د خپلواکۍ ورځ مو مبارک شه!

د اسد ۲۴ د خپلواکۍ مبارکه ورځ دې د ټولو افغانانو لپاره مبارک وي.

په دې ورځ کې ايمان پر کفر، تقوی پر فسق، اخلاقو پر بداخلاقۍ، حياء پر بې حیايۍ، اسلامي سياست پر ديموکراسۍ، سنت پر بدعت او اسلامي امارت پر جمهوريت بريا تر لاسه کړه او د نړۍ زبر ځواک هيواد د خپل ټول نظامي او سياسي حضور سره د خپلو ګوډاګيانو سره يوځای د ګران هيواد افغانستان څخه په مړاوو سترګو او ټيټو سرونو ووتی چې په نتيجه کې الله تعالی دغه ستره او خالصه خپلواکي افغانانو ته په خپلې ځانګړي پېرزويني او نعمت سره ورکړه.

موږ بايد د الله تعالی شکر آداء کړو، د هر هغه چا څخه مننه وکړو چې د دې خپلواکۍ په راوستلو کې يې هر ډول ونډه اخيستې وي او د تل لپاره د دې خپلواکۍ په ساتلو کې د خپل ټول توان سره د نظام تر څنګ ودريږو او په دې اړه خپل ايماني، وجداني او وطني مسئوليت په سمه توګه آداء کړو.
مولوي نورالحق مظهري

د ځوانانو د انحراف بېلګې:(اوومه برخه)

په سودا او معامله کې بې غوري:
د ځوانانو د انحراف بله بېلګه په سودا او معامله کې بې غوري ده؛ که څه هم زموږ په زمانه کې ډېری خلک په سودا او معامله کې شرعي اصول په نظر کې نه نيسي او په ډېره برخه کې يې تجارت د سود او ګټي پر اساس ولاړ دی خو تر بل هر چا د ځوانانو څخه په دې مسئله کې تساهل ډېر کيږي، په داسي حال کې چې مسلمان لکه په عباداتو کې چې ځان د شريعت په منلو مکلف بولي په اقتصادي چارو کې هم بايد د شريعت په منلو باندې ځان مکلف وبولي او خپل ټول راکړه ورکړه د شريعت په چوکاټ کې د ننه سر ته ورسوي.

په دې باندي نن هر څوک پوهيږي چې سود حرام دی او کوونکی يې فاسق دی که يې څوک حلال وبولي هغه خو صراحتا کافر کيږي نو بناءً زموږ ټوله مسلمانان په خاصه توګه ځوانان بايد د هري هغه سودا څخه ځان وساتي چې په هغې کې د سود او ربا بوی وي.

همدا راز په سودا کې د نورو مسلمانانو خطا ايستل هم شرعا حرام او ناروا دی رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي: «لَيْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ ».[سنن أبي داود] يعني زموږ څخه نه دی هغه څوک چې خلک خطاباسي.

له بده مرغه چې نن د ډېرو دوکاندارانو لخوا د دې حديث مخالفت کيږي او د دې کوښښ کوي چې رانيوونکي خطاباسي يو شی د بل شي په نامه ورکوي، بد شی د ښه شي په نامه ورکوي، ارزان شی د ګران شي په نامه ورکوي او دېته ورته نوري بېلګې.

په اسلام کې د تجارت کول او د ډېرو پيسو پيدا کول حرام نه دي خو د حرامي لاري څخه او د مسلمانانو په خطا ايستلو باندي د پيسو پيدا کول حرام دي او څوک چې دغسي سودا کوي رسول الله صلی الله عليه وسلم يې په اړه فرمايي: دا سړی زموږ څخه نه دی.

حديث د رسول الله صلی الله عليه وسلم دی چې فرمايي: مَنْ نَبَتَ لَحْمُهُ مِنَ السُّحْتِ فَإِلَى النَّارِ.[المستدرک7165] يعني څوک چې غوښه يې په حرام باندي وده وکړي د هغه سره اور مناسب دی.

دا معلومه خبره ده چې د هيڅ مسلمان او د هيڅ ځوان زړه نه غواړي چې بدن يې په اور باندې وسوځي نو بناءً ځان بايد د حرام مال د پيدا کولو څخه وساتي او په سودا کې د مسلمانانو د خطا ايستلو څخه په کلکه ډډه وکړه.
دوام لري...
مولوي نورالحق مظهري

د ځوانانو د انحراف بېلګې:(شپږمه برخه)

د اسلامي لباس نه انتخاب:

زموږ په زمانه کې د ځوانانو د انحراف بله بېلکه دا ده چې ځيني ځوانان د ځان لپاره اسلامي لباس او يونيفورم نه انتخابوي بلکې داسي لباس په تن کوي چې د مسلمان ځوان سره هيڅ نه ښايي.

په اسلام کې د لباس او کالو لپاره درې اصله وجود لري چې په کالو به عورت پټ وي، د جنس مخالف سره به مشابهت نه راځي او د کفارو ځانګړي کالي به نه وي تر څو د دوی سره هم مشابهت را نه شي.

له بده مرغه چې اوس ځيني ځوانان او نجوني داسي کالي په تن کوي چې عورت نه په پټيږي او يا هم په کالو کې ځوانان د ښځو سره او ښځي د ځوانانو سره مشابهت کوي او يا هم داسي کالي اغوندي چې په هغو باندې انسان د کفارو سره مشابه کيږي.

نارينه بايد په استثناء د شرعي ضرورته هميشه داسي لستوڼي والا کالي واغوندي چې لږترلږه د نامه څخه تر ځنګنو پوري يې بدن په پټ وي، په اسلامي ټولنه کې د نفرت او بې حيايۍ سبب ونه کرځي او داسي پيراخه وي چې د بدن د غړو انعکاس ورنکړي. 

مسلمانه ښځه بايد داسي کالي واغوندي چې هم پنډ هم پيراخه او هم اوږده وي او ټوله بدن يې ورباندې پټ وي او د دې تر څنګ اوږد او غټ پړونی هم ولري چې د اړتيا په صورت کې يې پرځان باندي راتاو کړي.

نارينه او ښځينه دواړه دا مسئوليت لري چې د کالو په اغوستلو کې د يوبل سره مشابهت ونکړي يعني نارينه د ښځي کالي وا نه غوندي او ښځينه د نر کالي وا نه غوندي همدا راز خپل کالي داسي جوړ نکړي چې د يو بل سره يې ورته والی راځي.

همدا راز مسلمان او مسلمانه په دې باندې مکلف دي چې د داسي کالو د اغوستلو څخه په کلکه ډډه وکړي چې هغه د کافرانو کالي وي او يا يې هم په اغوستلو سره يې د کفارو سره مشابهت راځي لکه ځيني دريشۍ او نيکټايي چې مسلمان ته يې اغوستل نه رواکيږي.

نو زموږ مسلمان ځوانان بايد په دې باندي خپل سر خلاص کړي چې کالي او يونيفورم د انسان د شخصيت ښکارندويي کوي که څوک غواړي خپل شخصيت دروند او مسلمان ښکاره کړي نو داسي کالي دي واغوندي چې د مسلمان سره مناسب وي او د داسي کالو د اغوستلو څخه دي ځان وساتي چې خدای مکړه انسان يې په اغوستلو کافر او سپک معلوميږي.

په اسلام کې کالو ته ډېر اعتبار ورکول سوی دی، دا شرعي مسئله ده چې کله د کفارو او مسلمانانو مړي داسي  سره ګډ شي چې تشخيص يې نه کيږي نو د کالو او نورو نښو پر اساس دي وپېژني، کوم چا چې د مسلمان کالي اغوستي وي هغه مسلمان شمېرل کيږي، د جنازې لمونځ ورباندي کيږي او د مسلمانانو په هديره کې ښخيږي او کوم چا چې د کفارو کالي اغوستي وي او د کفارو نښي ورباندي وي هغه کافر شمېرل کيږي، د جنازې لمونځ ورباندي نه کيږي او د مسلمانانو په هديره کې نه ښخيږي.

دوام لري...

مولوي نورالحق مظهري

د ځوانانو د انحراف بېلګې:(پنځمه برخه)

سياسي انحراف: 

د ځوانانو د انحراف بله بېلګه د اسلامي سياست څخه اووښتل دي؛ دا معلومه خبره ده چې اصلي سياست د دين نه بېلېدونکې برخه ده بناءً هر مسلمان بايد ځان په اسلامي سياست کې ورسوي خو له بده مرغه چې زموږ ځيني ځوانان اوس د کاذب سياست ښکار سويدي او د اسلامي سياسي مسير څخه اووښتي دي.

اسلامي حاکميت او اسلامي نظام چې د اسلامي سياست بنسټيز اصل او اساسي محور دی د ځينو ځوانانو څخه بيخي بېګانه سوی دی نو ځکه د تېرو اسلامي خلافتونو په اړه معلومات نه لري، د اسلامي نظام په فلسفه باندې خبر نه دي، د اسلامي نظام په ارزښت باندې نه پوهيږي او د اسلامي نظام راتللو، پياده کولو او قوي کولو ته نه ليوالتيا لري او نه يې هم دومره مهم بولي په داسي حال کي چي د تجربو پر اساس او د سالم عقل په حکم په اسلامي هيوادونو کې بېله اسلامي نظامه بل هيڅ نظام نه نتيجه ورکوي او نه هم د مسلمانانو د هر اړخيز ژوند ضمانت کولای شي.

مسلمان ځوانان بايد په هغه سياست باندي ځان سمبال کړي چې مأخذ يې قرآن، سنت او اسلامي تاريخ وي او خپل هر سياسي فعاليت د اسلامي نظام د راتللو په موخه سر ته ورسوي.

مسلمان ځوانان که سياسي تبصره او تحليل کوي، که سياسي ليکني کوي او که په عملي بڼه د سياست په ډګر کې د واک، ځواک او ټولنيز حاکميت لپاره کار کوي هدف يې بايد اسلامي نظام وي ځکه د مسلمان لپاره په دنيا کې د سياسي فعاليت يواځنی مجوز د اسلامي نظام إحياء او بقاء ده.

دوام لري...

مولوي نورالحق مظهري

اصل په عباداتو کې منع ده:(اصولي قاعده)

موږ په خپل ژوند کې ډېر عبادات لکه لمونځ، حج، روژه، زکات او داسي نور سر ته رسوو خو دا عبادات ځکه کوو چې په شريعت کې د قرآن، سنت او اجماع په لاسوند باندې ثابت دي، کوم شی چې شرعا ثبوت و نه لري د هغه کول د عبادت په نوم موږ ته نه روا کيږي ځکه په عباداتو کې اصل منع دی مګر دا چې په شريعت باندي ثابت وي يعني په دې خاطر چې عبادت الله تعالی لره د عبوديت او غاړي ايښوولو د ښکاره کولو لپاره کيږي نو تر څو چې په شريعت باندې ثابت نه وي تر هغه وخته پوري د عبادت په نوم هيڅ عمل نه تر سره کيږي ځکه عبادت په رأيه او قياس باندي نه ثابتيږي؛ امام سرخسي رحمه الله په خپل کتاب اصول السرخسي کې فرمايي: ولا مدخل للرأي في معرفة ما هو طاعة لله، ولهذا لا يجوز إثبات أصل العبادة بالرأي، وهذا لان الطاعة في إظهار العبودية والانقياد، وما كان التعبد مبنيا على قضية الرأي بل طريقه طريق الابتلاء.(اصول السرخسي:2/122)
ژباړه: د الله تعالی د طاعت (فرمانبردارۍ) په پېژندلو کې عقل او نظر (رأيي) ته هيڅ دخل نسته، له همدې امله د عبادت بنسټ پر نظر باندې ايښوول روا نه دی ځکه طاعت د بنده‌ګۍ او غاړي ايښوولو په ښکاره کولو کې دی او عبادت داسې شی نه دی چې د نظر پر بنسټ ولاړ وي، بلکې د هغه لاره د آزموينې (ابتلاء) لاره ده.
يعنې: د عبادت اساس بايد د شرع له خوا وي، نه د عقل يا نظر له مخې، ځکه چې د الله تعالی عبادت د تسليمۍ او بنده‌ګۍ اظهار دی نه د عقلاني تجزيو او تحليلونو نتيجه.
شاه انور شاه كشميري رحمه الله په خپل کتاب فيض الباري کې وايي: ونعم ما قال أحمد رحمه الله تعالى: الأصلُ في العبادات أن لا يُشْرِع منها إلا ما شرعه اللَّهُ، والأَصل في المعاملات أن لا يُحْذَر منها إلا ما حَذَّرَ اللَّهُ منه.(فيض الباري:3/170)
ژباړه: امام احمد رحمه الله تعالی څومره ښه خبره کړې ده چې ويلي يې دي: د عباداتو په برخه کې اصل دا دی چې له هغو څخه هيڅ يو نه مشروع کېږي، مګر هغه چې الله مشروع کړی وي؛ او د معاملاتو په برخه کې اصل دا دی چې له هغو څخه هيڅ يو نه منع کېږي، مګر هغه چې الله تعالی ترې منع کړې وي.
دغه اصل ته په کتو داسي ويلای شو چې هغه کسان ډېر خطا وتلي دي چې په خپل فکر عبادات ټاکي، په خپل فکر پر ځينو کارونو ثواب او پر ځينو عذاب مرتب کوي او په ټولنه کې داسي کارونه د عبادت او ثواب په نوم رواجوي چې په شريعت کې هيڅ اصل او بنسټ نه لري.
مولوي نورالحق مظهري

د صفر مياشت د بدفالۍ او بدمرغۍ مياشت نه ده:

ژباړه: جابر رضي الله عنه فرمايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: د ناروغۍ سرايت نسته، د انسان څخه لاره ورکوونکی پېری نسته، او په صفر (مياشتي) باندي بدفالي نسته.

توضيح: پورته هغه شيان دي چې د جاهليت په زمانه کې خلکو ورباندې عقيده درلودل خو د اسلام په راتګ سره پر هغو باندې عقيده درلودل رد سوه.

د "عدوی" لپاره څو تفسيرونه راغلي دي خو يو تفسير يې دا دی چې د يوه شخص څخه ناروغي بل شخص ته ورتلل، په دې روايت باندې صراحتا د دې خبري رد سوی دی چې د يوه شخص ناروغي دي بل چا ته سرايت وکړي، خو د نورو احاديثو څخه داسي ښکاري چې ناروغي سرايت کوي؛ په تطبيق کې يې مختلف قولونه راغلي دي، خو معتبر قول دا دی چې د ناروغۍ ورتلل د يو شخص څخه وبل شخص ته د الله پاک تر قضاء او فيصلې پوري اړه لري، داسي نه ده چې که يوه سړي ته يوه ناروغي ورغله نو ارومرو د بل انسان څخه ورغلې ده که هغه نه وای نو دغه ناروغي به د ته نه ورتلل، او دا هم يقيني خبره نه ده چې د ناروغ انسان سره دي تماس نيول د ناروغۍ د انتقال سبب سي.

 

د جهالت د زمانې خلکو داسي عقيده وه چې جوړ سړي ته ورغلې ناروغي هماغه ناروغي ده چې هغه بل انسان ورباندې اخته و، خو رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي: داسي نه ده. بلکې دغه سړي ته ناروغي د هغه ذات په قضاء باندې سوېده کوم چې د لومړني سړي د ناروغۍ فيصله يې کړېوه؛ نو انسان بايد د ناروغۍ څخه په دې خاطر کرکه ونکړي چې که مي د ناروغ سره ارتباط ونيوی نو ارومرو يې ناروغي ماته راځي.

او "غول" هغه تخيلي شيطان يا پېري ته ويل کيږي چې د جاهليت په زمانه کې خلکو عقيده ورباندې درلودل؛ دوی په دې باور وه چې په دښت کې يو شيطان او يا پېری دی چې د انسانانو څخه لاره ورکوي او يا انسان وېروي خو رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي: داسي نه ده. د غول په نامه هيڅ شی نسته.

د "صفر" په تفسير کې هم مختلف اقوال راغلي دي خو مشهور قول يې دا دی چې د دې څخه د صفر المظفر مياشت مراد ده.

د جاهليت د زمانې خلکو به د صفرالمظفر په مياشتي باندې بدفالي کول، په دې مياشتي کې به يې سفر نه کوی، په دې مياشتي کې به يې کوزده او واده نه کوی، دا مياشت به يې د آفتونو او بلاګانو مياشت بلل او همدا راز نوري فاسدي عقيدې چې دوی د دې مياشتي په باره کې درلودلې.

رسول الله صلی الله عليه وسلم دغه ټولي رد کړې؛ داسي چې د صفرالمظفر د مياشتي په هکله چې خلک کوم فاسد باور لري هغه درست نه دی، په دې مياشت کې واده کول او سفرکول هيڅ پروا نه لري، او په دې مياشتي کې هيڅ ځانګړی مصيبت او غم نسته او نه هم دغه مياشت يو ځانګړی عبادت او طاعت لري بلکې د نورو مياشتو غوندي دا هم يوه د دوولسو مياشتو څخه ده چې کال ورڅخه جوړ دی.

نو دې مياشتي ته د غم او بلاګانو مياشت ويل او يا د دې مياشتي په تېرېدلو باندې خوشحالي ښکاره کول او د مياشتي په آخره کې د خوشالۍ مراسم نيول دا ټوله هغه شيان دي چې مسلمان يې په کولو باندي ګناهکاره کيږي او په کله بايد ځان ورڅخه وساتي.

په دې مياشتي کې واده کول هيڅ پروا نه لري ځکه رسول الله صلی الله عليه وسلم د خديجة بنت خويلد رضي الله عنها سره په همدې مياشتي کې واده کړی دی او حضرت علي رضي الله عنه د فاطمې رضي الله عنها سره هم په همدې مياشتي کې واده کړی دی.

د صفر په مياشت کې سفر کول هيڅ پروا نه لري ځکه رسول الله صلی الله عليه وسلم په همدې مياشت کې د مکې مکرمې څخه په هجرت ووتی او په ربيع الاول کې مدينې منورې ته ورسېدی.

عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-  لاَ عَدْوَى وَلاَ غُولَ وَلاَ صَفَرَ.[صحيح مسلم 5929]

مولوي نورالحق مظهري

الله تعالی ته محبوبه او کرکجنه د غوښي ټوټه:

ژباړه: ما د فضيل بن عیاض څخه اورېدلي دي چې ویل یې: په بدن کې هيڅ غوښه الله تعالی ته دومره محبوبه نه ده لکه رښتینې ژبه، او هيڅ غوښه الله تعالی ته دومره کرکجنه نه ده لکه دروغجنه ژبه.

يعني د انسان په بدن کې چې څومره د غوښو ټوټې دي تر ټولو الله تعالی ته رښتيا ويونکې ژبه محبوبه او ګرانه ده او تر ټولو کرکجنه او بده ټوټه الله تعالی ته درواغ ويونکې ژبه ده.

که غواړی ستاسې ژبه الله تعالی ته محبوبه سي نو رښتيا وواياست او د درواغو څخه ځان وساتئ.

سمعت الفضيل بن عياض يقول ما من مضغة أحب الى الله من لسان صدوق وما من مضغة أبغض الى الله من لسان كذوب.(روضة العقلاء:43)
مولوي نورالحق مظهري
https://t.me/isalamimaqali

په انسانانو کې غوره او بهتره انسان څوک دی؟

رسول الله صلی الله عليه وسلم ته وويل شوه د خلکو څخه غوره څوک او بهتره څوک دی؟ هغه صلی الله عليه وسلم وفرمايل: هر هغه څوک چې مخموم القلب (زړه يې پاک) وي، او ژبه يې رښتينې وي. اصحابو وويل: رښتينې ژبه موږ پېژنو، خو پاک زړه (مخموم القلب) څه شی دی؟ آنحضرت صلی الله عليه وسلم وفرمايل: هغه (شخص) چې متقي (د الله څخه وېرېدونکی) او پاک وي، په هغه کې ګناه نه وي، ظلم نه وي، کينه نه وي، او حسد نه وي.

يعني په هر چا کې چې دوه صفته وي هغه په ټولو انسانانو کې غوره انسان دی: لومړی دا چې رښتيا ويونکی وي يعني د درواغو څخه ځان ساتي او بېله هغه ځايه چې هلته شرعا د درواغو ويل جايز وي بل ځای درواغ نه وايي، دويم هغه څوک چې زړه يې پاک وي يعني په زړه کې يې د ګناه اراده نه وي، په زړه کې يې د چا سره د ظلم او بغاوت اراده نه وي، په زړه کې يې د چا سره کرکه او نفرت نه وي او په زړه کې يې د چا سره حسد نه وي.

که موږ غواړو د ځانونو څخه غوره انسانان جوړ کړو بايد دغه دوه صفته په ځان کې راولو چې په ژبه درواغ و نه وايو او خپل زړه د يادو شيانو څخه پاک کړو.

قِيلَ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ: أَيُّ النَّاسِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: كُلُّ مَخْمُومِ الْقَلْبِ، صَدُوقِ اللِّسَانِ، قَالُوا: صَدُوقُ اللِّسَانِ نَعْرِفُهُ، فَمَا مَخْمُومُ الْقَلْبِ؟ قَالَ: هُوَ التَّقِيُّ النَّقِيُّ، لاَ إِثْمَ فِيهِ، وَلاَ بَغْيَ، وَلاَ غِلَّ، وَلاَ حَسَدَ.(سنن ابن ماجة، 4216)

مولوي نورالحق مظهري

ډېر د شرم ځای دی:

داسي آوازې دي چې سعودي، مصر او قطر غوښتنه کړې چې حماس بايد خالي سلاح شي او تسليم شي.

که دا خبره رښتيا وي دا ډېر د شرم ځای دی چې د اصلي مجرم اسرائيل پر ځای هغه مظلومان خالي سلاح کيږي چې د ځان او خپل اصلي وطن دفاع کوي.

په دې موضوع کې بايد خپلواک او آزاد اسلامي هيوادونه بې تفاوته پاتي نه شي او د دغه درو هيوادونو دغه بې ځايه او غیرمنصفانه غوښتنه رد کړي او په مقابل کې د کاناډا هيواد په څېر چې کفري هيواد هم دی فلسطين او حماس په رسميت وپېژني.

خو د اسلامي هيوادونو حالت ته چې سړی ګوري د فلسطين او حماس په اړه د بې انصافۍ هيڅه پرېکړه ناشونې نه ده ځکه د ټولو په مخ کې يې هغه دی غزه ورانه کړه، په زرهاوو انسانان يې شهیدان او ژوبل کړه، په لکونو انسانان يې کډوال کړه او دا دی اوس د لوږي له کبله په غزه کې هره ورځ انسانان خپل ژوند له لاسه ورکوي.

افسوس د اسلامي هيوادونو او مسلمانو ملتونو پر حالت، الله تعالی دي دوی د دې ستر غفلت او سستۍ څخه را وباسي.

مولوي نورالحق مظهري

د ځوانانو د انحراف بېلګې:(څلورمه برخه)

فکري انحراف:

د ځوانانو د انحراف بله بېلګه فکري انحراف دی؛ په دې معنی سره چې زموږ د ځينو ځوانانو فكرونه د اصلي مسير څخه بلي خوا ته اووښتي دي ځکه ډېر فکر يې په مادياتو او دنيوي اسبابو کې وي همداسي د دوست او دښمن په پېژندلو کې او د وظيفوي لومړيتوبونو په معلومولو کې ستونزه لري په دې خاطر ډېری وختونه يې ايماني جذبات مړه وي او د دين لپاره يې احساسات نه را پورته کيږي بلکې دنيوي ژوند ته په داسي حيثيت ګوري په کوم حيثيت چې يو بې دينه انسان ورته ګوري او دين ته د يوه قانون په سترګه نه بلکې د يوه شخصي طيبعت په سترګه کتل کوي نو ځکه يې دفاع او عملي کول د ځان دنده نه بولي.

د مسلمان ځوان فکر بايد داسي جوړ وي چې په هراړخيزه توګه په اسلامي چوکاټ کې داخل وي او د توحيد، رسالت او ميعاد اصول په خپل هر فکري او عملي فعاليت کې په نظر کې ونيسي تر څو خپله هم اصلاح شي او د شيطان په شمول د نورو شيطاني کړيو د وسوسې او دسيسې څخه هم وساتل شي.

مسلمان ځوان بايد د خپل دين ټوله عقايد او اعمال زده کړي او تر نورو انسانانو پوري يې ورسوي ځکه امر بالمعروف او نهي عن المنکر د خپل توان سره سم د هر با احساسه مسلمان دنده ده.

مسلمان ځوان بايد د خپل وخت او خپل ماحول ټولي باطلي ډلي او ګمراه انسانان وپېژني تر څو چې هغوی يې دوکه نکړي او د دين پر ضد يې استعمال نکړي.

مسلمان ځوان بايد د "ولاء او براء" د اصل پر بنياد خپل اصلي دښمن او اصلي دوست وپېژني تر څو چې د دښمن سره دوستي او د دوست سره دښمن ونکړي.

مسلمان ځوان بايد ټول عقيدوي او عملي منکرات وپېژني تر چې خپل ځان هم ورڅخه وساتي او نورو ته يې هم ور وپېژني.

مسلمان ځوان بايد ځان ته داسي حيواني آزادي ورنکړي چې د هر شي ويل او کول ځان ته روا وبولي بلکې ټوله کړه يې بايد د اصيل انساني فطرت پر قانون چې اسلام دی برابر وي او خپله هره کړنه د همدې اساسي قانون په چوکاټ کې داخل تر سره کړي.

مسلمان ځوان بايد په دين کې د فرائضو، واجباتو، سنتونو، مستحباتو، مباحاتو، حرامو، مکروهاتو او بدعاتو څخه ځان خبر کړي تر څو هر عمل په هماغه اصلي حيثيت باندي سر ته ورسوي او مراتب ورڅخه ګډوډ نه شي.

مسلمان ځوان بايد ځان د رسول الله صلی الله عليه وسلم او اصحابو په سيرت باندي خبر کړي تر څو خپل فکر د هغوی د فکر غوندي جوړ کړي.

دوام لري....

مولوي نورالحق مظهري

ماه صفر ماه نحوست و بدفالی نیست:

ترجمه: رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: سرايت مريضيها نيست، جن گم كننده راه انسان نيست وبه ماه صفر بدفالي نيست.

از حديث فوق معلوم ميشود كه ماه صفر هيچگونه نحوست وبدفالی ندارد.

موارد فوق چيزهای هستند كه در زمان جاهليت مردم بر آنها باور داشتند ولی با آمدن اسلام باور كردن بر آنها مردود گرديد.

برای لفظ"عدوی" تفسيرهای زياد آمده است يكی از آنها سرایت مريضی يك شخص به شخص ديگر است، در اين حديث صراحتا بر چنين باوری رد شده است كه مريضی يك شخص به شخص ديگر سرايت كند، اما از احاديث ديگر چنين برداشت ميشود كه مريضی يك شخص به شخص ديگر سرايت ميكند، پس ظاهرا در بين احاديث تعارض مشاهده ميشود. 

در تطبيق اين دو حديث و رفع تعارض، اقوال مختلفی آمده است كه معتبرترين آنها اينست كه سرايت مريضی از يك مريض به مريض ديگر ارتباط به قضاء وفيصله خداوند عزوجل دارد، چنين نيست كه اگر كسی مريض ميشود حتما مريضی از كسی ديگری به او سرايت كرده است، اگر او نمی بود به اين شخص هم اين مريضی نمی آمد، اين سخن يقينی نيست، كه تماس با شخص مريض حتما سبب مريضی بشود.

عقيده مردم زمان جاهليت چنين بود، كه اگر كسی مريض می شد آنها باور داشتند كه اين مريضی حتما از فلان شخص به او سرايت كرده است، اگر او نمی بود اين شخص با اين مريضی گرفتار نمی شد. ولی رسول الله صلی الله عليه وسلم می فرمايد: چنين نيست، بلكه مريضی اين شخص به قضاء وفيصله خداوند عزوجل است چنانچه كسی ديگری را به اين مريضی مبتلا كرده بود اين شخص را هم مبتلا به اين مريضی كرده است. پس مسلمان بايد از هيچ مريض به اين خاطر تنفر نكند كه اگر با او در تماس شدم حتما به مريضی او مبتلاء ميشوم.

ولفظ "غول" به آن شيطان وجن تخيلی گفته ميشود كه مردم زمان جاهليت برآن باور داشتند، آنها به اين باور بودند كه در دشت يك شيطان ويا جنی وجود دارد كه راه را از انسان گم ميكند و يا هم انسان را می ترساند، ولی رسول الله صلی الله عليه وسلم اين را رد ميكند ومی فرمايد بنام غول هيچ چيزی وجود ندارد.

در تفسير"صفر" هم اقوال گوناگون آمده است اما مشهورترین قول اينست كه مراد از آن ماه صفر المظفر است.

مردم زمان جاهليت به ماه صفر المظفر بدفالی ميكردند، درين ماه به مسافرت نمی رفتند، در اين ماه عروسی وشيرينی خوريی نمی كردند، اين ماه را، ماه آفتها و بلاها ميدانستند و همچنين بعضی ديگری از عقايد فاسد كه درباره اين ماه داشتند.

ولی رسول الله صلی الله عليه وسلم اين عقيده آنها را رد می كند ومی فرمايد: كدام عقيده كه مردم درباره ماه صفر دارد هيچ حقيقت ندارد، در اين ماه سفر كردن هيچ مشكلي ندارد، در اين ماه عروسی كردن هيچ مشكلی ندارد، و همچنان اين ماه هيچ مصيبت وغم خاصی ندارد، ‌و نه هم كدام عبادت وطاعتی خاصی دارد.

اين ماه هم مانند يازده ماه ديگر يك ماه است كه سال از آنها تشكيل شده است، پس اين ماه را ماه مصيبت گفتن و يا هم با گذشتن اين ماه اظهار خوشحالی كردن و در آخر اين ماه مراسم خوشحالی را گرفتن كه اين ماه گذاشته شده است همه شان برای مسلمان جايز نيست وباكردنش گناهكار ميشود.

عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « لاَ عَدْوَى وَلاَ غُولَ وَلاَ صَفَرَ ».[صحیح مسلم 5929]

مولوي نورالحق مظهري

د صفري په مياشتې باندې بد فالي مه کوئ!

د صفر په مياشت کې کوزده او واده کول هيڅ پروا نه لري.

رسول الله صلی الله عليه وسلم د خديجة بنت خويلد رضي الله عنها سره په همدې مياشت کې واده کړی دی.

همدا راز حضرت علي رضي الله عنه د فاطمې رضي الله عنها سره په همدې مياشتې کې واده کړی دی.

د صفر په مياشت کې سفر هيڅ پروا نه لري.

رسول الله صلی الله عليه وسلم په همدې مياشتي کې د مکې مکرمې څخه په هجرت ووتی او په ربيع الاول کې مدينې منورې ته ورسيدی.

د صفر په مياشتې کې د کفارو سره جنګ او جهاد کول هيڅ پروا نه لري.

رسول الله صلي الله عليه وسلم او اصحابو په دې مياشتي کې ډېر جنګونه کړيدي لکه:

1 - غزوة الأبواء. 

2 - د خيبر فتح. 

3 - غزوة ذي أمر.

4 - غزوة الروم.

مولوي نورالحق مظهري