د فرهنګي مبارزې ډولونه:(دريمه برخه)

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري.
۳ – د اسلامي نظام څخه دفاع:
په دې خاطر چي اسلامي نظام د اسلام سياسي څېره او د مسلمانانو لپاره د ساتني او اتحاد محور دی ځکه نو بايد ټول مسلمانان په خاصه توګه فرهنګي مبارزين د هغه په واکمن کېدلو کي پوره زيار وباسي خو اوس چي الحمدلله حاکم سوی دی ټول يې بايد په سمبالولو او ساتلو کي خپل زيار او کوښښ وکړي؛ د اسلامي نظام څخه دفاع او ساتنه په لاندي طريقو باندي کيږي:
الف: فزيکي فرهنګي فعاليت؛ فرهنګي مبارزين بايد د هغو رسمي اداراتو سره مرسته وکړي چي په خپلو وظايفو کي فرهنګي فعاليتونه لري لکه د اطلاعاتو او کلتور رياست، د حج او ارشاد رياست او د امربالمعروف او نهي عن المنکر رياست.
د يادو رياستونو سره ددوی د غوښتني سره سم د فرهنګي مبارزينو هغه همکاري ډېره ضروري ده چي په مټ يې په خلګو کي اصلاح او فرهنګ جوړونه راځي او ټول هغه فعاليتونه تر سره کيږي چي عملي کول يې د هيواد، خلګو او نظام په ګټه تماميږي او په يو ډول د نظام پر ځواکمنتيا او بقاء دلالت کوي.

ب: د خلګو پوهاوی؛ فرهنګي مبارزين بايد د اسلامي نظام د تعريف، ارزښت، اړتيا، ځانګړتياوو او لاس ته راوړنو څخه خلګ خبر کړي او ددې کار سم کېدل هغه وخت ممکن دي چي خپله مبارزين ځانونه په دې برخو کي ښه پوه کړي ځکه د ناخبر انسان دفاع ددې ترڅنګ چي چنداني ګټه نه لري بلکي ځيني وختونه تاوان هم کوي.
د اسلامي نظام پېژندل هغه وخت پوره ممکن دي چي خلګ يې د تعريف څخه خبر سي او په ګټو يې هغه وخت خلګ خبريږي چي په ارزښت يې پوه سي او د اړتيا حس يې وکړي او د نظام سره د خلګو مينه هغه وخت پيدا کيږي چي لاس ته راوړني يې وويني له همدې امله دا ډېره مهمه ده چي فرهنګي مبارزين په پورته شيانو د خلګو د پوهاوي لپاره کار وکړي.

ج: پر نظام د شبهاتو جواب؛ دا معلومه خبره ده چي ځيني خلګ به د ناپوهۍ له وجهي پر نظام منفي اعتراضونه کوي، ځيني نور به يې ممکن د پوهي سره سره د بې دينۍ له وجهي کوي او ځيني نور به شايد د شايعاتو تر تأثير لاندي راغلي وي خو د هر چا لخوا چي پر اسلامي نظام بې ځايه شبهه وارديږي فرهنګي مبارز يې بايد قاطع جواب د ځانه سره ولري البته د شبهاتو په جوابولو کي درې شيان ډېر ضروري دي: يو دا چي هر مبارز به د نظام په نماينده ګۍ او وياندويۍ خبري نه کوي بلکي په عمومي ډول به په دلائلو باندي شبهه جوابوي، دويمه خبره دا ده چي د شبهې جواب به په شعوري ډول کوي تر څو مقابل لوري ته قناعت حاصل سي او دريمه خبره دا ده چي د شبهې په جوابولو کي به ټول بُعدونه او جوانب په پام کي نيسي او په ښه حکمتي لهجه او مصلحتي ژبه به يې جوابوي.
د شبهاتو په جوابولو کي بايد د شبهې وزن او اعتبار ته هم وکتل سي ځکه ځيني وختونه داسي شبهات وارديږي چي هغه په جواب ورکولو باندي نه ارزي بلکي ددې تر څنګ چي وخت ورباندي ضايع کيږي يو ډول شهرت او غټوالی هم پيدا کوي له همدې امله د مناظرو پوهان وايي: پر هره خبره سړی د چا سره مناظره نه کوي ځکه ځيني خلګ د مناظرې له لاري غواړي ځانونه مشهور کړي او خپل ځان په خلګو کي مطرح کړي.
البته که په راډيوګانو، ټلويزيونونو او نورو رسنيو کي د يوه خاص مهالويش سره سم د يوه پلان له مخي ځيني وختونه پوهان رسمي خلګ ميلمانه سي او د نظام په نماينده ګۍ شبهات جواب کړي او د مربوطه اداراتو لاس ته راوړني د خلګو سره شريکي کړي دا به فرهنګي مبارزه نوره هم چټکه کړي او د نظام په دفاع کي به ډېر ښه مؤثر تمام سي.

د: مشرانو ته مشوره ورکول؛ کوم کسان چي په لوړه سطحه علمي فرهنګي مبارزه کوي دا به ډېره ښه وي چي ځانونه د نظام په سيستم ښه پوه کړي او بيا مربوطه اداراتو ته ځيني وختونه ورسي او مسئولينو ته په کار کي د ښه پرمختګ په نيت نيکي مشورې ورکړي تر څو د ښې حکومتولۍ فرهنګ ترويج پيدا کړي او په اداراتو کي په هر اړخيز ډول اسلامي فرهنګ عملي سي.

هـ: د نظام مربوط مثبت خبرونه تکثير کول؛ د نظام په اړه د مثبتو خبرونو نشر کول او تکثير کول هم ددې لامل جوړيږي چي د نظام په لاس ته راوړنو دي خلګ خبر سي او د نظام په وړاندي د ډېرو ننګونو مخه دي ونيول سي له همدې امله که فرهنګي مبارزين په دې برخه کي هم د رسمي اداراتو سره مرسته وکړي دا به په فرهنګي برخه کي د نظام د دفاع لپاره ډېر ښه مؤثر تمام سي.
دوام لري...

د فرهنګي مبارزې ډولونه:(دويمه برخه)

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري.
۲ ـ په مسلمانانو کي اصلاح راوستل:
د فرهنګي مبارزې دويم ډول په مسلمانانو کي د اصلاح راوستلو کوښښ دی ځکه چي څومره په مسلمانانو کي اصلاح راځي په هماغه کچه انحرافات، جرمونه او سرغړوني کميږي او انسانان پر مستقيم مسير باندي برابريږي؛ په مسلمانانو کي د اصلاحي کوښښونو لپاره څو لاندي طريقو ته اشاره کولای سو:
الف: په جماتونو، ښوونيزو او ټولنيزو ځايونو کي د اصلاحي بيانونو او خاصو پروګراونو له لاري په نصابي او غير نصابي شکلونو د خلګو پر اصلاح ښه کار کېدلای سي.

ب: د مطبوعاتو له لاري په چاپي، ږغيز او تصويري بڼه د خلګو پر اصلاح کار کېدلای سي چي په مجلو يا ورځپاڼو کي اصلاحي مطالب چاپ سي،په ويب پاڼو او ويبلاګونو کي اصلاحي مقالې او لنډ مطالب نشر سي، په راډيو ګانو کي مهمي او ارزښتناکي خپروني خپرې سي او په ټلويزيونونو کي اصلاحي تصويري ټوټې نشر ته وسپارل سي البته دا ټوله د يو خاص طرزالعمل له مخي.

ج: د ټولنيزو شبکو له لاري لکه فيسبوک، تويتر، واټساپ، تلګرام، انستاګرام، ټيک ټاک، ګوګل پلس او نورو له لاري د خلګو د اصلاح لپاره کار کېدلای سي البته د ټولنيزو شبکو په اړه زما نظر دا دی چي په کومو ځايونو کي خلګ لاسرسي ورته ونه لري دا مناسبه نده چي موږ يې هلته ترويج کړو او په کومو ځايونو کي چي خلګ لاسرسي ورته ولري هلته نو بيا دا مهمه ده چي موږ يې خلګو ته د استفادې سمه طريقه ورته زده کړو او له لاري يې په ليکلي، ږغيزه او تصويري بڼه د خلګو د اصلاح لپاره کار وکړو ځکه ټولنيزي شبکې لکه يو آزاد مارکيټ داسي دی ښه او بد ټوله پکښې سته نو چي بندولای يې نسو بديله لاره يې دا ده چي د سمون لپاره يې لاس په کار سو او د همدې لاري د خلګو پر ذهنونو او فکرونو لازم کار وکړو.
نن په نړۍ کي ټولنيزي شبکې ځکه د خلګو د ژوند برخه کرځېدلې ده چي خلګ خپل ډېری کارونه د همدې لاري کوي مثلا: د ملګرو او کورنيو تر مينځ روابط، سوداګريزي خبرتياوي، تجارت او معاملات، درس او تدريس، سياسي او فرهنګي تبليغات، عامه پوهاوی او داسي نور کارونه چي نن د همدغه شبکو له لاري کيږي نو داسي ويلای سو چي ټولنيزي شبکې داسي شر دی چي موږ چاره ورڅخه نه لرو له همدې امله يې بايد د اصلاح لپاره کوټلي ګامونه واخيستل سي او په ذريعه يې په خلګو کي د هراړخيز سمون لپاره کار وسي چي فرهنګي مبارزين دا کار ډېر ښه کولای سي البته د کار ښه اغيزمنتيا لپاره دا مهمه ده چي لومړی يې دوی خپله د ښه استفاده کولو طريقه زده کړي او بيا يې په ټولنه کي د مثبتو بدلونونو لپاره وکاروي.
د پورته درو واړو برخو په ذريعه د مسلمانانو د اصلاح لپاره کوښښ کول د فرهنګي مبارزې مهم ډول دی چي هر فرهنګي مبارز بايد ورته متوجه وي او د مربوطه رسمي ارګانونو سره په همږغۍ، د پوهانو سره په مشوره او په پوره اخلاص يې پر مخ يوسي.
په مسلمانانو کي اصلاحي هلي ځلي ځکه ډېري مهمي دي چي د مسلمانانو د اصلاح سره د ډېرو فسادونو مخه نيول کيږي او په هره برخه کي د جرمونو ګراف کښته راځي چي طبعا د نظام او ټولني په وړاندي د ننګونو او چالشونو کچه هم ورسره ټيټيږي او د پرمختګ لپاره ښه فرصتونه په لاس راځي.

د فرهنګي مبارزې ډولونه:(لومړی برخه)

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري.
د فرهنګي مبارزې په ارزښت کي مو په تېرو ليکنو کي ډېر څه ليکلي دي خو دومره ويلای سو چي فرهنګي مبارزه د يو ملت لپاره د خپل هويت ساتني او غځوني ډېره غوره او اساسي لار ده ځکه په فرهنګي مبارزه کي فکرونه او فرهنګو نه هدف ګرځول کيږي چي په ذريعه يې غټ غټ ملتونه تسخير کيږي او نظامي واک ته لار ورباندي آماده کيږي.
که مسلمانان په فرهنګي مبارزه کي تل ويښ وي او د دين په چوکاټ کي د ننه يې لومړيتوبونو ته په پام پر مخ يوسي زه مطمئن يم چي خپل دين، وطن او مقدسات به په تمامه معنی په هر ځای او هر وخت کي په پوره توګه وساتي او نه تنها دا چي و به يې ساتي بلکي نورو ملتونو ته به يې هم وغځوي او ورځ تر بلي به ډېر کسان د اسلام په مبارک دين کي داخليږي او تر ټولو مهمه لا دا چي په اسلامي هيوادونو کي د ننه به خلګ د فکري او سياسي انحراف څخه وژغورل سي چي په نتيجه کي به حاکم اسلامي نظامونه د سقوط او زوال څخه خوندي وي او په کومو ځايونو کي چي اسلامي نظامونه نسته هلته به يې حاکميت ته لاره آواره سي.
فرهنګي مبارزه د کيفيت له مخي ډېر ډولونه لري چي موږ يې هغه مهم اقسام د فرعي څانګو سره په لاندي ډول ذکر کوو:
۱ – د اسلام څخه دفاع:
په دې  خاطر چي مسلمان د خپل دين د ساتني او غځولو په وړاندي ډېر دروند مسئوليت لري د مسلمان لپاره د فرهنګي مبارزې لومړی هدف بايد د اسلام څخه دفاع وي ځکه د دين په ساتني سره دده ټوله ژوند او د ژوند ټولي برخي خوندي کېدلای سي او چي دين يې څومره ډېره جغرافيه تر پوښښ لاندي نيسي په هماغه کچه يې په ټوليز ډول په ژوند کي مثبت بدلون راځي او د بله پلوه هر ډول دښمن يې په هر ډګر کي د ناکامۍ او سرټيټۍ سره مخامخ کيږي چي په نتيجه کي به مسلمانان او اسلامي هيوادونه د هر ډول يرغل او بريد څخه خوندي کيږي.
د فرهنګي مبارزې په ډګر کي د اسلام ساتنه په لاندي طريقو کولای سو:
الف: د دين لپاره دعوت؛ د دين لپاره دعوت کول هغه مهم او اساسي کار دی چي په عملي کولو سره يې نه تنها دا چي دين خوندي کيږي بلکي دين غځيږي هم او په مسلمانانو کي د تقوی او په کفارو کي د ايمان راوړلو احساس پيدا کيږي ځکه نو که وګورو د اسلام د راتګ څخه بيا تر اوسه پوري يو د هغو څلورو شيانو څخه چي د اسلام په ساتنه او غځولو کي يې فعال رول لوبولی دی دعوت دی.
دين ته دعوت په حضوري او شفاهي ډول هم کيږي او د ميډيا له لاري هم کيږي؛ په حضوري ډول يې انسان په جوماتونو، مدرسو، ښوونځايونو او هر هغه ځای کي کولای سي چي انسانان پکښې راټوليږي او د ميډيا له لاري يې په کتبي، ږغيز او ويډيويي شکل او ټولنيزو شبکو په واسطه کولای سي.

ب: د شبهاتو جوابول؛ د اسلام د راتګ څخه بيا تر اوسه پوري بلکي تر قيامته پوري داسي کسان سته چي په اسلام کي خلګو ته شبهات او شکونه پيدا کوي تر څو د مسلمانانو عقيدې او باورونه خراب کړي او د دين څخه يې واړوي ځکه نو دې ته سخت ضرورت دی چي مسلمانان بايد داسي کسان ولري چي ددوی شبهاتو ته جوابونه ورکړي او د عامو مسلمانانو عقيده وساتي چي همدغه فرهنګي مبارزين دا کار کولای سي؛ البته د شبهاتو جوابول بايد په ډېري آمادګي او پوره حکمت سره وي کنه نو بيا نتيجه نه ورکوي.
ددې لپاره چي فرهنګي مبارزين د شبهاتو جوابولو ته آمادګي ولري لومړی بايد دوی ځانونه په خپل دين کي د عقيدې او اعمالو په برخه کي ښه ورسوي او داسي ذهني حضور پيدا کړي چي هري شبهې ته جوړ کړی جواب د ځانه سره ولري او بيا د شبهاتو په جوابولو کي د تحقيق او پلټني څخه کار واخلي چي ددې لپاره مهمه لار د پوهانو سره ملګرتيا او ډېره سالمه مطالعه ده.

ج: تعليم او تدريس کول؛ د اسلام په ساتنه او توسعه کي تعليم او تدريس ډېر رول لري ځکه نو د اسلام په دفاع کي د پيل څخه بيا تر اوسه پوري ډېر مؤثر تمام سوی دی.
ددې لپاره چي موږ د اسلام د دفاع لپاره خاص بشري ځواک وروزو يوه مهمه لاره يې تعليم او تعلم دی چي په عموم کي د مدرسو، مکاتبو او پوهنتونونو په چاپيريال کي ترسره کيږي او که انسانان وغواړي په هرځای کي يې عملي کولای سي چي ښه خبره هم د عمومي فرصتونو او عامو ځايونو برابرول دي البته طرزالعمل او ميکانيزم د هر کار لپاره شرط دی.
تعليم او تعلم کڅه هم خپله فرهنګي خدمت دی خو په ذريعه يې په هره برخه کي کسان روزل کېدلای سي او د اسلام څخه د دفاع لپاره ډېره ښه استفاده ورڅخه کيږي ځکه نو زموږ مبارزين وړونه بايد ډېره پاملرنه ورته وکړي او تل د افادې او استفادې په ډګرونو کي ځانونه وځلوي.
دوام لري...

که ضعيف يې نو مسئوليت مه منه!

انسان لکه د ځان په نسبت چي مسئوليت لري د نورو مسلمانانو په نسبت يې هم لري آن تر دې چي په خپل چاپيريال کي د موجوده حالاتو، نظامونو او ژويو په نسبت يې هم لري ځکه نو انسان بايد تر خپل شخصي صلاحيت اضافه د مسئوليت په منلو کي ډېر دقت او غور وکړي په دې معنی سره چي د نورو شيانو او انسانانو په نسبت ځيني هغه مسئوليتونه دي چي انسان ته د انسانيت او دين په سبب متوجه کيږي لکه بشري خواخوږي، بشري نزاکتونه او هغه حقوق چي په اسلام کي د مسلمانانو تر مينځ پر يو بل لازم سوي دي او ځيني هغه مسئوليتونه دي چي انسان ته د نورو انسانانو يا نظامونو لخوا سپارل کيږي دداسي مسئوليتونو په منلو کي بايد انسان ډېر دقت او غور وکړي.
داسي مسئوليت بايد و نه مني چي دی نه په پوهيږي او يا يې سر ته نسي رسولای تر څو خدای مکړه پر ځان دروند بار و نه مني او په امانت کي خيانت ورڅخه ونسي؛ کله چي ابوذر رضي الله عنه د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه د ځان لپاره د دندي او وظيفې غوښتنه کوي هغه ورته وايي:
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ ضَعِيفٌ وَإِنَّهَا أَمَانَةٌ وَإِنَّهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ خِزْىٌ وَنَدَامَةٌ إِلاَّ مَنْ أَخَذَهَا بِحَقِّهَا وَأَدَّى الَّذِى عَلَيْهِ فِيهَا.[صحيح مسلم۴۸۲۳]
ژباړه: ای ابوذره ته ضعيف يې، مسئوليت امانت دی او د قيامت په ورځ رسوايي او پښېماني ده مګر هغه څوک چي د حق سره يې اخيستلای سي او هغه څه آداء کولای سي چي ددې مسئوليت په اړه پر ده باندي لازميږي.
يعني د دندي د آداء کولو لپاره توان او قدرت ضروري دی کوم څوک په کومي دندي نه پوهيږي يا يې حق نسي آداء کولای هغه بايد د داسي دندي غوښتنه ونکړي ځکه چي دنده امانت دی که ورڅخه ضايع سي د قيامت په ورځ به الله تعالی حساب ورسره کوي چي د ناکامه کېدلو په صورت کي به يې رسوايي په برخه وي او پښېمانتيا به هم ګټه نه ورته کوي.
امام نووي رحمه الله د پورته حديث په تشريح کي ليکلي دي: دا حديث د وظيفو څخه د ځان ساتني لپاره لوی دليل دی په ځانګړې توګه د هغه کسانو لپاره چي ضعيف وي او د وظيفو حق سم نسي آداء کولای.[شرح النووي علي مسلم۳۴۰۴]
وظيفه بايد څوک د عوائدو د سرچينې په صفت و نه مني بلکي د خدمت او مسئوليت لپاره يې ومني؛ د وظيفې څخه چي کوم معاش د خدمت او کار په مقابل کي تر لاسه کوي هغه دده ضرورت او اړتيا ده ځکه دی د وظيفې سره بل کار نسي کولای نو بايد د بيت المال څخه دده د اړتيا په اندازه معاش ورکول سي تر څو په سمه توګه وظيفه سر ته ورسوي.
له همدې امله څوک چي په کوم کار نه پوهيږي يا يې سم سر ته نسي رسولای د هغه کار او مسئوليت د منلو څخه دي ډډه وکړي او داسي چا ته دي پريږدي چي هغه يې اهل وي او سم يې سر ته ورسوي ځکه نا اهل نه تنها دا چي وظيفه سم سر ته نسي رسولاي د وظيفې په نيمګړي آداء کولو سره نورو خلګو او نظام ته هم تاوان رسوي او په محوله دنده کي احتمالي ترقي ډېره شا ته غورځوي چي طبعا پر هيواد، خلګو او نظام يې منفي اغيزه پرې وځي.
ليکنه: مولوي نورالحق مظهري

د سنبلې د نهمي په مناسبت:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
د سنبلې۹د مؤمنانو د بريا او کفارو د ماتي ورځ ده، په دې ورځ د اهل ايمان د ايماني جذبې د بريا څرک د آسيا په لوړو څوکو کي و پړکېدی او د اهل باطل د طغيان او سرکښۍ متمرد سر را ټيټ او د غرور دبدبه يې په نړۍ کي نسکوره سوه، په دې ورځ کي ايمان د کفر څخه او خپلواکۍ د اشغال څخه د مبارزې ميدان وګټی، په دې ورځ کي د ملحدينو هغه خوبونه په اوبو لاهو سوه چي د افغانستان په اړه به يې ليدل او غوښتل يې افغانستان د دیموکراسۍ ځالګې جوړه کړي او ددې پر عکس د هغو مؤمنانو د هيلو غوټۍ ګل سوې چي د لسيزو را پدې خوا يې په افغانستان کي د اسلامي نظام د حاکميت لپاره مبارزه کول، په دې ورځ کي د مرحوم اميرالمؤمنين ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله هغه وړاندوينه په واقعيت بدله سوه چي د امريکايي اشغال په پيل کي يې کړېوه او ويل يې: يوه ورځ به آمريکا د لست د سر څخه و پای ته را شوه کيږي.

هوکې؛ همداسي وسوه آمريکا خپل نظامي او سياسي ارزښت له لاسه ورکړ او په نړۍ کي يې هغه هيبت ختم سو چي يو وخت به يې خلګ د نوم په اورېدلو لا وېرېدل او هغه باورونه درواغ وختل چي آمريکا ګرسره ماتي نه خوري.

د سنبلې۹د افغانانو لپاره د تاریخي وياړونو د اعادې او په ۲۱ پېړۍ کي د زرين تاريخ د پيل ورځ ده په دې ورځي کي افغانانو هغه څه تر لاسه کړ چي د لاس ته راوړلو لپاره يې په لکهاوو شهيدان او ټپيان ورکړه، ډېري قربانۍ يې ورکړې او ډېر مالي زيانونه يې وليدل هغه مبارک شی خپلواکي او آزادي وه چي د هر انسان فطرتي حق دی.

دا ورځ دي ټولو ته مبارک وي او الله تعالی دي موږ ټولو ته توفيق راکړي چي ګټلې خپلواکي او راغلی اسلامي نظام په سمه توګه وساتو او د پوره سمبالولو او دوام لپاره يې مناسب او کوټلي ګامونه واخلو.

د خپلواکۍ ګټل سخت کار دی خو ساتل او غځول يې تر هغه لا سخت دی ځکه نو ټول افغانان بايد په ډېري هوښیارۍ او حوصله مندۍ سره بېله کوم تبعيضه په اتفاق او اتحاد باندي د هيواد د ترقۍ او هيوادوالو د هوسايني لپاره کار وکړي او ددې راغلي اسلامي نظام سره په هره برخه کي پوره مرسته او کومک وکړي.

د دې تر څنګ چي موږ به خپل تېر ژوند او په ژوند کي کارنامې نه هېروو د تېر ژوند څخه به عبرت او تجربې هم حاصلوو او ټوله به په ګډه ددې لپاره کار کوو چي بيا ځلي زموږ هيواد د پرديو د يرغل هدف و نه ګرځي، زموږ افغانان د پرديو لخوا ښکار نسي، په هيواد کي د ننه نظام او ولس د ننګونو سره مخامخ نسي، د نظام او ولس تر مينځ واټن پيدا نسي، افغانان پر مشترکاتو سره راټول سي، ځان ځانۍ او تفردات ختم سي، ژبني، قومي او سمتي تبعيضونه را ژوندي نسي او ټول ولس د خپلو مسئولينو او مشرانو تر څنګ ګران هيواد افغانستان په په پاتي سوي رغنيزي سيالۍ کي د نړۍ په کچه مخ ته کړي او د سيالانو سيال يې وګرځوي.

د استعدادونو او قابليتونو څخه غفلت:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
انسان د الله تعالی عجيب او غريب مخلوق دی چي د ډېر ارزښت او اکرام خاوند يې ګرځولی دی، همدغه انسان دی چي الله تعالی د مځکي خلافت په لاس ورکړی آن تر دې چي لومړي انسان يعني آدم عليه السلام ته د الله تعالی ملائکو سجده هم کړېده او الله تعالی د داسي شيانو علم ورکړ چي ملائکي هم په خبري نه وې؛ بلکي دده د ارزښت اعلان خپله الله تعالی کړی او فرمايي: وَلَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَفَضَّلْناهُمْ عَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِيلاً.[الاسراء70] ژباړه: يقينا چي موږ د آدم اولاد ته عزت ورکړی او دوی مو سواره کړي په دښته او درياب کي او دوی ته مو رزق ورکړی د پاکو شيانو څخه او دوی ته غوراوی ورکړی پر ډېرو هغو شيانو چي موږ پيدا کړي دي په غوراوي ورکولو سره.
همداسي فرمايي: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ.[التين4] ژباړه: يقينا چي موږ انسان په ډېر ښه صورت کي پيدا کړی دی.
انسان ته الله تعالی په مادي او معنوي لحاظ ډېر ارزښت ورکړی؛ انسان ته يې د ځان سره پوره اکرام ورکړی، علم يې ورکړی، خبري يې ورکړي، ښه معتدل صورت يې ورکړی، په مځکه کي يې خپل خليفه ګرځولی، د ډېرو حقوقو خاوند يې ګرځولی، په دنيا کي يې د ژوند واک او ټولنيز مصئونيت ورکړی او د مځکي ټوله شيان يې دده لپاره پيدا کړي دي.
ددې ټولو فضائلو او ځانګړتياوو تر څنګ يې ډېر استعداد او قابليت ورکړی او لوی مسئوليت يې هم ورته سپارلی؛ الله تعالی فرمايي: هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا.[البقرة29] ژباړه: الله هغه ذات دی چي ستاسي لپاره يې ټوله هغه شيان پيدا کړي دي چي په مځکه کي دي.
الله تعالی که انسان ته د مځکي د شيانو څخه د استفادې او ګټي پورته کولو حق ورکړی د هغو په وړاندي يې مسئوليت هم ورته سپارلی او فرمايي: أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى.[القيامة36] ژباړه: آيا انسان دا ګمان کوي چي دی به بې ځايه پاته سي. يعني آيا انسان دا ګمان کوي چي دی به په دنيا کي بې ځايه او بې تکليفه پاته سي، په هيڅ شي به نه امر کيږي، د هيڅ شي څخه به نه منع کيږي او په هيڅ شي به نه مکلف کيږي؟ همداسي په آخرت کي به دده سره حساب نه کيږي؟ داسي نده؛ بلکي ارومرو به په دنيا کي د ته مکلفيتونه ورکول کيږي او په آخرت کي به حساب ورسره کيږي.
انسان ته الله تعالی دده د ځان او نورو مخلوقاتو په نسبت ډېر مسئوليتونه ورکړيدي چي دی يې بايد سر ته ورسوي بلکي الله تعالی په مځکه که دی خپل امين ګرځولی دی او خاص آمانتونه يې ورته سپارلي دي؛ الله تعالی فرمايي: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا.[الأحزاب:72] ژباړه: يقينا چي موږ وړاندي کړ امانت پر آسمانونو او مځکه باندي خو هغوی يې د منلو څخه ډډه وکړه او ورڅخه و وېرېدل او انسان هغه امانت واخيستی يقينا چي انسان ډېر ظالم او ناخبره دی.
مراد د امانت څخه شرعي تکاليف دي کوم چي پر کولو يې الله تعالی ثواب مرتب کړی او پر پرېښودلو يې عذاب مرتب کړی دی، دا شيان الله تعالی پر آسمانونو او مځکو وړاندي کړه خو هغوی و وېرېدل او قبول يې نکړه خو انسان ومنل او قبول يې کړه.
الله تعالی دغه امانت انسان ته وسپاری او د ته يې وظيفه ورکړه چي خيانت به نه پکښې کوي او چي څنګه ورته سپارل سوی او څنګه ورڅخه غوښتل سوی هماغسي به يې الله تعالی ته سپاري.
که ددې امانت سپارلو او قبلولو حکمت ته وګورو دا به راته ثابته سي چي الله تعالی انسان ته د ډېر لوی مسئوليت تر څنګ ډېر زيات صلاحيتونه هم ورکړيدي چي دی بايد د هغو څخه کار واخلي او ياد امانتونه آداء او خوندي کړي او ياد امانتونه هغه وخت ساتلای او خوندي کولای سي چي انسان د خپلو استعدادونو او قابليتونو څخه ګټه پورته کړي او د خپل دنيوي او اخروي ژوند سمون ته پوره پاملرنه ولري.
لنډه دا چي په مځکه کي د تصرف واک الله تعالی انسان ته ورکړی دی او که د انسان د پيدايښت څخه بيا تر اوسه تاريخ ته وګورو انسان د مځکي واکدار او متصرف پاته سوی دی نو که انسان په مځکه کي هر ډول حالات او شرايط وغواړي د الله تعالی په قدرت او تقدير سره راتللای سي ځکه نو ځينو انسانانو خپل استعدادونه د مځکي د آبادۍ لپاره کارولي وي او مځکه يې آباده کړې وي خو ځينو بيا د مځکي د ورانۍ لپاره کارولي وي او مځکه يې خرابه کړې وي.
دا په انسان پوري اړه لري چي ځان او خپل استعداد څنګه پېژني او څنګه ګټه ورڅخه پورته کوي؟ مځکه آبادوي او که يې خرابوي؟ په مځکه کي اصلاحي راوړي او که فساد خپروي؟.

افغانستان انټرنشنال په اړه:

افغانستان انټرنشنال هغه ټلويزيوني شيطاني شبکه ده چي د سټلايټ او تولنيزو شبکو له لاري نشرات کوي.
ددې رسنۍ کار د پيل څخه بيا تر اوسه پوري فساد او فحشاء دي او تل يې کوښښ کړی چي حقايق د خلګو څخه پټ کړي او پر ځای يې شايعات او درواغ نشر کړي.
نوموړې رسنۍ د درواغو خبرونو تر څنګ د فاسدو تحليلونو او تبصرو په ذريعه د خلګو ذهنيتونه هم خرابوي او کوښښ کوي تر څو زموږ ولسونه په خاصه توګه ځوانان په فکري او سياسي انحراف روبدي کړي.
يادي رسنۍ په بهر کي يو څو منحرف او غوليدلي په نامه سياست پوهان پیدا کړي چي تل مرکې ورسره کوي او د افغانستان په اړه د هغوی ببولالي او اوتي بوتي د سياسي شننو او څېړنو په نوم پر خلګو تېروي.
زموږ مسلمان ولس بايد ډېر هوښیار وي او هيڅ وخت دداسي مفسدو او مبتذلو رسنيو په تبليغاتو دوکه نسي.
داسي رسنۍ زموږ د دين او وطن د دښمنانو لخوا زموږ د تخريب او ورانۍ په موخه تمويليږي ځکه نو دوی تل زموږ د هيواد او هيوادوالو په اړه منفي تبلیغات خپروي، په هیواد کي نا امنۍ او نا آرامۍ ته لمن وهي، زموږ دښمنانو ته کمپاين کوي، حقايق پټوي او شايعات خپروي تر څو بغاوت، ناشکرۍ، وارخطايۍ او مأیوسۍ ته لاره آواره کړي او زموږ د ولس څخه راغلی امنيت، سوله او کراري واخلي.
يو ځل بيا خپلو افغانانو وړونو ته وايم چي ددغي درواغجني رسنۍ خبرو ته هيڅ ارزښت ورنکړي زه په پوره ډاډ او باور سره وايم چي دا رسنۍ درواغ وایي او کوم کسان چي ددې رسنۍ له لاري پر اوسني نظام بې ځايه نیوکي کوي د افغانستان قسم خوړلي دښمنان او ناپوهان دي.
مولوي نورالحق مظهري

د عمر څخه غفلت:

هغه غفلت چی د انسان د خوارۍ او ذلت سبب جوړيږي د خپل عمر څخه غفلت دی، عمر په استثنائي ډول هغه لوی نعمت دی چي په څېر يې بل نعمت نسي پيدا کېدلای خو له بده مرغه چي ډېری انسان يې په ارزښت نه پوهيزي.
مشهور متل دی چي عمر داسي دی لکه سره زر؛ خو زه وايم عمر تر سرو زرو هم ارزښناکه دی ځکه په عمر باندي چي کوم کارونه کيږي  په سرو زرو يې انسان لاس ته نسي راوړلای، که انسان خپل عمر او ځوانۍ ته پوره ځير سي دا به ورته ثابته سي چي هر ځوان که وغواړي يواځي په ځوانۍ د دنيا او آخرت نيکمرغي لاس ته راوړلای سي او ځان د بريا هغي لويي څوکي ته رسولای سي چي څوک يې فکر هم نه کوي.
که موږ د مسلمانانو زرين تاريخ ته وګورو دا به راته ثابته سي چي ډېر کسان د څلويښتو او پنځوسو کلونو څخه مخکي داسي لوړي مرتبې ته رسېدلي دي چي نن زموږ په زمانه کي خلګ افتخار په کوي چي لويه بېلګه يې په سياسي او علمي ډګرونو کي ځيني مسلمان باچاهان او ستر علماء دي.
د وخت ارزښت او اهميت ته په کتو په حديث کي راځي: عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ؛ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: نِعْمَتَانِ مَغْبُونٌ فِيهِمَا كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ: الصِّحَّةُ، وَالْفَرَاغُ.[المجالسة وجواهرالعلم1675] ژباړه: د عبدالله بن عباس رضي الله عنهما څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: دوه نعمته دي چي ډېری خلګ پکښې تاوانيان دي: روغتيا او  فراغت دی.
همداسي په بل حديث کي راځي: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِرَجُلٍ وَهُوَ يَعِظُهُ: اغْتَنِمْ خَمْسًا قَبْلَ خَمْسٍ، شَبَابَكَ قَبْلَ هَرَمِكَ، وَصِحَّتَكَ قَبْلَ سَقَمِكَ، وَغِنَاكَ قَبْلَ فَقْرِكَ، وَفَرَاغَكَ قَبْلَ شُغُلِكَ، وَحَيَاتَكَ قَبْلَ مَوْتِكَ.[شعب الايمان 9768] ژباړه: رسول الله صلی الله عليه وسلم پداسي حال کي چي يو سړي ته يې نصيحت کوی وفرمايل: پنځه شيان د پنځو شيانو مخکي غنيمت وشمېره: ځواني د سپينږيرتوب مخکي، روغتيا د ناروغۍ مخکي، بډايي د نادارۍ مخکي، فراغت د مصروفيت مخکي او ژوند د مړيني مخکي.
نو راځئ وخت او عمر غنيمت وګڼو او سمه ګټه ورڅخه پورته کړو! زموږ د عمر هره شيبه چي تېريږي زموږ څخه يو فرصت له لاسه وځي او تللي فرصتونه بيا هيڅ وخت په لاس نه راځي.
د ژوند په هره برخه کي مصروفيت لرو په هماغه برخه کي د خپل معيشت سره تر څنګ د ځان او نورو مسلمانانو نيکمرغۍ ته هم پاملرنه وکړو او د خپل عمر په هره لحظه کي د ځان او نورو مسلمانانو د دنيا او آخرت لپاره کار وکړو.
مولوي نورالحق مظهري

د پانګي اچوني او سرمايه ګزارۍ ارزښت:

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري

دا معلومه خبره ده چي د انسان د خلقت څخه د الله تعالی يو حکمت دا وو چي انسان په مځکه کي ژوند وکړي او مځکه آباده کړي لکه چي صالح عليه السلام خپل قوم ته وايي: هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا.[هود61] ژباړه: الله تعالی تاسي د مځکي څخه پيدا کړي ياست او تاسي يې د مځکي آبادوونکي ګرځولي ياست. يعني مځکه آبادول ستاسي دنده او وظيفه ده.

البته د انسان لومړی مکلفيت د الله تعالی د دين منل دي او بيا د دين په چوکاټ کي په ظاهري بڼه د مځکي آبادول دي ځکه يواځي ظاهري آبادي د الله تعالی نه خوښيږي که نه نو عاديان، ثموديان او فرعونيان به يې نه وای غندلي چي هغوی په خپل وخت کي ډېري دنګي دنګي ودانۍ جوړي کړيوې، لاري او سړکان يې ځانونو ته جوړ کړيوه او د هغه وخت تخنيک او تکنالوژۍ ته يې هم پوره لاسرسي درلودله.

الله تعالی ته هغه آبادي او ترقي منظور ده چي د الهي رسالت په چوکاټ کي د ننه وي او د فساد، ظلم او ناحقۍ تر سايې لاندي نه وي.

د مځکي ظاهري آبادي په څشي باندي کيږي؟ 

د مځکي د ظاهري آبادۍ لپاره تر ټولو مهم کار پانګه اچونه يا سرمايه ګزاري ده په دې معنی سره چي انسان د مځکي د آبادۍ لپاره مال مصرف کړي او د کروندې، تجارت، صنعت، معادنو استخراج، کار موندني او نورو عايداتي لارو څخه د مځکي په آبادۍ او اقتصاد په وده کي کار وکړي.

په آبادۍ او کار کي د اسلام تشويق:

په کار کي جديت ډېر مهم دی ځکه چي بېله جديت څخه کار سم پر مخ نسي تللای عبدالله بن عمرو بن العاص رضي الله عنه روايت کوي چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: فَاعْمَلْ عَمَلَ امْرِئٍ يَظُنُّ أَنْ لَنْ يَمُوتَ أَبَدًا.[شعب الإيمان 3603]ژباړه: د داسي سړي کار وکړه چي دی داسي ګمان کوي چي ګرسره نه مړ کيږي.

يعني په مات او سوړ زړه کار مکوه بلکي پوخ او اساسي کار وکړه لکه هغه څوک چي ددې ګمان کوي چي دی ګرسره نه مړ کيږي.

همداسي عبدالله بن عمر رضي  الله فرمايي: احرث لدنياك كأنك تعيش أبدا.[اصلاح المال لإبن أبي الدنيا 48]ژباړه: د خپلي دنيا لپاره داسي کار وکړه لکه ته چي تل ژوندی وسې.

دا معلومه خبره ده چي انسان مړ کيږي او د تل لپاره ژوند نسي کولای نو ددې دواړو آثارو څخه هدف دا دی چي تاسي د دنيا کار په ټينګ هوډ او لوړي روحيې سره وکړئ او په خپلو کارونو کي داسي جدي وسئ لکه تاسي چي ګرسره نه مړه کيږي ځکه يو څوک که پوه سي چي زه نه مړ کيږم ارومرو به ډېر پوخ او اساسي کار کوي.

په کار کي جديت او هيله مندي دومره مهمه ده چي په حديث کي راځي: عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنْ قَامَتْ عَلَى أَحَدِكُمُ الْقِيَامَةُ، وَفِي يَدِهِ فَسِيلَةٌ فَلْيَغْرِسْهَا.[مسند احمد 12933] ژباړه: انس بن مالک رضي الله عنه روايت کوي چي رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: که پر يوه ستاسي قيامت راسي او دده په لاس کي يو نيالګی وي نو هغه دي کښېنوي.

پدې حديث کي دې خبري ته اشاره ده چي انسان دي د کار په کولو کي وخت او پايلي ته نه ګوري بلکي چي څومره وخت يې پيدا کړ خپل کار دي وکړي کڅه هم ډېر لږ وخت وي ځکه چي د کار کول ډېر مهم او اړين دي. 

حسن بصري رحمه الله هغه چا ته دعا کړې چي د خپل ژوند لپاره مالي امکانات برابروي: عن الحسن قال: رحم الله عبدا اكتسب حلالا وأنفق قصدا وقدم فضلا ليوم فقره وفاقته.[تهذيب الآثار 356]ژباړه: حسن بصري رحمه الله وفرمايل: الله تعالی دي پر هغه چا رحمت وکړي چي حلال کار وکړي، په اعتدال باندي مال مصرف کړي او د خپل فقر او لوږي لپاره تر ځان اضافه مال ذخيره کړي.

دا يقيني خبره ده چي د ځان لپاره مال هغه وخت ذخيره کېدلای سي چي انسان مال ولري او مال هغه وخت پيدا کولای سي چي کار، تجارت او سرمايه ګزاري وکړي.

د پورته حاديثو او آثارو په څېر ډېر احاديث او آثار سته چي د کار پر فضيلت او کار کوونکي پر تشويق دلالت کوي او په دنيا کي د مال په کاروبار کي مسلمانانو ته د فعاليت او ډېر کار کولو روحيه ورکوي.

سرمايه ګزاري يا پانګه اچونه هغه کړنه ده چي په ذريعه يې انسان ته شخصي او عمومي مالي ګټه رسېدلای سي له همدې امله د هر هيواد وکړي که د ځان او هيواد لپاره مالي او اقتصادي پر مختګ غواړي خپله دي هم پانګه اچونه وکړي او نورو خلګو ته دي هم د پانګي اچوني زمينه برابره کړي.

په هر هيواد کي چي څومره ډېره پانګه اچونه کيږي په هماغه کچه يې هيواد صنعتي کېدلو او بډا کېدلو ته درومي او ددې تر څنګ چي ډېري مالي ستونزي به ورسره ختمي سي د هيواد ډېرو اوسېدونکو ته به د کار فرصتونه په لاس ورسي، هيواد به د نورو هيوادونو د مالي بوج او فشار څخه خلاص سي او اقتصادي خپلواکي به تر لاسه کړي.

په اسلامي هيوادونو کي لکه خپله مسلمانان چي پانګه اچونه کولای سي غير حربي کافر ته هم اجازه د پانګي اچوني ورکولای سي البته که مسلمانانو ته کوم ديني او سياسي تاوان ونلري؛ په اثر کي راځي: عن ابن عمر رضي الله عنهما، قال "أعطى رسول الله صلى الله عليه وسلم خيبر اليهود أن يعملوها ويزرعوها، ولهم شطر ما يخرج منها.[ فتح الباري ج5 / 135]ژباړه: د عبدالله بن عمر رضي الله عنه څخه روايت دی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم خيبر يهودو ته ورکړ ترڅو کار پکښې وکړي او ويې کري او مسلمانانو ته يې د حاصل يوه برخه ورکړي.

همداسي په ابوداود شريف کي راځي: فَلَمَّا صَارَتِ الأَمْوَالُ بِيَدِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- وَالْمُسْلِمِينَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ عُمَّالٌ يَكْفُونَهُمْ عَمَلَهَا فَدَعَا رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- الْيَهُودَ فَعَامَلَهُمْ.[سنن ابي داود 3016] ژباړه: کله چي مالونه د رسول الله صلی الله عليه وسلم لاس ته ولوېدل او مسلمانانو د کار لپاره کافي مزدوران نه درلودل نو رسول الله صلی الله عليه وسلم يهودان را وغوښتل او معامله يې ورسره وکړه.

زموږ په هيواد کي پانګه اچونه: 

دا ښکاره حقيقت دی چي موږ تر بل هر وخت اوس په خپل هيواد کي پانګي اچوني ته ډېر ضرورت لرو ځکه نو بايد خپله هم په هيواد کي پانګه اچونه وکړو او نور کسان هم پانګي اچوني ته وهڅوو او په دې کار کي هر څوک تر خپله توانه خپل مسئوليت سر ته ورسوو.

تر ټولو مخکي نظام ته دا مسئوليت راجع کيږي چي د پانګي اچوني لپاره آسانتياوي برابري کړي او خپل افغان تجاران، بهرني تجاران او مؤسسات پانګي اچوني ته تشويق کړي وروسته خبره تجارانو او فعالو ولسي وګړو ته راجع کيږي چي پدې خبره کي د مسئوليت په آداء کولو سره کارنده کار وکړي.

زه باوري يم که د وزارتونو څخه بيا تر ولايتونو او رياستونو پوري دې موضوع ته جدي پاملرنه وسي او د يوه سالم ميکانيزم له مخي پانګه اچوونکي را جذب سي دا به د هيواد په آبادۍ کي او بې کارۍ په ختمولو کي ډېر ښه مؤثر تمام سي البته اسلامي اصول، د نظام شرعي پاليسي او د هيواد لوړي ګټي بايد په پام کي ونيول سي او د هر چا د منلو يا ردولو محور جوړ سي.

زموږ د واټساپ ګروپ ته داخل سئ

د دښمن په وړاندي غفلت:

دا معلومه خبره ده چي هر دښمن د انسان د نيمګړتياوو څخه خپل په ګټه استفاده کوي او په دوه حالته کي په انسان کي نيمګړتياوي پيدا کيږي: په هغه حالت کي چي انسان د فرصتونو څخه سمه ګټه پورته نکړي او په هغه حالت کي چي انسان د ځان په وړاندي ننګوني او چالشونه و نه پېژني.

هر فرصت انسان ته يو ځل په لاس ورځي نو که څوک د په لاس ورغلي فرصت څخه ګټه پورته نکړي معلومه خبره ده چي هغه به يې له لاسه وځي او بالمقابل دښمن ته به يې فرصت په لاس ورځي چي دا دده لپاره نيمګړتيا سوه او د دښمن لپاره يې نغده ګټه سوه، همداسي د کارونو په وړاندي که څوک ننګوني نه پېژني او له مينځه يې نه وړي معلومه خبره ده چي دده په وړاندي به ډېر خنډونه مخي ته راځي او ډېر کارونه به يې د ځنډ او درېدلو سره مخامخ کيږي او بالمقابل دښمن به يې نور هم قوي کيږي او د وخت څخه په استفاده دده مخي ته به نور خنډونه هم جوړوي.

په اصل کي د فرصتونو او ننګونو په وړاندي بې تفاوته پاته کېدل د دښمن په مقابل کي غفلت دی چي د ځان لپاره بدبختي او د دښمن لپاره برياليتوب د ځانه سره لري؛ نو که غواړی په داسي غفلت باندي اخته نسی په ژوند کي فرصتونه او ننګوني و پېژنئ، د فرصتونو څخه ګټه پورته کړئ او د ننګونو په وړاندي مبارزه وکړئ تر څو خپل هدف ته پر وخت په آسانۍ سره ورسېږی.

مولوي نورالحق مظهري

د خپلواکۍ دويمه کليزه مو مبارک سه!

د امریکایي اشغال څخه د افغانستان د خپلواکۍ دويمه کليزه دي ټولو افغانانو ته مبارک وي، الله تعالی دي دا خپلواکي د همدې اسلامي نظام په حاکمیت کي تر ابده وغځوي او الله تعالی دي  موږ ته د همدې نظام د ساتني او سمبالښت توفيق راکړي.

د انقلابونو پاڅون او ګټل سخت کار دی خو ساتل یې تر هغه لا سخت وي ځکه نو موږ ټول بايد د شل کلني مبارزې دوې لويي لاس ته راوړني چي د هيواد استقلال او اسلامي حاکمیت دي له لاسه ور نکړو.

د استقلال او نظام په ساتنه کي حکومت او ملت دواړه ګډ مسئوليت لري چي بايد يې سر ته ورسوي.

د نظام د بقاء لپاره چي څومره ستړياوو ته اړتيا وي دولت او ملت يې بايد په ګډه وګالي او په امنيتي، اقتصادي، تعليمي، فرهنګي او اصلاحي برخو کي ملت او دولت دواړه د يو بل سره څنګ پر څنګ و دريږي.

دولت او ملت دواړه ددې مسئوليت لري چي په هيواد کي د هر ډول فساد، درغلۍ، خيانت او سرغړونو په وړاندي سره يو موټی سي او هيچا ته اجازه ورنکړي چي د هیوادوالو آرامي وګواښي.

مولوي نورالحق مظهري

شل کلن اشغال، خپلواکي او زموږ مسئوليتونه:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري.

د شل کلن اشغال لنډ انځور: 

کله چي په ۲۰۰۱ ميلادي کال کي امريکايانو د ټولو عقلي او نړيوالو اصولو او نورمونو پر خلاف پر افغانستان نظامي يرغل وکړ او د يو څو نا اهلو غولېدلو انسانانو په ملتيا يې اسلامي نظام ړنګ او هيواد يې اشغال کړ د هماغه ورځي څخه پر هيواد د هراړخيزي تباهۍ او بربادۍ دروازې را خلاصي سوې.

د يرغل په پيل کي يې د هيواد ډېری عام المنفعه ځايونه، ټول رادارونه، طيارې او چورلکي، لويي وسلې او هوايي ډګرونه بمبار کړه چي تقريبا ټول شيان يې له کاره و ايستل او د اسلامي امارت د مجاهدينو سره يې د څه مدې په جګړه کي زموږ ډېر بې ګناه افغانان شهيدان کړه.

کله چي د افغانانو لخوا د مرحوم اميرالمؤمنين ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله په رهبرۍ ددوی پر ضد سپېڅلی جهاد پيل سو د هماغه ورځي څخه بيا ددوی تر ماتي پوري يې داسي ظلمونه وکړه چي په تاريخ کي يې ساری نه وو تېر سوی؛ پوره پوره کلي يې بمبار کړه، ودونه او جنازې يې بمبار کړې، بې ګناه خلګ يې بمبار کړه او آن تر دې چي تر ټولو غټ د بمونو مور يې هم پر هيواد وکارول.

د مځکي پر مخ يې د خپلو لاسپوڅو په ملتيا پر مظلومو افغانانو باندي اور بل کړ، چاپې يې ووهلې، په زرهاوو کلي يې وران کړه او په لکهاوو مظلوم افغانان يې شهيدان، کونډي، يتيمان او ژوبل کړه او که جزئياتو ته ولاړ سو نو ويلای سو چي د هر افغان کور ته يې بې شمېره غمونه راوړه.

امريکايانو او د هغوی ملګرو هيوادونو د نظامي جګړې تر څنګ خپله فکري او فرهنګي جګړه هم ښه په توندۍ سره جاري ساتلې وه چي د افغانانو د ګمراه کولو لپاره يې خپل ټول امکانات په کار باندي واچول؛ ډېر ټلويزيونونه، راډيوګاني، مجلې، ورځپاڼي، ويب پاڼي او په سوشل ميډيا کي پاڼي يې د افغانانو د ګمراه کولو لپاره پر لاره کړې چي په زرهاوو منحرف او ګمراه انسانان يې  د افغانانو د بې لاري کولو لپاره پکښې وګمارل چي په منظم ډول به يې د ګڼو لارو څخه د اسلام او افغاني کلتور پر ضد نشرات کول آن تر دې چي په ځينو ځايونو کي يې د منسوخ کتاب انجيل نسخې هم پر خلګو ووېشلې. لنډه دا چي پر افغانانو يې د هري خوا څخه د ارتداد، انحراف او ګمراه کېدلو کړکۍ را خلاصي کړې.

د بلي خوا يې پر افغانانو د سيکولر نظام حاکم کولو لپاره کار پيل کړ؛ غولوونکي ټاکني يې شروع کړې، د بهر څخه روزل سوي سيکولران يې هيواد ته را واستول، زاړه کمونستان او د چوکيو شوقيان يې د غلامۍ پر پښو و درول، د خپلي خوښي نظام جوړولو په موخه يې ميلياردونه ډالر افغانستان ته راولېږل او پدې ګمان چي افغانستان به زما لپاره د هضمولو ښه غوړه ګوله وي ګڼ شمېر غربي مؤسسات يې په مختلفو نومونو افغانستان ته راواستول تر څو افغانستان خپله مستعمره وګرځوي او له لاري يې پر ټولي آسيا حکومت وکړي.

خو د وړاندوينو، اټکلنو، تخمين او عادت پر خلاف الله تعالی ددې فيصله کړېوه چي امريکايان به د افغان مجاهدينو په لاس ماتي خوري او د مرحوم ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله په وينا د لست د سر څخه به و پای ته راځي چي همداسي وسوه او د ډېري نظامي، سياسي، فکري او فرهنګي مبارزې وروسته په ۱۴۰۰لمريز کال کي د زمري(اسد) پر ۲۴ د افغانو سرتيرو مجاهدینو په وړاندي مات سول او ګران افغانستان ددوی د چټل او پليت نيواک څخه خلاص سو.(ولله الحمد والمنة)

 د اشغال زېږنده:

د شل کلن اشغال په وخت کي لاندي شیان را پیدا سوه:

۱ – فکري او سياسي انحراف.

۲- فحشاء او بې حيايي.

۳ – آزاد بازار او سود خوري.

۴ – قومي او اقليمي ترپګني.

۵ – فاسده او مبتذله ميډيا.

۶ – سکولاريزم او بۍ ديني.

۷ – اخلاقي او اداري فساد.

۸ – د غربي دودونو ترويج.

۹ – د علماو او ديني مخورو بې احترامي.

۱۰ – مقدساتو او ديني شعائرو ته سپکاوی.

۱۱ – شرعي او ديني علوم بې اعتباره کول.

۱۲ – ماده پرستي.

۱۳ – د بيان د آزادۍ په نوم بدګويي.

۱۴ – په تلويزيونونو کي د ښځو رقص او په راډيوګانو د ښځو زمزمې.

۱۵ – په تلويزيونونو کي کفري سريالونه او په راډيو ګانو کي فسقي تمثيلونه او ډرامې.

۱۶ – د ځينو بې لاري انسانانو په ذريعه د دين تحريف.

۱۷ – د ښځو او نارينه وو ترمينځ فاسد مساوات.

۱۹ – د مدني فعالانو په نوم غربيانو ته جاسوسي او مزدوري.

۲۰ – د خانه امن په نوم فحاش خانې.

۲۱- د خانه ملت او جرګې په نوم د بدماشانو باندونه.

۲۲ – د 01 ،02 ،03 ،04 په نوم لښخوران.

۲۳ – د اربکيانو په نوم غله او لوټماران.

۲۴ – او داسي نور......

د اوسني نظام او خلګو مسئوليت: 

د اشغال څخه را پیدا سوي شیان ځيني د اشغال په وخت کي د مجاهدينو د جهاد او په ښارونو کي د حقاني علماو او ويښو مسلمانانو د مبارزې په نتيجه کي له مينځه ولاړه او ځيني يې د امريکايانو د وتلو او جمهوريت د ورانېدلو سره سم ختم سوه خو ځيني به ممکن تر ډېره وخته پوري په فکري لحاظ پاته وي بناء زموږ د ټولو دا مسئوليت دی چي لکه امريکايان چي مو په ګډه مبارزه د هيواد څخه و ايستل امريکائيتوب هم په ګډه مبارزه د هيواد څخه ورک کړو او د خپل اوسني حاکم نظام سره په مرسته په ډېره حوصله او منظم پلان په هر ډګر کي د اسلامي حاکميت او اسلامي فکر لپاره کار وکړو.

 د شکر آداء کول:

دا يقيني خبره ده چي د امريکايانو په ماتي کي پر افغانانو الله تعالی ډېر احسان وکړ او دا د الله تعالی فضل وو چي دومره لوی زبرځواک يې د کمزورو افغانانو په لاس مات کړ ځکه نو موږ بايد پر دو شيانو ډېر د الله تعالی شکر آداء کړو: لومړی د امريکايانو پر ماتي دويم د اسلامي نظام پر حاکميت ځکه د امريکايانو د ماتي څخه مخکي افغانانو دوې نوري امپراطورۍ هم ماتي کړيدي خو وروسته يې اسلامي حاکميت ندی راغلی نو لکه د امريکايانو په ماتي کي چي مو د الله تعالی څخه نصرت غوښتی ددې نظام پر قوي کېدلو، خوندي پاته کېدلو او پوره سمبالېدلو هم د الله تعالی څخه توفيق وغواړو او د هر پر مختګ سره الله تعالی له ياده و نه باسو او د لاندي شيانو عملي کول د ځان دنده وبولو:

۱ – د تکبر، غرور او ځان ځانۍ څخه ځان وساتو او هر څه د الله تعالی د توفيق نتيجه وبولو.

۲ - د خپلو مشرانو اطاعت وکړو او نور خلګ يې  اطاعت ته را وبولو.

۳ – په وظيفو او مسئوليتونو کي د درغلۍ، خيانت او غفلت څخه ځان وساتو او د وطن په خدمت کي تر خپل توان ډېر کار وکړو.

۴ – د هيوادوالو تر مينځ هيڅ ډول تبعيض او ترپګنۍ ته اجازه ورنکړو او کوښښ وکړو چي ټول هيوادوال د اسلام او افغان پر نوم سره راټول سي.

۵ – د هيواد او هيوادوالو په ګټه په لاس راغلي فرصتونه له لاسه ورنګړو او ټولو هيوادوالو ته په هيواد کي د مصروف کېدلو زمينه برابره کړو.

۶ – په فکري او فرهنګي برخو کي دومره فعال او چټک کار وکړو چي دښمنان دوستان کړو او دوستان نور هم ځان ته نژدې کړو.

۷ – په نظامي، سياسي، اقتصادي، تعليمي او اصلاحي برخو کي د داسي ميکانيزم له مخي کار وکړو چي په پنځه واړو کي د خپلواکۍ تر څنګ نوي نوښتونه ولرو او په يادو برخو کي د نړۍ په کچه پوره تکامل ته ورسيږو.

۸ – پر رجال جوړوني او ملت جوړوني داسي تمرکز وکړو چي هري برخي ته مسلکي کسان وروزو او د نظام او ملت تر مينځ د واټن پيدا کېدلو مخه ونيول سي. 

۹ – د سالمي حکومتولۍ په جوړولو سره ټولو هيوادوالو ته د اړتيا سره سم په هر اړخيز ډول اړين خدمتونه عرضه کړو.