ژباړه: ځينو حکماؤ ويلي دي: ما ته خوند راکوي چي هر دښمن مي دوست سي مګر هغه څوک چي زما سره د دښمنۍ سبب يې نعمت وي.
يعني د هر دښمن دوست کېدل غواړم خو د هغه چا دوست کېدل نه غواړم چي د الله تعالی له لوري پر راکړي نعمتونو زما سره دښمني کوي ځکه داسي دښمن د انسان څخه د نعمت په زوال خوشحاله کيږي.
تجربو ښودلېده چي د الله تعالی پر نعمتونو باندي دښمن هيڅوخت د انسان نه دوست کيږي او نه يې هم فکر سميږي
قَالَ بَعْضُ الْحُكَمَاءِ: كُلُّ عَدُوٍّ أَحَبُّ أَنْ يَعُودَ لِي صَدِيقًا إِلَّا مَنْ كَانَ سَبَبُ عَدَاوَتِهِ النِّعْمَةَ.[المجالسة وجواهرالعلم2187]
مولوي نورالحق مظهري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر