راځی چی دبدخشان دپیښی څخه عبرت واخلو!

راځئ چی دبدخشان دپیښی څخه عبرت واخلو!


.........................................................

کمه غمیزه چی دبدخشان په ولایت دارگون په ولسوالی کی راغلی ده ، مونږ ټول ورباندی خواشینی او دالله قضاء ته په تسلیمۍ دقربان شوو مسلمانانو دوارثانو سره پدی مصیبت کی ځان شریک ګڼو، الله پاک دی مړه شوو خلګوته جنت الفردوس او پاتی شوو خلګوته دزړ صبر ورکړی، اوالله پاک دی وټولو مسلمانانو ته په خاصه توګه دافغانستان مسلمان ولس ته توفیق ورکړی چی دداسی پیښو په رامنځته کیدلو سره دخپلو وړونو څنګ ته ولاړ اودهغوی سره پوره اوکافی مرسته وکړی ، اوهر افغان باید دخپل توان په اندازه دزلزلی څپلو مسلمانانو سره پوره اوکافی کمک اومرسته وکړی، خوپدی خطر چی هر مصیبت چی کله راځی نو ارو مرو دهغه په تسبب او لاری آواره ولو کی دانسانو اعمال پوره رول لری نوغواړم چی د زلزلی اوځمکی ښوییدنی په هکله چی شرعا کوم اسباب په احادیثو کی راغلی دی تاسو ته یی وړاندی کړم:

په اسلامي شریعت کې دزلزلې دپیښیدو وجوهات .

وأخرج الترمذي عن أبي هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: "إذا اتخذ الفيء دولا والأمانة مغنما والزكاة مغرما وتعلم العلم لغير الدين وأطاع الرجل امرأته وعق أمه وأدنىص -389- ... صديقه وأقصى أباه وظهرت الأصوات في المساجد وساد القبيلة فاسدهم وكان زعيم القوم أرذلهم وأكرم الرجل مخافة شره وظهرت القينات والمعازف وشربت الخمور ولعن آخر هذه الأمة أولها. فليرتقبوا عند ذلك ريحا حمراء وزلزلة وخسفا ومسخا وقذفا وآيات تتابع كنظام لآلئ قطع سلكه فتتابع"(الفتاوی الکبری الفقهیة علی مذهب الامام/ج۲/ص۲۹۷)

ترجمه :جامع ترمذي له حضرت ابوهریره رضی الله عنه څخه روایت نقل کوي، چې هغه وایې چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي :کله چې مال فئ(غنیمت) خپل دولت وشمیرل شي ،امانت غنیمت وګڼل شي ،زکات ورکول تاوان وبلل شي ،دعلم زده کړه ددین نه په غیر کیږي (ددنیوي مال او عهدې لپاره وي)،سړی دخپلې ښځې اطاعت کوي ،مور یې پریښې وي ،ملګری ځانته را نږدي کوي او پلار لیري کوي ،په جوماتونوکې اوازونه پورته شي ،دقبیلې مشر کوم فاسد سړی غوره شي ،دقوم ملک ، مشر او زعیم تر ټولو رذیل شخص شي،دیو چا قدر او عزت دهغه له ویرې څخه کیږي ، ډمې او دموسقیت او لهو لعب الات کونکي څرګند شي ،شراب وڅښل شي ،ددې امت وروستنو په اولنیو باندې لعنت ووایه ،نودوئ دې دسره باد ، زلزلې ،خسف ،مسخ ،قذف او نور آیاتونو یا دقیامت دنورونښو انتطار وکړي، چې داسې به پرله پسې راځي لکه په یوه تار کې پییل شوي مرغلرې چې تار یې وشلیږې او پرله پسې یوپه بل پسې راتوییږې .

وأخرج الترمذي أيضا عن ابن عباس رضي الله عنهما قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: "إذا فشا في هذه الأمة خمسة يحل بها خمس إذا أكل الربا كانت الزلزلة والخسف" وصح أنه صلى الله عليه وسلم قال: "جعل الله عذاب أمتي في الدنيا القتل والزلازل والفتن". وأخرج ابن أبي الدنيا حديث: "سيكون في أمتي خسف ورجف وقردة وخنازير" وأخرج ابن السكن حديث: "يكون في أمتي رجفة يهلك فيها زهاء عشرة آلاف أو أكثر من ذلك, يجعلها الله عظة للمتقين ورحمة للمؤمنين وعذابا على الكافرين"

(الفتاوی الکبری الفقهیة علی مذهب الامام/ج۲/ص۲۹۷)

ترجمه : ترمذي شریف دحضرت عبدالله بن عباس رضی الله عنه څخه روایت کوي، چې هغه وایې چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي :کله چې پدې امت کې پنځه کارونه څرګند او علني شول ،پنځه عذابه به پرې نازلیږي ،کله چې سود خوري پیل شوه ،زلزلې اوخسف به پیل شي ،اوپه صحیح روایت کې راغلې چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلې چې زما دامت عذاب الله جل جلاله په دنیا کې وژنې ،زلزلې او فتنې ګرځولې ،دابن ابي الدنیاپه یوه حدیث کې راغلې چې نږدې ده، چې زما امت کې ،به خسف ،زلزلې ،بیوزګانې کیدل اوخنزیران کیدل وي ،دابن سکن په یوه حدیث کې راغلې، چې زما په امت کې به زلزله وي ،چې لس زره زها ءبه پرې هلاک شي او یا به تردې هم زیات وي ،الله جل جلاله به یې دپرهیزګارانولپاره وعظ ،مومنانوته رحمت اوکافرانوته عذاب وګرځوي

همداسې دحضرت عایشې رضی الله تعالی عنها نه روایت راغلی چې فرمایې :

وذكر ابن أبي الدنيا عن أنس ابن مالك أنه دخل على عائشة، هو ورجل آخر، فقال لها الرجل: يا أم المؤمنين حدثينا عن الزلزلة; فقالت: إذا استباحوا الزنى وشربوا الخمر، وضربوا بالمعازف، غار الله عز وجل في سمائه، فقال للأرض: تزلزلي بهم، فإن تابوا ونزعوا، وإلا هدمتها عليهم; قال: يا أم المؤمنين: أعذابا لهم؟ قالت: بل رحمة للمؤمنين، ونكالا وسخطا على الكافرين . (الدرالسنیة فی کتب النجدیة /ج۲۱/ص۵۹)المکتبة الشاملة .

ژباړه :ابن ابي الدنیا دحضرت عایشې رضی الله تعالی عنها څخه دحضرت انس بن مالک رضی الله تعالی روایت نقل کړی چې :دا فرمایې چې زه او یو بل کس ام المؤمنین حضرت عایشه رض ته ورغلو، نو دې بل سړي له حضرت عایشې رضی الله تعالی عنها څخه وپوښتل ،چې یا دمومنانو مور! دزلزلې په باب راته حدیث بیان کړه !هغې ورته وفرمایل چې کله خلک زنا مباح وګڼي ،شراب وڅښي اودموسیقۍ الات وغږوي ،نو الله جل جلاتله ته اسمان کې غصه اوغیرت ورشي ،نو ځمکې ته ووایې چې پدې خلکو وخوځیږه او زلزله پرې وکړه ،که دا خلک توبه وباسي ، او دا ګناه پریږدي، له هلاکت نه بچ شي ،که نه نو راویې نړوي پرې، او پکې له منځه لاړ شي ،دې سړي ترې بیا وپوښتل، چې یا ام المؤمنین ! آیا دا زلزله عذاب دی دوئ ته ؟هغې ورته وویل چې نه، بلکې مومنانوته رحمت اوپه کافرانو عذاب او عقوبت دی .

http://www.shahamat.info/index.php/articles/47522

پورته احادیثو ته په نظرکولو سره دی نتیجی ته رسیږو چی کچیری هرقوم غواړی چی الله یی دداسی آفتونو او مصیبتونو څخه وژغوری نو باید لاندی نکاتو ته پوره پاملرنه وکړی.

1. په غنیمت او امانت کی خیانت ونکړو

2. دزکات ورکول ځانته تاوان ونه بولو.

3. دالله ددین څخه بغیر دبل مقصد لپاره تحصیل دعلم ونکړو.

4. ځانونه دښځو تابع ونه ګرځوو.

5. خپل مور اوپلار آزار نکړو.

6. ترمور اوپلار دنورو ملګرو سره تړاو ډیر نکړو.

7. په مساجدو کی بیځایه ږغونه او آوازونه ونکړو.

8. فاسد اوګمراه خلګ دځان مشران جوړ نکړو.

9. دویری څخه دچا عزت ونکړو.

10. دموسیقی ، شراب اومسکراتو څخه ځانونه لیری وساتو.

11. پر پخوانیو اسلافو اوعلماؤ باندی بد ونه وایو.

12. سود (ربا) ونه خورو.

13. زنا روا ونه بولو اوعملا یی هم ونکړو.

خداوند عزوجل چگونه ازمسلمان خوشحال میشود؟

خداوند عزوجل چگونه از مسلمان خوشحال می شود؟
.................................................................


وعلاوه براینکه مسلمان باید دوستی ومحبت خویش را باخالق خود ثابت بکند ،

باید بکوشد که خالق خودرا ازخود خوشحال کند، وبداند که خداوند عزوجل چطور ازمن خوشحال می شود؟

پس دراین باره باید عرض کنم که :

خداوند عزوجل باتسبحیات ، نمازنفلی ، تهجد ، ونماز اشراق خوشحال نمی شود، یگانه چیزی که خداوند عزوجل باآن خوشحال می شود ترک گناهان است، باآداء کردن فرایض و واجبات وسنتهای پیغمبرمحبوب اوصلی الله علیه وسلم.

درمورد حضرت" علاء بن زیاد " که تابعی معروف است ، درصحیح بخاری ذکرشده است ، که مردم را ازجهنم می ترساند وخیلی توصیه می کرد که ازآن خودتان را نجات بدهید ، یکی به ایشان گفت: شماچرا مردم را ازرحمت خدا نا امید می کنید ، وهمیشه همین حرف را تکرار می کنید؟ ایشان درپاسخ فرمود:

« آخرفکرشماخراب شده است ، تصورمی کنید که ازگناه هم دست نکشید وبه شمامژده بهشت هم بدهند، این ممکن نیست » حالادقت کنید آن زمان مردم چنین تصوری پیداکرده بودند ، پس امروز وضع چگونه است ؟ اگرچه دراحادیث درباره خیلی ازدعاها فضایلی زیادی آمده است ولی تمام اینها وقت بدرد انسان میخورد که خودرا ازگناه منع کند، بهترین حصار وقلعه حفاظتی رضایت خداوند عزوجل است ، کسی که خداوند عزوجل را ازخود خوشحال کند ، هیچ چیزی به اوهیچ گزندی رسانیده نمی تواند، ولی اگرکسی خدارا خوشحال نمی کند ، هراسباب ومادیاتی که برای حفاظت وامنیت خود بکار ببرد هیچ سودی برای اوندارد.مثل که خداوند عزوجل درباره کسانیکه ازجهاد خود را کشیده بودند وبارسول اکرم صلی الله علیه وسلم بیرون نشده بودند می فرمایند:

« قُلْ فَمَن يَمْلِكُ لَكُمْ مِّنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرّاً أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعاً بَلْ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيراً »

ترجمه: بگو( ای رسول اکرم صلی الله علیه وسلم ! به این مردم) کیست که سرپرستی کند شمارا (یعنی منع کند ازشما) ازخداوند عزوجل چیزی را اگرخداوند ( ج) ارادۀ ضرر برای شمارا بکند ، ویا اراده منفعت برای شمارا بکند ، بلکه خداوند ( ج ) برتمام چیزهای که شماعمل می کنید باخبراست.

یعنی اگرخداوند عزوجل قصد تعذیب شما را بکند هیچ کسی شما راازعذاب خداوند عزوجل خلاص کرده نمی تواند، واگرخداوندعزوجل ارادۀ منفعت شما را بکند هیچ کسی جلوی اورا نمی تواند بگیرد.

پس شماهمیشه باید درتمام امور متوجه خداوند عزوجل باشید، در وقت راحت ومصیبت اورا فراموش نکنید، دروقت مصیبت تنها ازاوکمک بخواهید، ودروقت راحت اورا ستایش وسپاس بکنید.

زیرا وقتیکه انسان در حالت خوشحالی وزیادت نعمت خداوند عزوجل را یاد وذکرمی کند خداوند عزوجل برخوشحالی ونعمت اومی افزاید، واگربالعکس انسان خداوند رافراموش می کند پس خداوند عزوجل ازانسان ناراحت می شود که درنتیجه انسان مستحق عذاب خداوند ( ج ) میگردد.

« لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيد »

ترجمه : اگرشماشکرخدارا بجابیاورید ، مابرای شمامی افزاییم ، واگرشما کفران نعمت را بکنید ، پس یقینا عذاب من بسیارسخت است.

دوستی بندگان با الله (ج)

دوستی بندگان باالله(ج)
............................


پس وقتیکه ثابت شد که الله تعالی مسلمانان را دوست دارد ، پس مسلمان هم این را ثابت کند که خدا را دوست دارد. زیرا تداوم وهمیشگی دوستی بدون طرفین ممکن نیست. وانسان وقتی میتواند دوستی خودرا باخدا ثابت کند که تمام اوامر خداوند ( ج ) را قبول کرده ، وآنرا صورتا وسیرتا برخود عملی نماید.

علمای کرام می فرمایند:

هنگام نمازخواندن پاسخی که ازطرف حق تعالی درجواب هرجمله داده می شود ، اگرروی آن فکرکنند ، نتیجه لازمی آن خواهد بود، که رابطه اش با الله مستحکم تر می شود، محبت ، انابت وتوجه الی الله ارتقاء پیدا می کند، زمانیکه ،

« الحمدلله رب العلمین » رامی خوانید ، فکرکنید که حق تعالی باشنیدن این حمد من دارد پاسخ می دهد، « حمدنی عبدی » روی این کلمه " عبدی " باید بشربه وجد بیاید، که حق تعالی مرابه خودش نسبت داده و " بنده ام " خطاب کرده است کجاآن ذات پاک وکجا این توده خاک ؟ نمازگذارباید خودش را فدای این خطاب بکند ، کجاآن مقام والای مختار کل، وکجا این سراپا عجز وناتوانی، روی هرجمله برپاسخ الله تعالی توجه کامل مبذول گردد ، که گویا خودم باهمین گوشهای سردارم پاسخهارا می شنوم ، چقدر باسعادتند نمازگذارانی که به این نعمت بزرگ رسیده اند؟ ، که مجسمه ای ازاخلاص « للهیت » وسراپا پیکره ای ازعجزو فروتنی شده ، وبه دربار الله تعالی حاضرمی شوند ، واز افراد درباری ومقرب قرار می گیرند، ودرجه های " حمدنی عبدی " " اثنی علی عبدی " و....

به دست می آورند.

بعدازآن « ایاک نعبدوایاک نستعین » یعنی مافقط تورا می پرستیم وفقط ازتوکمک می خواهیم .

" ایاک نعبد " یک ادعااست که مابعدازحمد وثنا برآن اعتراف می کنیم ، که فقط تورا پرستش می کنیم ، ودرعبادت توکسی را شریک نمی کنیم، حکومت وسلطنت فقط از آن تو است ، لذا مافقط ازقوانین واحکام تو اتباع می کنیم ، ودرمقابل آن ، همه دنیارا زیرپاله می کنیم، موحد هستیم، به غیرازتو به کسی دیگر فکرنمی کنیم، فقط توهستی وبس.

این ادعای عظیم الشأن است ، اما درکنار آن باگفتن " ایاک نعبد وایاک نستعین"

اظهار عجزوناتوانی میکند ، که ای الله دراین ادعا فقط ازتواطاعت می کنیم ، نه ازکسی دیگری ، فقط تورا می پرستیم نه دیگری را ، وبرای استقامت وپختگی مقاومت وپایبندی درآن تنها ازتوکمک می خواهیم،اگرازتو یاری برسد ، مامی توانیم دراین قول واقرار ثابت قدم بمانیم ، والا نه ؛ ازخودمان باید حساب بگیریم دراین موضع ثابت ماندن خیلی مشکل است ، واین حرف تعبیردوم از « لآ اله الا الله » است ، تلفظ کردن جمله « لآاله الاالله » خیلی آسان است، اززبان هرمسلمان خود به خود وبی اختیار جاری می شود، اما درقسمت برنامه عملی ازخودمان حساب بگیریم ، امتحان بگیریم ، تامشخص گردد چقدر نمره را میگیریم ، آ یایک مسلمانی پیدامیشود که کلیه خواسته های این جمله را به جای آورده باشد ؟ یک طرف احکام الهی است ، برای مقابله با آن دو نیرو هجوم آورده اند ، یکی بیرونی ودیگری درونی؛

بیرونی مانند: بستگان ، دوستان ، عزیزان ، دولتمردان ، جامعه فاسد، قومان وقریبان.

درونی مانند: خواسته های غریزی نفس ، خواسته های وسوسه های شیطان.

دراین موقع شمابه دستور کدامیک عمل می کنید؟ به دستور الله تعالی ، یابه دستور واشاره های یک مخلوق ناتوان ، درعروسی ها ومجالس احکام خداوندی مدنظراست، یاخواسته های بستگان وخویشاوندان؟ خودمان فکربکنیم، این خرافات ومصارفهای زیادی بی فایده ای که امروزدرجامعه ما رواج پیدا کرده است آیا این امرخداوند است ویا مخالف ازاوامرخداوند ، آیا این درمصلحت جامعه است یادرتاوان جامعه؟؟؟

درمراسم جنازه وترحیم وایصال ثواب وفاتحه گرفتن، آیاازحکم خداوند وفرمان رسول اکرم (ص) پیروی میشود ویا ازخویشاوندان ودوستان ومراعات کردن عرف واصطلاح روز؟؟؟ یقینا چیزهای را که ما درجامعه خویش دروقت آمدن یک مصیبت می بینیم خیلی تعجب آوراست وباهیچ امری ازشریعت غراء محمدی سرنمیخورد، مسلمان گفتن خیلی آسان است، اما برنامه عملی این کلمه را اجراء کردن خیلی مشکل است.

اگرگویم مسلمانم بلرزم                 که دانم مشکلات لآ اله را

خداوند (ج) قادر مطلق است

خداوند قادرمطلق است


..............................

نظام عجیب وغریب دنیا براین دلالت می کند که برای این نظام خالقی است توانا، قدرتمند ، قدیم ، ازلی ، ابدی وقادرمطلق که این حقیقت برای هرانسان ثابت شده است، وهیچ کسی ازآن انکارکرده نمیتواند، پس مثلیکه خداوند(ج) تمام کائنات را موجود کرده است، برآفریدن آن قدرت کامل داشته ، همچنان برتمام کائنات قدرت کامل وتام را دارد، هرتصرف که خداوند عزوجل بخواهد درکائنات بکند، آنرا میکند هیچ چیزوهیچ کسی ممانعت اورا کرده نمی تواند، مثلیکه خداوند ( ج) درکلام پاک خود میفرماید« أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمَا» سورة الطلاق ایه 12

ترجمه: یقیناً خداوند(ج) برهرچیزقادراست ویقینا علم اودربرگیرتمام چیزهااست.

تمام اموردرقدرت خداوند( ج) است کاری را که اوبخواهد می شود ، وکاری که اونخواهد هرگزنمی شود، عزت ، ذلت ، غناء ، مسکنت ، خواری ، آسایش ، پیروزی ، ناکامی ، خشک سالی ، خوب سالی ، صحت ، مریضی ، زنده کردن ، مردن ، وغیره ....

همه درقدرت خدا ( ج) است.

که درین باره آیات های زیادی ازقرآن کریم آمده است ، که ماچندآیه را بحیث مشت نمونه خرواربیان می کنیم:

1. « وَلاَ يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ ٱلْعِزَّةَ للَّهِ جَمِيعاً هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ »

ترجمه: غمگین نکند ترا ( ای رسول اکرم صلی الله علیه وسلم ) قول کفارومشرکین را یقینا عزت کاملا از( ودرقدرت )خداست و اوشنونده وباخبراست.

2. « وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَـكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لاَ يَعْلَمُون »

ترجمه: وخاصتا عزت برای خدا ورسول او وبرای مؤمنین است ولی منافقین نمیدانند.

3.« مَن كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً »

ترجمه: کسی که عزت را میخواهد پس عزت کاملا برای ( ودرقدرت) خداست.

4. « الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَآءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ للَّهِ جَمِيعاً »

ترجمه: کسانیکه کافران را دوستان خود قرارمیدهند بدون مسلمانان آیا در نزد آنها عزت را جستجومیکنند؟ ، درحالیکه عزت ازبرای ( ودرقدرت ) خداست.

5. « قُلِ ٱللَّهُمَّ مَالِكَ ٱلْمُلْكِ تُؤْتِي ٱلْمُلْكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُ بِيَدِكَ ٱلْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ »

ترجمه: بگوای رسول اکرم (ص) ای خدایا! ای صاحب بادشاهی ! تومیدهی بادشاهی را به کسی که توخواسته باشی ، ومیگیری بادشاهی ازکسی که توخواسته باشی ، عزت میدهی به کسی که توخواسته باشی ، وذلیل می گردانی کسی راکه توخواسته باشی ، به قدرت تواست خیر یقیناتو برهرچیزقادرهستی.

6. « وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ».

ترجمه: و اوخداوند ( ج) است که بنده را غنی میگرداند( به انها مال وثروت میدهد) وآنها را مصرف کننده آن میگرداند.

7. « ٱللَّهُ يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٍ ».

ترجمه : خداوند( ج ) وسیع میگرداند رزق را برای کسی که اوخواسته باشد ، وتنگ میگرداند برای کسی که اوخواسته باشد ویقینا خداوند ( ج ) برهرچیزعالم است.

8. « لَهُ مَقَالِيدُ ٱلسَّمَاوَاتِ وَٱلأَرْضِ يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ».

ترجمه : برای خداوند ( ج ) است کلیدهای آسمان وزمین وسیع میگرداند رزق رابرکسی که اوخواسته باشد وتنگ میگرداند یقینا اوبرهرچیزعالم است.

خداوند بربندگان خودمهربان است

باوجودیکه خداوند عزوجل قادرمطلق است، دربندگان خود هرتصرف را میتواند بکند ، هیچ کسی براو حق اعتراض را ندارد، زیرا تمام کائنات مصنوع ومخلوق او است، وهرکسی که درمخلوق ومصنوع خود هرتصرفی میکند کسی دیگری حق اعتراض براورا ندارد، ولی بازهم خداوند عزوجل باوجود این قدرت وصفات، بربندگان خود مشفق ومهربان است مثلیکه خداوند عزوجل درکلام پاک خود می فرماید:

« إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ »

ترجمه: یقینا خداوند برمردم مشفق ومهربان است.

مادرینجا قسمت ازسخنرانی عالم بزرگ علامه مفتی رشیداحمد لادهیانوی ( رح ) را نقل میکنیم که درین مورد دریکی ازسخنرانی خود ایراد نموده است.

{ محبت الله به بندگان ازمحبت والدین نسبت به بچه هایشان بیشتراست همه زیرنظراوهستند، توان تغییراوضاع راهم دارد ، حالابایک مثال دنیوی آن را بسنجید ، مادر بچه اش را دوست دارد ، درد بچه را نیز می داند ، ودرک می کند ،توان برطرف کردن آن رانیز دارد ، اما دراین حال درد اورا برطرف نمی کند ، یقینا نفعی برای بچه اش درنظرگرفته است ، به همین صورت فردیکه می داند رابطه من بامالک ومولایم محبت است ، اورا ناراض نمی کنم ، چون ناراضگی اورانمی توانم تحمل کنم، همیشه توبه واستغفار می کنم ، درجلب رضایت اوپیوسته تلاش می کنم ، زمانیکه رابطه من با او اینگونه است، یقینا اونیزبامن محبت دارد، رابطه دوطرفه رابطه محبت است ، اوازوضع من کاملا ً آگاهی دارد، وتوان برطرف کردن مشکلات رانیزدارد، بااین وجود اوضاع را عوض نمی کند ، بالآخره چیزی است؟ یقینا برای من نفعی هست به مثال دقت کنبد! مادربه بچه اجازه نمی دهد که چیزی که برایش ضرر دارد بخورد ، اوگریه می کند ، جیغ می کشد که فلان چیز را می خورم ، فلان چیزرا می خورم ، اما مادر می داند این چیزبرایش مضراست، به اونمی دهد.

یک طبیب وپزشک غمخواری معالج شمااست، میداند مثلا قورمه برای شما ضرر دارد، معده شما توان آن راندارد ، نمی گذارد قورمه بخورید، ضرردارد ، علم ادر محدود وناقص ، علم داکتر محدود وناقص است ، امکان دارد درتشخیص اشتباه بکنند ، اما محبت الله کامل ، علم ودانش الله کامل ، چون محبت وشفقت الله کامل تراست، ومی داند که اگرفقط بطورشفاهی به بنده بگویم که این را نخور ! اوبی صبراست ، نمی تواند خودش را کنترل کند ، لذا به زور آن چیزرا از اومیگیرد، دکتر داروی تلخ می دهد، پیچکاری می زند ، جراحی می کند ، شوق برقی می دهد ، این همه چیزرا تحمل می کنند، چون می دانند دکترباما دشمنی ندارد، همه این کارها رابادلسوزی دارد انجام می دهد ، درصورتیکه او درمقابل این امورپول میگیرد، محبت اواحتمالی ، تشخیص اواحتمالی ، کمال ودانش اواحتمالی وناقص ، اما محبت الله قطعی وکامل ، حکمت ومصلحت الله قطعی وکامل ، لذا آنچه ازطرف اوانجام می گیرد ، سراپا خوبی وبهتری است ، درقرآن کریم قصه حضرت « خضر » (ع) ذکرشده است، که کشتی چندنفر کارگر وصیادرا شکست تااز غضب بادشاه ظالم نجاب یابند ، جهت حفظ دین وایمان والدین پسرجوانشان را کشت ، این هردو کارظاهرًا خطرناک وسخت هستند ، اما باروشن شدن حکمت واضح شد که مصیبت نیست ، بلکه عین رحمت ولطفی الهی است ، در دلی که معرفت ومحبت الله ایجاد گردد ، آن دل درهرحالتی آرامش وسکون دارد، ومیداند که همین وضع برای من مفید است، هرمقدار ازنافرمانی خدا دوری شود ، اوازمخالفت وسرکشی دست بکشد ، همان مقدار این عقیده راسخ ومستحضر خواهد شد ، آنچه رفتارمی شود همه محبت آمیزاست ، « هو مولانا » ( اومحبوب ما است ) مارا دوست دارد، کارسازمااست ، رابطه محبت دارد ، هرمقدار این استحضاربالابرود ، همان مقدار آرامش وسکون بالامیرود، نگرانی واضطراب ازبین می رود، آنچه پیش آمده ازطرف محبوب من اظهار محبت است ، رفتار محبانه است.

پس خداوند همیشه برای بنده خود خیروبرکت را میخواهد ، باآنهامحبت ودوستی میکند، آنها را ازبدبختیها بسوی نیکبختها میکشد، ازتاریکی بسوی روشنایی میکشد، ازضلالت بسوی هدایت رهنمایی می کند، مثلیکه خداوند عزوجل درقرآن کریم می فرماید:

« اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُمْ مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ »

ترجمه : خداوند ( ج ) دوست ( وسرپرست ) کسانی است که ایمان دارند ، آنها ازتاریکیها بسوی روشناییها بیرون میکند، وکسانیکه کافرشده اند دوستان آنها شیاطین اند، آنها را ازروشنایی بسوی تاریکیها میکشد، واینها اصحاب آتش اند وآنها درآتش همیشه خواهندبود.

ودر آیه دیگری میفرماید:

«وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ».

ترجمه: خداوند عزوجل دوست ( سرپرست ) مؤمنان است.

« وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ»

ترجمه: خداوند عزوجل دوست ( سرپرست ) متقیان است

«أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِيَآءَ فَٱللَّهُ هُوَ ٱلْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِـي ٱلْمَوْتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»

ترجمه:

آیا آنها غیرازخدا ( کسی دیگری ) برای خود دوست میگیرد درحالیکه خداوند ( ج) دوست آنها است ، اوست که مرده گان را زنده می کند ، و اوبرهرچیز قادر است.

«وَكَانَ حَقّاً عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنينَ»

ترجمه : وبرما است نصرت مؤمنین. یعنی مامسلمانان را درهربخش وهرزمینه یاری وکمک می کنیم، آنهارا براه مستقیم خود رهنمایی میکنیم،

ولی وقتی یاری ونصرت خداوند عزوجل نصیب انسان می شود، که انسان در راه خدا بکوشد ، زحمت بکشد ، ودر راه خدا خستگی را بپذیرد، مثلیکه خداوند عزوجل درکلام پاک خود می فرماید:

« وَالَّذِينَ جَاهَدُواْ فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ »

ترجمه: کسانیکه در راه من کوشش بکند من آنهار براه خود رهنمایی میکنیم ویقینا خداوند عزوجل همراه نیکوکاران است.

«إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ آمَنُواْ فِي ٱلْحَيَاةِ ٱلدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ ٱلأَشْهَادُ»

ترجمه: یقیناً ما نصرت میکنیم پیامبران خودرا وکسانیکه ایمان آورده اند، در دنیا ودر روزی که اشهاد ( فرشتگان گواهی دهنده ) بایستد.