د شرعي حدودو او تعزيراتو ځيني فايدې:

پر شرعي حدودو او تعزيراتو  ډېري فايدې او ګټي مرتبي دي چې ځيني يې په لاندي ډول دي:
۱ - د حدودو او تعزيراتو په اجرا باندي جنايتکار انسان تأديب او اصلاح کيږي او نور خلک عبرت ورڅخه اخلي.
۲ - هغه کسان چې سپين سترګي دي او تبليغ نه اوري هغوی په حدودو او تعزيراتو رټل کيږي او د دې سبب جوړيږي چې د جرمونو څخه لاس واخلي.
۳ – د حدودو او تعزيراتو په عملي کولو سره عدل قائميږي کوم چې په ټولنه کې د نظام اصلي دنده او وظيفه او د خلکو غوښتنه او اړتيا ده.
۴ – د حدودو او تعزيراتو په عملي کولو سره په ټولنه کې امن راځي ځکه چې څومره د جرمونو گراف کميږي په هماغه کچه امنيت او آرامي منځ ته راځي.
۵ – په دې خاطر چې په جرمونو کې مظلومان زوريږي او د هغوی حقوق پر پښو لاندي کيږي نو د حدودو او تعزيراتو په عملي کولو سره چې د جرمونو مخه نيول کيږي د مظلومانو زړونه آراميږي، سکون ورته حاصليږي او سترګي يې يخيږي.
مولوي نورالحق مظهري

د بيان او تبليغ آداب:(3)

د بيان او تبليغ درېيم ادب دا دی چې تبليغ کوونکی بايد د ريا، فسق او حسد څخه پاک وي، همداسي د ځان ښووني او تکبر څخه بېزاره وي او د انسانانو لپاره د خيرخواهۍ غوښتونکی وي.

د دې صفاتو درلودل ځکه مهم دې چې د دې صفاتو په درلودلو سره نه تنها دا چې د انسان تبليغ مؤثر تماميږي بلکې انسان د ښه مبلغ بېلګه جوړيږي او تبليغ ته يې خلک د غمخوارۍ او خيرخواهۍ په سترګه ګوري چې په نتيجه کې يې هره خبره د نورو انسانانو زړونو ته تېريږي او الله تعالی ډېر معنويات ورباندي مرتب کوي.

نوح عليه السلام خپل قوم ته فرمايي: أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنْصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ.[الأعراف۶۲] ژباړه: زه تاسي ته د الله تعالی پيغامونه رسوم، نصيحت درته کوم او زه د الله تعالی له لوري په داسي شيانو پوهېږم چې تاسي نه په پوهېږي.

دا د الله تعالی اراده وه چې د نوح عليه السلام د قوم څخه ډېرو کسانو د ده تبليغ و نه منی کنه نو نوح عليه السلام خو په ډېر اخلاص او خيرخواهۍ سره تبليغ ورته کوی؛ چې د مبلغ مسئوليت هم دغه دی چې دی ځان ورته جوړ کړي که يې خلک خبره مني او که يې نه مني او که خلک ښه راغلاست ورته وايي او که يې نه ورته وايي ځکه د انسانانو هدايت د الله تعالی په قدرت کې دی انسان تنها په ښه طريقه د الله تعالی د پيغام په رسولو مکلف دی.

په حديث شريف کې راځي: الدين النصيحة.[مسلم] يعني دين خيرخواهي ده؛ موږ هغه وخت خلکو ته دين د خيرخواهۍ تر عنوان لاندي رسولای سو چې د دين رسولو او تبليغ کولو مهمي لاري چاري او آداب زده کړو او بيا په چوکاټ کې خلکو ته سالم او اړين بيانونه وکړو.
مولوي نورالحق مظهري

د مفسدينو او مجرمينو مخه به څنګه نيسو؟

يو د ګټو او وظايفو څخه د اسلامي نظام دا دی چې د الله تعالی په مځکه کې عدل قائم کړي او د هر ډول فساد مخه ونيسي هغه چې په هره ذريعه او هره لاره کيږي؛ يوه ډله د مجرمينو هغه کسان دي چې په مځکه کې فساد کوي چې زموږ د فقهي په ډېرو کتابونو کې يې په مثال کې هغه کسان ياديږي چې پر مسلمانانو لاره بندوي او مسلمان لوټوي يا يې وژني، د داسي کسانو لپاره شريعت د مجازات په توګه وژل، د لاس او پښې پرېکول او حبس کول ټاکلي دي.

د فقهي په ځينو کتابونو کې يې ځيني نور کسان هم ذکر کړي دي چې په مځکه کې فساد کوونکې ورته ويل کېدلای سي او د هغو کسانو حکم لري چې پر مسلمانانو په ظلم سره لاره بندوي لکه هغه څوک چې مسلمانان په خپه وژني، لکه هغه څوک چې مسلمان د دې لپاره وژني چې مال يې ورڅخه واخلي او لکه هغه کسان چې په ښارونو کې د وسلې په واسطه پر مسلمانانو زور زياتي کوي يعني مسلمانان په عذابوي. [المحيط البرهاني ج2 ص337]

زما په آند زموږ په زمانه کې هغه کسان چې د خلکو امنيت ګډوډوي او په خلکو کې وحشت خپروي ټول په هغو انسانانو کې داخل دي چې په مځکه کې فساد کوي لکه هغه کسان چې د مسلمانانو ماشومان تښتوي، لکه هغه کسان چې په بازارونو کې پر مسلمانانو توپانچه او ټوپک راپورته کوي او مالونه يې ورڅخه اخلي او لکه هغه کسان چې د مسلمانانو کورونو ته اوړې او غلاوي ورڅخه کوي.

زما نظر دا دی چې د داسي کسانو سره هيڅ ډول عطوفت نه دی په کار او د دوی سره بايد ډېر سخت چلند وسي تر څو مسلمانان د دوی د شر څخه نجات پيدا کړي، په مسلمانانو کې امن او آرامي خوندي سي او د ټولو مجرمينو لپاره درس او عبرت سي.

زموږ په زمانه کې ډېری مجرمين د مجبوريت او مسکنت له وجهي جرم ته لاس نه اچوي بلکې يا يې دغه مسلک وي او يا يې هم د دې لپاره کوي چې پر خلکو امنيت سره ګډوډ کړي او پر نظام خلک بې باوره کړي؛ زه داسي فکر کوم چې ممکن په داسي جرمونو کې ځيني استخباراتي او مافيايي کړۍ دخالت ولري ځکه دوی په هيواد کې اسلامي نظام او بيا د اسلامي نظام تر سيوري لاندي امينت نسي زغملای له همدې امله خپل نهايتي کوښښ کوي تر څو نظام ضعيف او ناتوانه ښکاره کړي او د خلکو باور ورباندي کم کړي.

که د اسلامي نظامونو په وړاندي د منافقينو دسيسې مطالعه کړو دا به له ورايه راته ثابته سي چې د اسلامي نظامونو د بدنامۍ لپاره منافقين د هر غوراوي او هر انتخاب څخه کار اخلي او ډېری وختونه داسي کسان کاروي چې هغوی د هماغه ښار او وطن اوسېدونکې وي تر څو په خلکو کې شور هم جوړ سي او يو ډول خپل منځي دښمنۍ هم راپورته سي.

د دې لپاره چې د داسي مفسدينو پلانونه په نطفه کې خنثی سي او مسلمانان يې د هر ډول شر څخه نجات پيدا کړي د دوی پر ضد بايد سياستًا ډېر تند چلند او برخورد وسي او که بېله محکمې د دوی په وژلو د دوی د شر مخه نيول کيږي لا يې هم مناسب کار بولم ځکه داسي انسانان دومره سخت زړي او سپين سترګي دي چې په حبس او بندي کولو هيڅ لاري ته نه راځي؛ تجربو هم دا ښودلېده چې داسي مجرمين بېله سخت مجازاته بل په هيڅ شي د جرم او ګناه څخه لاس نه اخلي.
مولوي نورالحق مظهري

د تبليغ او بيان آداب:(۲)

دويم ادب د بيان او تبليغ دا دی چې بيان کوونکی به داسي بيان کوي چې خلک ورڅخه متأثر سي او د دې کوښښ به کوي چې د ناستو کسانو تر زړونو پوري خپل وعظ او تبليغ ورسوي نه يواځي تر غوږونو پوري؛ لکه په حديث کې د ترمذي چې راځي: عرباض بن ساريه رضي الله عنه فرمايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم د سهار د لمانځه وروسته موږ ته داسي جامع تبليغ وکړ چې په سبب يې د ناستو کسانو سترګي و بهېدلې او زړونه يې و وېرېدل.
د ناستو کسانو د سترګو څخه اوښکي ځکه بهېدلي او زړونه يې ځکه وېرېدلي چې رسول الله صلی الله عليه وسلم جامع او هراړخيز مؤثر بيان کړی دی او داسي بيان ارومرو پر ناستو کسانو تأثير کوي لکه په قرآن شريف کې چې الله تعالی فرمايي: وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ.[الذاريات۵۵] ژباړه: وعظ وکړه يقينا چې وعظ مؤمنانو ته ګټه کوي؛ ابن جرير طبري رحمه الله د دې آيت په تفسير کې ليکي: يعني ای محمده هغو کسانو ته چې ته رالېږل سوی يې تبليغ وکړه يقينا چې تبليغ مؤمنانو ته ګټه کوي.
د تبليغ د ښه تأثير کولو لپاره يو سبب دا هم دی چې مبلغ د تبليغ په وخت کې په خپلو خبرو او ظاهري حرکاتو خلک داسي ځان ته متوجه کړي چې د ده د تبليغ تر تأثير لاندي راسي لکه جابر بن عبدالله رضي الله عنه چې د رسول الله صلی الله عليه وسلم د تبليغ کولو حالت داسي بيانوي:
ژباړه: کله چې به رسول الله صلی الله عليه وسلم خطبه ويل نو سترګي به يې سرې سوې، ږغ به يې لوړ سو او قهر به يې ډېر سو او داسي به ښکارېدی لکه خلک چې د لښکر څخه وېروي او وايي: سهار پر تاسي حمله کوي او ماښام پر تاسي حمله کوي. [صحيح مسلم ۲۰۴۲]
هدف د دې څخه دا دی چې د خبرو د ډول سره د مبلغ او بيان کوونکې ږغ بايد تغيير وکړي تر څو يې بيان د ناستو کسانو په ذائقه ښه ولګيږي.
دوام لري....
مولوي نورالحق مظهري

د بيان او تبليغ آداب:

لومړی ادب: د بیان او تبلیغ لپاره لومړی ادب اخلاص دی؛ په دې معنی سره چې تبلیغ کوونکی باید تر ټولو مخکې خپل نیت سم کړي او په پوره اخلاص بیان وکړي.
په بیان کې اخلاص کول دوې مهمي ګټي لري: لومړی ګټه یې دا ده چې پر تبلیغ یې ثواب مرتب کیږي ځکه چې د اخلاص په درلودلو یې بیان د الله تعالی لپاره ګرځي چې طبعا الله تعالی ثواب ورته ورکوي، دویمه ګټه یې دا ده چې پر حاضرینو او مخاطبینو تأثیر کوي ځکه په بیان کې اخلاص د معنوي تأثیر پیدا کېدلو سبب جوړیږي چې ارومرو پر حاضرینو مثبته اغېزه کوي.
الله تعالی فرمایي:  وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ....[البینة5] ژباړه: دوی نه دي امر سوي مګر په دې باندي چې د الله تعالی عبادت وکړي په داسي حال کې چې خپل عبادت یواځي د الله لپاره وګرځوي، د باطل څخه حق ته مایل وسي.
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایی: إنما الأعمال بالنیات و إنما لکل امرئ ما نوی...[متفق علیه] ژباړه: یقینا چې عملونه په نیتونو پوري اړه لري او د هر انسان لپاره هغه څه سته چې نیت یې کړی وي.
دا چې د الله  لپاره اخلاص او نصیحت څه شی دی په لاندي اثر کې یې ښه بیان کیږي:
ژباړه: د ابي ثمامه څخه روايت دی چې حواريونو عيسی عليه السلام ته وويل: د الله لپاره اخلاص څشی دی؟ عيسی عليه السلام ورته وويل: د الله لپاره اخلاص دا دی چې يو څوک(ښه کار) کار کوي خو دا يې نه خوښيږي چې خلک یې ستاينه ورباندي وکړي.
او د الله لپاره نصيحت کوونکی هغه څوک دی چې د الله حق د خلکو د حق څخه مخکي شروع کوي، د الله حق ته د خلکو پر حق ترجيح ورکوي او چې کله دوه کارونه ورته پيدا سي چې يو د دنيا کار وي او بل د آخرت کار وي دی د آخرت کار د دنيا تر کار مخکي شروع کوي.
عَنْ أَبِي ثُمَامَةَ ، قَالَ : قَالَ الْحَوَارِيُّونَ : يَا عِيسَى ، مَا الإِخْلاَصُ لِلَّهِ ؟ قَالَ : أَنْ يَعْمَلَ الرَّجُلُ الْعَمَلَ لاَ يُحِبُّ أَنْ يَحْمَدَهُ عَلَيْهِ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ ، وَالْمُنَاصِحُ لِلَّهِ الَّذِي يَبْدَأُ بِحَقِّ اللهِ قَبْلَ حَقِّ النَّاسِ ، يُؤْثِرُ حَقَّ اللهِ عَلَى حَقِّ النَّاسِ ، وَإِذَا عُرِضَ أَمْرَانِ : أَحَدُهُمَا لِلدُّنْيَا ، وَالآخَرُ لِلآخِرَةِ ، بَدَأَ بِأَمْرِ الآخِرَةِ قَبْلَ أَمْرِ الدُّنْيَا.[مصنف إبن أبي شيبة35375]
دوام لري......
مولوي نورالحق مظهري

د امير د فرمان څخه د مخالفت ځيني تاوانونه:

۱ – د شرعي امير د فرمان څخه مخالفت شرعا حرام دی ځکه نو څوک چي يې کوي الله تعالی او رسول الله صلی الله عليه وسلم د ځان څخه خوابدي کوي.

۲ – د امير د فرمان په منلو کې د ظاهري تسليم تر څنګ ډېر معنويات هم پراته دي ځکه نو کوم کسان چې د امير اطاعت کوي کړه وړه به يې د مثبتو معنوياتو څخه ډک وي خو کوم کسان چې د امير د فرمان مخالفت کوي کړه وړه به يې د معنوياتو څخه خالي وي ځکه نو په کار کې به يې اخلاص نه وي، کار به يې د برکت څخه خالي وي او د پرمختګ پر ځای به ورځ تر بلي د انحاط لوري ته روان وي.

۳ – کوم کسان چې د خپل امير اطاعت نه کوي دا په تجربه ثابته سوې ده چې د دوی تر لاس لاندي خلک بيا د دوی اطاعت نه کوي.

۴ – کوم کسان چې د امير د فرمان څخه مخالفت کوي ارومرو به په خپل سريو اخته کيږي او داسي کارونه به ورڅخه کيږي چې ممکن آبرو يې پکښې ولاړه سي.

۵ – د امير د فرمان څخه مخالفت د شبهاتو او تهمتونو د پيدا کېدلو سبب جوړيږي او خلکو ته د خبرو کولو زمينه برابروي.

۶ – د امير د فرمان څخه مخالفت نورو مخالفتونو او سرغړونو ته لاره آواره وي او په ځينو مواردو کې ممکن خبره تر بغاوت پوري ورسوي.

۷ – د امير د فرمان څخه مخالفت انسان ته پر ناوړه کارونو او ضياع الحقوق جرأت ورکوي او د منفي تساهل مريضي ورته پيدا کوي.

۸ – د امير د فرمان څخه مخالفت بې اعتمادي او بې باوري پيدا کوي او د خدمت روحيه وژني.

۹ – د امير د فرمان څخه مخالفت د امير او مأمور تر منځ منفي تقابل پيدا کوي چې امير عکس العمل ته مجبوروي.

۱۰ – د امير د فرمان څخه مخالفت د تداوم په صورت کې د ډېرو ټکريو او ناخوالو سبب جوړيږي.

مولوي نورالحق مظهري

زموږ د واټساپ چینل ته د دې ځاي څخه داخل سئ.

د بانجڼ کلتور او پالېسي:

وايي: يوه ورځ امير بشير الشهابي خپل خادم ته وويل: بانجڼ ته مې اشتهاء سوېده.

خادم ورته وويل: الله دي بانجڼ ستا لپاره مبارک کړي زما مشره! بانجڼ خو د ټولو خوړو سردار دی، بې وازګو غوښه ده او بې اغزيو کب دی، بانجڼ هم پوخ خوړل کيږي او هم کباب.

امير ورته وويل: ما څو ورځي مخکي وخوړی زما معده يې په درد کړه.

خادم ورته وويل: د الله لعنت دي وي پر بانجڼ؛ ډېر دروند، سخت او بادک خواړه دي.

امير ورته وويل: په غم سې! ته څنګه په يو وخت کې د يوه شي هم ستاينه کوې هم غندنه؟

خادم ورته وويل: زه د امير خادم يم د بانحڼ خادم نه يم؛ چې کله امير ما ته ووايي: ښه. زه هم وايم: ښه. او چې کله امير ما ته ووايي: يا. زه هم وايم: يا.[جریدة الدستور]

عبرت: هيڅوخت د مشرانو سره د بانجڼ پر کلتور او پالېسۍ مه ځئ او د دوی سره پر هري خبري سر مه ښوروئ بلکې نېکه مشوره ورکړئ او ښه کارونو ته يې پام ور واړوئ؛ ځکه نيک مشاور هغه دی چې د خپل مشر نيمګړتياوې ورته په ګوته کړي او په ښه کارونو کې ورته نېکه مشوره ورکړي.

مولوي نورالحق مظهري

زموږ واټساپ ګروپ ته د داخلېلو لپاره دغه ځای کليک کړئ

صحابه وو نورو هیوادونو ته د کومو موخو لپاره لښکر کشۍ وکړې؟

د رسول الله صلی الله عليه وسلم په ژوند کې او د رسول الله صلی الله عليه وسلم د وفات څخه وروسته صحابه د اسلام د خپراوي لپاره ډېرو هيوادونو ته ولاړه او د دوی د دعوت او جهاد په نتيجه کې د نړۍ ډېر هيوادونه په اسلام مشرف شوه چې د هغې جملې څخه زموږ  افغانستان هم دی؛ نورو هيوادونو ته د صحابه وو د تللو او لښکر کشۍ هدف يواځي د الله تعالی د دين خپراوی او د اسلامي جغرافيا توسعه وه نور دنيوي او شهواني اغراض چې د جاهليت په زمانه کې خلکو د هغو لپاره لښکر کشۍ کولې صحابه وو نه درلودل ځکه چې د صحابه وو عدالت او ښېګڼه په قرآن، حديث او اجماع ثابته ده او څوک چې عادل وي هيڅوخت د شهواني او دنيوي موخو لپاره کوم کار نه کوي؛ دا چې د صحابه وو عدالت په قوي دلائلو ثابت دی نو څوک چې د صحابه وو په اړه ناوړه عقيده لري او صحابه په منفي لښکر کشيو متهم کوي نه تنها دا چې دغه کس د قرآن او حديث علم نه لري بلکې ايمان يې تر پوښتني لاندي راځي.

د ټول عالم اسلام محققين علماء د صحابه وو پر عدالت ځکه اتفاق لري چې د صحابه وو عدالت په قرآن او حديث ثابت دی او اسلامي امت د دوی پر عدالت اتفاق کړی دی له همدې امله ځيني هغه کسان چې صحابه په بې عدالتۍ او بې انصافۍ تورن کوي د اسلام د رښتيني دايرې څخه ځکه وتلي دي چې د قرآن او صحيح احاديثو خلاف خبره يې کړېده او دا خبره په قطعي لاسوند ثابته ده چې د قرآن او صحيح حديث مخالفت انسان د اسلام د دايرې څخه باسي.

د قرآن څخه د صحابه وو د عدالت پر ثبوت ښکاره آيتونه:

۱ ـ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ...[الفتح29]

ژباړه: محمد(صلی الله عليه وسلم) د الله رسول دی؛ او هغه کسان چې د ده سره دي د کافرانو په وړاندي سخت دي او تر خپل مينځ مهربان دي، دوی د رکوع او سجدې په حالت کې وينې چې د الله تعالی د احسان او خوشحالۍ غوښتونکې دي؛ د دوی(د ښېګڼو) نښې د دوی په مخونو کې د سجدې د اثراتو څخه ښکاري.

۲ ـ وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ.[التوبة100]

ژباړه: هغه مخکني لومړني کسان د مهاجرينو او انصارو څخه او د هغو کسانو څخه چې په نيکۍ يې د دوی پلوي کړې ده الله تعالی د دوی څخه خوشحال دی او دوی د الله تعالی څخه خوشحال دي او الله تعالی د دوی لپاره داسي جنتونه آماده کړي دي چې د درختو لاندي يې ويالې بهيږي؛ دوی به تل په دغه جنتونو کې وي؛ دا ډېره لويه بريا ده.

۳ ـ لَكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ وَأُولَئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.[التوبة 88]

ژباړه: مګر پيغمبر او هغه کسان چې ايمان يې راوړی دی او د ده سره يې په خپلو مالونو او ځانونو جهاد کړی دی د دوی لپاره ښېګڼي دي او دوی بريالي دي.

د احاديثو څخه د صحابه وو پر عدالت ښکاره دلائل:

د صحابه وو د عدالت خبره يواځي تر قرآن منحصره نده بلکې د احاديثو په مجموعه کې هم ډېر احاديث سته چې د صحابه پر عدالت دلالت کوي د بېلګې په ډول:

۱ - عَنْ عَبْدِ اللهِ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَال خَيْرُ النَّاسِ قَرْنِي ثمَّ الَّذِينَ يَلُونَهُمْ ثُمَّ الَّذِينَ يَلُونَهُمْ...[صحيح البخاري۲۶۵۲]

ژباړه: عبدالله رضي الله عنه د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه روايت کوي چې هغه وفرمايل: غوره د خلکو زما زمانه ده وروسته بيا هغه کسان چې دوی ته نژدې وي وروسته بيا هغه کسان چې هغوی ته نژدې وي. 

نو کله چې صحابه رضي الله عنه د رسول الله صلی الله عليه وسلم د زمانې اوسېدونکي سوه نو غوره انسانان هم دي چې عدالت ورسره لازم دی.

۲ - عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ : قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم : لاَ تَسُبُّوا أَصْحَابِي فَلَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ أَنْفَقَ مِثْلَ أُحُدٍ ذَهَبًا مَا بَلَغَ مُدَّ أَحَدِهِمْ ، وَلاَ نَصِيفَهُ.[صحيح البخاري۳۶۷۳]

ژباړه: د ابوسعيد خدري رضي الله عنه څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: زما ملګرو ته ښکنځل مکوئ؛ که چيري يو ستاسي د احد د غره په اندازه سره زر صدقه کړي زما د يوه صحابي د يوې پيمانې يا نيمي پيمانې مقدار ته نه رسيږي.

هدف د دې حديث څخه بيان د فضيلت او ارزښت د صحابه وو دی چې يو څوک د الله په لاره کې څومره ډېر لګښت وکړي ثواب يې د صحابه وو هغه لږ مقدار صدقې ته نه رسيږي.

۳ - عن عبد الله بن مغفل المزني قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم أصحابي : لا تتخذوهم غرضا بعدي فمن أحبهم فبحبي أحبهم ومن أبغضهم فببغضي أبغضهم ومن آذاهم فقد آذاني ومن أذاني فقد آذى الله ومن أذى الله أوشك أن يأخذه.[مسند احمد۱۶۸۴۹]

ژباړه: عبدالله بن مغفل مزني وايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: زما صحابه زما وروسته (د بدو خبرو) نشان مه نيسئ؛ څوک چې د هغوی سره محبت وکړي نو زما سره په محبت ورسره محبت کوي، څوک چې کرکه ورڅخه وکړي نو زما سره په کرکي کرکه ورڅخه کوي، څوک چې يې آزار کړي نو يقينا چې زه يې آزار کړی يم، څوک چې ما آزار کړي يقينا چې الله تعالی يې آزار کړی دی او څوک چې الله تعالی آزار کړي ارومرو به يې الله تعالی رانيسي/عذاب به ورکوي.

د صحابه وو پر عدالت ډېر دلائل سته آن تر دې چې علامه ابن الصلاح په خپلي مقدمې کې د صحابه وو پر عدالت اجماع را نقل کړېده او دا يې ويلي دي چې صحابه د شريعت ناقلين دي که دوی عادلين و نه ګڼل سي نو ټول شريعت تر پوښتني لاندي راځي.

د صحابه وو د عدالت موضوع دومره ډېره مهمه ده چې زموږ د عقائدو ټولو کتابونو دا موضوع را اخيستې ده او په ښکاره يې د صحابه وو پر عدالت دلائل ويلي دي له همدې امله که څوک د صحابه پر عدالت باور نه لري هغه کس ګمراه دی او د اسلامي امت د مستقيمي طريقې څخه وتلی دی.

کله چې د صحابه وو عدالت په قرآن، حديث او اجماع ثابت سو نو دا خبره ورسره لازمه ده چې صحابه هيڅ هيواد ته د چور او چپاوول لپاره نه دي تللي بلکې د اسلامي عقيدې د خپرولو او اسلامي جغرافيا د پراخولو لپاره تللي دي چې معتبر تاريخونه يې د حماسي قيصو او جهادي کارنامو څخه ډک دي.

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري

زموږ واټساپ ګروپ ته د دغه لينک له لاري داخلېدلای سی.

د رمې په اړه د شرمښ پرېشاني:

څو ورځې وړاندي د ملګرو ملتونو ريپورټر ريچارج بنټ د افغانستان د ښځو په اړه خپل تشويش په ډاګه کړ او افغان حکومت يې د ښځو د حقونو په ترپښو لاندي کولو تورن کړ، نومړي د افغان ښځو په اړه ويلي دي چې په افغانستان کې د ښځو وضعيت ډېر خراب دی او د طالبانو حکومت يې حقونه نه ورکوي.

که څه هم د داسي کسانو لخوا د داسي خبرو کول کومه نوې خبره نده خو موږ يې په اړه د کره اسنادو پر بنسټ خپل نظر په لاندي ډول په ډاګه کوو:
لومړی خبره دا ده چې د داسي خبرو د تاريخي پس منظر او بک ګرونډ څخه ښکاري چې ريچارج بنټ يا يهودی دی، يا د يهودانو اجير دی او يا هم ساده لوحه ناپوه دی ځکه په تاريخ کې د اسلام او اسلامي حکومتونو په وړاندي د داسي خبرو کول د دغو کتګوريو انسانانو کار دی له همدې لکه په عموم کې چې د داسي خلکو خبري هيڅ اعتبار نه لري د ريچارج بنټ خبره هم هيڅ معتبر وزن او ارزښت نه لري زموږ مسلمانان بايد غوږ ورباندي و نه نيسي.

دويمه خبره دا ده چې د ښځو په اړه د هغه چا خبره د قبول وړ ده چې خپله يې د ښځو حقونه مراعات کړي وي نه د بنټ غوندي انسانانو خبري ځکه نه تنها دا چې دوی د ښځو حقونه ندي مراعات کړي بلکې د ښځو پر حقوقو يې نه جبران کېدونکې تېرۍ کړي؛  په غربي نړۍ کې ښځه د انساني ټولني څخه ايستل سوې بلکې د يوې دنيوي ګټي او بازاري توکي په توګه استفاده ورڅخه کيږي چې نن دا حقيقت ټولو هوښیارانو انسانانو ته په مشاهده معلوميږي، نو د دوی خبري د ښځو په اړه داسي دي لکه شرمښ چې د رمې په اړه د تشويش خبره کوي.

درېيمه خبره دا ده چې د بنټ خبري د هغو د ښمنانو د خبرو انعکاس او ايکو ده چې تل په شعوري ډول د اوسني نظام په اړه منفي خبري کوي او د افغانانو سره د دښمنۍ له امله د افغان ولس او حاکم نظام په وړاندي نړيوال ذهنيتونه خرابوي چې دا خبره خپله په صراحت د بنټ څخه سوې هم ده ځکه نوموړي پر افغان حکومت تورونه لګولي او نړيوال يې هڅولي تر څو يې د حکومت په صفت په رسميت و نه پېژني، د همدې خبري پر اساس داسي ويلای سو چې ريچارج بنټ دا خبري د افغانو ښځو سره د خواخوږۍ په سبب نه دي کړي بلکې د طالبانو سره يې د دښمني په خاطر کړي دي نو زموږ مسلمان ولس بايد ډېر هوښيار وسي او د داسي معاندينو او ضدګرو انسانانو خبرو ته غوږ و نه نيسي.
مولوي نورالحق مظهري

زموږ واټساپ ته د داخلېدلو لپاره دغه لينک کليک کړئ.

د متکبر د تکبر ماتول ثواب لري:

تکبر ډېره لويه ګناه ده خو پر متکبر انسان تکبر کول ثواب لري او صدقه ده ځکه که متکبر ته تواضع وکړې نو دی نور هم ګمراه کيږي او که تکبر ورباندي وکړې بيا تنبيه کيږي له همدې امله امام شافعي رحمه الله فرمايلي دي: پر متکبر انسان دوه ځله تکبر وکړه. 

امام زهري فرمايلي دي: د دنيا پر زامنو باندي تکبر کول د اسلام ټينګ پيوند دی. 

د امام ابوحنيفه رحمه الله څخه روايت دی: تر ټولو ظالم انسان هغه څوک دی چي داسي چا ته تواضع کوي چي هغه ورته هيڅ پاملرنه نه کوي. 

علماؤ ويلي دي: کله نا کله تکبر د متکبر د تنبيه لپاره وي نه د ځان لوړولو لپاره نو بيا خو داسي تکبر ښه دی لکه پر جاهلانو او اغنياؤ تکبر کول.

او يحيی بن معين رحمه الله فرمايلي دي: هغه څوک چې په خپل مال سره پر تا تکبر کوي پر هغه باندي تکبر کول تواضع او عاجزي ده يعني ښه کار دی.

التَّكَبُّرُ عَلَى الْمُتَكَبِّرِ صَدَقَةٌ؛ لِأَنَّهُ إذَا تَوَاضَعْت لَهُ تَمَادَى فِي ضَلَالِهِ وَإِذَا تَكَبَّرْت عَلَيْهِ تَنَبَّهَ.

وَمِنْ هُنَا قَالَ الشَّافِعِيُّ تَكَبَّرْ عَلَى الْمُتَكَبِّرِ مَرَّتَيْنِ وَقَالَ الزُّهْرِيُّ التَّجَبُّرُ عَلَى أَبْنَاءِ الدُّنْيَا أَوْثَقُ عُرَى الْإِسْلَامِ .

وَعَنْ أَبِي حَنِيفَةَ رَحِمَهُ اللَّهُ تَعَالَى أَظْلَمُ الظَّالِمِينَ مَنْ تَوَاضَعَ لِمَنْ لَا يَلْتَفِتُ إلَيْهِ وَقِيلَ قَدْ يَكُونُ التَّكَبُّرُ لِتَنْبِيهِ الْمُتَكَبِّرِ لَا لِرِفْعَةِ النَّفْسِ فَيَكُونُ مَحْمُودًا كَالتَّكَبُّرِ عَلَى الْجُهَلَاءِ وَالْأَغْنِيَاءِ.

قَالَ يَحْيَى بْنُ مُعَاذٍ: التَّكَبُّرُ عَلَى مَنْ تَكَبَّرَ عَلَيْك بِمَالِهِ تَوَاضُعٌ.[بريقة محمودية]

مولوي نورالحق مظهري

زموږ د واټساپ ګروپ ته د داخلېدلو لپاره دغه ځای کليک کړئ.

تجار او سرمايه دار ورور ته!

ای هغه وروره چې الله تعالی درته مال او سرمايه درکړې آيا غواړې  داسي کار وکړې چې د الله تعالی ډېر خوښيږي؟ آيا غواړې داسي کار وکړې چې د فرائضو وروسته الله تعالی ته غوره او بهتره کار وي؟ 

که يې غواړې نو د اختر په مبارکو ورځو کې خپل ناداره او ناتوانه وړونه د مرستي کولو څخه مه هېروه!

که ته د دوی سره د کالو، اختري او شيرينۍ په رانيولو کې مرسته وکړې يقينا چې تا هغه کار کړی چې د الله تعالی ډېر خوښيږي ځکه چې تا پر خپل ورور خوشحالي راوستلې ده او پر مسلمان باندي د خوشحالۍ راوستل د الله تعالی ډېر خوښيږي.

په حديث شريف کې راځي: ژباړه: د عبدالله ابن عباس رضي الله عنه څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: د فرائضو څخه وروسته الله تعالی ته ښه عمل، پر مسلمان باندي د خوشحالۍ راوستل دي.

او په بل حديث شريف کي راځي: ژباړه: د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه پوښتنه وسوه چي کوم کارونه ښه دي؟ هغه ورته وويل: پر مسلمان باندي د خوشحالۍ راوستل؛ چې لوږه يې ليري کړې/موړ يې کړې، لڅوالی يې پټ کړې/کالي ورکړې او اړتيا يې ورته پوره کړې.

که د اختر په ورځو کي موږ نور مسلمانان د ځانه سره په خوشحالۍ کې شريکان کړو تر دې نو لوی ثواب او ډېر ښه کار کوم دی؟

ګرانه وروره! که ستا پر شا اوخوا مسکينان شتون لري د هغوی سره مرسته وکړه که شتون نه لري کولای سې د ليري مسلمانانو سره مرسته وکړې او خپلي پيسې د باوري کسانو په لاس ورکړې چې مسکينانو ته يې ورسوي او الله تعالی تا د هغو کسانو څخه وګرځوي چې الله تعالی ورسره ډېره مينه او محبت لري.

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِي اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:إِنَّ أَحَبَّ الأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ بَعْدَ الْفَرَائِضِ إِدْخَالُ السُّرُورِ عَلَى الْمُسْلِمِ.[المعجم الکبير للطبراني۱۰۹۱۶]

سئل رسول الله صلى الله عليه و سلم اي الاعمال افضل قال ادخالك السرور على مؤمن اشبعت جوعته او كسوت عريه او قضيت له حاجة.[المعجم الکبير للطبراني۵۰۸۱]

مولوي نورالحق مظهري

زموږ د واټساپ ګروپ ته د دې ځايه داخلېدلای سی.

محترمو حاجيانو صاحبانو ته!

محترمو حاجيانو صاحبانو! تاسي دواړو مبارکو حرمينو ته د ډېر مبارک عمل لپاره تللي ياست؛ د داسي نيک عمل لپاره تللي یاست چې رسول الله صلی الله عليه وسلم د هغو دريو نیکو کارونو څخه ګنلی دی چې ټول مخکني ګناهونو ورباندي ورانیږي او انسان د ګناه څخه داسي په پاکیږي لکه تازه چې د مور څخه زېږېدلی وي او تاسي هغو مبارکو ځايونو ته تللي یاست چې د ټولي مځکي پر مخ غوره او بهتره ځايونه دي او د علماؤ په قول په مکه مکرمه کې ۱۵ ځایونه دي چې هلته د انسان هره مشروعه دعا قبليږي.

ستاسي نېک عمل او د ځای حرمت ته په پام تاسي بايد د خپلو مناسکو په درشل کې اسلامي امت ته دعاګاني هم وکړئ په ځانګړې توګه د غزې او سوريې مسلمانانو ته چې د نړيوالو کفارو او منافقينو لخوا اورونه باندي بل شوي دي.

حاجيانو صاحبانو! فلسطين د مسلمانانو لومړی قبله ده او يواځي د مسلمانانو ملکيت دی خو نن يې موږ وينو چې اسرائيلو اشغال کړی او يهودي غاصب دولت يې پکې جوړ کړی، موږ يې وينو چې اشغالګر صهيونستيان د ورځي په سلهاوو مسلمانانو چې ډېری يې ښځي او ماشومان دي په شهادت رسوي او د غزې ښکلی ښار يې په بمباريو لوټي او خاوري کړی دی؛ دا په داسي حال کې ده چې ټول اسلامي هيوادونه ورته ګوري او ننداره يې کوي خو له بده مرغه هيڅ داسي اسلامي هيواد چې د فلسطين سره پوله لري او يا يې له مخکې د اسرائیلو سره روابط درلودل ندی پیدا شوی چې د فلسطينیانو سره خواخوږي وکړي او د اسرائیلو سره لږ تر لږه روابط پرې کړي.

ځيني اسلامي هيوادونه لکه افغانستان چې د مرستي اراده لري هغوی بيا د لیري والي او ضعف له کبله مرسته نشي ورسره کولای نو يواځینی شی چې ستاسي فلسطيني وړونه يې ستاسي څخه انتظار لري او ستاسو لخوا بېله کوم لګښت څخه ورسره کېدلای شي هغوی ته د نصرت او استقامت دعا ده.
دعا ډېر ښکلی عبادت دی بلکې د عبادت مغز دی په خاصه توګه په حرمینو کې چې يواځي په مکه مکرمه کې لکه مخکې چې مو وويل ۱۵ د دعا قبلېدلو خاص ځايونه دي؛ هغو ځايونو ته ولاړ شئ او خپلو فلسطيني وړونو ته دعا وکړئ تر څو يې الله تعالی د اسرائيلو د ظلم څخه خلاص کړي او پوره نصرت يې په برخه شي.

لکه فلسطيني وړونو ته چې دعا کوی خپلو سوري وړونو ته هم دعا وکړئ چې د ډېرو کلونو څخه را پدې خوا د کفارو او منافقينو لخوا ځوريږي، همداسي خپل سوډاني مسلمانان وړونه هم له ياده مه باسئ چې  د خپلمنځي جګړې له کبله خواران د ډېرو سختو حالاتو سره مخامخ دي او خپلو سوماليايي او د نړۍ په نورو هيوادونو کې مسلمانانو وړونو ته هم دعا وکړئ تر څو يې الله تعالی د ظالمانو له منګولو څخه آزاد کړي او د سوچه اسلامي نظام خاوندان يې وګرځوي.

ګرانو حاجي صاحبانو! خپل هيواد افغانستان هم په دعا کې ډېر ياد کړئ تر څو يې الله تعالی د هر شرير او فتنه ګر څخه وساتي او اوسنی حاکم افغان نظام نور هم قوي او سمبال کړي؛ خپل هيواد او اوسني اسلامي نظام ته دعا وکړئ چې الله تعالی يې د هر مفسد د دسيسو او توطئو څخه محفوظ کړي او هغه کسان وشرموي چې زموږ د هيواد او اوسني نظام په اړه منفي اراده او ناوړه هدف لري.
مولوي نورالحق مظهري