مخکی تردغو حالتونو دالله پاک عبادت وکړئ!

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:"مَا يَنْتَظِرُ أَحَدُكُمْ إِلا غِنًى مُطْغِيًا، أَوْ فَقْرًا مُنْسِيًا، أَوْ مَرَضًا مُفْسِدًا، أَوْ هَرَمًا مُفَنِّدًا، أَوْ مَوْتًا مُجْهِزًا، أَوِ الدَّجَّالُ , وَالدَّجَّالُ شَرُّ غَائِبٍ يُنْتَظَرُ، أَوِ السَّاعَةُ، وَالسَّاعَةُ أَدْهَى وَأَمَرُّ".[سنن ترمذی 2306]
ژباړه: انتظار نه باسی یو ستاسو څخه مګر د سرکښی بډایی، او هیروونکی فقر، او فاسدوونکی ناورغۍ، او دخبرو ګډوډوونکی بوډاتوب، او د ناڅاپه مړینی، او د دجال. خو دجال بدترینه غایب دئ چی راتلو ته یې انتظار ایستل کیږی، او دقیامت ورځ. دقیامت ورځ ډیره ویروونکی او ترخه ورځ ده.
توضیح: یعنی مخکی تر دې چی تاسو ته دغه حالتونه او وختونه راسی د الله پاک عبادت وکړئ ځکه دداسی حالتونو د راتللو وروسته بیا تاسو دالله پاک عبادت نسئ کولائ.
ځکه یا به داسی سرمایه دار سئ چی د سرمایې اوپیسو له وجهی مو بیخی خدای پاک هیروی او سرکښی به در څخه کیږی ، یا به هم داسی مسکینان سئ چی د ډیر مسکنت او مجبوریت له وجهی مو عقل دسرڅخه ولاړسی د الله پاک طاعت اوعبادت او دهغه دامر منل به مو بیخی هیرسی، او یابه هم پداسی ناروغۍ باندی اخته سئ چی بدن به مو درفاسد کړی او ټول ظاهری وباطنی قوت به موختم سی بیابه هیڅ مثبت کارنسئ کولائ، او یابه هم داسی سپین ږیرتوب او بوډایی توب درته راسی چی فکر اوذهن به مو کار پسې پریږدی ګډوډی اومخلوطی خبری به درڅخه کیږی، او یا به هم داسی ناڅاپه مرګ درته راسی چی نه به توبې ته ورسیږئ او نه به هم پښیمانۍ ته خلاص سئ بلکی دګناه او سرکښۍ څخه به ډک ددې دنیا څخه ولاړ سئ، اویا به هم پرتاسو باندی ددجال زمانه راسی چی ټوله دفتنو او آزموینوڅخه ډکه ده او په ډیر بدحالت کی به إنسانان واقع وی، او یابه هم دقیامت ورځ درباندی راسی چی هغه ډیره ویروونکې اوترخه ورځ ده.
نومخکی تردې چی دداسی حالتونو او وختونو سره مخامخ سئ اوس دالله پاک عبادت اوطاعت وکړئ.

پرباطل باندی دخپل قوم سره مرسته مکوئ!

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ  عَنِ النَّبِيِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - قَالَ: مَنْ نَصَرَ قَوْمَهُ عَلَى غَيْرِ الْحَقِّ فَهُوَ كَالْبَعِيرِ الَّذِي رَدَى، فَهُوَ يُنْزَعُ بِذَنَبِهِ. [أَبُو دَاوُدَ 5119].
ژباړه: د ابن مسعود رضی الله عنه څخه روایت دئ چی رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: څوک چی پرباطل باندی دخپل قوم مرسته وکړی هغه داسی دئ لکه هغه اوښ چی کندی ته لویدلئ وی نو په لکۍ باندی راپورته کړل کیږی.
توضیح: یعنی دغه سړی چی پرباطل باندی یې دخپل قوم سره مرسته کړیده ځان یې وهلاکت او بربادۍ ته ور اچولئ دئ ځکه ده کوښښ کړئ دئ چی خپل قوم پدغه باطل کومک اومرستی باندی لوړ کړی خوخپل ځان یې دهلاکت کندی ته ور اچولئ دئ نولکه اوښ چی په کنده کی مړسی خلګ یې تر لکۍ نیسی راپورته کوی یې اوښ ته هیڅ کټه نلری همدا راز دغه انسان ته هم دغه کار هیڅ ګټه نلری.
ځینو علماء کرامو بیا ویلی دی چی دلته دده قوم د مړه سوی اوښ سره مشابه سوئ دئ ځکه څوک پرناحقه وی هغه لک مړ داسی دئ. او ددغه قوم مرسته کوونکئ یې د اوښ دلکۍ سره مشابه کړئ دئ نولکه هلاک سوی اوښ ته چی په لکۍ باندی پورته کیدل ګټه نکوی همدا راز ودغه هلاک سوی قوم ته هم دده مرسته اوکومک کومه ګټه نکوی.

د الله د رحمت څخه محرومیدونکی خلګ:

عن عبدالله بن ابی اوفی قال سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول لاتنزل الرحمة علی قوم فیهم قاطع رحم.[شعب الایمان]
ژباړه: عبدالله بن ابی اوفی وایی: ما د رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه واوریدل چی ویل یې پرهغه قوم باندی رحمت نه نازلیږی چی پدوی کی د صله رحمی پریکوونکئ وی.
یعنی په کوم قوم کی چی داسی خلګ وی چی صله رحمی قطعه کوی پر هغه قوم باندی د الله پاک رحمت نه نازلیږی.

د لور دساتلو فضیلت:

وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا - قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: " «مَنْ كَانَتْ لَهُ أُنْثَى فَلَمْ يَئِدْهَا وَلَمْ يُهِنْهَا، وَلَمْ يُؤْثِرْ وَلَدَهُ عَلَيْهَا - يَعْنِي الذُّكُورَ - أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّةَ» ". [ أَبُو دَاوُدَ]
ژباړه: عبدالله ابن عباس رضی الله عنهما فرمایی: رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: هرڅوک چی لور ولری نو هغه ژوندې ترخاورو لاندی نکړی، سپکاوئ یې ونکړی او نارینه اولاد ته پرهغې باندی ترجیح ورنکړی نو الله پاک به دئ وجنت داخل کړی.
پدې حدیث کی رسول الله صلی الله علیه وسلم د لور پلار ته دجنت زیرئ ورکړئ دئ خو مشروط په درو شرطونو.
۱ – خپله لور مړه یعنی هلاک نکړی.
۲ – د خپلی لور سپکاوئ اواهانت ونکړی.
۳ – پرلور باندی زوی ته ترجیح ورنکړی یعنی زوی ترلور ډیر ونه غواړی، مثلا په روزلو، ډالۍ ورکولو او نازولو کی دلور سره تبعیض ونکړی.

دغه درې کسان به جنت ته ځی:

وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا - قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: " «مَنْ آوَى يَتِيمًا إِلَى طَعَامِهِ وَشَرَابِهِ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ أَلْبَتَّةَ، إِلَّا أَنْ يَعْمَلَ ذَنْبًا لَا يُغْفَرُ. وَمَنْ عَالَ ثَلَاثَ بَنَاتٍ أَوْ مِثْلَهُنَّ مِنَ الْأَخَوَاتِ فَأَدَّبَهُنَّ وَرَحِمَهُنَّ حَتَّى يُغْنِيَهُنَّ اللَّهُ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ ". فَقَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! وَاثْنَتَيْنِ؟ قَالَ: " أَوِ اثْنَتَيْنِ " حَتَّى لَوْ قَالُوا: أَوْ وَاحِدَةً؟ لَقَالَ: وَاحِدَةً " وَمَنْ أَذْهَبَ اللَّهُ بِكَرِيمَتَيْهِ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ ". قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! وَمَا كَرِيمَتَاهُ؟ قَالَ: " عَيْنَاهُ» ".[مشکاة المصابیح]
ژباړه: دعبدالله بن عباس رضی الله عنهما څخه روایت دئ چی رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: څوک چی یتیم خپل خوراک اوڅښاک ته وغواړی نو حتما دده لپاره جنت واجب سو مګر داچی ده داسی ګناه کړیوی چی نه بخښل کیږی(لکه شرک) او هرڅوک چی درې لوڼی وساتی او یاهم دهغوی په څیر درې خویندی وساتی، ښه ادب ورکړی او پیروزینه ورباندی وکړی ترڅو چی الله پاک یې پوره کوی( په مال او یاهم په نکاح کولو باندی) نو دده لپاره به الله پاک جنت واجب کړی. چا وویل: یا رسول الله که دوې دانې وساتی؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: که دوې دانې وساتی هم به یې الله پاک دهغوی په ذریعه جنت ته داخلوی. – راوی وایی – که صحابه وو ویلی وای آیا دیوې انجلۍ په پاللو یې هم جنت ته وړی؟ نو رسول الله صلی الله علیه وسلم به ویلی وای هو. او هرڅوک چی دده دوې ګرانی الله پاک ورڅخه واخلی نو دهغه لپاره به جنت واجب کړی. چا وویل: دوې ګرانی یې څشئ دی؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: سترګی.
(یعنی څوک چی الله پاک ورڅخه دوې سترګی واخلی نو په مقابل کی به ورته جنت ورکړی).
پدې حدیث کی درې شیان ذکر سویدی:
۱ – څوک په خپل کورکی یتیم وساتی الله پاک په مقابل کی ورته جنت ورکړی.
۲ – څوک خپلی لوڼی او یا خویندی وساتی او سمی یې تربیه کړی الله پاک ورته جنت ورکړی.
۳ – څوک چی د خپلو سترګو پرړندیدلو باندی صبر وکړی الله پاک به ورته جنت ورکړی.

څوک دی باید ملګرئ وی اوچاته باید ډوډې ورکړې؟

وَعَنْ أَبِي سَعِيدٍ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - يَقُولُ: " «لَا تُصَاحِبْ إِلَّا مُؤْمِنًا وَلَا يَأْكُلْ طَعَامَكَ إِلَّا تَقِيٌّ» ". [رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ، وَأَبُو دَاوُدَ، وَالدَّارِمِيُّ]
ژباړه: ابوسعید رضی الله عنه روایت کوی چی رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: د هیچاسره ملګرتیا مکوه مګر دمسلمان سره او خپله ډوډۍ مه ورکوه مګر پرهیزګاره او ښه سړیته.
یعنی که دځان لپاره ملګری اودوستان لټوې او غواړی دخلګو سره ملګرتیا وکړې نو دمسلمان سره ملګرتیا وکړه دکافر سره یې مکوه او که غواړې خپله ډوډې پرنورو باندی مصرف کړی نو پرښه سړی باندی یې مصرف کړه پر بد سړی باندی یې مه مصرفوه.

سمه سوله (صلح) زموږ غوښتنه ده:

سوله د مسلمانانو تر مینځ ډیره مهمه ده او چی کله د مسلمانانو ترمینځ شخړه او جګړه رامینځ ته کیږی باید نور مسلمانان یې ترمینځ سوله وکړی او طرفین خپله هم ترخپل مینځ دسولی راتګ ته هڅی وکړی.
خو کوم جوړجاړئ چی موږ ورته شرعا سوله ویلائ سو او راوړل یې د هرمسلمان دنده او وظیفه ده او په راتللو کی یې باید هرمسلمان نه ستړی کیدونکی هڅی اوکوښښونه وکړی هغه سوله چی دشریعت په چوکاټ کی دننه وی حرام ورباندی حلال نسی او حلال ورباندی حرام نسی.
لکه څرنګه چی په تفسیرسعدی کی یی د" والصلح خیر " آیت په تفسیرکی راوړی: وهو جائز في جميع الأشياء، إلا إذا أحل حراماً، أو حرّم حلالاً، فإنه لا يكون صلحاً، وإنما يكون جوراً.[تفسیرسعدی]
ژباړه: صلح په ټولو شیانو کی روا ده مګرهغه صلح چی حرام شئ حلال کړی، اوحلال شئ حرام کړی، ځکه چی دا صلح نسی کیدلای، بلکی دا ظلم دئ.
اوپه حدیث کی راځی: الصُّلْحُ جَائِزٌ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ ، إِلاَّ صُلْحًا حَرَّمَ حَلاَلاً ، أَوْ أَحَلَّ حَرَامًا.[ سنن ترمذی 1352]
ژباړه: صلح په مابین کی دمسلمانانو روا ده مګر هغه صلحه چی حلال شئ حرام کړی او یا حرام شئ حلال کړی.
خوددې خبری دمطمئن کیدلو لپاره چی سوله به ارومرو دشریعت موافقه وی، داضروری ده چی همیشه دی دسولی کولو مشرتوب او مدیریت دیو ربانی اوحقانی عالم په لاس ورکړل شی.
که په سوله کی لاندی ټکی په نظر کی ونیول سی نو موږ ورته شرعی او اسلامی سوله ویلائ سو:
۱ – د سولی په کیدلو کی چی کوم شرایط ایښودل کیږی هغه باید د شرعی اصولو موافق وی کنه نو داسی جوړجاړی ته موږ سوله نسو ویلائ.
۲ – د سولی په کیدلو سره باید دینی خدمتونه او د اسلام په دفاع کی فعالیتونه بند نسی کنه نو دا بیا سوله نسی کیدلائ.
۳ – د سولی په کیدلو سره باید اصولی او فروعی شرعی احکاموته سپکاوئ ونسی کنه نو دا بیا سوله نه بلکی ددین سپکاوئ دئ.
۴ – د سولی کیدل باید د فساد خپریدلو لامل جوړ نسی کنه نو دا بیا سوله نه بلکی د فساد کړکۍ را خلاصول دی.
۵ – لکه سوله چی باید د اسلامی اصولو په چوکاټ کی ترسره سی همداسی باید سوله د اسلامی حاکمیت اوشرعی نظام لپاره پیلامه سی که په کوم جوړ جاړی باندی د اسلامی حاکمیت او شرعی نظام هیلی او آرزوګانی له منځه ځی هغه سوله نه بلل کیږی.
۶ – سوله باید په مجموع کی د مسلمانانو لپاره د زور او قوت په بیه تمامه سی نه ده ناتوانۍ او استعمار په بیه.
۷ – سوله باید د ریښتینو مسلمانانو د غوښتنو ترجمانی وکړی نه داسی چی دهغوی دینی احساسات او جذبات دی ورباندی خاموش کړل سی.
۸ – د سولی راتلل تنها باید ددې لپاره نوی چی موجوده شخړه ختمه کړی بلکی د شخړی دختمیدلو ترڅنګ اسلامی وقار، دینی ارزښت او اخلاقی تهذیب هم دځانه سره ولری.
مولوی نورالحق مظهری

مسلمانه وروره! او مسلمانی خوری!

ستا دښمن ستا لپاره تباهی اوبربادی غواړی.
آیا پوهیږې دښمنان دی څوک دی او څودانې دی؟
وروره او خوری! هر مسلمان څلور دانی دښمنان لری دوه یې پټ دی یعنی په سترګو نه لیدل کیږی او دوه ښکاره دی یعنی په سترګو لیدل کیږی.
په پټو دښمنانو کی یو د انسان په وجود کی ده ننه دده نفس دئ چی إنسان ته ګناه ښایسته کوی، نفسی غوښتنی ورته ښې ښکاره کوی او د انسان په وجود کی د شیطان راتللو او وسوسې ته لاره آواره وی.
بل پټ دښمن دی شیطان دئ چی دلومړی سره څخه یې د إنسان دګمراه کولو لپاره قسم خوړلئ دئ او تل د انسان دهلاکت اوبربادۍ لپاره پلانونه جوړوی او دګڼو لاره څخه إنسان دوکه کوی او ګناه کولو ته یې هڅه وی.
په ښکاره دښمنانو کی دی یو هغه نا اهله او ګمراه انسان دئ چی ستاسره نیژدې په کلی او کور کی اوسیږی ته ورته د مسلمان په سترګه ګورې خودئ ستا دګمراه کولو لپاره مختلفی دسیسې جوړوی ستا مخی ته دګناه په کولو سره تاته دګناه کولو دعوت درکوی، غواړی تاهم دځان غوندی نااهله اوبدمرغه کړی او ستا څخه لیری دښمن کافر ته ده راتللو بلنه ورکوی.
اوبل ښکاره دښمن دی ستاسره په دین مخالف کافر دئ چی هیڅ وخت ستالپاره په ښه ژوند باندی نه خوشاله کیږی او تل ستا د بربادۍ او تباهۍ لپاره د مختلفو نیرنګونو او لارو څخه کار اخلی.
وروروه اوخوری!
ددین په لاره کی دسختیو او ستونزو په ګاللو، په غم اومصیبت کی دتحمل او زغم په کولو، په سم عبادت، د الله پاک په ذکر او یادولو، دتکبر، غرور، حسد او دوراغو څخه په ډډه کولو، دحرام مال څخه دځان ساتلو او پرسنت طریقه دځان په برابرولو باندی نفس اوشیطان ترټلائ اودځانه څخه شړلائ سې او خپل ځان ددوی دشرڅخه ساتلائ سې.
پاته سوه دوه ښکاره دښمنان؛ نوکه ته قرآن اوسنت او اسلامی علوم زده کړې، په هغو باندی عمل وکړې او دهغو په چوکاټ کی دننه خپل دوست اودښمن وپیژنې  او د هرچاسره ددوستۍ او رابطې معیار ځانته معلوم کړې نوهیڅکله دوی تاته تاوان نسی رسولائ او ندی هم دبربادۍ لوری کشولائ سی.
مولوی نورالحق مظهری

د الله پاک درحمت وړ کسان:

عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - " «لَا يَرْحَمُ اللَّهُ مَنْ لَا يَرْحَمُ النَّاسَ» " [مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ]
ژباړه: جریر رضی الله عنه روایت کوی چی رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: الله پاک پرهغه چا باندی رحم نکوی چی هغه پرخلګو باندی رحم نکوی.
یعنی څوک چی د الله پاک پرمخلوق باندی رحم ونکړی الله پاک به پرهغه باندی رحم ونکړی.

پرباطل باندی دخپل قوم سره مرسته مکوئ!

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ  عَنِ النَّبِيِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - قَالَ: مَنْ نَصَرَ قَوْمَهُ عَلَى غَيْرِ الْحَقِّ فَهُوَ كَالْبَعِيرِ الَّذِي رَدَى، فَهُوَ يُنْزَعُ بِذَنَبِهِ. [أَبُو دَاوُدَ 5119].
ژباړه: د ابن مسعود رضی الله عنه څخه روایت دئ چی رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: څوک چی پرباطل باندی دخپل قوم مرسته وکړی هغه داسی دئ لکه هغه اوښ چی کندی ته لویدلئ وی نو په لکۍ باندی راپورته کړل کیږی.
توضیح: یعنی دغه سړی چی پرباطل باندی یې دخپل قوم سره مرسته کړیده ځان یې وهلاکت او بربادۍ ته ور اچولئ دئ ځکه ده کوښښ کړئ دئ چی خپل قوم پدغه باطل کومک اومرستی باندی لوړ کړی خوخپل ځان یې دهلاکت کندی ته ور اچولئ دئ نولکه اوښ چی په کنده کی مړسی خلګ یې تر لکۍ نیسی راپورته کوی یې اوښ ته هیڅ کټه نلری همدا راز دغه انسان ته هم دغه کار هیڅ ګټه نلری.
ځینو علماء کرامو بیا ویلی دی چی دلته دده قوم د مړه سوی اوښ سره مشابه سوئ دئ ځکه څوک پرناحقه وی هغه لک مړ داسی دئ. او ددغه قوم مرسته کوونکئ یې د اوښ دلکۍ سره مشابه کړئ دئ نولکه هلاک سوی اوښ ته چی په لکۍ باندی پورته کیدل ګټه نکوی همدا راز ودغه هلاک سوی قوم ته هم دده مرسته اوکومک کومه ګټه نکوی.

منافق ته مشر مه وایاست!

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « لاَ تَقُولُوا لِلْمُنَافِقِ سَيِّدٌ فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ سَيِّدًا فَقَدْ أَسْخَطْتُمْ رَبَّكُمْ عَزَّ وَجَلَّ ».[ سنن ابی داود4979]
ژباړه: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایی: منافق ته مشر مه وایاست ځکه که دئ مشر وی نویقینا چی تاسو خپل رب ځانته په خښم کړئ دئ.
توضیح: یعنی منافق او بدسړی ته مشر اوسید مه وایاست ځکه چی که دئ تاسو دخپل مشرۍ لپاره غوره کړئ وی نو الله پاک مو ځانته په خښم کړئ دئ او که ستاسو مشر نوی بیا خو نو دداسی خبرو په کولو باندی د درواغو ویل لازمیږی.

په عاجزۍ باندی فخر اوظلم ورکیږی:

قَالَ رَسُوْلُ اللّٰهِ صَلَي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :إِنَّ اللّٰهَ أَوَحٰي إِلَيَّ أَنْ تَوَاضَعُوْا حَتّٰى لَايَفْخَرَ أَحَدٌ عَلَىٰ أَحَدٍ وَلَايَبْغِيْ أَحَدٌ عَلَىٰ أَحَدٍ.[صحيح مسلم]
ژباړه: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلی دی: الله پاک ماته وحی کړیدی چی تاسو عاجزی وکړئ ترڅو چی هیڅوک پر بل چا باندی فخر ونکړی او هیڅوک پر بل چا باندی ظلم ونکړی.
توضیح: یعنی دا د الله پاک غوښتنه ده چی تر خپل مینځ دیو بل په مقابل کی تواضع او عاجزی وکړئ تر څو ستاسو له مینځه دغه دوه کرغیړن عمله ورک سی چی هغه فخر اوظلم دئ.

د ښځینه دینی مدارسو ارزښت:

دینی مدارس عموما ډیر اهمیت لری خو بیا زموږ په اوسنۍ زمانه کی د ښځینه مدارسو اهمیت بیخی ډیر دئ ځکه چی په ټولنه کی دښځو پوهه اوعلم د هر لحاظه ډیر مهم دئ، د کورنی ژوند څخه شروع بیا تر ښاری او ټولنیز ژوند پوری د ټولو په سمون کی د ښځو دینی پوهاوئ ډیر رول لری.
په دین باندی پوهه ښځه هم د خپل کور ژوند سمولائ سی او هم د کور څخه بهر د نورو د ژوند په سمون کی فعال رول لوبولائ سی.
مخکی تر واده کولو دینی پوهه ښځی ته د پلار، مور او نورو خپلوانو حقوق ورپیژنی او همدا راز دآینده لپاره ورته سم فکر ورکوی.
د واده وروسته د کور په اداره کی، د کورنی اقتصاد په سمون او سپماوی کی، د خاوند په مثبت بدلون کی، د اولادونو کی په پالنه کی، دکورنی ژوند په برابروالی کی او دژوند په نورو مثبتو چاروکی د ښځو سره دینی زدکړی ډیره مرسته کوی.
په دینی علومو باندی پوهه ښځه د پلارګنۍ، خاوند، خوسرګنۍ او هری ښځی لپاره ډیره ښه مشاوره وی او په ډیرو معضلو مسائلو او پیښو کی د هرچاسره مرسته کولائ سی.
په دینی علومو باندی پوهه ښځه نه تنها داچی په دنیوی ژوند کی خپلی ستونزی ښه حلولائ او ګاللئ سی د آخرت ژوند ته هم ښه آماده ګی نیولائ سی او دځان په شمول دخپل کور ډیرئ غړی دځانه سره إن شاء الله جنت ته بیولائ سی.
په دینی علومو باندی پوهه ښځه نه تنها داچی دخپل خاوند لپاره د ژوند ښه ملګرئ دئ بلکی خاوند ته ډیری ښې مشورې ورکوی، دستونزو، مسکنت، اړتیا اوسختیو په مقابل کی تحمل لری، د ښه ژوند، رفاهیت، نعمتونو او هوساینی په قدر پوهیږی او شکر یې آداء کوی.
په دینی علومو باندی پوهه ښځه نه تنها داچی د خاوند لپاره دمثبتو کړنو تشویق کوونکې ده بلکی په کارونوکی خاوند ته دقوت او مورال ورکوونکې هم ده.
په دینی علومو باندی عالمه ښځه د خپلو او نورو اولادونو ښه تربیه اوپالنه کولائ سی هغوی په سپیڅلی اسلامی عقیده سمبالولائ او په ښایسته اسلامی اخلاقو باندی مزین کولائ سی.
کڅه هم شاید ځینو خلګو په خپلو کورونو کی دښځو دینی زدکړو ته څه ناڅه زمینه برابره کړیوی خو داسی خلګ دګوتو په شمار دی او بیا په کورکی زدکړه ډیره ستونزمنه وی نو دښځو دینی زدکړی لپاره د مستلقو او آزادو مدارسو جوړولو ته ډیره اړتیا سته او دا دهرچا مسئولیت دئ چی په خپلی سیمی کی دداسی مدارسو جوړلو او بیا پرمخ بیولو ته زمینه برابره کړی.
د ښځو لپاره دینی مدارس ددې برسیره چی ښځی پکښې دینی زدکړی کوی بلکی په اسلامی ټولنه کی دینی بډایه فرهنګ اوکلتور ته هم وده ورکوی، په کومی سیمی کی چی دښځو دینی مدارس سته په تجربه باندی یې لاندی تأثیرات په ډیرو ځایونو کی لیدل سویدی:
۱ – لویانی ښځی اونجوڼی دینی درسونه پکښې وایی چی طبعا د ګټی څخه خالی نوی.
۲ – په کومه سیمه کی چی ښځینه دینی مدرسه وی په هغه سیمه کی ښځی ډیری په حجاب وی ځکه دمدرسې داستادانو لخوا ورباندی کارسوئ وی آن تردې چی وړوکی انجونی هم دکورڅخه بهر بې حجابه نه وځی.
۳ – د ښځو لپاره دینی مدرسې دا ګټه هم لری چی د اخلاقی فساد کچه ډیره ټیټه کیږی ځکه چی د ښځو دینی پوهاوئ ددې لوی لامل جوړیږی چی ښځه دی خپله هم ځان دفساد څخه وساتی او نورو ته دی هم دفساد څخه دساتنی توصیه وکړی.
۴ – په یوې سیمی کی دښځو ددینی مدرسې شتون د نورو ښځینه مکاتبو داصلاح او سمون لپاره هم لاره آواره وی ځکه دمکاتبو مدیران او استادان دېته متوجه کیږی چی دینی زدکړی ډیری مفیدی دی اوباید ورباندی ډیر کوښښ وسی په خاصه توګه بیا کله چی د مکاتبو استادانی اوشاګردانی په مدرسو کی درس ووایی.
۵ – د ښځینه مدرسو جوړول د کورنی پوهی لپاره مثبت رقابت ته لاره آواره وی او هرڅوک کوښښ کوی چی خپل بچیان مدرسې ته واستوی.
که ټول مسلمانان د نارینه وو ترڅنګ دښځو پردینی زدکړو باندی هم ډیر کوښښ وکړی نو ترډیره بریده به کورنی او معیشتی مشکلات اوستونزی ورکی سی او دښځو په اهمیت او فطرتی ارزښت باندی به دهرچا سر خلاص سی. نور به بیا ښځی ته څوک د سودا په سترګه نه ګوری او نه به یې هم د نارینه د ګټی لپاره صرف یوه ذریعه بولی بلکی په بشریت کی به یې دنارینه سره مساوی او د ډیرو حقوقو درلودونکی بولی اوپه انسانی چوکاټ کی به یې د ټولنی نه بیلېدونکې برخه بولی.
زموږ په کلی (قلعه زمان فراه کی) چی دکوم وخت څخه دینی مدرسه جوړه سوېده ددې ترڅنګ چی ښځی او نجونی درس ویلو ته ورځی بلکی دکلی ښځینه رنګ ته یې هم پوره بدلون ورکړئ دئ او ښځی اوس مکاتبو ته هم په پوره حجاب اونقاب کی ځی.
موږ باید د هرهغه چاسره خپله هراړخیزه مرسته وکړو چی مسلمانانوته مدرسې، سم مکاتب او ښوونیز ځایونه جوړوی.
مولوی نورالحق مظهری

هغه کارونه چی کول یې انسان د دین څخه بیزاره کوی:

عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ رَسُوْلُ اللّٰهِ صَلَي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ أَتٰى كَاهِنًا فَصَدَّقَهُ بِمَا يَقُوْلُ أَوْ أَتٰى إِمْرَأَتَهُ حَائِضًا أَوْ أَتٰى إِمْرَأَتَهُ فِيْ دُبُرِهَا فَقَدْ بَرِئَ مِمَّا أُنْزِلَ عَلٰى مُحَمَّدٍ. [مسند احمد  ـ سنن أبي داود]
ژباړه د ابو هریره رضی الله عنه څخه روایت دئ چی رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: څوک چی کاهن او ګوډګر ته ولاړسی او دهغه دهغي خبری تصدیق وکړی چی ده ته یې کوی او څوک چی د خپلی ښځی سره د حیض په حالت کی نیژدیوالئ وکړی او څوک چی دخپلی ښځی سره د شا(مقعد) لخوا نیژدیوالئ وکړئ نو دئ دهغه څه څخه بیزاره دئ چی پر محمد (صلی الله علیه وسلم) باندی نازل سوئ  دئ