ژباړه: ځينو ويلي دي: څوک چي د سپکو خلګو عيب بيان کړي نو هغه يې پورته کړ او څوک چي د معتبرو خلګو عيب بيان کړي نو ځان يې کښته کړ.
د سپکو خلګو د عيب بيانول ځکه د هغوی د لوړوالي سبب ګرځي چي پدې کار هغوی شهرت پيدا کوي او شهرت د دنيوي لوړوالي يوه ذريعه ده.
د ښو او معتبرو خلګو عيب بيانول ځکه د انسان د ځان کښته کول دي چي د ښو خلګو په عيب بيانولو نور خلګ ده ته بد وايي او پدې سره دده خپل حيثيت په ټولنه کي له مينځه ځي.
پورته حکمت ته په کتلو سره انسان بايد د نورو انسانانو په عيب بيانولو کي ډېر دقت وکړي ځکه که هغه بد سړی وو ستا د عيب بيانولو په ذريعه به مشهور سي چي هغه همدغه غواړي او که ښه سړی وو تا ته به تاوان ورسيږي او آبرو به دي ولاړه سي.
قَالَ بَعْضُهُمْ: مَنْ عَابَ سِفْلَةً؛ فَقَدْ رَفَعَهُ، وَمَنْ عَابَ شَرِيفًا فَقَدْ وَضَعَ نَفْسَهُ.[المجالسة وجواهرالعلم2188]
مولوي نورالحق مظهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر