۱۴۰۲/۰۵/۱۸
فرهنګي مبارزينو ته نصيحتونه!
۱۴۰۲/۰۵/۱۷
د کامياب انسان ځيني صفتونه:
۱۴۰۲/۰۵/۱۴
د بدګمانۍ تعريف، حکم، اسباب او تاوانونه:
ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
بدګماني هغه بد عمل دی چي د انسانانو تر مينځ د ډېرو ستونزو
سبب او لامل جوړيږي او د ډېرو انسانانو پر انفرادي او اجتماعي ژوند باندي منفي
اغيزه لري.
ددې ترڅنګ چي بدګماني لويه ګناه ده، په قرآن، حدیث او اجماع
باندي حرامه ده لوی بشري جرم هم دی ځکه د بدګمانۍ تاوان هم بدګمانه انسان ته او هم
مقابل لوري ته رسيږي.
بدګماني څه شي ته وايي:
امام ماوردي رحمه الله فرمايي: بدګماني دېته وايي چي ته په
باوري کس باور نلرې.[ بدګماني څه
شي ته وايي؟ امام ماوردي رحمه الله فرمايي: بدګماني دېته وايي چي ته په
باوري کس باور نلرې.أدب الدنيا والدين - الماوردي 1/ 186]
ابن کثير رحمه الله فرمایي: بدګماني د خپلو خپلوانو، دوستانو او
خلګو سره خيانت او پر هغوی بې ځايه تهمت دی.[تفسير ابن كثير 7/ 377]
ابن قيم رحمه الله فرمايلي دي: بدګماني
دېته وايي چي د چا زړه پر خلګو باندي د بدو ګمانونو څخه ډک سي تر څو يې تأثير په
ژبه او اندامونو باندي ښکاره کيږي نو ځكه تل د هغه مسلمان غيبت کوي، بد ورباندي وايي،
عيبونه پکښې پيدا کوي، لعنت ورباندي وايي، آزار او تاوان ورته رسوي.[الروح لابن القيم 1/ 238]
۱۴۰۲/۰۵/۱۰
فرهنګي خدمت به څنګه کوو؟
۱۴۰۲/۰۵/۰۹
د شهيد شيخ رحيم الله حقاني صاحب په ياد کي:
۱۴۰۲/۰۵/۰۸
د مسلمان باچا حقوق:(اتمه برخه)
اتم حق: پر رعيت باندي د باچا بل حق دا دی چي رعيت بايد د باچا په اړه شايعات او منفي تبليغات و نه مني.
هر مسلمان په دې باندي مکلف دی چي کله يوه خبره اوري مخکي تر دې چي نشر او خپره يې کړي هغه خبره د خپلو مشرانو سره شريکه کړي تر څو هغوی د خبري په اړه تحقيق وکړي او حقيقت يې معلوم کړي؛ په خاصه توګه داسي خبره چي د مملکت د باچا يا د کوم بل مشر په اړه وي داسي خبره خو بايد هيڅ وخت د اورېدلو څخه متصل نشر نه کړي، الله تعالی فرمايي:
وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا.[النساء: 83]
ژباړه: او کله چي دوی ته د امن يا وېري کومه خبره راسي، دوی هغه نشر کړي او که چيري دوی هغه رسول ته او خپلو د کار خاوندانو(حاکمانو) ته رسولې وای نو خامخا په دوی کي به هغو کسانو دا خبره معلومه کړې وای چي دا خبر را ايستلای سي او که چيري پر تاسي باندي د الله تعالی فضل او رحمت نه وای نو ارومرو به تاسي د شيطان پلوي کړې وای مګر لږ ستاسو.
يعني کله چي تاسي ته يو ښه يا بد خبر را ورسيږي نو مخکي تر دې چي تاسي يې په خلګو کي نشر کړی دا خبر د خپلو مشرانو سره شريک کړئ تر څو هغوی يې په اړه تحقيق او پلټنه وکړي او درواغ او رښتيا يې معلوم کړي، کله چي د مشرانو لخوا خبر تأييد سو وروسته يې بيا تاسي تر نورو خلګو پوري ورسوئ.
ابن کثير رحمه الله ددې آيت په تفسير کي فرمايي: قوله تعالى: وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ.[النساء: 83] إنكار على من يبادر إلى الأمور قبل تحقُّقها، فيخبر بها ويفشيها وينشرها، وقد لا يكون لها صحة.[تفسير ابن كثير جـ 2 صـ 365]
دا قول د الله تعالی انکار دی پر هغه کسانو چي دوی مخکي تر ثبوت کارونو ته تلوار کوي، خلګ په هغه خبروي، افشاء کوي يې او نشر کوي يې په داسي حال کي چي دا خبره ځيني وختونه سمه نه وي.
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي:
بِئْسَ مَطِيَّةُ الرَّجُلِ زَعَمُوا.[سنن ابي داود4974]
ژباړه: د انسان ډېره بده سورلۍ ده دوی ګمان کوي.
يعني دا د انسان لپاره ډېر بد کار دی چي د خلګو د ګمانونو پسې ځي او بېله دې چي تحقيق او پلټنه وکړي د خلګو د ګمان پر اساس د هغوی خبره مني او اجراات ورباندي کوي.
د بېلګي په ډول په خلګو کي د يو چا په اړه يوه آوازه خپريږي نو مخکي تر دې چي انسان تحقيق او پلټنه وکړي د دغي آوازې منل او نورو ته يې رسول ډېر بد کار دی په خاصه توګه کله چي د حاکم او باچا په اړه وي.
زموږ په زمانه کي شايعات:
له بده مرغه چي زموږ په زمانه کي د شايعاتو خپرولو او نشرولو ته تر بل هر وخت ډېره زمينه برابره ده ځکه د هر چا په جيب کي ټليفون شتون لري چي په هغه کي ارومرو د سوشل ميډيا له لاري د ډېرو خلګو سره رابطه لري نو ځکه کله چي خبره واوري دستي يې په واټساپ، تلګرام، ټويټر، فيسبوک، انستاګرام او نورو کي د خلګو سره شريکه کړي سره د دې چي تر اوسه د خبري حقيقت معلوم نه وي خو د مسلمان لپاره داسي کار مناسب نه دی بلکي لومړی بايد د اورېدلي خبر په رښتينولۍ ځان ډاډه کړي بيا يې د نورو سره شريک کړي.
البته ځيني داسي خبرونه هم سته چي د رښتيا والي سره سره يې بايد مسلمان په نشرولو کي ډېر احيتاط وکړي لکه داسي خبرونه چي په نشرولو يې په ټولنه كي فساد خپريږي، امنيت ورسره خرابيږي، د مسلمانانو په روحيه باندي بد تأثير کوي او د اسلامي نظام په تاوان تماميږي.
۱۴۰۲/۰۵/۰۵
قدرمنو ځوانانو ته:
د انسان پر مغز او اخلاقو د غټو ټليفونانو او انټرنټ منفي اغيزي په تحقيق او تجربه ثابتي سوي دي ځکه نو ډېر احتياط ورسره وکړئ او ځانونه ورسره مه روبدي کوئ.
ټليفون او انټرنټ هم د نورو اسبابو غوندي سببونه دي چي هم ښه استفاده ورڅخه کېدلای سي او هم بده استفاده نو که موږ په منظم ډول مرتبه ښه استفاده ورڅخه وکړو يقينا چي د ګناه څخه به مو ځانونه ساتلي وي او ممکن په ځينو ځايونو کي الله تعالی ثواب هم راته راکړي او که مو بده استفاده ورڅخه وکړه بيا نو يقينا چي ګناه مو کړې او الله تعالی به حساب راسره کوي.
په ټليفون او انټرنټ باندي د ښې او مباحي استفادې ځيني بېلګي:
۱ – په ټليفون کي کتابونه او کتابتونونه ذخيره کول او استفاده ورڅخه کول.
۲ – په ټليفون باندي اسلامي مقالې او مطالب ليکل او د نورو مسلمانانو سره د اصلاح په نيت شريکول.
۳ – په ټيلفون باندي علمي او اصلاحي مجالس او ويناوي ريکارډول او د نورو مسلمانانو سره شريکول.
۴ – په ټليفون باندي د خپلوانو، ملګرو او دوستانو سره مثبتي او ښې اړيکي نيول.
۵ – په انټرنټ کي د اسلامي نشراتو لپاره ويب پاڼي، پاڼي، ګروپونه او چينلونه جوړول او مسلمانانو ته پکښې عقيدوي، فکري، عملي، اخلاقي او سياسي مثبت معلومات د اصلاح او سمون په نيت خپرول.
۶ – په انټرنټ کي علمي او معلوماتي لټون او د ښو کتابونو، مقالو او معلوماتو راټولول.
۷ – د انټرنټ له لاري د ږغ، ليکلو او ويډيو په بڼه درسونه ورکول يا درسونه لوستل.
۸ – د انټرنټ له لاري په علمي، معلوماتي او ښوونيزو ورکشاپونو او سيمينارونو کي ګډون کول.
۹ – د انټرنټ له لاري د اړتيا سره سم د ورځنيو سيمه ايزو يا نړيوالو خبرونو اورېدل او تعقيبول.
۱۰ – د انټرنټ له لاري خپل حلال تجارت ته مارکيټينګ يا بازار موندنه.
مولوي نورالحق مظهري
۱۴۰۲/۰۴/۳۱
هغه درې پورونه چي د قيامت په ورځ کي يې الله تعالی آداء کوي:
يعني کوم څوک چي په دنيا کي پور وکړي بيا يې آداء نکړي الله تعالی يې د قيامت په ورځ دده د نيکيو څخه آداء کوي؛ په دې معنی سره چي دده نيکۍ اخلي او هغه چا ته يې ورکوي چي دی يې پوروړی وو خو د دريو نفرو پورونه الله تعالی په خپله آداء کوي او د هغه د نيکيو څخه يې نه کموي:
۱ – هغه څوک چي د جهاد لپاره پور وکړي او مخکي تر دې چي آداء يې کړي مړ سي.
۲ – هغه څوک چي د مسلمان د کفن کولو او پټولو لپاره پور وکړي او مخکي تر دې چي آداء يې کړي مړ سي.
۳ – هغه څوک چي د نکاح کولو لپاره پور وکړي او مخکي تر دې چي آداء يې کړي مړ سي.
عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو؛ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كُلُّ دَيْنٍ مَأْخُوذٌ مِنْ حَسَنَاتِ صَاحِبِهِ؛ إِلا مَنِ ادَّانَ فِي ثَلاثٍ: رَجُلٌ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ فِي سَبِيلِ اللهِ فَتَقَوَّى عَلَى قِتَالِ عَدُوِّهِ بِدَيْنٍ وَمَاتَ وَلَمْ يَقْضِهِ، وَرَجُلٌ مَاتَ عِنْدَهُ رَجُلٌ مُسْلِمٌ فَلَمْ يَجِدْ مَا يُكَفِّنُهُ إِلا بِدَيْنٍ فَمَاتَ وَلَمْ يَقْضِهِ، وَرَجُلٌ خَافَ عَلَى نَفْسِهِ الْعُزُوبَةَ فَاسْتَعَفَّ فِي نِكَاحِ امْرَأَةٍ بِدَيْنٍ فَمَاتَ وَلَمْ يَقْضِهِ ؛ فَإِنَّ اللهَ يَقْضِي عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.[المجالسة وجواهرالعلم۲۶۱۱]
مولوي نورالحق مظهري
۱۴۰۲/۰۴/۳۰
د ويب پاڼو او پاڼو خاوندانو ته:
د ځينو ويب پاڼو او پاڼو خاوندان د ليکوالانو څخه ددې غوښتنه کوي چي هره ليکنه په بلي ويب پاڼي يا پاڼي کي نشر سوې وي هغه به ددوی پر ويب پاڼه او پاڼه باندي نه نشر کوي يا په بل تعبير دوی ته بل لومړی لاس ليکنه ورکوي.
ممکن ددوی هدف ددې شرط څخه دا وي چي ددوی ويب پاڼي يا پاڼي ته هر مطلب نوی او تازه پورته سي يا د مطالبو په نشر کي تر نورو پاڼو ددوی پاڼه مخکي وبلل سي او يو ډول مرجعيت او اصالت غوره کړي يا به يې هدف دا وي چي په نشراتو کي ځان خود کفاء ښکاره کړي او د نورو مقلد ونه بلل سي.
که د ويب پاڼو او پاڼو خاوندانو ليکني د ليکوالانو څخه پېرېدلي وي نو دا شرط يې پرځای دی ځکه رانيول سوې ليکنه د ويب پاڼي او پاڼي شخصي ملکيت دی د نشر واک يې د رانيوونکي سره دی هر وخت چي يې نشر کوي خپله خوښه يې ده ليکوال يې بايد بل ځای نشر نکړي.
که ليکنه پېرېدل سوې نه وي خو په يوه اداره کي د استخدام لپاره دا شرط ايښوول سوی وي چي هيڅ کارکوونکی به يې بل ځای ليکنه نه کوي بيا هم د انحصار لپاره لاره جوړېدلای سي چي ممکن ادارې ددې ليکوال سره داسي تړون کړی وي چي ته زما لپاره ليکني کوه زه به تا ته ځانګړی مسئوليت يا خاص امتياز درکوم چي بيرته خبره پلورلو او پېرېدلو ته راجع کيږي.
که په ويب پاڼه يا پاڼه کي د نشراتو څخه هدف خدمت وي او خلګو ته د معلوماتو او مقالو رسول وي نو بيا دداسي شرط ايښوول مناسب نه دی ځکه هيڅ وخت ټوله خلګ پر يوې ويب پاڼي يا پاڼي باندي نه سره راټوليږي بلکي هر څوک د مسئوليت، روابطو او طبيعت پر اساس پاڼه انتخابوي نو ددې پر ځای چي يو مطلب په يوې پاڼي کي نشر سي او محدود خلګ يې وويني ډېره به ښه وي چي په ګڼو پاڼو کي نشر سي او ډېر خلګ يې وويني البته په هره پاڼه کي د مطلب په نشر کولو کي د ليکوال رضايت شرط دی په هر ځای کي چي د ليکوال خوښه وي هلته دده مقاله يا مطلب نشر کېدلای سي.
د مطالبو په نشر کي تعميم او نه انحصار ډېري ګټي لري:
1 – د ځانګړي پاڼي په بندېدلو سره مطالب له منځه نه ځي ځکه په نورو پاڼو کي يې خلګ ليدلای سي خو که په يوې پاڼي کي نشر سي بيا نو ددې پاڼي د بندېدلو سره ټولو مطالبو ته لاسرسي غير ممکنه کيږي.
2 – مطالب تر ډېرو خلګو پوري رسيږي ځکه د هري پاڼي خوښوونکي يې کتلای سي خو که په يوې پاڼي کي نشر سي تنها د همدې پاڼي خوښوونکي يې ويني نور يې نه ويني، او داسي انحصار د پاڼي د خوښوونکو ډېروالی هم سل په سلو کي نه تضمينوي ځکه د پاڼي خوښول تنها د محتوياتو په سبب نه کيږي بلکي محيط، روابط، مسئوليتونه، تبليغات، ژر تازه کېدل او نور شيان هم د پاڼي په خوښولو کي رول لري ددې يو ساده مثال داسي دي: که يوکتاب په يوه مدرسه کي درسيږي دومره زده کوونکي ورته نه راټوليږي لکه په ډېرو مدرسو کي چي درس سي یا یوه وینا که په ډېرو جوماتونو کي وویل سی اورېدونکي به یې ډېر وي نسبت و هغه ته چي په یوه جومات کي وویل سي.
3 – د پاڼي لپاره ليکوالان ډېر پيدا کيږي ځکه هر ليکوال غواړي تر ډېرو خلګو پوري خپلي ليکني ورسوي نو هر هغه چا ته د ليکني په ورکولو خوشاله کيږي چي هغه يې تر نورو خلګو پوري رسوي او دا د پوهاوي د تعميم لپاره ډېره ښه ذريعه ده.
4 – د پاڼي ليدونکي ډېريږي ځکه هر ليکوال ځان ته مينوال لري نو کله چي د ډېرو ليکوالانو مقالې په پاڼه کي نشر سي د هر ليکوال مينوال پاڼه خوښوي او که په ټولنيزو شبکو کي وګورو د آزادو پاڼو خوښوونکي څو برابره تر هغه پاڼو ډېر دي چي پورته انحصاري شرطونه لري.
5 – پاڼه معطله نه پاتېږي ځکه د اوس په وخت کي هيڅ داسي ليکوال نسته چي د درو څلورو پاڼو لپاره دي ليکل نه کوي نو په هره پاڼه کي چي ليکنه ايږدي پدې پاڼه کي به يې هم ايږدي او که تنها د يوې پاڼي لپاره ليکنه وسي، تر ډېره بريده پوري آزاد ليکوالان د يوې پاڼي لپاره ليکنه نه کوي ځکه د پاڼي نشراتي محدوديت ليکوالي هم محدوده کوي چي په نتيجه کي پاڼي ته به ډېر لږ معلومات پورته کيږي چي لزوما به يې خوښوونکي هم لږ وي.
۱۴۰۲/۰۴/۲۶
د مسلمان باچا حقوق:(اوومه برخه)
اووم حق: پر رعيت باندي د مسلمان باچا بل حق دا دی چي رعيت بايد د خپل باچا په وړاندي صبر او زغم ولري په دې معنی سره چي کله د خپل باچا څخه د خپلي غوښتني خلاف کوم شی ويني ژر دي غبرګون نه ښکاره کوي او د خپل باچا پر ضد دي تبليغات او پاڅونونه نه کوي.
په حديث شريف کي راځي: عن ابن عباس يرويه عن النبي صلى الله عليه و سلم قال: من رأی من أميره شيئا يكرهه فليصبر فإنه ما أحد يفارق الجماعة شبرا فيموت إلا مات ميتة جاهلية.[مسند احمد۲۷۰۲]
ژباړه: عبدالله بن عباس رضي الله عنه د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه روايت کوي چي هغه وفرمايل: څوک چي د خپل امير څخه داسي شی وويني چي بد يې ورڅخه راځي نو صبر دي وکړي ځکه هيڅوک داسي نه دی چي د ټولۍ څخه د مسلمانانو يوه لوېشت جلا سي او مړ سي مګر دا چي دی پر مرګ د جاهليت مړ کيږي.
دا معلومه خبره ده چي مسلمان باچا د خپل ولس د خوشالۍ او سوکالۍ لپاره هڅي کوي خو پدې خاطر چي باچا هم انسان دی او معصوم نه دی ممکن ځيني تېروتني ورڅخه وسي چي ولس يې بايد وزغمي او په تمامه معنی په اصلاحاتو کي مرسته ورسره وکړي او بله خبره دا ده چي د خدماتو په تناسب په ولس کي د وګړو خوشحالي يو متفاوت نسبي حالت دی چي ځيني په يو شي خوشحاله کيږي، ځيني په بل شي خوشحاله کيږي او ځيني بيا په بل شي خوشحاله کيږي ځکه نو په اقتدار کي د هر فرد رضايت شرط نه دی بلکي د شريعت نافذ کول، تر خپله وسه امنيت راوستل، اقتصاد پياوړی کول، د تعليم او تعلم زمينه برابرول، هيواد مستقل ساتل او په هر اړخيز ډول د خدماتو عرضه کول مهم دي.
او که بالفرض موږ د باچا څخه په ښکاره ډول تبعيض هم ووينو بيا هم زموږ لپاره دا نه رواکيږي چي د خپل باچا څخه خوا بده کړو يا يې پر ضد تبليغات وکړو ځکه د باچا مسئوليت د ټوله هيواد په کچه دی د هر چا اړتيا او استعداد ورته معلوميږي نو که کوم څوک د وظيفې يا مرستي لپاره انتخابوي هغه کي ارومرو کوم حکمت او مصلحت په پام کي نيسي، که د رسول الله صلی الله عليه وسلم سيرت مطالعه کړو دا به راته ثابته سي چي رسول الله صلی الله عليه وسلم ځينو کسانو ته وظيفې ورکولې ځينو ته يې بيا نه ورکولې، د ځينو سره يې مالي مرسته کول او د ځينو سره يې بيا نه کول لکه په بخاري شريف کي چي د انس بن مالک رضي الله په حديث کي راځي: کله چي رسول الله صلی الله عليه وسلم ته د هوازن مالونه راوړل سوه رسول الله صلی الله عليه وسلم ځينو قريشو ته سل اوښان ورکړه نو ځينو انصارو وويل: الله تعالی دي رسول الله صلی الله عليه وسلم ته بخښه وکړي قريشو ته مالونه ورکوي خو موږ يې پرېښودلو په داسي حال کي چي زموږ تر تورو ويني توئيږي؛ کله چي رسول الله صلی الله عليه وسلم د دوی په خبرو خبر سو نو يې دوی ټوله سره راټول کړه او ورته ويې ويل: زه ځينو هغو کسانو ته يو شی ورکوم چي تازه د کفر څخه بېل سوي وي، آيا تاسي په دې نه خوشحاله کيږی چي خلګ مالونه يوسي او تاسي خپلو کورونو ته د رسول الله صلی الله عليه وسلم سره ولاړ سی؟ زما دي په الله قسم وي چي کوم شی چي تاسي يې د ځانه سره وړی هغه ډېر ښه دی تر هغه شي چي دوی يې د ځانه سره وړي، انصارو وويل: يا رسول الله موږ خوشحاله يو؛ رسول الله صلی الله عليه وسلم ورته وويل: تاسي به زما وروسته پر ځان سخت غوراوی ووينی نو صبر وکړئ تر څو د الله او د هغه د رسول سره پر حوض ملاقات کوی.[صحيح البخاري۳۱۴۷]
د انس بن مالک رضي الله عنه څخه روايت دی چي دی فرمايي: نَهَانَا كُبَرَاؤُنَا مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: لَا تَسُبُّوا أُمَرَاءَكُمْ وَلَا تَغُشُّوهُمْ، وَلَا تَعْصُوهُمْ، وَاتَّقُوا اللهَ وَاصْبِرُوا، فَإِنَّ الْأَمْرَ إِلَى قَرِيبٍ.[شعب الايمان۷۱۱۷]
ژباړ: د رسول الله صلی الله عليه وسلم د ملګرو څخه زموږ مشرانو موږ منع کړي يو او راته ويلي يې دي: خپلو واکمنانو ته ښکنځل مه کوئ، هغوی ته دوکه مه ورکوئ، د هغوی نافرماني مه کوئ او له الله څخه ووېرېږئ او صبر وکړئ، ځکه خبره نژدې ده.
ابوالدرداء رضي الله عنه فرمايي: إياكم ولعن الولاة، فإن لعنهم الحالقة، وبغضهم العاقرة. قيل: يا أبا الدرداء، فكيف نصنع إذا رأينا منهم ما لا نحب؟ قال: اصبروا، فإن الله إذا رأى ذلك منهم حبسهم عنكم بالموت.[السنة لابن أبي عاصم848]
ژباړه: ابوالدرداء رضي الله عنه فرمايي: ځانونه پر خپلو مشرانو د لعنت ويلو څخه وساتئ ځکه پر دوی لعنت ويل بربادي ده، چا وويل: نو موږ به څنګه وکړو که موږ هغه څه وګورو چې موږ يې له دوی څخه نه خوښوو ای ابو الدرداء؟ ابوالدرداء رضي الله عنه وويل: صبر وکړه، ځکه که الله تعالی د دوی څخه دا وليدل، نو هغه به د مرګ په واسطه له تاسي څخه منع کړي.
همداسي ابوالدرداء رضي الله عنه فرمايي: وإن أول نفاق المرء طعنه على إمامه.[التمهيد لما في الموطأ من المعاني والأسانيد ج21 ص287]
۱۴۰۲/۰۴/۲۱
د مسلمان باچا حقوق:(شپږمه برخه)
شپږم حق: پر رعيت باندي د باچا بل حق دا دی چي بايد د باچا احترام او درناوی وسي او نه تنها دا چي خپله يې بايد درناوی وکړي بلکي د باچا درناوي ته خلګ را وبولي او د آبرو، عزت او وقار دفاع يې وکړي.
درناوی په انساني ټولنه کي د ټولنيز ژوند يو اصل دی ځکه نو هر انسان بايد د مراتبو پر اساس د بل انسان احترام وکړي د بېلګي په ډول اولادونه د خپل پلار او مور احترام وکړي، کشران وړونه او خويندي د خپلو مشرانو وړونو او خويندو احترام وکړي، زده کوونکي د خپل استاذ او ښوونکي احترام وکړي، ميرمن د خپل خاوند احترام وکړي، په رتبه کشران تر ځان په رتبه د مشر احترام وکړي، ټول مسئولين او رعيت د خپل باچا او امير احترام وکړي.
که سړی د ډېري کښتي درجې څخه د احترام ګټي او فايدې وګوري نو دا به ورته ثابته سي چي د نورو انسانانو په نسبت د مسلمان باچا احترام بايد څو برابره ډېر وي.
باچا ته دعا کول احترام دی، اطاعت کول يې احترام دی، د غيبت څخه د ځان ساتل يې احترام دی او د هر حق آداء کول يې احترام دی.
په احاديثو کي راځي:
۱ - عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خَمْسٌ مَنْ فَعَلَ وَاحِدَةً مِنْهُنَّ كَانَ ضَامِنًا عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مَنْ عَادَ مَرِيضًا أَوْ خَرَجَ مَعَ جَنَازَةٍ أَوْ خَرَجَ غَازِيًا أَوْ دَخَلَ عَلَى إِمَامِهِ يُرِيدُ تَعْزِيرَهُ وَتَوْقِيرَهُ أَوْ قَعَدَ فِي بَيْتِهِ فَسَلِمَ النَّاسُ مِنْهُ وَسَلِمَ مِنَ النَّاسِ.[السنة لابن أبي عاصم۱۰۲۱]
ژباړه: د معاذ بن جبل رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: پنځه شيان دي چي يو دانه يې څوک وکړي نو الله تعالی دده ضمانت کوي، څوک چي پر ناروغ پوښتنه وکړي، څوک چي د مسلمان په جنازه کي ګډون وکړي، څوک چي خپل امام ته ورځي تر څو عزت او احترام يې وکړي او څوک چي په خپل کور کي کښېني تر څو خلګ دده څخه وساتل سي او دی د خلګو څخه وساتل سي.
ددې حديث څخه له ورايه ښکاري چي د باچا او امير عزت کول ددې سبب ګرځي چي انسان دي پر الله تعالی ګران سي او الله تعالی دي دده ضمانت وکړي.
۲ - عَنْ أَبِي بَكْرَةَ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ مَنْ أَكْرَمَ سُلْطَانَ اللَّهِ أَكْرَمَهُ اللَّهُ ، وَمَنْ أَهَانَ سُلْطَانَ اللَّهِ أَهَانَهُ اللَّهُ.[السنة لابن أبي عاصم۱۰۱۷]
ژباړه: د ابي بکره څخه روايت دی چي ما د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه واورېدل چي ويل يې: څوک چي د الله تعالی د باچا عزت وکړي الله تعالی به دده عزت وکړي او څوک چي د الله تعالی د باچا سپکاوی وکړي الله تعالی به دی سپک کړي.
۳ - عَنْ أَبِي ذَرٍّ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ سَيَكُونُ بَعْدِي سُلْطَانٌ فَمَنْ أَرَادَ ذُلَّهُ ثَغَرَ فِي الإِسْلامِ ثُغْرَةً وَلَيْسَتْ لَهُ تَوْبَةٌ إِلاَّ أَنْ يَسُدَّهَا وَلَيْسَ يَسُدُّهَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.[السنة لابن أبي عاصم۱۰۱۹]
ژباړ: ابوذر رضي الله عنه فرمايي: ما د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه واورېدل چي ويل يې: زما وروسته به باچا راځي، څوک چي يې د خوار کولو اراده وکړي نو ده په اسلام کي درځ پيدا کړ او دده توبه تر هغه وخت پوري نه قبليږي تر څو چي دغه درځ و نه تړي او دی يې د قيامت تر ورځي پوري نسي تړلای.
په دې حديث کي د مسلمان باچا د سپکاوي تاوان ته اشاره سوېده چي هغه په مسلمانانو کي درځ او نيمګړتيا پيدا کېدل دي او بيا تر ډېره وخته يې پاته کېدل او غځېدل دي.
دا په تجربه ثابته سوېده چي د مسلمان باچا سپکاوی د ډېرو داسي فتنو د پيدا کېدلو سبب جوړيږي چي هغه بيا تر ډېره وخته پوري نه ورکي کيږي.
۱۴۰۲/۰۴/۲۰
د مسلمان باچا حقوق:(پنځمه برخه)
پنځم حق: بل حق د باچا پر رعيت باندي دا دی چي پر نيکو کارونو د باچا سره مرسته وکړي.
الله جل جلاله مسلمانانو ته په عمومي خطاب کي فرمايي: وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ.[المائدة2]
ژباړه: د يو بل سره پر نيکۍ او تقوی مرسته وکړئ او د يو بل سره پر ګناه او تيري مرسته مکوئ.
نو لکه انسان چي د خپل کور د کارونو د سمون لپاره د کور د غړو سره مرسته کوي او د کلي د کارونو د سمون لپاره د خپلو کليوالو سره مرسته کوي د خپل هيواد د کارونو د سمون لپاره بايد د خپل مسلمان باچا سره هم مرسته وکړي.
په کومو برخو کي چي باچا خپل ولس ته خدمتونه عرضه کوي لکه: امنيت، جهاد، اقتصاد، اصلاحات، تعليم، ساينس او داسي نور... په هماغه برخو کي بايد هر وګړی د خپل توان سره سم په اصولو کي د ننه د خپل باچا او امير سره مرسته وکړي او د خپلو هيوادوالو په ښېرازۍ کي تل د خپل مسلمان حاکم تر څنګ ولاړ وي.
امام نووي رحمه الله د مسلم شريف په شرح کي فرمايي: قَالَ الْخَطَّابِيُّ رَحِمَهُ اللَّه: وَمِنْ النَّصِيحَة لَهُمْ الصَّلَاة خَلْفهمْ، وَالْجِهَاد مَعَهُمْ، وَأَدَاء الصَّدَقَات إِلَيْهِمْ، وَتَرْك الْخُرُوج بِالسَّيْفِ عَلَيْهِمْ إِذَا ظَهَرَ مِنْهُمْ حَيْفٌ أَوْ سُوءُ عِشْرَة، وَأَنْ لَا يُغَرُّوا بِالثَّنَاءِ الْكَاذِب عَلَيْهِمْ، وَأَنْ يُدْعَى لَهُمْ بِالصَّلَاحِ.[شرح النووي علي مسلم82]
ژباړه: خطابي رحمه الله ويلي دي: د باچاهانو لپاره نصيحت دا هم دی چي د دوی پسې لمونځ وسي، د دوی تر څنګ جهاد وسي، زکاتونه ورکړل سي، د دوی څخه د ظلم او بد ژوند ليدلو په وخت کي يې پر ضد توره را و نه کښل سي، په دروغجني ستايني دوی مغرور نه کړل سي او د دوی لپاره نيکه دعا وسي.
د مسلمان باچا سره په هره برخه کي مرسته کول په رعيت کي د هر وګړي دنده ده ځکه د باچا سره مرسته کول نه تنها دا چي د خپل مسئوليت پوره کول دي بلکي د نورو مسلمانانو د ژوند په تأمين او سمون کي برخه اخيستل هم دي چي په انساني ژوند کي تر ټولو مهم کار دی.
زموږ په زمانه کي چي د شل کلن اشغال وروسته الله تعالی مسلمان امير او باچا را ته په نصيب کړی دی زموږ افغانانو هر قشر يې بايد هر اړخيزه مرسته وکړي او په اصول کي د ننه يې هر يو ځان مرستيال جوړ کړي؛ البته په هر ولايت کي والي او نور ولايتي مسئولين د اميرالمؤمنين نماينده ګان بلل کيږي ځکه نو د والي، قومندان، استخباراتو، محاکمو او نورو رياستونو سره مرسته کول په اصل کي خپله د اميرالمؤمنين سره مرسته کول دي.