وران او پاشلئ ریاست:

د هغه ریاست څخه د خدمت طمعه مکوئ چي رئیس یې سمبولیک ناست وي مدیریتونه نسي کنټرولولای، د مدیرانو سره محاسبه نسي کولای او ټول کارونه د مدیرانو په خوښه کیږي.
پداسي ریاست کي به د یوې ورځي کار په میاشتي کي کیږي او د میاشتي کار به په کال کي کیږي او د کال کار به ګرسره نه کیږي.
پداسي ریاست کي به خبري ډیري وي خو عمل به لږ وي، مدیران به ډیر وي خو فعالیت به لږ وي، د خلګو سره به وعدې ډیري وي خو وفاء به صفر وي.
پداسي ریاست کي به مدیران پر رئیس باندي مشرتوب کوي، رئیس بیچاره به هیڅ نسي ویلای کنه نو ډیر ژر به یې بیستر په شا ورکول کیږي.
پداسي ریاست کي به په میاشتو میاشتو ځغلې، عریضه به دي زړه سي، نور لاسلیکونه به نه ورباندي ځاییږي وروسته به تاته معلومه سي چي کار نه کیږي.
پداسي ریاست کي به کاري شفافیت جرم وي، بشري خوا خوږي به لیونتوب وي او د مسئولیت سم آداء کول به سادګي وي.
پداسي ریاست کي به د قانون په نامه ظلم کیږي، خلګو ته به قانوني خبري پدې خاطر کیږي چي هغوۍ ولي د خپل حق او کار غوښتنه کوي؟.
دداسي ریاست څخه به د خلګو داسي زړه تور وي چي هیڅ سم سړئ به ښه خاطره ورڅخه ونلري، خپله ستونزه به لاینحله پرېږدي خو دغه ریاست ته به نه راځي.
نو بهتره داده چي په کوم ځای کي سړئ د ریاست حق نسي آداء کولای هلته دي د رئیس په صفت نه ځي.