د خير او شر بخيلان:

ځيني خلک په بخالت کې دومره غوټه سوي وي چې خپل ناخوښه انسانانو ته نه تنها دا چې ښه ژوند نه غواړي او د هغوی څخه شر نه دفع کوي بلکې د هغوی هر کار بد ګڼي او دا يې زړه غواړي چې هغوی په هر کار کې ناکام سي سره له دې چې د هغوی کار د ګټي او زيان دواړو احتمال لري خو په دې خاطر چې دی په بخالت کې انتهاء ته رسېدلی وي نو ځکه يې د هغوی لخوا د هيڅ کار کول نه خوښيږي او کوښښ کوي چې هغوی په ژوند کې د هر ډول فعاليت څخه را وګرځوي.

د خير او شر بخيلان د خپل ناخوښه انسان هر عمل د هغه په ګټه او د ځان په زيان ويني ځکه نو د هغه هر کار ته د شک په سترګه ګوري؛ که څه هم هغه بد کار کوي خو دی داسي فکر کوي چې په دې کار کې به ممکن د هغه ګټه او زما تاوان وي نو ځکه يې مخي ته خنډونه اچوي.

د خير او شر بخيل ته ځان جامع الکمالات ښکاري له همدې امله يې زړه غواړي ټول انسانان د ده په خوښه کار وکړي يا لږ تر لږه د ده هر ډول مشورې ته ارزښت ورکړي سره د دې چې هر انسان د ښه او بد دواړو استعداد لري او هر انسان تر خپله وسه کمال ته رسېدلای سي او يا نيمګړتيا پکې پيدا کېدلای سي.

د خير او شر بخيل د خپل ناخوښه انسان په وړاندي هم مدعي وي، هم شاهد وي او هم قاضي وي ځکه نو ځان په تمامه معنی پر حق بولي او هغه بيا په تمامه معنی ملامت بولي.
کوښښ وکړئ چې په خپلو زړونو کې هيڅ ډول بخالت ته ځای ورنکړئ په خاصه توګه د خير او شر بخالت ته چې په دنيا کې د ځانه سره  رسوايي او ناروغي لري او په آخرت کې د ځانه سره تباهي او بربادي لري.

د بخالت د بدۍ په سبب رسول الله صلی الله عليه وسلم هغه د مسلمان سره مناسب نه بولي او فرمايي: خَصْلَتَانِ لاَ تَجْتَمِعَانِ فِى مُؤْمِنٍ الْبُخْلُ وَسُوءُ الْخُلُقِ.[سنن ترمذي2089] ژباړه: په مسلمان کې دوه عادته نه سره يوځای کيږي: بخالت او بد اخلاق. يعني په کوم چا کې چې دغه دوه عادته وي هغه پوره او کامله مسلمان نه دی.
او په بل حديث کې چې په مسند احمد کې راغلی دی بخيل يې د هغو کسانو څخه شمېرلی دی چې جنت ته به نه داخليږي.
مولوي نورالحق مظهري

د ناروا او مبتذلو رسنيو زيانونه:

رسنۍ که انځوريزي دي، که ږغيزي دي، که چاپي دي او که ټولنيزي دي ټولي د نشراتو لپاره اسباب او ذرايع دي چې هم ښه استفاده ورڅخه کېدلای شي او هم بده استفاده، خو کله چې رسنۍ فاسدي شي يا د فاسدو انسانانو لاس ته ولويږي بيا نو ډېر فسادونه ور څخه پيدا کيږي او د ټولني لپاره ډېر زيانونه لري چې موږ يې ځيني عمده زيانونه په لاندي ډول بيانوو:

اخلاقي فساد

د مبتذلو او ناروا رسنيو په سبب په ټولنه کې اخلاقي فساد وده کوي چې د ټولني هر فرد په خاصه توګه ځوانان په اخلاقي فساد روږدي کيږي چې بالآخره ټول اخلاقي ازرښتونه له پامه غورځول کيږي او خلک د فحشاء او بې حيايۍ لوري ته بيول کيږي چې په تاريخي لحاظ يې لويه بېلګه د روميانو امپراطوري ده چې مبتذلو نمايشي لوبو او د فحشاء خپرونو په ټولنيز ډول په اخلاقي فساد کې ډوبه کړه؛ او زموږ په زمانه کې يې بېلګه د امارت څخه مخکې زمانه وه چې منفي رسنيزي آزادۍ خلک په ډول ډول فحشاء او ابتذال باندي اخته کړه.

د کورني نظام ګډوډېدل

د نا اهلو رسنيو د نشراتو په سبب کورنی نظام سره ګډوډ کيږي ځکه دوی داسي نشرات کوي چې د انسانانو تر منځ حقوقي تړون له منځه وړي او يو انسان د بل انسان حقوق نه پرځای کوي چې په سبب يې د پلار او زامونو تر منځ، د وړونو تر منځ، د ميرمني او خاوند تر منځ او د خپلوانو تر منځ نفرتونه او کرکي پيدا کيږي چې لويه بېلګه يې غربي ټولنه ده چې يادو حقوقو ته پکې هيڅ پاملرنه نه کيږي بلکې د يوې سروې پر اساس په نولسمي او شيلمي پېړۍ کې په اروپا کې د طلاق ډېرېدلو او کورني دوديز نظام کمزوري کېدلو سبب همدغه مبتذلي رسنۍ ښودل سوي دي.

فکري او سياسي مسموميت

ناروا رسنۍ د خلکو فکرونه او ذهنونه تخريبوي ځکه نو په ټولنه کې فکري او سياسي انحراف رامنځته کيږي چې له امله يې د خلکو فطرتي او اسلامي باورونه ضعيف کيږي او د اسلامي هويت او اسلامي سياست سره خلک بېګانه کيږي چې بيا نو خلک د اصلاح او اسلامي نظامونو دښمنان جوړيږي چې لويه بېلګه يې په منځنۍ اسيا کې د کمونيستي شوروي اتحاد تبليغات وه چې د خلکو د فکرونو څخه يې د اسلام او اسلامي نظام سره محبت ايستلی او داسي چاپېريال يې حاکم کړی چې په نظامي ډګر کې روس د منځنۍ اسيا هيوادونو څخه وتلی خو په فکري او سياسي لحاظ اوس هم ورباندي حاکم دی ځکه نو د هغه ځايونو په خلکو کې د اسلامي نظام د راتللو لپاره د انقلاب او پاڅون هيڅ څرک نه ليدل کيږي. د بلي خوا څخه فاسدي رسنۍ د فکري مسموميت له لاري د خلکو فکرونه دومره فاسد کړي چې آخر خلک د درواغو ښکار شي او د لويو حقائقو څخه انکار کوي.

ټولنيز تاوتريخوالی او د جرايمو ډېرېدل

د ناسمو رسنيو په سبب په ټولنه کې د جرمونو کچه ډېريږي ځکه دوی چې کومي ناوړي خپروني يا سريالونه نشر کوي د هغو څخه خلکو ته د جرم د کولو نقل ورکوي او خلک په عملي ډول هغو جرمونو ته لاس اچوي چې دوی يې خلکو ته د تمثيل يا ډرامې په شکل نشر کوي؛ که په نړۍ کې د جرمونو او تخلفاتو نوعيت ته وکتل شي ډېری يې خلکو د فيلمونو او سريالونو څخه زده کړي دي چې يوه نمونه يې اختطاف دی، د اختطاف تاريخ ډېر اوږد دی خو زموږ هيواد ته اختطاف هغه وخت راغی چې په جمهوريت کې خلکو ناروا  ټلويزيونونو او خارجي سريانو ته مخه کړه او په هغو کې يې د اختطاف چلونه او طريقې وليدلې؛ بله لويه بېلګه يې د امريکا د هاليووډ مبتذل فيلمونه دي چې 1920  م کلونو را په دې خوا يې په ټولنه کې په سبب ډېر تاوتريخوالی او جنايتونه را منځ ته شوي دي.

د ځوان نسل تباهي او بربادي

د فاحشو رسنيو په سبب ځوان نسل د اصلاح، پرمختګ او علم پر ځای شهواتو او اخلاقي انحرافونو ته مخه کوي چې ورسره ځوان نسل د بربادۍ او تباهۍ لوري ته روانيږي؛ د تاريخ پوهانو په نظر پر اندلس د مسلمانانو د حاکميت د زوال يو لامل په ځوانانو کې د فحشاء او مبتذلو سندرو خپرېدل وه چې ځوانان يې په عبثو شيانو روږدي کړه او د جهاد او قربانۍ احساس يې د ځوانانو څخه واخيست چې دا شي موږ اوس هم په ځوانانو ليدلای شو؛ زموږ په زمانه کې په ځينو رسنيو کې ځيني خپروني، سندري،  غير شرعي تمثيلي ټوټې، فاحش فيلمونه، او په خاصه توګه د ټولنيزو رسينو څخه ناوړه استفاده ځوانان د هر ډول مثبتو انګېرنو څخه ليري کړه بلکې د ځوانانو وجدان، عقل او علمي استعداد يې وواژه.

د دښمنانو لپاره د فکري جګړې وسيله ګرځېدل

په دې خاطر چې د اسلام دښمنان تل د اسلام او مسلمانانو پر ضد فکري جګړه پر مخ بيايي ځکه نو کوښښ کوي له هري ذريعې په خپل ګټه او د اسلام په تاوان استفاده وکړي چې يوه د هغو ذريعو څخه مبتذلي او نا اهله رسنۍ دي؛ د اسلام دښمنان کوښښ کوي چې له هر طرفه پر مسلمانانو فکري او فرهنګي يرغل وکړي چې د دې کار لپاره د دوی لومړی انتخاب رسنيز فعاليت دی چې په هر اړخيز ډول يې په مسلمانانو کې د هر ډول فساد خپرولو لپاره کاروي چې په نتيجه کې همدغه رسنۍ د اسلام د دښمنانو لپاره په شعوري يا غير شعوري ډول د فکري جګړې يوه وسيله او ذريعه جوړيږي چې په مټ يې د اسلام پر ضد ګڼ شمېر نشرات کوي چې بېلګه يې پر اسلامي هيوادونو د کفري امپراطوريو د نظامي يرغل سره هم مهاله فکري يرغل دی چې تل يې په لومړي قدم کې د رسنيو په ذريعه کړی دی.

د ديني او کلتوري ارزښتونو تخريب او سپکاوی

مبتذلي رسنۍ د پروپاګند کولو او درواغو ويلو له لاري کوښښ کوي چې ديني او کلتوري ارزښتونه تخريب کړي او سپکاوی يې وکړي؛ که د رسنيو تاريخ مطالعه کړو دا به راته ثابته شي چې غلطو رسنيو په خلکو کې د مقدساتو د ارزښت کمولو په هدف د ديني او فرهنګي مقدساتو ډېر سپکاوی کړی دی او مسلمان شخصيتونه يې په ډېرو بدو نومونو باندي نومولي دي چې تر ټولو لويه بېلګه يې پر مجاهدينو د تروريست نوم ايښودل دي او ديني علماء په سادګۍ او شرارت تورن کول دي. د عثماني خلافت په وخت کې چې مسلمانانو ډېر پرمختګ کړی وو يهودانو او منافقينو د همدغو رسنيو په مرسته د خلافت د مشرانو پر ضد منفي تبليغات کول او په خلکو کې يې ډول ډول بې ځايه شائعات خپرول آن تر دې چې د عثماني خلافت سلطان عبدالعزيز يې بدنام کړ او خلک يې د هغه پر ضد را وپارول تر څو خلک يې دوکه کړه، د سلطان عبدالعزيز پر ضد يې پاڅون وکړ د منافقينو په دسيسه يې هغه عزل کړ او بيا يې په مرموز شکل وواژه.

د دولت او ملت تر منځ واټن پيدا کول

اسلام دښمني رسنۍ تل کوښښ کوي چې د حاکم اسلامي نظام او خلکو تر منځ واټن پيدا کړي ځکه نو تل د نظام د ضعف نقطې بيانوي او لاس ته راوړني يې پټوي او کله ناکله بيا د سياسي مبصرينو په نوم ځيني سياسي منحرفين ميلمانه کوي تر څو په خپلو غلطو تحليلونو خلک دوکه کړي او د نظام پر ضد يې را وپاروي.

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري