نن مي د يوې رخشې پر شا لاندي فارسي متل وليدی چي ليکلی يې وو:
آدمهای اين روزگار چنين اند
با گرگ بره ميخورند با چوپان گريه می کنند.
يعني ددې زمانې خلګ داسي دي چي د شرمښ سره پسه خوري او د چوپان سره بيا ژاړي.
يعني د اوس زمانې خلګ داسي منافق طبيعته دي چي ستا او ستا د دښمن دواړو سره رابطه لري، ستا پر ضد ستا د دښمن سره مرسته کوي او تا ته تاوان رسوي خو ستا سره بيا په ښکاره ځان دوست او خوا خوږی معرفي کوي او مخي ته چاپلوسي کوي.
داسي خلګ په اصل کي هغه بې ارزښته او بې اعتباره انسانان دي چي تر هر شي ډېر خپلي شخصي ګټي ورته مطرح دي ځکه نو داسي خلګ د ديانت، اخلاقو، حياء، انسانيت، بشرپالني او فطرت څخه خلاص دي.
د داسي خلګو څخه ټولني ته هيڅ ګټه نسي رسېدلای او نه هم د کوم اصولي چوکاټ سره داسي خلګ برابريږي ځکه چي دوی د هر چا د دوکه کولو او خطا ايستلو کوښښ کوي او چي په هر ډول وي ځان خپل ناوړه هدف ته رسوي.
که د داسي خلګو تاريخ ته ځغلنده کتنه وکړو دا به راته ثابته سي چي دوی د بشر په ګټه نه کوم نظام ته خدمت کړی، نه يې کومه ټولنه د اصلاح لوري ته بيولې، نه يې د کوم مظلوم د خلاصون لپاره هڅي کړي، نه يې د کوم فساد پر ضد مبارزه کړې او نه يې د انسانانو د ښېرازۍ لپاره کوم د پام وړ ګام پورته کړی.
د داسي خلګو سره به ډېر پام کوو او د ټولني ټول قشرونه به يې د فريب او ښکار څخه ساتو.
مولوي نورالحق مظهري
د ديني علومو مدرس، څېړونکی او آزاد ليکوال
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر