۱۴۰۴/۰۱/۱۸

العالم الظالم والمسلمون الغافلون:

في مواجهة ما يقرب من 200 دولة، منها 57 دولة إسلامية، تم تدمير غزة الصغيرة على يد الاحتلال الإسرائيلي الظالم، واستشهد الآلاف من الأبرياء وجُرحوا وشُرّدوا.

هذه الدول التي تدّعي الإنسانية وتعتبر نفسها من البشر! إن السكوت على مثل هذه الجرائم، فضلًا عن عدم الرد، هو جريمة لا تُغتفر، ومع الأسف فإن أغلب الدول متورطة في هذا الصمت، بل إن بعض الدول الخائنة وقفت إلى جانب إسرائيل وتقدم لها الدعم.

حتى الحيوانات تتحرك مشاعرها أمام هذه الجرائم، وتحاول إنقاذ الأطفال العالقين تحت الأنقاض، أما البشر فقد غفلوا إلى درجة أنهم لا يشعرون بشيء، بل يشاهدون قصف الأطفال والنساء والشيوخ وكأنه مشهد عادي.

أما تلك المنظمات الدولية التي ترفع شعارات حقوق الإنسان، فهي اليوم صامتة تمامًا بشأن غزة؛ هذه المنظمات لا تُجيد سوى الصراخ بشأن "حقوق المرأة" في دول آمنة كأفغانستان، لكنها تغمض عينيها وتلجم لسانها عن الحديث عن حقوق النساء في غزة، مما يُظهر فشلها وسلوكها التمييزي، ويدل على أن هذه الجهات لا تهتم بالبشر، بل بمصالحها الخاصة فقط؛ وإلا لكان أقلّ ما يفعلونه هو إصدار صوت صغير كالكلب اعتراضًا على قنبلة إسرائيلية.

أما قادة كثير من الدول الإسلامية، فقد أصبحوا عديمي الغيرة لدرجة أنهم لا يرفعون صوتًا ضد إسرائيل، بل إن بعضهم يعترف بإسرائيل رسميًا ويقدم لها الدعم. ومن هذه الدول: مصر، تركيا، الأردن، الإمارات، المغرب، أذربيجان، البحرين، كازاخستان، تركمانستان، وأوزبكستان، حيث توجد سفارات إسرائيلية، وبعضها لا يزال يمدّ إسرائيل بالنفط والسلاح.

لا أفهم، ما هذا النوع من السياسة التي تُهمّش فيها الأصول الإسلامية ومبدأ "الولاء والبراء"، وتُتجاهل فيها السياسة القرآنية والنبوية، وتُداس فيها الأخوة الدينية؟! ما هذه السياسة التي تستغل فيها أمريكا وإسرائيل هؤلاء القادة لمصالحها وتجبرهم على اتخاذ مواقف ضد إخوانهم المسلمين، بينما لا يملكون حتى إغلاق سفارات إسرائيل في بلادهم؟

أقول: لا أظن أن ما أقوله مبالغة أو خلاف للواقع، فهؤلاء القادة ما هم إلا دُمى بيد أمريكا وإسرائيل، كما تلعب الفتيات بالدُمى، كذلك تلعب أمريكا وإسرائيل بهؤلاء القادة لمصالحها في كل وقت، فهم لا يملكون إيمانًا قويًا ولا غيرة على الدين. لذا يجب على الشعوب المسلمة أن تسعى لقيادة قوية وتُسقط هؤلاء الجبناء من الحكم بالقوة.

وبالنظر إلى حالة المسلمين اليوم، يمكن القول إن هذه هي أسوأ مرحلة مرّ بها المسلمون، وهي المرحلة التي أصبح فيها المسلمون أذلّ وأضعف من أي وقت مضى، كما جاء في الحديث الشريف:

الترجمة: روى ثوبان رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: "يوشك أن تداعى عليكم الأمم كما تداعى الأكلة إلى قصعتها"، فقال قائل: ومن قلة نحن يومئذ؟ قال: "بل أنتم يومئذ كثير، ولكنكم غثاء كغثاء السيل، ولينزعن الله من صدور عدوّكم المهابة منكم، وليقذفن في قلوبكم الوهن". فقال قائل: يا رسول الله، وما الوهن؟ قال: "حب الدنيا وكراهية الموت". [سنن أبي داود: 4299]

الشرح: يعني أنه سيأتي على المسلمين زمان تتحد فيه الأمم الكافرة ضدهم، وينتزعون منهم عزتهم وكرامتهم، فسأل الصحابة: أذلك لأننا قلة؟ قال رسول الله: بل أنتم كثير، ولكنكم غثاء، لا قيمة لكم، لأن هيبتكم ستزول بسبب ضعف غيرتكم وتفرقكم، وسيُنتزع الخوف من قلوب أعدائكم، ويُلقى في قلوبكم حب الدنيا وكراهية الموت.

وحال الدول الإسلامية اليوم، التي عجزت عن نصرة إخوتها المسلمين في غزة، وتركوا أهلها وحدهم في وجه العدوان، سببه أن كل حاكم مشغول بكرسيه وسلطانه، غارق في متاع الدنيا، وقد فقد الإحساس والإيمان، مما جعله عديم الغيرة، ومنح العدو كإسرائيل جرأة على العدوان والحرب.

مولوي نورالحق مظهري

ظالمه نړۍ او غافله مسلمانان:

د تقريبا ۲۰۰ هيوادونو په وړاندي چې ۵۷ يې اسلامي دي وړوکې غزه د ظالمو اسرائيلو له لاسه ورانه شوه او په لکهاوو بې ګناه انسانان يې شهيدان، ټپيان او بې کوره شوه.

دا هيوادونه به هم د بشريت دعوه لري او ځانونه به بشر بولي! د داسي ظلمونو په وړاندي غبرګون خو لا پرېږده سکوت لا نه بښونکی جرم دی چې له بده مرغه ډېری هيوادونه يې مرتکب شوي دي بلکې ځيني غدار هيوادونه خو د اسرائيلو تر څنګ ولاړ دي او د هغوی مرسته کوي.

پر داسي ظلمونو د حيواناتو شعور راپورته کيږي او تر نړېدلو دېوالونو لاندي د بندو ماشومانو د خلاصون هڅه کوي خو انسانان دومره غافله شوي دي چې يوه ذره يې احساس حرکت نه کوي بلکې پر ماشومانو، ښځو او سپينږيرو د اسرائيلو د بمباريو ننداره کوي.

هغه د بشري حقوقو په نوم نړيوالي ادارې چې تل د بشر د حقوقو بغاري وهي نن ټوله د غزې په موضوع کې چوپ دي؛ دوی يواځي دېته ښه جوړ دي چې په جوړو او آرامو هيوادونو کې لکه افغانستان د ښځو په نوم د حقوقو او آزادۍ نغارې وډنګوي خو په غزه کې د همدغه ښځو پر حقوقو پوټي سترګي او ګونګۍ ژبه ناست دي چې دا د دوی نااهليت او تبعيضي چلند په ډاګه كوي او د دې ښکارندويي کوي چې د دوی سره د بشر غم نشته بلکې يواځي د ځان او خپلو موخو غم ورسره دی کنه نو لږ تر لږه د يوه سپي غوندي به يې د اسرائيلو يوه بمب ته وړوکې غپا خو کولای.

د ډېرو اسلامي هيوادونو مشران هم دومره بې غيرته شوي دي چې د اسرائيلو پر ضد خپل ږغ لا نه پورته کوي بلکې د دې پر عکس ځيني اسلامي هيوادونو لا هم اسرائيل په رسميت پېژني او د هغوی سره مرسته کوي؛ مصر، ترکيه، اردن، متحده امارات، مراکش، اذربايجان، بحرين، قزاقستان، ترکمنستان او ازبکستان هغه اسلامي هيوادونه دي چې لا هم اسرائيل سفارتونه پکې لري آن تر دې چې ځيني خو اوس هم اسرائيلو ته تېل او وسلې ورکوي.

زه نه پوهېږم دا څنګه سیاست دی چې اسلامي اصل، ولاء او براء پکې شا ته غورځول شوېده، قرآني او نبوي سياست پکې ناديده نيول شوی دی، ديني ورورولي پکې تر پښو لاندي شوېده او د سالم عقل پر خلاف عمل پکې شوی دی؟؛ دا څنګه سياست دی چې امريکا او اسرائيل د دوی څخه خپلي استفادې کوي او د خپلو مسلمانو وړونو پر ضد يې موقف ته مجبور کوي خو دوی لږ تر لږه په خپلو هیوادونو کې د اسرائیلو سفارت نه شي تړلای؟

زه خو وايم چې دا به نه مبالغه وي او نه به هم د واقعيت څخه خلاف خبره چې د يادو هيوادونو مشران د امريکا او اسرائيلو نانزکي وبولو؛ لکه نجوني چې په نانزکو هر ډول لوبي کوي امريکا او اسرائیل هم د یادو هیوادونو مشران په خپله ګټه هر وخت او هر ګړی لوبوي، دوی هم د قوي ايمان څخه خلاص دي او هم د غيرت څخه خلاص دي؛ نور بايد مسلمان ولسونه د ځانونو لپاره د غښتلو مشرانو په غم کې شي او داسي بزدله مشران د مټو په زور د قدرت څخه را وپرځوي.  
د مسلمانانو اوسني حالت ته په کتو داسي ويلای شو چې د مسلمانانو لپاره دا د تر ټولو بده زمانه ده او هغه وخت دی چې اسلامي امت تر بل هر وخت سپک او بې اعتباره شوی دی لکه په لاندي حديث کې چې راځي:
ژباړه: ثوبان رضي الله عنه روايت کوي چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: نژدې دی چې کفار به پر تاسي داسي سره راټول شي لکه خوړونکې چې پر کاسې سره راټوليږي، يو چا وويل: يا رسول الله په دې خاطر چې په دې وخت کې موږ لږ يو؟ رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: تاسي په دې وخت کې ډېر ياست خو تاسي داسي سپک ياست لکه د سيل زګ او الله تعالی به ستاسي وېره  ستاسي د دښمن له زړونو څخه وباسي او ستاسي په زړونو کې به وهن واچوي؛ يو چا وويل يارسول الله وهن څشی دی؟ رسول الله صلی الله عليه وسلم ورته وفرمايل: د دنيا محبت او د مرګ څخه کرکه. [ سنن ابي داود4299]

توضيح: يعني پر تاسي مسلمانانو به داسي وخت راشي چې د نړۍ کفار به ستاسي پر ضد اتحاد او اتفاق سره وکړي او ستاسي څخه به خپلواکي، عزت او سرلوړي واخلي صحابه وو پوښتنه وکړه: يارسول الله په دې وخت کې موږ لږ يو چې کفار زموږ سره داسي کوي؟ رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: نه؛ تاسي لږ نه ياست بلکې ډېر ياست خو تاسي به دومره بې اعتباره او سپک ياست لکه د سيل د اوبو پر مخ زګ چې څومره سپک او بې اعتباره دي دا ځکه چې ستاسي د بې غيرتۍ او بې اتفاقۍ له کبله به ستاسي هيبت او وقار له منځه ولاړ شي او د کفارو د زړونو څخه به ستاسي څخه وېره ووځي او ستاسي په زړونو کې به د دنيا سره محبت او د مرګ څخه کرکه ځای ونيسي.

نن چې ډېری اسلامي هيوادونه د خپلو مسلمانو وړونو د مرستي څخه عاجز دي او د غزې مسلمانان يې يواځي پرې ايښي دي سبب يې دغه دی چې د هر يوه سره د خپل قدرت او چوکۍ غم دی او د ژوند په عشرتونو او مزو کې نشه دی، ايماني جذبه او اسلامي احساس ورسره نشته چې د دوی همدغه حالت دوی بې غيرته کړي او د اسرائيلو غوندي دښمن ته يې جرئت او حرکت ورکړی.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۴/۰۱/۱۷

زموږ او د پخوانيو توپير:

ژباړه: عون بن عبدالله رحمه الله فرمايي: ستاسو مخکې خلکو به د دنيا لپاره هغه شی ځانګړی کوی چې تر آخرت به يې اضافه شو او تاسو نن د آخرت لپاره هغه شی ځانګړی کوی چې تر دنيا مو اضافه شي.
يعني پخوانيو خلکو خپل کار او مال ټول د آخرت لپاره مصرفوی؛ کوم شی چې به د آخرت د مصرف څخه اضافه شو هغه به يې د دنيا لپاره مصرفوی ځکه آخرت د هغوی هدف وو او دنيا ته يې د ضرورت په سترګه کتل، خو تاسو بيا د هغوی پر عکس ياست خپل ټوله کار او مال د دنيا لپاره مصرفوی؛ کوم شی چې د دنيا څخه اضافه شي هغه بيا د آخرت لپاره مصرفوی ځکه ستاسو هدف او ټوله غم د دنيا ژوند ګرځېدلی دی نو له همدې امله مو د آخرت لپاره مصرف ضمني وي که تر دنيا کوم شی اضافه شو هغه د آخرت لپاره مصرفوی که اضافه نه شو خو هيڅ شی د آخرت لپاره نه مصرفوی.

ښه وضاحت:
۱ - د پخوا خلکو به لمانځه او عبادت ته پر دنيوي کار باندي ترجيح ورکوله خو د اوس خلک بيا کار ته تر لمانځه ترجيح ورکوي له همدې امله که د ځان سره د وخت محاسبه وکړو او هر لمونځ ۱۵ دقيقې حساب کړو نو د ۲۴ ساعته څخه موږ ۱ ساعت او ۱۵ دقيقې عبادت ته ورکوو نور ۲۲ ساعته او ۴۵ دقيقې کارونو، خوب او خوراک ته ورکوو دا يې زموږ انصاف او مسلماني؟!

۲ - د پخوا خلکو به د الله په لاره کې دومره مال مصرفوی چي د خپل کار او کور تر مصرف به يې د الله په لاره کې ډېر لګښت کوی خو زموږ د زمانې خلګ د ۱۰۰ څخه يو فيصد مال د الله په لاره کې بېله چندو، مرکو او ويلو نه مصرفوي دا يې هم د الله لپاره زموږ قرباني؟!

۳ - د پخوا خلکو به د خپل فکر ډېره برخه د الله پاک په ذکر او د مسلمانانو د مصلحت لپاره کارول خو زموږ د زمانې خلک بيا تل تنها د ځان په فکر کې وي نه يې الله هر وخت په ياد وي او نه يې د مسلمانانو په مصلحتونو باندي ځان ستړی کړی وي.

۴ - د پخوا خلکو به د خپل هر مسلمان ورور سره د اړتيا په صورت کې فزيکي کومک هم کوی خو زموږ د زمانې خلک بيا دـدې پر ځای چې د مظلوم او لوېدلي انسان لاس ونيسي او اړتيا يې پوره کړي د هغه څخه د يادګارۍ فيلمونه او عکسونه اخلي.

۵ - د پخوا خلکو به هر مسلمان د ځان دوست بلی او هر کافر به يې د ځان دښمن بلی خو زموږ د زمانې خلک بيا کافر ته دوست او مسلمان ته دښمن وايي.

۶ - د پخوا د خلکو د دوستۍ او انډيوالۍ معيار اسلام او تقوی وه خو زموږ د زمانې د خلکو د دوستۍ او انډيوالۍ معيار قدرت، پيسې، قوم، وطن، ژبه او واسطه ده.

۷ - د پخوا خلکو به پر مسجد، مدرسې او ديني علم باندي تر بل هر شي ډېر مصرف کوی خو زموږ د زمانې خلک بيا پر مسجد، مدرسې او ديني علم باندي تر بل هر شي لږ مصرف کوي.

۸ - د پخوا خلکو به د ځانونو لپاره علماء او پوهان خلک مشران ټاکل خو زموږ په زمانه کې په ډېرو هيوادونو کې خلک د ځانونو لپاره ناپوهان او د دين څخه ناخبره خلک مشران ټاکي.

۹ ـ د پخوا خلکو به د يو بل سره داسي خوا خوږي کول چې پر خپل مسلمان ورور يې ځان قربانوی خو موږ وينو چې زموږ په زمانه کې د ټولو مسلمانانو په مخ کې د غزې مسلمانان د اسرائيلو لخوا قتل عام کيږي.

۱۰ ـ د پخوا خلکو به پر يو بل باندي داسي نيک ګمان درلودی چې د هيڅ مسلمان په اړه به يې بې دليله خبره نه منل خو زموږ په زمانه کې ځيني خلک قصدا مسلمان متهم کوي او پر هغه بې ځايه تورونه لګوي.
او داسي نور........
عن عون بن عَبْد الله ان من كان قبلكم كانوا يجعلون للدنيا ما فضل عن آخرتهم وانكم اليوم تجعلون لآخرتكم ما فضل عن دنياكم.[حلية الأولياء]
مولوي نورالحق مظهري