او سپكاوی كوي او په ځينو هيوادونوكي خو د حكومتونو لخوا ځورول كيږي؛ بيا هم د دې برسېره دوی صبر او تحمل كوي او خپل شرعي حجاب نه غورځوي دا ټوله ددې ښکارندويي کوي چي د مسلمانو ښځو دغه جديت او د حجاب سره مينه د الله د رضا لپاره ده او دا د هغو ښځو کار دی چي رښتيني او صادقي مسلماني وي او د قرآن او سنت په پالنه کي پيدا سوي، لويي سوي او پالل سوي وي.

لكه سعيد بن العاص چي خپل زوي ته وايي: قَالَ سَعِيدُ بْنُ الْعَاصِ: "يَا بُنَيَّ، إِنَّ الْمَكَارِمَ لَوْ كَانَتْ سَهْلَةً يَسِيرَةً لَسَابَقَكُمْ إِلَيْهَا اللِّیامُ، وَلَكِنَّهَا كَرِيمَةٌ مُرَّةٌ لَا يَصْبِرُ عَلَيْهَا إِلَّا مَنْ عَرَفَ فَضْلَهَا وَرَجَا ثَوَابَهَا ".[ شعب الإيمان ۸۱۸۷]

يعني ای زويه! كه ښه اخلاق آسانه كار وای نو بد خلګ به تر تاسو ورته وړاندي سوي وای؛ خو ليكن ښه اخلاق ډېر ښه شی دی چي تارخه دي پر هغه باندي هغه څوك صبر كولای سي چي ارزښت يې ورته معلوم سوی وي او د ثواب طمعه يې ولري.

يعني د ښو اخلاقو درلودل او بيا د هغو پر ساتني باندي صبر کول او د ستونزو ګالل هغه کار دی چي بېله ښو او نيکو خلګو بل هيڅوک يې نسي کولای.

نو اوس چي يوه فاسقه او بې اعتباره ښځه را ولاړه سي اسلامي حجاب په تن كړي، د خلګو د سترګو څخه ځان په هغه لباس باندي پټوي چي هغه شعار د پاكلمني ښځي او نښه د حفاظت ددې ده او خپل آفتونه، ګناهونه او بې حيايي په با اعتباره كالو باندي پټ كړي؛ نو په دې كي د حجاب څه ګناه ده؟ دا خو د دوی خپله ګناه ده چي د يوه سپېڅلي شعار څخه ناوړه استفاده كوي؛ معلومه خبره ده او هر هوښيار انسان په دې باندي پوهيږي چي په دې كار كي د حجاب هيڅ ګناه نسته. 

په ځينو هغو هيوادونو کي حجاب ته د کرکي په سترګه ګوري او په دوی کي دغسي بې حيايي او بې بندوباري رواج سوې وي دوی د فسق او فجور د انحراف او بربادۍ و دومره لويي شېلې ته لويدلي دي چي د دوی فاسقي ښځي ستر ته هيڅ اړتيا نه لري او دې ته هيڅ احتياجي نه لري چي د خلګو د سترګو څخه دي ځان په حجاب باندي پټ كړي؛ ځكه چي د دوی حياء او غيرت دومره كم سوی وي چي پر دوی باندي د ځان او د بل چا د ښځي هيڅ فرق نه كيږي؛ په دوی كي خور، مور، لور او مېرمن هيڅ تفاوت نه لري؛ دوی دومره د غيرت څخه خالي دي چي خپله مېرمن د بل چا سره د اړيكو نيولو څخه نسي را ګرځولای او په عامه توګه مېرمن يې د ځان پوره اختيار لري كه دده سره ارتباط نيسي او كه د بل چا سره.

رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمايي د پخواني نبوت څخه يعني د نبوت څخه د عيسی عليه السلام او يا د نبوت څخه د نورو أنبياؤ دا خبره په خلګو كي پاته ده چي إِذَا لَمْ تَسْتَحِى فَافْعَلْ مَا شِیتَ. يعني كله چي حياء درڅخه ولاړه نو بيا هر څه چي دي زړه غواړي كوه يې.

همدا راز په سنن ابن ماجة كي راځي: 

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ: إِنَّ لِكُلِّ دِينٍ خُلُقًا، وَخُلُقُ الإِسْلاَمِ الْحَيَاءُ.[ سنن إبن ماجه۴۱۸۱] يعني د هر دين لپاره اخلاق سته، د اسلام اخلاق حياء ده. 

نو چي په چا كي حياء نه وي ‌په هغه كي اسلامي اخلاق نسته او چي په چا كي اخلاق نه وي هغه هر ناوړه كار ته مخه كوي او د هر فساد لوري ته په خپل طبيعت ور ځغلي.

او دا چي ځيني منافقين او ملحدين پرتي وايي او بې مفهومه خبري كوي چي د حجاب په كولو كي امنيتي ستونزي را ولاړيږي؛ نو دوی دي ووايي څنګه د حجاب په واسطه امن خرابيږي؟ ‌سره د دې چي ددوی په فكر يو ځل هم د بې حجابو او لڅو ښځو په سبب نه دی خراب سوی!.

امنيت د حجاب سره څه تړاو لري؟ كه د حجاب سره يې تړاو درلودلای نو ارومرو د بې حجابۍ سره هم تړاو لري خو تاسو ولي پر هغه باندي سترګي پټي كړيدي؟ آيا تاسو يې نه وينی چي نن د بې حجابۍ او بي پردګۍ له وجهي څومره ستونزي را ولاړي سويدي؟ 

ښه تاسو واياست په حجاب كي ځيني ښځي يا ځيني خلګ ناوړه كارونه كوي؟ نو بايد حجاب منع سي!

دا څومره د بې عقلۍ خبره ده! تاسو فكر وكړئ كه يو څوك د يو لوی جنرال او مشر په څېر ځان جوړكړي، د هغه په ډول كالي واغوندي او خلګ خطاباسي تر څو پر ده باندي د هماغه مشر او يا جنرال فكر وكړي ‌او د هغه يونيفورم په ناوړه ځای كي استعمال كړي‌ نو تاسي و واياست چي د دغه سړي سره به څه كيږي؟ آيا ده ته به مجازات وركول كيږي او كه له دې ويري چي ځيني خلګ ددغه يونيفورم څخه ناوړه استفاده كوي د جنرالانو او مشرانو يونيفورم لغوكيږي؟ 

همدا راز ځيني نور هغه ځانګړي كالي چي خاص خلګ يې اغوندي‌ لكه سپورټيان، ډاكټران او دولتي كاركوونكي؛ ښه! اوس كه يو څوك د دغوكالو څخه ناوړه ګټه پورته كړي، يا خپله سپورټي، ډاكتر او حكومتي كار كوونكی  په خپلو كالو كي جرم وكړي او د خپلوكالو څخه ناوړه استفاده وكړي اوس به تاسو واياست چي نور بايد د دا ډول كالو سره مقابله وسي، ‌بايد سپورټي، طبي او حكومتي كالي څوك په تن نه كړي؟ معلومه خبره ده چي جواب منفي دی؛ يعني د كالوسره مقابله نه كيږي او نه هم تر اوسه پوري په نړۍ كي داسي سوي دي ‌بلكي دغه اشخاصو ته مجازات وركول كيږي چي د دغه لباس او كالو څخه يې ناوړه استفاده كړېده.

ښه نو بيا د حجاب سره ولي مقابله كيږي؟ ولي بايد حجاب ورك كړل سي؟ ولي دومره ډنډورې په حجاب او محجبو ښځو پسې تړل كيږي؟‌ بايد هغه خلګ مجازات كړل سي چي د حجاب څخه ناوړه استفاده كوي نه دا چي ته د حجاب سره خپله دښمني اعلان كړې.

بله خبره دا ده چي اسلام لكه ښځه چي په حجاب باندي امر كوي په دې باندي يې هم امر كوي چي ښځه بايد تقوی او اسلامي اخلاق ولري؛ د اسلام له نظره مخكي تر دې چي پر ښځي باندي حجاب راكش كړل سي بايد د ماشومتوب څخه په اسلامي عقيده او عمل باندي سمباله سي او په اسلامي اخلاقو باندي ښايسته كړل سي. 

په سورت الأعراف ۲۶ آيت كي الله جل جلاله فرمايي:[ وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذالِكَ خَيْرٌ]. يعني كالي د تقوی ډېر ښه دي.

تر څو مسلمانه مېرمن مخكي تر دې چي لوړوالي ته د ستر او حجاب ورسيږي لوړوالي ته د پاكۍ او كمال ورسيږي؛ كومه ښځه چي په يوه باندي اكتفاء كوي ‌يعني د پاكۍ، كمال او تقوی حجاب ځان ته غوره كوي خو د كالو حجاب ته بيا پاملرنه نه كوي ‌او يا هم په كالو باندي حجاب كوي خو د تقوی او پرهيزګارۍ حجاب ته پاملرنه نه كوي مثال د هغه انسان لري چي پر يوه پښه باندي ځي او يا مثال د هغه مارغه لري چي په يوه وزر باندي الووزي. يعني د دوی کار نيمګړی دی او خلاف د ا‌نساني فطرت دی.

نو اسلام لكه ښځه يې چي په حجاب باندي امر كړېده همداسي يې د حجاب څخه د ناوړه استفادې كولو څخه هم منع كړېده رښتينې مسلمانه ښځه هيڅكله د حجاب څخه ناوړه ګټه نه پورته كوي او نه هم په دې باندي خوشحاله كيږي چي بل څوك دي د حجاب څخه ناوړه استفاده وكړي؛ د مسلماني ښځي كالي حجاب دی، د كالو څخه ناوړه استفاده د دې لپاره باعث نسي كېدلای چي انسان دي كالي وغورځوي او لڅ دي وګرځي.

داسي ډېر لږ پيښ سوي دي چي د حجاب څخه دي تر داسي كچي او اندازې ناوړه استفاده وسي چي په هغه باندي دي حجاب ګرم وبلل سي او هغه ته دي د تنفر او كركي په سترګه وكتل سي. 

‌كه موږ  په عامه توګه د فسادونو او جرائمو د كېدلو لاري چاري او د هغو كوونكي وڅېړو ‌نو په زغرده داسي ثابتېدلای سي چي په هر وخت كي هغه خلګ جرائمو او فسادونو ته لاس اچوي چي دوی اسلامي اصولو ته پابنده نه وي رښتينی مسلمان او اسلامي اصولو ته پابنده کس هيڅ كله د جرم او فساد لوري ته مخه نه كوي.

نو تر ټولو معقوله او سمه خبره دا ده چي كوم خلګ او ښځي چي په حجاب كي جرائم او ګناهونه سر ته رسوي هغوی ته بايد مجازات وركړل سي، ‌داسي تعزيرونه ورته كښېښودل سي چي هيڅوك د دې جرئت ونكړي چي د حجاب څخه دي ناوړه استفاده وكړي  دا يې لاره او طريقه نده چي حجاب دي منع كړل سي او يا دي هم حجاب بدنام كړل سي.

په دې باندي بايد هر څوك خپل سر خلاص كړي چي د هر شي څخه ناوړه استفاده كېدلای سي او ډېری شيان دي چي د ښه او بدي استفادې دواړو وړتيا لري؛ مبارزه بايد د هغه چا سره وسي چي ناوړه استفاده كوي په هره بڼه او هر پوښ كي چي وي. دا هم يو حقيقت دی چي د حجاب څخه د خطر د را پورته كېدولو تر احتمال په بې حجابۍ او بې پردګۍ كي د خطر احتمال څو برابره ډېر دی او په دې باندي هر هوښيار او عاقل سړی پوهيږي.

نو ای مسلماني خوري! ستا حجاب ستا لپاره عزت دی، ستا حجاب ستا د شخصيت ساتني لپاره لويه وسيله ده، ستا حجاب ستا لپاره د فاسقانو او فاجرانو په مقابل كي امنيتي سپر او خنجر دی، ستا حجاب ستا د مسلماني او پتمني كورنۍ لپاره وياړ او اطمينان دی، ستا حجاب ستا د ايماندارۍ او مسلمانۍ نښه او شعار دی،‌ ستا حجاب ستا د پاكۍ ضامن او ستا د ښكلا ډېروونكی دی، ستا حجاب ستا د عفت، آبرو او ارزښت ساتونكی دی،‌ ستا حجاب ستا د اعتبار او ارزښت لوړوونكی دی، ستا حجاب تا ته د نيكيو او ثوابونو ګټونكی دی، ستا حجاب ستا څخه ستا د خالق خوشحالوونكی دی او ستا حجاب ستا لپاره د جنت ګټونكی دی.

ای مسلماني خوري! دا ستا لپاره وياړ دی چي ستا د حجاب مخالفين ټوله فاسقان، فاجران او ګناهكاران دي؛ هيڅ رښتينی مسلمان ستا د حجاب مخالفت څه چي ستا حجاب ته په سپكه سترګه هم نه ګوري. الله پاك، د الله پاك رسول او ټوله رښتيني مسلمانان ستا د حجاب سره محبت او مينه لري همدغه سعادت او نيكمرغي ستا لپاره كافي ده؛ لكه د ژوند په نورو چارو كي چي د فاسقانو خبري درته بې اعتباره ښكاري په دې مسئله كي هم د فاسقانو خبرو ته اعتبار مه وركوه.

لكه چي په حجاب وې او په حجاب يې همداسي محجبه پاته سه.

منبع: المنبر ویب پاڼه

د حجاب اړوند د شبهاتو جوابونه:(دويمه شبهه)

ژباړه او تحقيق: مولوي نورالحق مظهري

د شرعي حجاب مخالفین وايي: حجاب د عربو د جاهليت د زمانې د عاداتو څخه يو عادت دی ځكه چي په عربوكي حمايت د شرف او په حياء کي غلو ډېره وه له همدې امله به يې خپلي لوڼي د پيغور له وجهي ژوندۍ په خاورو كي پټولې نو يې د خپل پخواني تعصب او عار له مخي پر ښځو حجاب حتمي کړ او دا معلومه خبره ده چي اسلام د عربو ټول باطل رسمونه ناروا ګڼلي او بند کړي يې دي ځکه نو حجاب شاته تګ او تر نورو ټولنو شاته پاته کېدل دي.

ځواب: لومړی خو دا خبره غلطه ده چي اسلامي حجاب دي د جاهليت د وخت په عربو پوري وتړل سي ځكه چي هغوی د اسلام مخكي حجاب نه پې‍ژندی، ‌په دې خاطر دی چي الله پاك مسلمانانو ښځو ته د دې خطاب كوي چي تاسي په خپلو كورونو كي كښېنئ او د جاهليت د وخت تبرج او بې حجابي مكوئ.وَقَرْنَ فِى بُيُوتِكُنَّ وَلاَ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَـاهِلِيَّةِ الأولَى.( )

لكه چي د هغو ډېرو احاديث څخه چي په بد ګڼلو كي د تغيير لخلق الله راغلي دي له ورايه ښكاري چي د ورېښتيانو نښلول او كښل د اسلام مخكي په يهودي ښځو كي وو او دا هم مشهوره خبره ده چي بې حجابو ښځو به دغه كارونه كول خو د اسلام د راتګ سره  ورباندي بنديز ولګول سو؛ نو بې حجابي هم همداسي په دوی كي ناوړه عادت وو چي د اسلام په راتګ سره ورباندي بنديز ولګول سو.

دا صحيح خبره ده چي اسلام د عربو هغه بد او ناوړه عادتونه او اصطلاګاني باطلي كړي دي خو سره ددې يې د دوی هغه كارونه پر خپل ځای باندي پرېښودل چي ښه كارونه وه لكه:مېلمه پالنه، شجاعت، سخاوت او داسي نور....

او د دوی د ناوړه عادتونو څخه يو عادت دغه وو چي ښځي به په زينت كي، لڅ مخ، لڅه غاړه او لڅي ووږې (لكه اوس په بهرني هيوادونوكي) د كور څخه بهر وتلې نو الله پاك پر ښځه باندي حجاب فرض كړ تر څو ښځي ته لوړه مرتبه وركړي، د دې د عزت او كرامت ساتنه وكړي ‌او د دې څخه د فاسقانو او مغرضو انسانانو آزار بند كړي.

دويمه خبره دا ده چي كله مسلماني ښځي په خپلو هغه كالو باندي خوشالي وي چي اغوستل يې دوی د متخلفينو او شاتګپالو په ټولنه كي نه داخلوي نو د دې كار ضرر هغه خلګو ته څه شی دی چي په دې كار(يعني تخلف او شاتګپالني كي) مخ ته تللي دي؟ همدا راز چي كله مسلمانه ښځه خپل حجاب اغوندي او هيڅ ورڅخه په تنګه كيږي هم نه نو بيا د څه لپاره دغه خلګ په يوې شخصي او فردي قضيې كي دومره سره را ټول سويدي؟. 

د تعجب وړ خبره خو دا ده چي موږ يې اورو دغه خلګ چي شخصي حريت او آزادۍ ته نور خلګ را بولي او د هغه ستاينه كوي او هيچاته ددې اجازه نه وركوي چي د دوی ښځو ته دي څوك لاس وروړي خو خپله په نورو باندي د خپلي خوښي د لباس په اغوستلو د نورو خلګو په حريت كي مداخله كوي؟

نو اصلي خبره همدا ده چي دوی په مسلمانانو كي د فحشاء او بې حيايۍ د ډېرولو لپاره داسي پلانونه پر مخ باندي بيايي، كنه نو مسلماني ښځي نه تنها دا چي د خپل حجاب سره په عذاب ندي بلكي په ډېر شوق او لېوالتيا سره خپلي اسلامي جامې په تن كوي؛ ښځه چي مسلمانه وي هيڅ كله په داسي لباس باندي نه خوشاله كيږي چي په هغه كي دي ددې ستر نه وي موجود.

دا چي مسلمانه ښځه د خپل حجاب سره څومره ډېره مينه لري ‌دوی ته هم معلوميږي‌ خو په دې خاطر چي دوی دلته خپل اهداف لري نو د خپلو ناوړو كړنو لپاره داسي رنګ وركوي چي ګويا مسلمانه ښځه په خپل حجاب باندي نده خوشاله كنه نو چي دا اوس په اسلامي هيوادونو كي د حجاب په مسئله كي ټول پوښتنه وسي زه په دې باندي پوره باور لرم، چي 90 % په سلوكي مسلماني ښځي به د حجاب پلوي وكړي. 

له همدې كبله موږ وينو چي دغه فحاشان ددې لپاره چي مسلماني ښځي د بې حجابۍ سره آموخته او عادي كړي په پيسو باندي ځيني فاسدي او بدلمني ښځي په بازارونو كي په بې حجابۍ باندي را باسي‌ تر څو نوري ښځي يې وويني او د دوی څخه په متأثره كېدلو مسلماناني ښځي هم خپل حجاب ناديده ونيسي او لڅي وګرځي. 

تاسو ونه ليدل چي په همدغه زموږ اسلامي هيواد كي په بازارونوكي يې ښځي د مدني حركت په پلمه نيمه لڅي را ونه ايستلې؟ د حجاب د بدنامولو لپاره يي د نارينه وو پر سرو باندي بوغرۍ ورنكړې؟ په دې نامه  چي موږ د ښځو د حقوقو څخه دفاع كوو او پر ښځو باندي كورنی تشنج ختموو. 

خو اصلي خبره دا ده چي دغه كارونه ټوله دوی د همدې لپاره كوي چي زموږ د مسلمانو خويندو او ميندو د عزت او پت پړوني د دوی د سرونو څخه وغورځوي او مسلمانه ښځه هم د غربي اوكفري لنډغرو غوندي د نارينه وو د بازيو او سات تېريو  يوه آله جوړه كړي او بس.

لكه په رسنيزو چارو كي چي موږ د فحشاء او بې بندوبارۍ شاهدان يو ‌د باوري خلګو په وينا چي د حجاب او مسلمانو ښځو دښمنان د مسلمانو ښځو د بې حياء كولو لپاره د همدغه شيطاني چم او فريب څخه كار اخلي څو دانې ښځي يې پيدا كړيوي چي د دوی سره په ژونديو خپرونوكي اړيكي ونيسي، په ټلفن كي ورسره ټوكي ټكالي وكړي،‌ زمزې وړاندي كړي او ډول ډول بانډارونه وكړي ‌تر څو چي نوري مسلماناني ښځي يې واوري بيا ور څخه متأثري سي او د دوی غوندي كارونه وكړي. 

آن تر دې چي دغه د دوی ښځي ځي د نورو ښځو سره ويني هغوی دېته تشويقوي تر څو د راډيو سره اړيكه ونيسي او د نارينه وو سره د دوی په اصطلاح د زړه خواله وكړي، كنه نو زموږ مسلماني خويندي دومره د حياء او شرم څخه ډكي دي چي چاته د دروازې ترشا جواب نه وايي، د بيګانه خلګو سره په موټر كي نه سوريږي خو دغه بدبخته إنسان يې كرار كرار د شيطان په چم او مرسته  د ځان غوندي جوړوي.

راځودريمي خبري ته چي هغه دا وه چي دوی وايي: حجاب او مخ پټول انحطاط او شاته تګ دی او د ترقۍ مخي ته خنډ دی.

دوی ته بايد وويل سي چي پرمختګ او شاته تګ هر يو ځان ته سببونه او لاملونه لري، ‌د شرعي حجاب او اخلاقو دخيل ګڼل پكښې ښكاره او بربنډه تېروتنه ده‌ چي تنها هغه څوك په تېروځي او ورڅخه متأثره كيږي چي عقل او درك يې سم نه وي. 

او بيا كه حقيقت ته وګورو نو له ورايه به راته ښكاره سي چي پر مختګ او شاته تګ كله په لباس او كالو پوري تړاو درلودی چي اوس يې ولري؟  پرمختګ او شاته تګ او بدلون په هغه بحثونو، څېړنو او پلټنو باندي كيږي چي انسان يې په خپل عقل او فكر باندي كوي ‌په كالو او ظاهري بڼي پوري هيڅ كار نه لري.

سالمه عقل هم همداسي حكم كوي ځكه كه موږ د تاريخ په اوږدوكي وګورو په مادي لحاظ پرمختللي خلګ په هري ټولني او هر ډول جامه كي تېر سويدي او بيا اسلام خو په دې اړونده مسایلو كي خپل امتحان وركړی دی د نړۍ په سطحه  په مسلمانانو كي په مختلفو برخوكي پوهان پوهان خلګ پيدا سويدي او اوسنی مادي پرمختګ د هغوی د زحمتونو نتيجه ده.

په تېرو وختونوكي چي اسلامي خلافتونه او حكومتونه برحاله او قوي وه د هري ترقۍ او پرمختګ لپاره پرېمانه كارونه پكښې كېدل او په پوره پيمانه پكښې د وخت او زمان د اړتيا سره سم هر قسم فكري او عملي تكنالوژۍ ته پاملرنه كېدل، اختراعات،  انكشافات، څېړني، عصري او مدرني زده كړي، اقتصادي پرمختګ، دفاعي او ساتنيز منظم پلانونه او د انساني ژوند نور ډېر ضرورتونه په پراخه پيمانه پكښې موجود وه. 

هيڅ داسي بېلګه او نمونه څوك نسي وړاندي كولای چي د هغوی د وخت ترقي په بې حجابۍ كي وه بلكي د دې پر عكس هغوی اسلامي حجاب ته ژمن او پوره متعهد وه، داسي هم څوك نسي ثابتولای چي د اسلامي زبرځواكونو د ړنګېدلو او بيا د مسلمانانو د شاته تګ لامل حجاب وو، بلكي حجاب د اسلامي شعائرو څخه يو شعار دی چي د مسلماني ښځي د عزت، پت، شرافت او حياء د ساتني لپاره، او په ټولنه كي د فحشاء د خپرېدلو د مخنيوي په حكمت د الهي دستور په صفت مسلمان يې په عملي كولو باندي مكلف دی. 

‌د حجاب مراعات كول د هرچا خپله شخصي دنده هم ده چي هر څوك بايد په خپلي كورنۍ كي د حجاب په عملي كولو كي پوره جدي وي‌ او بيا چي هر حكومت ځان ته اسلامي وايي د هغه دغه ايماني او وجداني وظيفه ده چي په مسلمانانو كي په زوره حجاب عملي كړي، ځكه ځيني داسي انسانان تل په ټولنه كي موجود وي چي په مسلمانانو كي قصدا د اسلام شعائر كم رنګه كوي او په هره وسيله چي يې په توان كي وي مسلمانان د بې لارۍ او بې دينۍ لوري ته بيايي.

ترڅو وكولای سي مسلمانان د مستقيم مسير څخه واړوي، اسلامي فرهنګ او كلتور ورڅخه بيګانه كړي، ټولنه او اجتماع يې ور فاسده كړي، او د خپل فكر سره سم د خپلو پلان سوو شومو اهدافو لپاره مسلمانان وكاروي.

خلاصه دا چي د دوی دغه خبره سل په سلوكي بې بنياده ده ‌نه حجاب د عربو د جاهليت له عاداتو څخه دی او نه هم اسلام د دوی ټوله عادات رد كړيدي بلكي هغه عادات يې رد كړيدي چي بد او ناوړه عادات وه او دا خبره خو د حقيقت څخه دومره ليري ده چي د تعبير او مقايسې لپاره يې موږ هيڅه بېلګه نلرو چي اسلام دي حجاب منع كړی وي بلكي اسلام حجاب لا ټينګ كړی او مسلمانه ښځه يې پدې باندي مكلفه كړيده چي حجاب وكړي.

او نه هم د حجاب كول، انحطاط او شاته تګ دی، بلكي د حجاب كول د ښځو لپاره تر هري دنيوي پرمختيا ډېرمهم او اړين دی.

كه سړی دخپل عقل څخه كار واخلي، په ټولنه كي په غور او دقت سره وګوري نو په ډېره آسانه به ورته معلومه سي چي نن ډېری اخلاقي فسادونه د همدغه بې حجابۍ څخه پيدا سويدي په هري ټولني او قوم كي چي د حجاب پوره غم خوړل سوی وي ‌په هغوی كي د اخلاقي فساد كچه هم ډېره كمه وي. 

د 2016 ميلادي كال په كلني راپور كي چي په ټولنيزو شبكوكي د آزادو رسنيو لخوا خپور سوی دی داسي راځي:

د جنسي تېريو کلنی راپور …

• امريکا —————-/–• ۸۹.۲۴۱

• هندوستان ———–/–• ۲۱.۳۹۷

• برطانيه —————/–• ۱۵.۰۸۴

• ميکسيکو ————-/–• ۱۴.۰۷۸

• فرانسه —————-/–• ۱۰.۱۰۸

• جرمني —————-/–• ۷.۷۲۴

• پيرو ——————–/–• ۶.۷۵۱

• سويډن —————-/–• ۵.۹۶۰

• فلپاین ——————/–• ۵.۸۱۳

• روسيه —————–/–• ۴.۹۰۷

دا ټول هغه هيوادونه دي چي د ميرمنو د آزادۍ حقوق پکښې عملي سوي دي؛ دوی د ميرمنو آزادي نه بلکي هغوی ته د ورسېدلو آزادي غواړي داسي آزادي چي ښځه د کورني نظام نه محرومه او بازار ته د سکس سمپل په توګه عرضه کړي.

دا هغه شميرې دي چي د دوی لخوا كشف سوي دي ددې څو برابره هغه قضيې دي چي كشف سوي نه دي همدا راز دا هغه پيښي دي چي په زوره سويدي هغه چي د جانبينو په خوښه كيږي هغه ته خو دوی جنسي تېری نه وايي.

دا يې د ملحدانو بشري حقوق! وايي اسلام ښځو ته حقوق نه ورکوي؛ لعنت دې د خداى وي په داسې فاسدو حقونو...

منبع: المنبر ويب پاڼه

د حسد کوونکي اصل او حقيقت:

آيا پوهېږی چي حسد کوونکی څوک دی، آيا پوهېږی چي حسد څومره بد دی، آيا پوهېږی چي حسد کوونکی د چا ملګری او د چا انډيوال دی، او آيا پوهېږی چي حسد کوونکی د چا سره دښمني کوي؟
د دې لپاره چي حسد او حسد کوونکی ښه وپېژنی او ځانونه د حسد څخه وساتی لاندي څو کرښي ښه په غور ولولئ:
۱ – حسد کوونکی انسان د شيطان د لښکر غړی بلل کيږي ځکه چي لومړی هغه کس چي حسد يې وکړ شيطان وو چي د آدم عليه السلام سره يې حسد وکړ؛ ابن قيم رحمه الله فرمايي: فالحاسد من جند إبليس.[بدائع الفوائد] يعني حسد کوونکی د شيطان د لښکر څخه دی.
همداسي بل ځای وايي: لأن الحاسد شبيه بإبليس وهو في الحقيقة من أتباعه.[بدائع الفوائد] يعني حسد کوونکی د شيطان سره مشابه دی بلکي د هغه د پلويانو څخه دی.
۲ – حسد کوونکی انسان ځان د اهل کتابو سره مشابه کوي چي هغوی د مسلمانانو سره حسد کوی؛ الله تعالی فرمايي: وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ.[ سورة البقرة ۱۰۹]
ژباړه: خوښ لري ډېری د اهل کتابوڅخه دا چي تاسي واړوي (کفر ته) وروسته تر دې چي تاسي ايمان راوړی دی، په خاطر د حسد د دوی (ستاسي سره) وروسته تر دې چي دوی ته حق په وضاحت معلوم سوی دی.
۳ – د حسد کوونکي زړه ناروغ وي او نفس يې په فاسدو افکارو لړلی وي.
۴ – حسد کوونکی تل دښمني او غضب پالي.
۵ – حسد کوونکی تل تکبر کوي.
۶ – حسد کوونکی هيڅ وخت ستا لپاره خير نه غواړي بلکي ستا لپاره غم غواړي او ستا په مصيبت ډېر خوشحاله کيږي؛ الله تعالی د اهل کتابو په اړه فرمايي چي د مسلمانانو سره يې حسد کوی: إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا.[آل عمران ۱۲۰] ژباړه: که تاسي ته نيکي ورسيږي ددوی بد راځي او که تاسي ته بدي ورسيږي نو دوی په خوشحاله کيږي.
۷ – حسد کوونکی تل ستا څخه شکايت کوي
۸ – حسد کوونکی ډېر بخيل وي.
۹ – د حسد کوونکي روح تل نا آرامه وي او زړه يې سکون نلري ځکه دی د نورو انسانانو په نعمتونو غمګين وي.
۱۰ حسد کوونکی د الله تعالی په قضاء نه وي خوشحاله او د الله تعالی پر حکمت نيوکي کوي؛ الله تعالي د يهودو په باره کي فرمايي چي د رسول الله صلی الله عليه وسلم سره يې حسد کوی: أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ.[النساء۵۴] بلکي دوی د خلګو سره د الله له لوري پر ورکول سوي نعمت حسد کوي.
۱۱ – حسد کوونکی تل د نورو خلګو مخ ته ستا عيبونه بيانوي، په بدو کارونو باندي تا مشهور کوي او ستا پر آبرو او عزت باندي بريد کوي.
۱۲ – حسد کوونکی د دې تر څنګ چي تا په بدو يادوي تا په داسي کارونو متهم کوي چي تا نه وي کړي دا ځکه چي دده زړه تور وي.
۱۳ – حسد کوونکی ستا نيمګړتياوي افشاء کوي تر څو خلګ درباندي وخندوي.
۱۴ – حسد کوونکی ستا په برياليتوب خوابدی کيږي او په ناکامۍ دي خوشحاله کيږي.
۱۵ – حسد کوونکی هيڅ وخت پر تا باندي باور نه کوي بلکي ستا هر کار ته د شک په سترګه ګوري.
۱۶ – حسد کوونکي ستا سره د الله تعالی پر نعمتونو بخالت کوي ځکه نو هيڅ وخت ستا څخه نه خوشحاله کيږي.
۱۷ – حسد کوونکی د نورو انسانانو تېروتني شميري خو خپل تېروتنو ته يې هيڅ پام نه وي.
۱۸ – د حسد کوونکي سره چي هر څومره ښه وکړې نه ورباندي معلوميږي ځکه نو هيڅ ځای ستا ښه يادونه نه کوي.
۱۹ – حسد کوونکی ځان د خلګو مابين ته ور اچوي او د خلګو په مينځ کي نفرت پيدا کوي تر څو خلګ سره وجنګوي او په ټولني کي کرکه پيدا کړي.
۲۰ – حسد کوونکی د مظلوم په لباس کي ظالم دی او د دوست په لباس کي دښمن دی. 
منبع: قصص القرآن الکريم والسنة النبوية.
ژباړه: مولوي نورالحق مظهري

متعصبينو ته د حال په ژبه د مبارزينو پيغام:

که څه هم تاسي په تخاطب نه ارزی ځکه تاسي د هغي ډلي انسانانو څخه ياست چي زړونه يې تعصب او حسد تور کړي وي، انساني بصيرت يې ځان ځانۍ ختم کړی وي، عقلاني ادراک يې نفساني خواهشاتو له مينځه وړی وي او ايماني نورانيت او روحانيت يې د مادياتو او جهالت تاريکيو ضعيف کړی وي خو د دې لپاره چي په خدمت کي د مسلمانو مبارزينو په جديت ښه پوه سی او د خپل تعصب، حسد او بخالت په اور کي نور هم وسوځی لاندي خبري دي درته ډالۍ وي:
۱ ـ تاسي خپل شيطنت کوئ موږ به خپل خدمت کوو.
۲ ـ تاسي خپل د درواغو ډُولونه او سورناګاني ږغوئ موږ به په نورمال ډول په خپل طبيعت مخ ته ځو.
۳ ـ تاسي خپله چاپلوسي او بوټ پاکي کوئ موږ به په هڅکه غاړه د خپل ولس او اسلامي نظام لپاره اصلاحي، فکري او فرهنګي کارونه پر مخ وړو.
۴ ـ تاسي په ټولنيزو رسنيو کي خپل پروپاګنډونه، تبليغات، انځورونه او پرتي نشر کوئ موږ به د خپلو تکړه علماؤ، ليکوالانو، استاذانو او زده کوونکو علمي مقالې او مطالب نشر کوو.
۵ ـ تاسي ځانونه د شيطانانو غوندي په درواغو، غيبتونو، تهمتونو او چغلګريو ستړي کړئ موږ به نه تنها دا چي ځانونه او ټولنه د داسي منفي کړنو څخه ساتو بلکي په وړاندي به يې د انبياؤ، مجاهدينو او داعيانو په څېر علني مبارزه کوو.
۶ ـ تاسي د شيطان، نفس، حربي کافر او داخلي منافق په څېر د ټولني فساد ته لېڅي را ونغاړئ موږ به د الله تعالی په مرسته د توحيد، تقوی، اخلاص او زغم په توره ستاسي تور لاسونه پرې کوو او ناوړه پلانونه به مو په نطفه کي خنثی کوو.
۷ ـ تاسي په ښو خلګو کي نفوذ وکړئ، هغوی دوکه کړئ او د انسي شيطانانو په څېر په هغوی ګناه او تېروتني وکړئ موږ به هغوی ته نېکي مشورې ورکوو او چي کوم شی د ځان لپاره غواړو هغه به د هغوی لپاره هم غواړو او په وړاندي به يې د خپل انساني او ايماني احساس له مخي د نصيحت، خير خواهۍ، ايثار او مهربانۍ پاليسی غوره کوو.
۸ ـ که تاسي د ژوند په هره برخه کي زموږ مشرانو، اسلامي نظام، خلګو، علماؤ او ټولنو ته ستونزي جوړوی موږ به د تېر پېر په شان په حکيمانه ډول ستاسي منفوري او دوه مخي څهرې بربنډي کوو او ټولي موخي به مو د خاورو سره خاوري کوو.
۹ ـ که تاسي زموږ په ټولنه کي مأيوسي، منفي ګرايي، انحرافات، خرافات او ګډوډي خپروی په دې باندي پوه سئ چي داسي به ناکامه کېږی لکه تر اوسه چي ناکامه سوي يی.
۱۰ ـ که تاسي هر څومره د خلګو د عنعناتو، احساساتو او کلچرونو څخه ناوړه استفاده وکړی هيڅ شی مو په لاس نه درځي او خپل ټول ارمانونه به د ځانه سره ګور ته وړی.
۱۱ ـ تاسي حضرت معاويه رضي الله عنه ښه پېژندلي يی چي فرمايي: كُلُّ النَّاسِ أَسْتَطِيعُ أَنْ أُرْضِيَهُ؛ إِلَّا حَاسِدَ نِعْمَةٍ؛ فَإِنَّهُ لَا يُرْضِيهِ إِلَّا زَوَالُهَا.[المجالسة وجواهرالعلم۶۵۷]
ژباړه: ټوله خلګ زه خوشحاله کولای سم مګر هغه څوک چي د نعمت له کبله حسد راسره کوي؛ ځکه هغه بېله دې چي هغه نعمت زوال سي په بل شي باندي نه خوشحاله کيږي.
تاسي نه خوشحاله کېږی ځکه نو موږ ستاسي د خوشحالۍ لپاره هڅي نه کوو بلکي ستاسي د شر څخه د مسلمانانو د ساتلو هڅي او کوښښونه کوو.
۱۲ ـ دا د مبارزينو د ښه توب او کمال نښه ده چي ستاسي غوندي سپک خلګ يې مخالف دي لکه شاعر چي وايي: لقد زادني حبا لنفسي أنني ـ بغيض إلى كل امرئ غير طائل.
ژباړه: یقينا چي د ځانه سره مي په دې خاطر مينه ډېريږي چي هر سپک او بې اعتبار انسان زما سره بغض او زما څخه کرکه کوي.
خير خواهي:
البته تر اوسه لا د توبې دروازه نده تړل سوې هر ګناهکار که د خپلي ګناه څخه په اخلاص توبه وکړي اميد سته چي الله تعالی به يې توبه قبوله کړي.
مولوي نورالحق مظهري

د دين لپاره مبارزه ارومرو يوه ورځ نتيجه ورکوي:

کله چي اسرائیلو پر غزې خپل هوايي او ځمکني ظالمانه بريدونه پیل کړه د اسرائيلو لومړي وزير بنيامین نتنياهو وويل: موږ به د حماس تر ختمېدلو پوري جګړه کوو او په زوره به خپل بنديان د حماس څخه خلاصوو؛ دا کټ مټ هغه خبره وه چي ۲۰۰۱ م کال کي د امريکا د هغه وخت ولس مشر جورج ډبليو بوش وکړه چي موږ د طالبانو سره هيڅ ډول خبري نه کوو بلکي طالبان به ارومرو بېله کوم شرطه اسامه موږ ته سپاري.
د تاريخ په اوږدو کي په نړۍ کي ډېرو لويو متکبرينو داسي خبري کړي دي لکه فرعون چي په خپل وخت کي موسی علیه السلام او دده قوم ته ويل: سنقتل أبنائهم و نستحيي نسآئهم و انا فوقهم قاهرون.[الاعراف۱۲۷] ژباړه موږ به د دوی اولادونو وژنو ښځي به يې ژوندۍ پريږدو او موږ پر دوی غښتلي يو.
خو د الله تعالی تصميم بيا بېل دی او هغه څه کوي چي خوښه يې وي هيڅوک يې مخه نسي نيولای ځکه نو امريکا يې هم ماته کړه او اسرائيل يې هم ماتي ته نژدې کړه او ددوی لومړنۍ سره کرښه يې په ماته کړه چي دا دی د حماس سره پر څلور ورځني اوربند او د بنديانو پر تبادله هوکړي ته ورسېدل.
موږ مسلمانان بايد تل پر خپل خالق الله تعالی باندي باور ولرو او هره کړنه دده د رضا لپاره سر ته ورسوو.
که فکري او فرهنګي مبارزه کوو او که نظامي مبارزه کوو په هري يوې کي بايد خپل نيت يواځي د الله تعالی رضا وګرځوو، استقامت وکړو، د ننګونو په وړاندي زغم ولرو او په هيڅ صورت کي ناهيلي نسو چي یقينا به مو مبارزه يوه ورځ نتيجه ورکوي.
مولوي نورالحق مظهري

د غزې په جګړه کي مسلمانانو ته د یهودو پيغورونه:

پر غزې باندي د يهودانو د بريد نژدې دي چي 50 ورځي پوره سي، په دې پنځوسو ورځو کي اسرائيلي يهودانو ډېري سختي بمبارۍ کړي چي په ترڅ کي يې په لسهاوو زره مسلمانان شهيدان کړي، په لسهاوو زره يې ټپيان کړي، په لکونو مسلمانان يې بې کوره کړي او د غزې ښار يې د خاورو سره خوري کړی؛ په مقابل کي يې د فلسطيني مجاهدينو مقاومت تر دې دمه د الله تعالی په نصرت ډېر ښه روان دی چي تر اوسه يې په سلهاوو اسرائيلي ټانکونه له مينځه وړي او ډېری يهودان يې وژلي دي خو پر اسلامي نړۍ لا هم چوپتيا حاکمه ده!
يواځي په يمن کي حوثيانو او په لبنان کي حزب الله د اسرائيلو لوري ته يو څو توغندي وار کړي دي نوره اسلامي نړۍ لاس تر زني په ننداره ورته ناسته ده.
د ترکيې ولس مشر يو څو لاپي وويشتلې، د ايران حکومت هم يو څو بغاري ووهلې او په ځينو اسلامي هيوادونو کي يو څه لاريونونه وسوه نوره خبره د اسرائيلو او فلسطيني مسلمانانو تر مينځ پرېښودل سوه.
دا چي اسلامي نړۍ د فلسطين په وړاندي کوم مسئوليت لري هر څوک په پوهيږي او د هر اسلامي هيواد نظام او ولس په خبر دی خو خبره د ضعف الايمان، بې غيرتۍ او غفلت ده؛ که ددې وړاندي مسلمانانو دېته ورته پېښو کي د خپلو مسلمانانو وړونو ننګه کړېوای نن به اسرائيلو د امريکا په ملاتړ په غزه کي نسل وژنه او صليبي جګړه نه کولای، که دوې لسيزي مخکي اسلامي نړۍ پر افغانستان او عراق ننګه کړېوای او د امريکا په وړاندي درېدلې وای نن به ټولي کفري نړۍ په داسي جرئت د مظلومو فلسطينيانو پر ضد د غاصبو اسرائيلو مرسته نه کولای، که عربي هيوادونو د امريکا له لوري د اسرائيلو د پلازميني په صفت د بيت المقدس پېژندنه په غيرت رد کړې وای او خپلي مالي او ديپلوماتيکي اړيکي يې د امريکا او اسرائيلو سره پرې کړي وای او که ترکيې، اردن، لبنان او نورو اسلامي هيوادونو هغه وخت د اسرائيلو سفيران د خپلو هيوادونو څخه  شړلي وای نن به اسرائيلو داسي تېره ښکر نه کولای!
څومره چي اسلامي نړۍ بې غيرته کيږي او چي څومره د اسلامي هيوادونو واکمنان د کفارو لپاره د غلامۍ تناوونه خپلي غاړي ته ور اچوي په هماغه کچه کفار جرئت پيدا کوي او پر مسلمانانو خپلو تېريو او بريدونو ته دوام ورکوي.
نن په عموم کي کفارو او بيا په خاصه توګه يهودانو دومره جرئت پيدا کړی دی چي پر ډېرو اسلامي هيوادونو خپل سياست او دبدبه په زوره تپي، د هغوی څخه په زوره تېل او پيسې اخلي او په خپله ګټه يې په زوره مځکه او فضاء په خپل واک کي اخلي چي د دې لپاره ډېري ښکاره بېلګي پر افغانستان او عراق د امريکا بريد وو او اوس پر غزې د اسرائيلو بريد دی؛ پر افغانستان او عراق د بريد لپاره ډېرو په نامه اسلامي هيوادونو خپله مځکه او فضاء د امريکايانو په اختيار کي ورکړه او اوس د فلسطين ډېرو ګاونډيو هيوادونو خپله مځکه او فضاء د امريکا په اخيتار کي ورکړېده ترڅو د دوی له لاري اسرائيلو ته مرسته ورسوي.
د اسلامي هيوادونو د بې غيرتۍ له کبله اسرائيلو دومره جرئت پيدا کړی دی چي نن په ټولنيزو رسنيو کي مسلمانانو ته پېغورونه ورکوي: ځيني يې مسلمانانو ته په خطاب کي وايي: موږ اوس د منځني ختيځ مشران يو او هيڅ داسي څوک نه وينو چي زموږ مخي ته دي ودريږي، ځيني يې عربو مسلمانانو ته په خطاب کي وايي: تاسي څو ميليونه ياست او موږ څو ميليونه يو ستاسي ډېري پيسې او ډېر بشري ځواک چېري دی؟، ځيني يې د غزې د ورانۍ انځورونه نشر کوي او د پوسخنده ورسره ليکي: مسلمانان بريالي دي، ځيني يې په غزه کي د منسوخ تورات د وېش او لوستلو ويډيوګاني نشر کوي چي ګويا موږ يهودان داسي بريالي يو او ځيني يې په خپل يهوديت افتخار کوي او حماس ته د داعش، خوارجو او تروريستيانو خطاب کوي.
په هر حال؛ نن اسلامي نړۍ لوی خوځښت او انقلاب ته اړتيا لري تر څو په ټولو اسلامي هيوادونو کي د افغانستان غوندي اسلامي نظام حاکم سي او مسلمانان خپل پخواني زور او برم ته بيرته را وګرځي کنه نو دغه بې غيرته ولس مشران، لومړي وزيران او باچاهان به مسلمانان نور هم د هلاکت او بربادۍ کندي ته ور ټېل وهي او د ځانونو غوندي اسلامي امت به ټوله د کفري نړۍ په غلامۍ کي را حصار کړي.
دا چي د هر اسلامي هيواد حکومت د هماغه هيواد د خلګو څخه جوړ دی ځکه نو د هر اسلامي هيواد خلګ په خپل هيواد کي د اسلامي نظام د پلي کولو مسئوليت لري او دا د هر مسلمان دنده ده چي لومړی په خپل هيواد کي په هر ډول چي کيږي اسلامي نظام حاکم کړي وروسته بيا په نړۍ کي د مسلمانانو تر مينځ يووالي او اتفاق ته کار وکړي.
که مسلمانان پر اسلام او اسلامي نظام سره راټول نسي او په خپلو هيوادونو کي سيکولاريزم او عياشۍ ته د پای ټکي کښې نږدي دا وخت يې نښه چي الله مکړه تر دې به لا د سخت او ستونزمن حالت سره مخامخ کيږي.
مولوي نورالحق مظهري

د حجاب په اړه د شبهاتو جوابونه:(لومړی شبهه)

ژباړه او تحقيق: مولوي نورالحق مظهري.

منبع: المنبر ويب پاڼه.

ځيني هغه مستشرقين چي بې حجابۍ او د ښځو مخ لڅوني ته دعوت ورکوي او هغه خلګ چي په عامو ځايونوکي په لڅ مخ او مزينوکالو باندي د ښځو د حضور غوښتونکي دي وايي :حجاب سختي ده خو دين آساني ده؛ د دوی هدف دا دی چي اسلام خو آسانه دين دی خو حجاب پر ښځو باندي سخت تماميږي، همدا راز د ښځي لپاره په حجاب باندي ګرځېدل زموږ په زمانه کي ډېرمشکل کار دی نو مصلحت دا دی چي ښځه بايد حجاب ونکړي.

جواب: ديني تعليمات او شرعي مكلفيتونه ټوله آسانه دي هيڅه سختي پكښې نسته؛ الله تعالی فرمايي: يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ.[ البقرة:185]

ژباړه: الله پاک ستاسو لپاره د آسانۍ اراده لري نه د سختۍ.

همدا راز الله جل جلاله فرمايي:

وَمَا جَعَلَ عَلَيْكمْ فِى الدّينِ مِنْ حَرَجٍ.[ الحج:78]

ژباړه: الله پاک ستاسو په دين کي هيڅ قسم سختي پر تاسو نده ايښې.

 همدا راز الله جل جلاله فرمايي:

لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا.[ البقرة:232]

ژباړه: هيڅ نفس دده تر توان لوړ نه مکلف کيږي.

دغه ټوله آيتونه په دې باندي تصريح كوي چي په شرعي احكامو او مسائلو كي آسانۍ او تخفيف ته حتمي اوضروري پاملرنه سوېده.

حضرت ابوهريرة رضي الله عنه د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه روايت كوي چي هغه وفرمايل:إن هذا الدين يسر، ولن يشاد الدين أحد إلا غلبه، فسدّدوا وقاربوا وأبشروا.[ صحيح البخاري 39]

ژباړه: يقينا چي دغه دين آساني ده هيچا پر ځان سخت ندی نيولی مګر دا چي دين ورباندي غالبه سوی دی نو ميانه روي وکړئ، ځانونه دين ته نژدې کړئ(يعني چي کوم کار پوره نسی کولای بيا هغه ته نژدې يې وکړئ) او زيری ورکړئ(يعني څوك چي عمل يې لږ وي خو دوامداره وي هغه ته زيری وركړئ ترڅو نا اميده نسي).

ابوموسی اشعري رضي الله عنه فرمايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم چي به كله د ځينو كارونو لپاره صحابه يو ځای ته لېږل نو به يې ورته وفرمايل:بشروا ولا تنفروا، ويسروا ولا تعسروا.[ صحيح مسلم4622]

ژباړه: خلګو ته زيری ورکړئ او مه يې متنفر کوئ او آساني وکړی سختي مکوئ.

نو شارع چي الله پاك دی هيڅ كله  د مكلفينو د ځورولو اراده نه كوي او نه هم دوی په هغه شي باندي مكلف كوي كوم چي دوی يې طاقت او توان ونلري. 

نو بناءً هر هغه شی چي د الله پاك لخوا پر بندګانو باندي د تكليف په صفت وضع سوی وي هغه ارو مرو د دوی په قدرت او طاقت كي راځي.

حجاب د مصلحت خلاف نه دی:

راځو دې خبري ته چي دوی وايي په حجاب كي اوس مصلحت نسته نو بايد حجاب ونكړل سي.

موږ بايد په دې خبره باندي خپل سر خلاص كړو چي كله موږ مسلمانان د مصلحت نوم اخلو نو هدف مو ورڅخه شرعي مصلحت دی نه هغه چي نور بيګانه خلګ ورته په خپل فكر مصلحت وايي، او د شرعي مصلحت لپاره لاندي قوانين او ضوابط سته چي بايد مراعات كړل سي.

أ – مصلحت بايد په شرعي مقاصدو كي داخل وي ‌چي هغه ددين، نفس، عقل، نسل او مال ساتنه ده، هر هغه شی چي د دغو پنځو شيانو ساتنه كوي هغه ته شرعا مصلحت ويل كېدلای سي او هر هغه شی چي د دغه پنځو شيانو او يا د ځينو ساتنه نسي كولای هغه مصلحت نه بلكي فساد دی؛ او دا معلومه خبره ده چي حجاب هغه شی دی چي دغه پنځه واړه په پوره توګه ساتي او بې حجابي دغه پنځه واړه له مينځه وړي.

ب – مصلحت بايد د صحيح نقل سره په ټكرکي نه وي؛ نو بايد د قرآن او حديث سره په ټكر كي نه وي ځكه چي د شرعي مقاصدو پېژندل هغه وخت پوره كېدلای سي او د منلو وړ وي چي استناد او حواله يې شرعي تفصيلي دلائلو او احكامو ته وسي، او دلائل هغه وخت د اعتبار وړ وي چي د قرآن او سنت څخه اخيستل سوي وي.

مصلحت چي كله د قرآن او سنت سره په ټكر كي وي نو د دې څخه داسي لازميږي چي مدعٰي دي د دليل  سره په ټكر كي وي او دا باطله خبره ده. 

همدا راز مصلحت چي كله د قرآن او سنت سره په ټكر كي وي هغه ته ناوړه او فاسده رأيه ويل كيږي، او فاسده رأيه هيڅ قابل د قبول نده.

ج – همدا راز مصلحت بايد د اجماع سره د امت او شرعي قياس سره په ټكر كي نه وي كه په ټكر كي وي هغه ته مصلحت نسي ويل كېدلای او بايد مصلحت حساب نكړل سي.

د – مصلحت بايد داسي وي چي په هغه باندي تر ده  لوی او غټ مصلحت له مينځه ولاړ نسي كه ولاړ سي نو بيا هغه مصلحت ته هيڅ اعتبار نسته.

که موږ  د حجاب ليري کېدل مصلحت وبولو نو هغه داسي مصلحت دی چي د پورته اصولو سره په ټکر کي دی او چي د پورته اصولو سره په ټکر کي وي هغه نه مصلحت دی او نه هم ورته مصلحت ويل کېدلای سي.

او دا قاعده چي "المشقّة تجلب التيسير" يعني سختي د آسانۍ تقاضا كوي، معنا يې دا ده چي د مكلف لپاره هغه مشقت او سختي چي ځيني اوقات يې په تنفيذ كي د شرعي احكامو ويني په يوه نه بله طريقه د تخفيف او آسانۍ شرعي سبب كېدلای سي.

خو د دې قاعدې څخه بايد په داسي طريقه استنباط ونسي چي هغه د قرآن، سنت، اجماع او قياس سره په تناقض كي وي، ‌او يا هم د مصلحت تېر اصول له مينځه پكښې ځي، او يا هم تر هغه لوی مصلحت ورباندي خرابيږي.

ځيني هغه مصلحتونه دي چي په قرآن او سنت كي د هغو حكم صراحتا راغلی دی لكه: عبادات، سوداګاني او عقدونه په دغه قسم مصلحتونو كي الله پاك تنها د عزيمت پر بيانولو باندي اكتفاء نده كړې بلكي د هر حكم سره يې د اسانۍ جنبه او اړخ هم بيان كړی دی.

مثلا لمونځ؛ الله پاك فرض كړی دی د هغه لپاره يې اركان او أحكام هم ايښي دي، خو په بغل كي يې ورسره د آسانۍ احكام هم ايښي دي لكه لمونځ کول په ناسته او يا إشاره سره.

همدا راز د روژې د فرضيت تر څنګ الله پاك اساني او رخصت هم ايښی دی؛ لكه په سفر او ناروغۍ كي يې نه نيول. همدا راز په لمانځه كي الله پاك پاكي د بدن، ځای او كالو فرض كړېده خو تر څنګ يې دا آساني هم ايښې ده چي هر هغه نجاست چي ليري كول يې سخت وي معاف دی.

حجاب هم الله پاك پر ښځي باندي واجب كړی دی نارينه يې هم بېګانه ښځي ته د كتلو څخه منع كړی دی، بيا يې ښځي ته د دې رخصت وركړی دی چي د علاج، شاهدۍ او يا هم د محارمو سره د ملاقات په وخت كي خپل مخ لڅ كړي.

نو په هغي آسانۍ كي چي الله پاك د خپلو احكامو د عزيمت تر څنګ ايښې ده د مصلحتونو د ضوابطو او قوانينو سره يې هيڅ ټكر او ضديت نه راځي.

او دا خبره هم د كولو وړ ده چي هغه تخفيف چي د هغه په باره كي نص راغلی دی پر هغه باندي ډېروالی او زيادت هم نه دی روا؛ مثلا داسي نسي ويل كېدلای چي د جنګ د سختۍ له كبله دي د لښكر څخه د لمانځه كول ساقط سي او يا دي داسي وويل سي چي د اوس په وخت كي د ربا څخه د ځان ساتني د سختۍ له كبله دي هغه روا كړل سي. 

او يا دي هم داسي وويل سي چي په ځينوځاينوكي د حجاب د مراعات كولو د سختۍ له كبله دي ښځي ته بې حجابي روا كړل سي په دې دعوی چي دا خو ټولنيزه اړتيا ده. 

ځکه چي يو خو د اړتيا خبره يې غلطه ده، بل د الله پاك فرمان دی چي فرمايي: 

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا.[ الاحزاب 59]

ژباړه: ای پیغمبره! خپلو ميرمنو او لوڼو ته او د مسلمانانو ښځو ته ووايه چي خپل پړوني پر ځانونو باندي راتاو کړي دا به دې ته ډېره نژدې وي چي دوی و نه پېژندل سي نو دوی ته آزار نه رسول کيږي او الله تعالی بخښونکی او مهربان ذات دی.