ژباړه: صالح بن کيسان وايي: زهري د هشام بن عبدالملک څخه موږ ته راغی او ويې ويل: نن يو سړي د اميرالمؤمنين مخته داسي ښه خبري وکړې چي ګرسره ما داسي خبري نه وې اورېدلې، سړي داسي ورته وويل: ای اميرالمؤمنينه زما څخه څلور داسي خبري واوره چي په هغو کي ستا د دين، باچهۍ، آخرت او دنيا ګټه ده. اميرالمؤمنين ورته وويل: هغه کومي خبري دي؟ هغه ورته وويل: د هيچا سره داسي وعده مکوه چي ته يې د پوره کولو اراده نلرې، تا دي نه خطاباسي لوړه آسانه ځمکه چي کښته ځمکه سخته او ږيږه وي او پدې باندي پوه سه چي کارونه آخره لري نو د پايلو سره يې احتياط کوه او زمانه شېبې او لحظې دي ځکه نو احتياط کوه.
يعني د کوم کار د کولو اراده چي نلرې يا يې نسې کولای د هغه کار وعده خلګو ته مه ورکوه ځکه پداسي حالت کي ددې ترڅنګ چي سړی درواغجن ښکاري خلګ ورباندي بدګمانه کيږي او شخصيت يې تر پوښتني لاندي راځي، همداسي د سخت مهم کار څخه آسانه بې ارزښته کار ته مه مخه کوه ځکه مهم کار چي هر څومره سخت وي کولو ته يې بايد لاره پيدا سي او په لومړيتوب کي وګرځول سي، همداسي د کارونو په پايله او نتيجه کي فکر کوه تر څو بې هدفه ولاړ نسې او د کارونو نتيجه در څخه ورکه نسي او د وخت شرائطو او ارزښت ته ډېره پاملرنه وکړه ځکه په وخت کي ددې تر څنګ چي هر ډول تغييرات راځي د انسان عمر بلل کيږي بايد يې انسان د تېرېدلو سره ډېر احتياط وکړي.
قَالَ صَالِحُ بْنُ كَيْسَانَ: خَرَجَ عَلَيْنَا الزُّهْرِيُّ مِنْ عِنْدِ هِشَامِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ، فَقَالَ: لَقَدْ تَكَلَّمَ الْيَوْمَ رَجُلٌ عِنْدَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينِ مَا سَمِعْتُ كَلامًا أَحْسَنَ مِنْهُ، فَقَالَ لَهُ: يا أمير المؤمنين! اسمع مِنِّي أَرْبَعُ كَلِمَاتٍ فِيهِنَّ صَلاحُ دِينِكَ وَمُلْكِكَ وَآخِرَتِكَ وَدُنْيَاكَ. قَالَ: وَمَا هُنَّ؟ قَالَ: لا تَعِدَنَّ أَحَدًا عِدَةً وَأَنْتَ لا تُرِيدُ إنجازها، ولا يغرنك مرتقى سَهْلا إِذَا كَانَ الْمُنْحَدَرُ وَعِرًا، وَاعْلَمْ أَنَّ لِلْأَعْمَالِ آخِرًا؛ فَاحْذَرِ الْعَوَاقِبَ، وَأَنَّ الدَّهْرَ تَارَاتٌ؛ فَكُنْ عَلَى حَذَرٍ.[المجالسة وجواهرالعلم۲۴۳۶]
مولوي نورالحق مظهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر