۱۴۰۳/۱۰/۱۰

مصنوعي ځيرکتيا:ChatGPT

په دې وروستيو کې د مصنوعي ځيرکتيا څخه خورا استفاده ډېره شوېده په خاصه توګه د خبرو او ليکلو په برخه کې چې خلک د ChatGPT څخه ډېره استفاده کوي؛ د دې لپاره چې موږ دوکه نشو او يو ډول د ټمبلۍ سره مخامخ نشو دا ضروري ده چې خپل علمي استعداد په کار واچوو او د مصنوعي ځيرکتيا پر ځای د خپل فکر او پوهي په مټ تحقيق او څېړنه وکړو.
 
مصنوعي ځيرکتيا هم د نورو اسبابو غوندي يو معلوماتي سبب دی چې استفاده کول ورڅخه جايز دی خو سل په سلو کې اعتماد ورباندي کول مناسب نه دی ځکه مصنوعي ځيرکتيا چې څومره معلومات د خلکو سره شريکوي ټول هغه معلومات دي چې د نورو معلوماتي ذخيرو يا ډيټابيسونو څخه يې را اخلي او يا هم په ويب پاڼو پلټنه کوي نو ځکه ډېری وختونه د معلوماتو په ورکولو کې خطا وځي او يا هم  داسي معلومات شريکوي چې هغه د ډېر وخت وي او زاړه وي. 

د مصنوعي ځيرکتيا او نورو لټونکو ماشينونو تر منځ توپير دا دی چې نور ماشينونه لکه ګوګل او ياهو هغه معلومات وړاندي کوي چې په ويب پاڼو او انټرنټي پاڼو کې ليکل شوي وي بېله دې چې کوم تغيير پکې راوړي خو مصنوعي ځيرکتيا بيا د ويب پاڼو او پاڼو څخه معلومات را غونډوي او خپل له طرفه يې وړاندي کوي او يا هم هغه معلومات چې د مصنوعي ځيرکتيا په آپ کې د ګډونوالو لخوا ذخيره شوي وي د مشترکينو سره شريکوي.
 
د مصنوعي ځيرکتيا څخه چې د هر شي په باره کې پوښتنه وکړې په ډېري چټکۍ سره بېله ځنډه دستي جواب درکوي او ځيني وختونه د معلوماتو سره منابع هم ذکر کوي خو په دې خاطر چې دا يو وړاندي کوونکی ځيرک ماشين دی نو ځکه يې په خبره باندي سل په سلو کې باور کول نه دی په کار بلکې خبره يې بايد د نورو يقيني منابعو سره پرتله شي وروسته بيا ومنل شي.
 
لنډه دا چې زما په ګمان د مصنوعي ځيرکتا څخه بايد هغه څوک استفاده وکړي چې اهل د تمييز وي، يا په بل عبارت په خپل استعداد د مثبت او منفي فرق وکولای شي داسي څوک چې خالي الذهن وي يا د يوې موضوع په اړه د رښتيا او درواغ توپير نشي کولای هغه کس بايد استفاده ورڅخه ونکړي ځکه ډېری وختونه معلومات د واقعيت خلاف وړاندي کوي چې که باور ورباندي وشي نو يقينا انسان ډېر خطاوځي. 
 
څه موده مخکي ما محصلينو ته په يوې موضوع کې پروژه ورکړې وه ځينو محصلينو معلومات د ChatGPT څخه را اخيستي وه چې 80% غلط وه دا ځکه چې دوی اهل د تمييز نه وه، کوم شی چې يې ورته وړاندي کړي وه دوی هم کټ مټ هغه را اخيستي وه؛ نو د دې لپاره چې موږ د معلوماتو په راغونډولو کې د غلطتیا څخه وساتل شو تنها بايد د يوه ماشين او سبب په حيث د مصنوعي ځيرکتيا څخه استفاده وکړو داسي استفاده ورڅخه ونکړو چې موږ يې په هره خبره پوره باور ولرو او يواځي په هغه باندي بسنه وکړو.
 
په خاصه توګه په شرعي مسائلو او سيرت کې بايد ډېر غور وشي او د مصنوعي ځيرکتيا خبره بېله پلټني او دقت څخه نقل نشي. 
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۱۰/۰۹

پنځه شيان د انسان ملا ماتوي:

ژباړه: ابوهريرة رضي الله عنه روايت کوي چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: پنځه شيان د ملا ماتوونکې دي: د مور او پلار آزارول، دا چې خاوند خپله ښځه امانتداره ګڼي خو دا خيانت ورسره کوي، هغه پادشاه چې خلک يې اطاعت کوي خو دی د الله تعالی نافرماني کوي، هغه څوک چې د ځانه څخه د خير وعده کوي خو بيا يې مخالفت کوي او څوک چې د خلکو په نسبونو کې عيبونه لټوي.

توضيح: پنځه شيان دي چې د انسان ملا ماتوي يعني انسان هلاک کوي:
1 – د مور او پلار آزارول او هغوی ته تکليف ورکول.
2 – د خاوند يا ميړه سره خيانت، په داسي حال کې چې خاوند يې په دې باندي باور لري.
3 – د پاچا او مشر لخوا د الله تعالی له اوامرو سرغړونه، په داسي حال کې چې خلک د ده اطاعت کوي.
4 – د خلکو سره د د خير په کار کې وعده کول بيا يې ماتول.
5 – د نورو انسانانو په نسب کې عيبونه پيدا کول او د هغوی نسبونه سپک ګڼل.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: خَمْسٌ هُنَّ قَوَاصِمُ الظَّهْرِ: عُقُوقُ الْوَالِدَيْنِ، وَالْمَرْأَةُ يَأْتَمِنُهَا زَوْجُهَا تَخُونُهُ، وَالْإِمامُ يُطِيعُهُ النَّاسُ وَيَعْصِي اللهَ عَزَّ وَجَلَّ، وَرَجُلٌ وَعَدَ عَنْ نَفْسِهِ خَيْرًا فَأَخْلَفَ، وَاعْتِرَاضُ الْمَرْءِ فِي أَنْسَابِ النَّاسِ.[شعب الايمان4781]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۱۰/۰۶

د هیواد په تاریخ کې دوې توري ورځي:

د جدي شپږمه او د میزان پنځلسمه هغه دوې توري اوکرغيړني ورځي دي چې په هيواد کې د لسيزو کړاوونو پيلامه بلل کيږي.

د جدي په شپږمه د وخت مغرور، متکبر، ظالم، کمونستي کفري هيواد شوروي پر افغانستان باندي يرغل وکړ، هيواد يې اشغال کړ آبادي يې ړنګه کړه او په مليونونو هيواد وال يې شهيدان کړه.

د شورویانو يرغل ته بې دينه کمونستانو زمنيه برابره کړه او شورويان يې هيواد ته رواستل چې د ډېر وحشت او بربريت ترڅنګ يې د هيواد د بدمرغۍ بنسټ کښېښود چې څو لسيزي يې ګران هيواد په اورونو کې وسوځوی.

زموږ مسلمان ولس بايد د شورويانو تېری او د کمونستیانو خباثت او خيانت هير نکړي او هيڅوخت په افغاني ټولنه کې د کمونستانو لپاره د هيڅ ډول فعاليت اجازه ورنکړي.

د میزان پر پنځلسمه د وخت بل وحشي، د انسانيت نړيوال دښمن، بين المللي جنايتکار، د اسلامي هيوادونو ورانوونکی، د غاصبو يهودانو پلوی، د اسلامي مقدساتو سپکوونکی او د بشريت پر ټنډه باندي تور داغ امريکا پر هيواد يرغل وکړ، عامه تأسيسات يې وران کړه، د هيواد اقتصادي زېرمي يې وسوځولې، کلي اوښارونه يې وران کړه، ډله ايزي وژني يې وکړې، ودونه اوجنازې يې بمبار کړې، په زرهاوو انسانان يې ووژل او هيواد يې د بې برخليکه جنګي حالت خيټي ته ور واچوی.

د امريکايانو تيري ته بې دينه سيکولرانو لاره آواره کړه او د هغوی مخته را روان وه چې افغان مسلمان ولس يې د هغوی په بمبارونو او غټو بمونو باندي وسوځوی او هيواد يې د هري برخي د فساد ځاله وګرځول.

زموږ مسلمان ولس بايد د بې دينه سيکولرانو په مقابل کي ډېر هوښيار وسي او هيڅوخت دوی ته اجازه ورنکړي چې په هیواد کې په مستقیم یا غیر مستقیم ډول واک ته ورسیږي کنه نو هم به مو دين راڅخه يوسي او هم به مو افغاني فرهنګ راڅخه ورک کړي چې په نتيجه کې به اسلام، حياء او غيرت ټول راڅخه ولاړ سي.

اوس چې الحمدلله په هیواد کې اسلامي نظام حاکم شوی دی دا د ټول ولس وظیفه ده چې د دې نظام د سمبالښت او دوام لپاره کار وکړي او د مسئولینو سره اوږه پر اوږه د دین، هیواد او خلکو لپاره خدمت وکړي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۹/۱۶

هر کار چې کوې سم يې وکړه:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
کله چې انسان کوم کار کوي عقل او نقل دواړه داسي وايي چې کار بايد سم وشي له همدې امله رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي: إن الله كتب الإحسان على كل شيء.[صحيح مسلم5167] ژباړه:  الله تعالی ټينګوالی په هر شي کې لازم ګرځولی دی.

محدثينو د دې حديث په شرح کې ليکلي دي: د دې حديث څخه داسي ښکاري چې انسان هر نيک کار کوي بايد يې سم وکړي او د ټينګوالي ټول آداب مراعات کړي تر څو عمل يې هم قبول شي او ثواب يې هم ډېر شي.

عاصم بن کليب رضي الله عنه روايت کوي چې زه د خپل پلار سره داسي جنازې ته راغلم چې رسول الله صلی الله عليه وسلم هم ورته راغلی وو او په دې وخت کې زه عاقل او پوه وم، کله چې قبر جوړ شو خلکو جنازه د قبر لوري ته يووړه خو قبر سم نه وو جوړ، رسول الله صلی الله عليه وسلم و فرمايل: د دغه کس لحد ښه جوړ کړئ! خلکو داسي فکر وکړ چې دا يو سنت دی، رسول الله صلی الله عليه وسلم خلکو ته وکتل او ويې فرمايل: دا کار مړي ته نه ګټه کوي او نه تاوان، خو د الله پاک دا خوښيږي چې يو څوک کوم کار کوي نو سم يې وکړي. يعني چې تاسې د دې مړي قبر جوړوی نو سم يې جوړ کړئ.[شعب الايمان]
هر څوک کار کوي خو د قوي او ضعيف انسان معيار د کار ښه والی او بد والی دی؛ کوم څوک چې خپل کار سم سر ته ورسوي يقينا چې هغه قوي او تکړه کس دی او څوک چې خپل کار سم سر ته و نه رسوي يقينا چې هغه کس ضعيف او ناتوانه دی.

په ټولو کارونو کې که تعبدي وي او که د ژوند کارونه، په ټولو کې ټينګوالی او غور ډېر مهم دی لاندي به ځيني هغه کارونه ذکر شي چې الله تعالی يې د سم آداء کولو غوښتنه د بندګانو څخه کړېده او سم آداء کول يې ستايلی دی:
اودس په ښه ډول سره کول:
عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-: مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ خَرَجَتْ خَطَايَاهُ مِنْ جَسَدِهِ حَتَّى تَخْرُجَ مِنْ تَحْتِ أَظْفَارِهِ.[صحيح مسلم601]
ژباړه: د عثمان رضي الله عنه څخه روایت دی چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایل: څوک چې اودس کوي او په ښه ډول اودس وکړي نو ګناهونه به يې د بدن څخه ووځي آن تر دې چې د نوکانو لاندي به يې لا هم ګناهونه ووځي.
په دې حديث کې ښه اودس ستايل شوی دی او د دې سبب ګرځېدلی دی چې له کبله يې د انسان ګناهونه له منځه ځي او بدن يې له تېروتنو څخه پاکيږي.

لمونځ په ښه ډول سره کول:
په حديث شريف کې راځي چې يو کس د رسول الله صلی الله عليه وسلم مخي ته په ډېري چالاکۍ سره لمونځ وکړ، رسول الله صلی الله عليه وسلم را وغوښتی او ورته ويې ويل: " ارجع فصل؛ فإنک لم تصل"[صحيح البخاري]. يعني بيرته ولاړ شه لمونځ وکړه تا لمونځ نه دی کړی. دلته ځکه رسول الله صلی الله عليه وسلم د دې کس لمونځ رد کړی دی چې هغه د لمانځه ارکان او واجبات نه وه مراعات کړي کوم چې په عملي کولو سره لمونځ سم آداء کيږي.

روژه په ښه ډول سره نيول:
جابر بن عبدالله  رضي الله عنه فرمايي: کله چې دي روژه نيول نو بايد ستا د غوږونو او سترګو هم روژه وي او خپله ژبه د درواغو او ناروا خبرو څخه وساته، ګاونډيان مه آزاروه، د روژې ورځ بايد پر تا ډېره آرامه وي او د روژې ورځ داسي مه کوه لکه ستا چې روژه نه وي.[شعب الايمان]
هدف ورڅخه دا دی چې رواژاتی بايد د روژې په نيولو کې خپل ټول د بدن غړي د ګناه کولو څخه وساتي تر څو روژه يې کامله شي او ثواب ورباندي مرتب شي.

زکاة په ښه ډول سره ورکول:
په شريعت کې پر دې خبره ټينګار شوی دی چې انسان بايد د زکاة په ورکولو کې ډېر دقت وکړي، د ښه مال څخه يې ورکړي، اصلي مستحق ته يې ورکړي او په ورکولو کې يې نيت صفا کړي تر څو چې غاړي يې خلاصي شي او ثواب ورباندي مرتب شي.

حج په ښه ډول سره کول:
د سورة البقره په 267 آيت کې الله جل جلاله سپارښتنه کړې ده چې حج او عمره په پوره توګه آداء کړئ. يعني د ټولو لازمه حقوقو سره يې آداء کړئ تر څو مو حج قبول شي او ثواب هم ورباندي مرتب شي.

اولاد په ښه ډول تربيه کول:
په اسلام کې د اولاد ښې روزني ته ډېر ارزښت ورکول شوی دی او په اړه يې په احاديثو کې ډېر ټنيګار راغلی دی.

په حديث کې راځي: چې کله ستاسي بچي اوه کلونو ته رسيږي لمونځ ورته زده کړئ او چې کله لسو کلونو ته رسيږي پر لمانځه يې ووهئ او په بستر کې يې سره جلا کړئ.[شعب الايمان8283]

د ابو سعيد خدري رضي الله عنه څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: د هر چا لپاره چې درې يا دوې لوڼي وي، يا دوې خويندي وي نو دی د هغوی په اړه د الله تعالی څخه و ويريږي او ښېګڼه ورسره وکړي(ښه يې و روزي) نو هغه کس به جنت ته داخل شي. [الآداب للبيهقي23]
حسن بصري رحمه الله د دې آيت په تفسير کې چې الله تعالی فرمايي: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا.[التحريم: 6] ژباړه: ای هغه کسانو چې ايمان يې راوړی خپل ځانونه او خپله کورنې د اور څخه وساتئ." فرمايي: يعني د الله تعالی پر بندګۍ يې امر کړئ او د خير کارونه ورته زده کړئ. حضرت علي رضي الله عنه د دې آيت په تفسير کې فرمايي دي: يعني زده کړه په وکړئ او آدب ورکړئ.[شعب الايمان 8280 - 8281]

د اولاد ښې روزني ته دومره ارزښت ورکول شوی دی چې په يوه حديث کې چې سنن ترمذي کې راغلی دی رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي: تر ښه ادب هيڅ بله ښه ډالۍ نشته چې پلار يې خپل اولاد ته ورکړي. يعني د اولاد روزنه ډېره ښه ډالۍ او لويه پېرزوينه ده چې پلار يې د خپل اولاد سره کوي.

خلاصه دا چې په هر کار کې غور او دقت ډېر اړين دی، که موږ د دين کار کوو او که د دنيا کار بايد په پوره توګه سم يې سر ته ورسوو او چې په کومه اداره کې رسمي وظيفه لرو بايد هغه وظيفه داسي سر ته ورسوو چې له يوې خوا يې حق آداء شي او له بلي خوا الله تعالی راڅخه خوشحاله شي ځکه په ښه کار کولو باندي الله تعالی د بنده څخه خوشحاله کيږي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۹/۰۷

د لوڼو د ساتلو او روزلو فضيلت:

الله تعالی په عموم کې د هر نېک اولاد په روزلو کې فضيلت ايښی دی خو د لوڼو په روزنه کې يې بيخي ډېر فضيلت ايښی دی؛ په دې موضوع کې ډېر احاديث راغلي دي چې موږ يې ځيني ذکر کوو:
1 - عن أبي سعيد الخدري قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم من كان له ثلاث بنات أو ثلاث أخوات أو ابنتان أو أختان فأحسن صحبتهن واتقى الله فيهن فله الجنة.[سنن ترمذي1916]
ژباړه: ابوسعيد خدري رضي الله عنه فرمايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چې درې لوڼي ولري يا درې خويندي ولري، يا دوې لوڼي ولري يا دوې خويندي ولري نو د هغوی سره ښه ژوند وکړي او د دوی په اړه د الله تعالی څخه و وېريږي(ظلم ورباندي ونکړي) نو د ده لپاره به جنت وي.

2 - من ابتلي بشيء من هذه البنات كن له سترا من النار.[سنن ترمذي1915]
ژباړه: رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چې په لوڼو باندي امتحان شي يعني الله تعالی لوڼي ورکړي نو د ده لپاره به د اور څخه پرده وي يعني الله تعالی به يې د دوی په سبب د دوږخ څخه وساتي.

3 ـ عن عوف بن مالك قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : من كن له ثلاث بنات أو ثلاث أخوات أو ابنتان أو أختان اتقى الله فيهن واحسن إليهن حتى يبن أو يمتن كن له حجابا من النار.[مسند احمد24037]
ژباړه: د عوف بن مالک څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چې درې لوڼي يا درې خويندي ولري، يا دوې لوڼي يا دوې خويندي ولري نو د دوی په اړه د الله تعالی څخه و وېريږي او د دوی سره ښه ژوند وکړي تر څو چې هغوی نکاح کوي يا مړې کيږي د ده لپاره به د اور څخه پرده وي.

4 - عن أنس بن مالك، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: من كان له ابنتان أو أختان، فأحسن إليهما ما صحبتاه، كنت أنا وهو في الجنة كهاتين.[مکارم الاخلاق للخرائطي 601]
ژباړه: د انس بن مالک رضي الله عنه څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چې دوې لوڼي يا دوې خويندي ولري او د هغوی سره ښه ژوند وکړي نو زه او هغه کس به په جنت کې داسي يو لکه دوې ګوتي(يعني سره يوځای به يو)

5 - عن واثلة بن الأسقع، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: من بركة المرأة تبكيرها بالأنثى، أما سمعت الله تعالى يقول: يهب لمن يشاء إناثا ويهب لمن يشاء الذكور، فبدأ بالإناث قبل الذكور.[مکارم الاخلاق للخرائطي 608]
ژباړه: د واثله بن الاسقع څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: دا د ښځي برکت دی چې لومړی يې لور پيدا کيږي، آيا تا د الله تعالی قول نه دی اورېدلی چې فرمايي: الله تعالی ځينو ته ښځينه  ورکوي او ځينو ته نارينه ورکوي. دلته الله تعالی د نارينه وو څخه مخکي د ښځينه وو يادونه کړېده.

6 - عن عبدالله بن مسعود قال سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: من كانت له ابنة، فأدبها، وأحسن أدبها، وغذاها، فأحسن غذاءها، وأسبغ عليها من النعمة التي أسبغ الله عليه؛ كانت له ميمنة وميسرة من النار إلى الجنة.[مکارم الأخلاق للخرائطي 597]
ژباړه: عبدالله بن مسعود رضي الله عنه فرمايي: ما د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه واورېدل چې ويل يې: څوک چې يوه لور ولري هغې ته ښه ادب ورکړي، ښه خواړه ورکړي او هغه نعمتونه ورته ورکړي کوم چې الله تعالی د ته ورکړي دي نو دغه لور به يې د قيامت په ورځ د راسته او چپه طرف څخه د اور څخه وساتي.

7 - عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- مَنْ كَانَتْ لَهُ أُنْثَى فَلَمْ يَئِدْهَا وَلَمْ يُهِنْهَا وَلَمْ يُؤْثِرْ وَلَدَهُ عَلَيْهَا - قَالَ يَعْنِى الذُّكُورَ - أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّةَ.[سنن ابي داود 5148]
ژباړه: د عبدالله بن عباس رضي الله عنه څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چې لور ولري نو ويې نه وژني، سپکاوی يې ونکړي او خپل نارينه اولاد ته پر هغه غوراوی ورنکړي الله تعالی به يې جنت ته داخل کړي.

خلاصه دا چې څوک په خپل کور کې لور وساتي، ښه روزنه ورکړي، ښه يې ونازوي، سپکاوی يې ونکړي او زامنو ته پر هغې ترجيح او غوراوی ورنکړي نو الله تعالی به يې د دغي لور په برکت جنت ته داخل کړي او د اور څخه به يې وساتي.

دا په اسلام کې د ښځو د ارزښت ښکارندويي کوي او پلرونو ته مهمه لارښوونه ده چې لوڼي ناديده و نه نيسي بلکې د زامنو سره يې هم مهاله ښه پالنه او روزنه وکړي، همداسي که کوم چا ته الله تعالی لور ورکوي هغه بايد خوابدی نه وي بلکې خوشحال وشي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۸/۱۶

تأثير عودة دونالد ترامب على سياسة أمريكا:

الکاتب: مولوي نورالحق مظهري
العالم يعرف ترامب كما يعرف أمريكا، لذلك لسنا بحاجة إلى تعريفهما، بل سنكتفي بكتابة بعض النقاط حول تأثير عودته.

فيما يتعلق بالسياسة الداخلية لأمريكا، كما أن فترة ترامب السابقة لم تؤثر بشكل كبير، فإن هذه المرة أيضًا لن يكون لها تأثير يذكر، ولكن في السياسة الخارجية، سيستمر ترامب في اتباع سياسته الفاسدة السابقة.

على الرغم من أن السياسة الأمريكية تجاه الدول الأخرى بشكل عام تقوم على مصالحها ومصالح حلفائها، إلا أن ترامب أكثر تطرفاً وتشددًا مقارنةً بغيره.

فيما يتعلق بقضية الشرق الأوسط، فإن سياسة الأمريكيين تقوم على دعم إسرائيل، لأن حماية إسرائيل مهمة جدًا بالنسبة للكونغرس الأمريكي، ولهذا السبب لا يستطيع أي رئيس تبني سياسة تضغط على إسرائيل أو تقطع دعمها، بل على العكس، كل رئيس يعطي الأولوية لحماية إسرائيل ودعمها؛ أما ترامب، فهو يتفانى في سبيل إسرائيل ليس فقط بطلب من الكونغرس، بل من تلقاء نفسه، ويقوم بكل ما يستطيع لتعزيز إسرائيل.

رغم أن ترامب شخص غير متدين ويعيش حياة مليئة بالفساد، إلا أنه يتبنى وجهات نظر الباباوات والقساوسة في معاداة الإسلام والمسلمين، ويعتبر الجماعات الجهادية والإسلام السياسي عدواً له، ويتعاون مع كل كافر وفاسق في القضاء عليهم؛ وبشكل عام، فإن ترامب لا يكتفي بتنفيذ مخططات زعماء المسيحية ضد الحكم الإسلامي، بل هو أكثر عداوة للإسلام والمسلمين الصادقين.

فيما يخص الدول العربية، يتبع ترامب السياسة الأمريكية التي ترتكز فقط على المصالح الأمريكية، ويعمل على قمع أي تفكير بالاستقلالية عن أمريكا داخل الدول العربية؛ وسيواصل ترامب بسط نفوذه على الدول العربية، ويستغل ثرواتها من النفط وغيرها لصالح أمريكا، وسينتقم من كل من يسعى لاستقلالية الدول العربية عن أمريكا.

أما بالنسبة لأفغانستان، فلا يوجد مؤشر على سياسة جديدة حتى الآن، لكن يمكن القول إن أمريكا تنظر دائمًا إلى مصالحها، وستفعل كل ما يمكنها لتحقيق هذه المصالح، ومع ذلك، لا يبدو أن معظم الأمريكيين يدعمون عودة الحرب في أفغانستان، لذا من غير المحتمل أن يمنح ترامب اهتمامًا خاصًا للذين فروا من أفغانستان، أو أن يخطط لمساعدتهم؛ لكن بناءً على مشورة بعض الدول الشيطانية أو بسبب بعض الأوضاع الداخلية في أفغانستان، قد يحاول فرض بعض الضغوط أو يختلق بعض الذرائع للوصول إلى أهدافه.

مولوي نورالحق مظهري

د امریکا پر سیاست د ډونالډ ټرمپ د بیا راتللو تأثیر:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري 
نړیوال ټرمپ هم پېژني او امریکا هم پېژني ځکه نو د دوی پېژندني ته اړتیا نشته تنها د ټرمپ د بیا راتللو پر تأثیراتو به لږ څه ولیکو.

د امریکا پر داخلي سیاست لکه د ټرمپ تېري دورې چې کوم تأثیر نه درلودی دا ځل به هم کوم تأثیر و نه لري خو په خارجي سیاست کې به ټرمپ دا ځل خپل پخوانی فاسد سیاست تعقیب کړي.

 که څه هم په مجموع کې د امریکا سیاست د نورو هیوادونو په وړاندي د ځان او خپلو ملګرو پر ګټو ولاړ دی خو ټرمپ بیا د نورو په پرتله ډېر افراطي او سخت دریځه دی.

د منځني ختیځ په موضوع کې د امریکایانو سیاست د اسرائیلو څخه پر دفاع ولاړ دی ځکه د امریکا کانګرس ته د اسرائیلو ساتنه ډېره مهمه ده له همدې امله هیڅ ولس مشر پر اسرائیلو د فشار او د هغوی څخه د ملاتړ نه کولو پالیسي نشي غوره کولای بلکې د دې پر عکس هر ولس مشر ته یې د اسرائیلو ساتنه او مرسته لومړیتوب لري؛ خو ټرمپ بیا بېله دې چې د کانګرس په غوښتنه د اسرائیلو ملاتړ وکړي په خپل طبیعت پر اسرائیلو ځان قربانوي او د اسرائیلو په لا قوي کولو کې هره کړنه تر سره کوي.

که څه هم ټرمپ یو عیاش بې دینه انسان دی خو بیا هم د مسلمانانو پر ضد د خپلو پاپانو او پادریانو نظریه مني او په نړۍ کې تر بل هر چا ډېر د جهادي حرکتونو او سیاسی اسلام څخه بد وړي او د له منځه وړلو لپاره یې د هر کافر او بې دین سره مرسته کوي؛ په عموم کې ټرمپ د اسلامي حاکمیت پر ضد نه تنها دا چې د خپلو نصراني مذهبي مشرانو پلانونه عملي کوي بلکې تر هغوی لا ډېر د اسلام او رښتینو مسلمانانو سره دښمني لري.

د عربي هیوادونو په وړاندي ټرامپ د امریکا هغه پالیسي پر مخ وړي چې صرف پکې  د امریکایانو ګټي نغښتي وي او په عربي هیوادونو کې د امریکا څخه د خپلواکۍ فکر ورباندي وژل کیږي؛ ټرمپ به پر عربي هیوادونو لا هم خپله واکمني ټنیګه کړي، نور به لا هم د هغوی د تیلو او نورو زیرمو څخه د امریکا په ګټه کار واخلي او هر هغه څوک به ځپي چې د امریکا څخه د عربي هیوادونو خپلواکي غواړي.

د افغانستان په اړه تر اوسه د کومي نوي پالیسۍ درک نه لګیږي خو دومره ویلای شو چې امریکا تل خپلو ګټو ته ګوري په هر څه کې چې یې ګټي وي او کولای یې شي هغه به کوي، البته په عموم کې ډېری امریکایان په افغانستان کې د بیا ځلي جګړې پلویان نه دي ځکه نو داسي نه بریښي چې ټرمپ دي د افغانستان څخه تښتېدلو کسانو ته خاصه پاملرنه وکړي او یا دي هم د هغوی سره د مرستي کوم تکل ولري خو د ځینو نورو شیطانو هیوادونو په غلطه مشوره او یا هم په افغانستان کې د ځینو داخلي حالاتو په سبب ممکن د فشار د اعمالولو کوښښ وکړي او یا هم خپلو غوښتنو ته د رسېدلو لپاره ځیني پلمې ولټوي.

په ځان باور

په ځان باندي باور په ژوند کې د ستريو برياو کليد دی ځکه نو تر څو انسان په ځان باور و نه لري تر هغه وخته په شعوري ډول بريا ته نشي رسېدلای.

په ځان باور په اسلام کې ډېر ارزښت لري ځکه اسلام موږ ته لارښوونه کوي چې تل بايد پیاوړي، پر تصمیم باندي ولاړ او په ځان باورمند وسو تر څو په کارونو کې د تزلزل او شا ته تګ څخه وساتل شو.

په ځان باندي باور د دې سبب جوړيږي چې انسان دي پر الله تعالی توکل وکړي او د ټولو کارونو په کولو کې دي تل چټکه روحيه، خپلواک فکر او قوي تصميم ولري؛  الله تعالی رسول الله صلی الله عليه وسلم ته په خطاب کې فرمايي: فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ.(قرآن، آل عمران: 159) ژباړه کله چې دي تصميم ونيوی نو په الله باندي توکل وکړه يقينا چې توکل کوونکي د الله تعالی خوښيږي. همداسي فرمايي: وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ.(قرآن، آل عمران: 139)ژباړه: مه کمزوري کېږئ او مه غمجن کېږئ که تاسي مؤمنان ياست نو تاسې به لوړ شئ. 

که انسان د ځان په باور کولو سره پر الله تعالی توکل وکړي نو ټول کارونه به يې په خپل وخت کې په تمامه معنی برابر شي؛ په حديث شريف کې راځي: عن عمر بن الخطاب قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم لو أنكم كنتم توكلون على الله حق توكله لرزقتم كما يرزق الطير تغدو خماصا وتروح بطانا.(سنن ترمذي: 2344) ژباړه: که تاسي پر الله هغه توکل وکړی چې د توکل کولو حق دی، نو هغه به تاسي ته داسي رزق درکړي لکه څرنګه چې مرغانو ته روزي ورکوي، چې سهار وږي ووځي او ماښام ماړه راګرځي.

په ځان باور لاندي څلور مهمي نښي لري:
1 – په ځان باوري انسان تل د زړورتيا او جرئت احساس کوي او هيڅ وخت د هيڅ کار په وړاندي ځان ناتوانه او ضعيف نه احساسوي.

2 – په ځان باوري انسان برياليتوب ته د لاسرسۍ هيله لري او په هر مثبت کار کې چې يې کوي د ميني او لېوالتيا ښکارندويي کوي.

3 – په ځان باوري انسان د مسئوليت آداء کولو روحيه لري او په ژوند کې له نويو حالاتو او ستونزو سره هر ډول مقابله کولای شي.

4 – په ځان باوري انسان د مشرتابه اهليت لري او په مؤثره توګه د مثبتي پايلې سره د خلکو رهبري کولای شي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۸/۱۴

درې غټ درواغ:

واثله بن الاسقع وايي: ما د رسول الله صلی الله څخه واورېدل چې ويل يې: يقينا غټ درواغ درې دانې دي: هغه چې انسان پر خپلو سترګو درواغ تړي او داسي شی چې ده نه وي ليدلي وايي ما وليدی، هغه چې انسان پر خپل پلار او مور درواغ تړي او د ځان نسبت بل چا ته کوي،( يعني خپله قومي بدلوي) هغه چې زما څخه د اورېدلو دعوه کوي خو زما څخه يې هيڅ شی نه وي اورېدلی( يعني په ما پسې د درواغو احاديث تړي).

توضيح: يعني دغه درې غټ درواغه دي:
۱ – د داسي شي د ليدلو دعوه کوي چې ده نه وي ليدلی.
۲ – بېله پلار او موره ځان بل چا ته منسوبوي يعني ځان د بل چا زوی معرفي کوي يا خپلي قومۍ ته تغيير ورکوي.
۳ – په رسول الله صلی الله عليه وسلم پسې درواغ تړي او داسي خبري او شيان هغه ته منسوبوي چې هغه ويلي او کړي نه وي.

عن واثلة بن الأسقع يقول سمعت رسول الله صلى الله عليه و سلم يقول : إن أعظم الفري ثلاثة أن يفترى الرجل على عينيه يقول رأيت ولم ير وأن يفترى على والديه فيدعي إلى غير أبيه أو يقول سمعني ولم يسمع مني.[مسند احمد16051]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۸/۱۳

زموږ علم ولي لږ دی؟

که څه هم ځيني خلګ به د دې مدعي وي چې زموږ علم ډېر دی، خو ډېری پوهان دا مني چې د پخوانيو علماؤ په پرتله زموږ علم ډېر لږ دی او دا ښکاره حقيقت دی چې هيڅوک ورڅخه انکار نشي کولای، خو دا چې زموږ علم ولي لږ دی؟ علت يې د عمر بن عبدالعزيز رحمه الله په وينا کې موندلی شو چې فرمايي: إنما قصّر بنا عن علم ما جهلنا تقصيرنا في العمل بما علمنا، ولو عملنا ببعض ما علمنا، لأورثنا علما لا تقوم به أبداننا. [التفسير المنير]
ژباړه: دا چې موږ د هغه شيانو علم نه لرو چې نه په پوهيږو سبب يې دا دی چې موږ په هغه څه چې پوهېږو سم عمل نه دی کړی، که موږ په يوڅه د هغه علم عمل کړی وای چې موږ يې لرو نو موږ ته به داسي علم راکول شوی وای چې زموږ بدنونو نشو ټينګولای.

په علم باندي عمل کول يو ډول تکرار دی او د علمي قوې لپاره سپورت دی چې د انسان استعداد ته د قوت او مطالعې مثبت چارج ورکوي او ذهن يې ورباندي تېزيږي.

په علم باندي عمل کول انسان د خپل علم د سمېدلو نمونه جوړوي او د دې تر څنګ چې انسان ته د الله پاک لخوا الهامات او معنويات ورکول کيږي نور خلک د ده څخه په تأثير اخيستلو په ده پسې روانيږي. 

په علم باندي عمل کول د دې سبب جوړيږي چې انسان ته دي د خپل علم ارزښت معلوم شي او د خپل علم د ساتلو او ډېرولو لپاره دي نور هم زيار وباسي.
که غواړی علم مو ډېر شي نو په خپل علم عمل وکړئ.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۸/۰۶

د مسلمانانو په مخ کې د مسلمانانو ټولوژنه:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
د ۵۶ اسلامي هيوادونو او تقريبا ۲ ميليارده مسلمانانو په مخ کې نن د غزې پر مسلمانانو څه حال دی؟ نن اسلامي هيوادونه دومره بې غيرته شويدي چې د امريکا او غرب له ويري د فلسطيني مسلمانانو په دفاع کې لږ تر لږه خپل ږغ لا نشي پورته کولای.

نن هغه ديني ورورګلوي، اسلامي يووالی، ايماني جذبات او مقدس مشترکات څه سوه؟ ولي د خپلو مسلمانو وړونو په حق کې چوپ پاته ياست؟ ولي دومره بې غيرتي او دومره غلامي؟.

آيا د رسول الله صلی الله عليه وسلم دا خبره مو نده ليدلې چې فرمايي: الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ، لَا يَظْلِمُهُ وَلَا يُسْلِمُهُ.[شعيب الإِيمان 7208] ژباړه: مسلمان د مسلمان ورور دی چې ظلم ورباندي نه کوي او چا ته يې نه پريږدي. يعني مسلمان بايد پر مسلمان ظلم ونکړي او ظالم ته يې پرې نږدي بلکې د خپل مسلمان ورور ساتنه او دفاع وکړي.

له بده مرغه چې نن په عامه توګه په مسلمانانو کې د يو بل په وړاندي دغه احساس او مسئوليت له منځه تللی دی له همدې امله ټوله ګورو چې د ټولو مسلمانانو په مخ کې اسرائيلو د غزې پر مسلمانانو ظلمونه شروع کړي دي، د ورځي په سلهاو مسلمانان شهيدانوي او د غزې ټول ښار يې له خاورو سره خاوري کړي دي.

مسلمانانو دا خبره له پامه غورځولې ده چې الله تعالی موږ په قرآن کې سره وړونه بللي يو او دا وظيفه يې راکړې ده چې بايد د يوبل په وړاندي د خواخوږۍ او غمخوارۍ پاليسي غوره کړو او په هر حالت کې د يوبل څخه دفاع وکړو. دا په دې خاطر دی چې مسلمانان د دين څخه ليري شوي دي ځکه نو د بې غيرتۍ او ناتوانۍ په آخري پړاو کې ژوند تېروي او دومره ضعيف الايمانه شوي دي چې اوس د خپل ايمان په مقتضی ګرسره عمل نشي کولای بلکې په ذهن کي يې هم نه را ګرځي.

د مسلمانانو حالاتو ته په کتو داسي ويلای شو چې نن نو هغه وخت دی چې اسلامي امت هيڅ په کار نه دی او د پيغمبر صلی الله عليه وسلم په شاهدۍ داسي بې اعتباره دی لکه د اوبو زګ يا لکه د سيل خاشې.

تر څو چې مسلمانان راويښ نه شي او د خپلو هيوادونو حاکمان اصلاح نکړي تر هغه وخته د اوسني سختو حالاتو څخه نشي راوتلای ځکه دا ټوله بدبختي د بدمرغه حاکمانو له لاسه مسلمانانو ته ورپېښه ده، مسلمانان چې خپلمنځي اختلافت پرې نږدي، پر يوه مسلمانان حاکم سره راټول نشي او يا لږ تر لږ مسلمان با احساسه حاکمان د ځان لپاره غوره نکړي تر هغه وخته به داسي سره وېشلي او په داسي ذلت او خوارۍ کې ژوند تېروي.

نن چې د نړۍ کفار هر څه وغواړي د مسلمانانو سره يې کوي او چې پر هر اسلامي هيواد بريد وکړي مخ ته يې څوک نه دريږي دا ټول په دې خاطر دی چې مسلمانان سره وېشلي دي، په مسلمانانو کې د اسلام هغه قوي روح شتون نه لري او د يو بل په وړاندي د غمخوارۍ احساس نه لري.

يو وخت چې مسلمانان سره متحد وه او پر يوه مسلمان حاکم سره راټول وه د امريکا غوندي هيوادونو مسلمانانو ته جزيه ورکوله او د نړۍ په هيڅ ځای کې پر مسلمانانو چا بريد نشو کولای.

۱۴۰۳/۰۸/۰۵

ښکنځل کوونکې انسان ته د الله غضب:

ژباړه: عبدالله بن عمرو وايي: ما د رسول الله صلی الله عليه وسلم څخه واورېدل چې ويل يې: بدي خبري د الله پاک نه خوښيږي، يا يې وويل چې الله پاک د بدو خبرو پر کوونکې او جوړوونکې باندي بغض کوي، همدا راز يې و فرمايل: قيامت تر هغه وخته پوري نه راځي تر څو چې د بدو خبرو کول او جوړول نه وي ښکاره شوي، صله رحمي نه وي پرې شوې او بد ګاونډيتوب نه وي ښکاره شوی، او تر هغه وخت پوري قيامت نه راځي تر څو چې خائن امين او امين خائن و نه ګڼل شي.

توضيح: يعني بدي خبري چې: ښکنځل، ناروا ټوکي، غيبت، بهتان او درواغو ټولو ته شامليږي د الله پاک نه خوښيږي او الله پاک پر هغه چا باندي بغض او قهر کوي چې بدي خبري کوي او يا بدي خبري جوړوي همدا راز د بدو خبرو پيدا کېدل، د صله رحمي پرېکېدل، بد ګاونډيتوب، خائن امين او امين خائن ګڼل دا ټولي د قيامت راتللو علامې دي.

څوک چې د ځان لپاره د الله پاک خښم او بغض نه غواړي نو بدي خبري او ښکنځل دي نه کوي، د خپلوانو او دوستانو سره دي صله رحمي نه پرې کوي، د خپلو ګاونډيانو سره دي ناوړه چلند نه کوي، خائن شخص دي امين نه بولي او امين شخص دي خائن نه بولي.

عن عبد الله بن عمرو انه سمع من رسول الله صلى الله عليه و سلم قال ان الله لا يحب الفحش أو يبغض الفاحش والمتفحش قال ولا تقوم الساعة حتى يظهر الفحش والتفاحش وقطيعة الرحم وسوء المجاورة وحتى يؤتمن الخائن ويخون الأمين.[مسند احمد6514]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۸/۰۳

قوي او تکړه مسلمان د الله تعالی ډېر خوښيږي:

ژباړه: قوي مؤمن الله ته ډېر غوره او محبوب دی تر کمزوري مؤمن، خو په دواړو کې خیر دی. د هغه څه لپاره کوښښ وکړه چې تا ته ګټه رسوي، او په الله توکل وکړه او مه عاجزه کېږه.

په دې خاطر چې په حديث کې د قوي لفظ مطلق راغلی دی نو يوازي فزيکي قوت ورڅخه مراد نه دی بلکې عام قوت مراد دی هغه که فزيکي قوت وي او که په نورو برخو کې قوت وي.

د پورته حديث څخه په استناد داسي ويلای شو چې په هره برخه کې قوي او تکړه مسلمان الله تعالی ته تر ضعيف او ناتوانه مسلمان غوره دی؛ که په زور کې قوت وي، که په علم کې قوت وي، که په اداره کې قوت وي، که په فکر کې قوت وي، که په تخنيک کې قوت وي او که په تکنالوژۍ کې قوت وي په هره برخه کې چې وي د مسلمان لپاره د الله تعالی ډېر خوښيږي.

د دې حديث څخه ځينو علماؤ د ځان باورۍ او اعتماد بالنفس موضوع هم استنباط کړېده؛ په دې معنی سره چې هغه مسلمان چې د زده کړي وروسته پر ځان باور ولري تر هغه مسلمان غوره دی چې په ځان باور نه لري او ضعيف وي.
المؤمن القوي خير وأحب إلى الله من المؤمن الضعيف، وفي كل خير، احرص على ما ينفعك، واستعن بالله ولا تعجز.(رواه مسلم)
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۳۰

هيڅوخت ځان مه بې کاره کوئ!

ژباړه: عبدالله بن مسعود رضي الله عنه وايي زما د هغه چا څخه بد راځي چې بې کاره وي، نه د دنيا کار کوي او نه د آخرت کار.

هدف د ده دا دی چې هيڅوخت بايد انسان داسي بې کاره نه وي چې په هيڅ کار باندي بوخت نه وي بلکې هميشه باید په يو شي مصروف وي، د فرائضو د آداء کولو وروسته چې کله د دنيا کار ته اړتيا پيدا کيږي خپل د دنيا کار وکړي، کله چې د دنيا په کار باندي بوختيا و نه لري بيا ځان د دين په کار باندي بوخت کړي.

البته د انسان لپاره ښه ترتيب دا دی چې فرائضو او جماعت ته هميشه ځان اوزګار کړي، په هر کار چې بوخت وي چې کله د فرض لمانځه او جماعت وخت را رسيږي بايد ځان ورته بې کاره کړي او خپل فرض آداء کړي.

خو په دې خاطر چې دنيوي کار هم د انسان ضرورت دی نو په هغه باندي هم ځان مصروف کولای سي خو داسي نه چې پر دنيوي کار به فرض پسې پريږدي.

که انسان د خپلو کارونو لپاره يو کاري مهالويش جوړ کړي او هر کار پر خپل وخت باندي وکړي نو هم به خپل دنيوي کارونه وکړي او هم به فرائض ورڅخه پاتي نسي.

د آخرت لپاره کار تنها لمونځ نه دی بلکې ډېر نور کارونه سته چې انسان يې د فراغت په وخت کې کولای سي لکه: ذکر، تلاوت، نفلي لمونځ، د تعليم او ذکر په حلقه کې کښېناستل، خلکو ته دعوت ورکول او داسي نور... د خپل وخت سره سم چې انسان د هر شي لپاره فراغت پيدا کوي هماغه دي وکړي او ځان دي سوچه بې کار نه پريږدي.
قَالَ ابْنُ مَسْعُودٍ:إِنِّي أَكْرَهُ أَنْ أَرَى الرَّجُلَ، فَارِغًا لا فِي عَمِلِ دُنْيَا وَلا آخِرَةٍ.[المعجم الکبير 8460]
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۲۷

من هم الإسرائيليون؟

۱- الإسرائيليون هم تلك الجماعة اليهودية المفتنة التي لعنت في الكتب السماوية الأربعة. 
۲- الإسرائيليون هم أولئك اليهود القدماء الذين اشتهروا بالمكر والخداع والكذب.
 ۳- الإسرائيليون هم أولئك اليهود التعساء الذين قتلوا ۳۰۰ نبيا في يوم واحد، وبلا مبالاة قتلوا الأنبياء صباحًا وتاجروا في الأسواق ظهرًا . 
۴ ـ الإسرائيليون هم أولئك اليهود المنافقون الذين من بداية الإسلام حاكوا أخطر المؤامرات ضد الأنظمة الإسلامية. 
۵- الإسرائيليون هم اليهود الكفار الذين لديهم تاريخ طويل في قتل الأنبياء وعبادة الطاغوت والتمرد والعصيان والكذب على الله ورسله وإفساد الأرض فلا يوجد وقت أو مكان إلا وقد مارسوا فيه شیطنتهم ونفاقهم. 
۶ - الإسرائيليون هم أولئك اليهود الحمقى الذين اتهموا نبيهم موسى عليه السلام اتهامات باطلة بأنه يخفي جسده وكأن لديه عيبًا. 
۷ - الإسرائيليون هم أولئك اليهود القساة والمكر الذين لم يقبلوا كلام النبي ولم يعملوا بالتوراة حتى رفع الله عليهم جبل الطور وأجبرهم على قبول.
۸ - الإسرائيليون هم أولئك اليهود الذير سى عليه السلام لن نؤمن لك حتى نرى بهرة بأعيننا. 
۹ - الإسرائيليون هم أولئك اليهود الضالون الذين كانوا يسخرون من كلام موسى عليه السلام ويستهزئون به. 
۱۰- الإسرائيليون هم أولئك اليهود المنحرفون الذين كانوا يحرفون التوراة ويكتبون بأيديهم ما يجعلونه جزءًا من التوراة. 
۱۱ - الإسرائيليون هم أولئك اليهود الحمقى الذين عبدوا العجل بعد ذهاب موسى عليه السلام.
۱۲ ـ الإسرائيليون هم أولئك اليهود العنيدون الذين نسبوا الفقر والبخل إلى الله تعالى. 
۱۳ ـ الإسرائيليون هم أولئك اليهود الذين مسخهم الله في زمن داود وعيسى عليهما السلام إلى قردة و خنازير.
۱۴ - الإسرائيليون هم أولئك اليهود الجبناء الذين قالوا لنبيهم اذهب أنت وربك فقاتلا إنا هاهنا قاعدون.
ورغم أن الإسرائيليين بهذه الفتنة والكفر والمكر إلا أن بعض الدول الإسلامية تقيم علاقات معهم ولا يدينون حربهم الظالمة ضد الفلسطينيين، بل الأسوأ من ذلك أن بعض الدول الإسلامية تدعمهم سياسيا وماليا.
يا للأسف على حال المسلمين الذين لا غيرة لهم!. النصارى الذين يعتبرون عيسى عليه السلام إلها أو ابن الله اتحدوا مع اليهود ضد الإسلام، رغم أن اليهود يفتخرون بقتل عيسى عليه السلام. ومع ذلك، المسلمون أصبحوا بلا شعور وبلا غيرة لدرجة أنهم تركوا إخوانهم المسلمين الفلسطينيين تحت ظلم اليهود ولا يقدمون لهم أي مساعدة.

مولوي نور الحق مظهري

‏غم شريکي:

د راپورونو له مخي د حماس مجاهدينو سياسي مشر او نظامي قومندان يحيی السنوار  د غاصبو اسرائيلو په بمبار کې شهيد شوی دی. انا لله وانا الیه راجعون. الله تعالی دي د نوموړي شهادت قبول کړي او ټولو غم ځپلو ته دي د زړه صبر او اجر ورکړي.

موږ هم د نور اسلامي امت ترڅنګ ځانونه په دې غم کې شريکان بولو او د يحيی سنوار شهادت ټولي اسلامي نړۍ ته لويه ضايعه ګڼو.

د اسلامي هيوادونو لپاره خو دا لازمه وه چې د داسي پيښو په وړاندي کې يې اسرائیلو ته ډېر تند غبرګون ښوولی وای خو داچي نن مسلمانان يووالی نه لري او پر يوه مسلمان رهبر نه دي سره راټول ځکه نو په هر ځای کې د ذلت او خوارۍ سره مخامخ دي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۲۶

د فکري جګړې فلسفه:

د فکري جګړې تاريخ ډېر اوږد او پېچلی دی چې د انسان د پيدايښ څخه پيليږي، فکري جګړه د بشر په تاريخ کې د يوه بنسټيز جنګ په صفت پېژندل کيږي چې د انسانانو په روان او فکر کې ژور نفوذ لري.

دا جګړه د آدم عليه السلام چې د حق نماينده وو او د ابليس عليه اللعنة چې د باطل نماينده وو تر منځ شوې ده؛ ابليس د انسان د لومړني دښمن په توګه د انسان پر ضد او د هغه د مغلوب کولو لپاره فکري جګړه غوره کړه چې آدم عليه السلام ته يې ځان نصيحت کوونکی او غمخوار معرفي کړ او د دې لپاره چې د آدم عليه السلام باور تر لاسه کړي هغه ته يې په الله تعالی باندي قسم واخيست تر څو خپلي مدعی ته مشروعيت ورکړي او په ذريعه يې آدم عليه السلام دوکه کړي او وسوسه ور واچوي.

د آدم عليه السلام د قيصې څخه چې په سورت الاعراف کې ذکر شوې ده له ورايه داسي ښکاري چې د  لومړي سره څخه شيطان د درواغو، فريب او شبهه اچوني په ذريعه د آدم عليه السلام د دوکه کولو کوښښ وکړ تر څو چې هغه کار په وکړي کوم چې الله تعالی ورڅخه منعه کړی او په نتيجه کې يې د الله تعالی د نعمتونو څخه محروم کړي.

د هماغه ورځي څخه بيا تر نن پوري چې کوم کسان د مسلمانانو پر ضد فکري جګړه پر مخ بيايي د همدغه طريقې څخه کار اخلي ځکه نو بايد زموږ مسلمانان د خپلو ټولو دښمنانو په وړاندي ډېر هوښيار وسي او ځانونه په فکري ځيرکتيا مسلح کړي.

الله تعالی رسول الله صلی الله عليه وسلم ته په خطاب کې فرمايي: فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا.(الفرقان:52) ژباړه: نو د کافرانو اطاعت مه کوه او د دې (قرآن) په وسيله له هغوی سره لويه مبارزه وکړه. دا آيت په داسي وخت کې نازل شوی دی چې مسلمانانو ته د قتال يا فزيکي جګړې اجازه نه وه شوې ځکه دا آيت مکي دی او په مکه مکرمه کې مسلمانانو ته د جنګ کولو اجازه نه وه، همدې ته په کتو سره مفسرينو دلته د جهاد معنی په دعوت باندي کړېده او دا چې جهاد په کبير يا لوی متصف شوی دی د دې ښکارندويي کوي چې د دعوت په برخه کې هم د مسلمانانو مسئوليت ډېر دروند وو ځکه مشرکينو د دوی پر ضد د هر ډول وسلې او هري ذريعې څخه استفاده کول؛ د اتهام، فريب او وسوسې څخه شروع بيا تر فزيکي چلند پوري ټوله يې د مسلمانانو پر ضد کارول چې طبعا په داسي شرايطو کې مبارزه ډېره سخته وي.

مسلمانان بايد د فکري جګړې په ارزښت ځانونه پوه کړي او په هراړخيز ډول آمادګي ورته ولري ځکه کفار د مسلمانانو د فکرونو د انحراف او ذهنونو د تسخير لپاره د هري ممکني لاري څخه کار اخلي او د دې لپاره چې مسلمانان ويښ او بيدار نشي هر غوراوي ته لاس اچوي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۲۴

د مثبتو فکرونو ډولونه:

مثبت فکرونه هغه ذهني حالتونه دي چې په شخص کې خوشبیني، هیله‌مندي او پیاوړتیا رامنځته کوي. د مثبتو فکرونو ډولونه په لاندې توګه دي:
۱ ـ خوشبین فکر:  خوشبین فکر لرونکی انسان په هر حالت کې د ښه پایلې تمه کوي، هغه په هر حرکت او هڅه کې فرصتونه ویني او باور لري چې ستونزې حل کېدونکي دي.

۲ ـ شکرګذار فکر: شکرگذار فکر انسان په ژوند کې د درلودونکو شیانو او برکتونو قدر کوي او په هر حالت کې يې شکر آداء کوي، دا فکرونه په شخص کې د خوشحالۍ او  قناعت احساس زیاتوي.

۳ ـ هیله‌مندفکر: هیله‌مند فکر لرونکی کس د راتلونکې په اړه مثبتي تمې لري او باور کوي چې زما په وړاندي ارومرو شرایط برابريږي،  هغه د خپلو هدفونو په لور کار کوي او ناهیلی کېږي نه.

۴ ـ په ځان‌باوري فکر:  دا ډول فکر  شخص ته دا احساس ورکوي چې تل د ستونزو په حلولو او موخو په تر لاسه کولو کې وړتیا لري،  په ځان‌باوري فکر د لاسته راوړنو په زیاتولو کې ډېر مهم دی.

۵ ـ انعطاف‌پذیر فکر: دا فکر انسان ته توان ورکوي چې د ستونزو په وخت کې له ناکامۍ څخه زده کړه وکړي او ژر بیرته عادي حالت ته راستون شي،  انعطاف‌پذیري د مثبت فکر یوه مهمه نښه ده.

۶ ـ مینه ناک او مهربان فکر: داسي فکر والا شخص له نورو سره د مرستې او شفقت احساس لري، د نورو خوشحالي او هوساینه د خپل ځان د خوشحالۍ یوه برخه ګڼي ځکه نو د هیچا سره د مرستي کولو څخه ځان نه کاږي.

۷ ـ خلاق فکر: دا ډول فکر انسان ته دا توان ورکوي چې له نوو لارو او په تخلیقي نظرونو سره ستونزې حل کړي، خلاقیت د مثبت فکر یوه نتیجه ده چې د نوښتونو او پرمختګونو لامل ګرځي او ورځ تر بلي نوي انکشافات کوي.

۸ ـ منل شوی فکر: دا فکرونه شخص ته دا درس ورکوي چې د هغو شیانو په وړاندي چې نشي بدلېدلی يا ظاهرا تغییر نه قبلوي خپل زغم له لاسه ورنکړي او ځان خپه نه کړي؛ دا ډول خلک په ژوند کې د واقعیتونو سره په سمه توګه چلند کوي.

۹ ـ موخه‌مند فکر: دا ډول فکر شخص ته د یو واضح او مشخص هدف په لور د تګ انګېزه ورکوي، داسې خلک تل په خپل ذهن کې یو پلان او ستراتیژي لري.

۱۰ ـ زده کړه ايز فکر: داسي فکروالا خلک په دې باور وي چې انسان تل وده کولی شي او زده کړه یې د پرمختګ اصلي ذريعه ده، دا ډول فکر په هر حالت کې د لا زده کړې او ودې فرصتونه لټوي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۲۳

حسد د پوهانو له نظره:

معاويه رضي الله عنه حاسد په هغو انسانانو کې شميري چې خوشحاله کول يې آسانه کار ندی او فرمايي:
كُلُّ النَّاسِ أَسْتَطِيعُ أَنْ أُرْضِيَهُ؛ إِلَّا حَاسِدَ نِعْمَةٍ؛ فَإِنَّهُ لَا يُرْضِيهِ إِلَّا زَوَالُهَا.[المجالسة وجواهرالعلم657]
ژباړه: ټوله خلک زه خوشحاله کولاي شم مګر هغه څوک چې د نعمت له کبله حسد راسره کوي؛ ځکه هغه بېله دې چې هغه نعمت زوال شي په بل شي نه خوشحاله کيږي.
حسن بصري رحمه الله حسد هغه اور بولي چې هيڅ نه مړ کيږي او فرمايي:
الحسد من أخلاق اللئام، وتركه من أفعال الكرام، ولكل حريق مطفئ، ونار الحسد لا تطفأ.(روضة العقلاء:134)
ژباړه: حسد د بدو خلکو د اخلاقو څخه دی، پرېښودل يې د نيکو خلکو د کارونو څخه دی او هر اور مړ کيږي خو اور د حسد نه مړ کيږي.
ابوالليث سمرقندي رحمه الله د حسد ځيني  هغه تاوانونه بيانوي چې د محسود څخه مخکې خپله حسد کوونکي انسان ته رسيږي او فرمايي:
يصل إلى الحاسد خمس عقوبات قبل أن يصل حسده إلى المحسود: أولاها: غم لا ينقطع. الثانية: مصيبة لا يؤجر عليها. الثالثة: مذمة لا يحمد عليها. الرابعة: سخط الرب. الخامسة: يغلق عنه باب التوفيق.(المستطرف في كل فن مستظرف للأبشيهي:221)
ژباړه: حسد کوونکي ته پنځه عذابونه رسيږي مخکې تر دې چې محسود ته ورسيږي: لومړی يې داسي غم دی چې نه قطع کيږي، دويم داسي مصيبت دی چې هيڅ مزدوري نه ورباندي ورکول کيږي، درېيم هغه بد دی چې ستاينه يې نه ورباندي کيږي، څلورم د الله تعالی قهر دی او پنځم د توفيق دروازه ورباندي تړل کيږي.
ابن ابجر د ځينو کتابونو په حواله حسد کوونکی د الله تعالی دښمن ګڼلی او فرمايي:
فِي بَعْضِ الْكُتُبِ: يَقُولُ اللهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: الْحَاسِدُ عَدُوُّ نِعْمَتِي، مُتَسَخِّطٌ لِقَضَائِي، غَيْرُ رَاضٍ بَقَسْمِي بَيْنَ عِبَادِي.(المجالسة وجواهرالعلم658: 3/51)
ما په ځينو کتابونو کي ليدلي دي چې الله تعالی فرمايي: حسد کوونکی انسان زما د نعمت دښمن دی، زما فيصلې او قضاء ته په خښم دی او زما په بندګانو کې زما په تقسيم باندي خوشحال ندی.
ابن المعتز وايي:
الحاسد مغتاظ على من لا ذنب له، ويبخل بما لا يملكه، ويطلب ما لا يجده.(غرر الخصائص الواضحة للوطواط603) ژباړه: حسد کوونکی په هغه چا باندي په غوصه کيږي چې هيڅ ګناه يې نه وي کړې، په داسي څه باندي بخيلي کوي چې په خپله يې مالک نه دی او داسي څه غواړي چې هيڅ يې نشي موندلی.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۱۷

زموږ لپاره توره ورځ او د دوی لپاره د پېغور ورځ:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
د دې لپاره چې زموږ ګران هیواد د تل لپاره خپله مستعمره جوړه کړي، په اسلامي هیواد افغانستان کې د خلکو څخه اسلام وتښتوي او جوړ شوی اسلامي نظام ړنګ کړي امریکایانو د خپلو داخلي ګوډاګیانو څخه په استفاده د 2001 میلادي کال د اکتوبر پر 7 پر ګران هیواد افغانستان نظامي يرغل وکړ.
د یرغل د پیل څخه د امریکا د وخت ولس مشر جورج ډبلیو بوش خپله جګړه صلیبي وګڼله او په یو غونډه کې يې وویل: موږ به دغه مقدسه جګړه د ګټلو تر وخته کوو او د طالبانو ریښې به د افغانستان څخه ورکوو؛ نوموړي ټولي نړۍ ته اعلان وکړ چې یا به زما سره درېږئ یا به د تروریستانو سره درېږئ؛ داسي ښکارېدل چې بوش په خپل ظاهري قدرت ډېر مغرور وو او په خپلو طیارو، ټانګانو، موشکانو او وسلو ډېر نازېدی.
امریکایانو د ټولو بين المللي او عقلي اصولو پر خلاف زموږ پر هيواد داسي یرغليز هجوم راوړ  چې د يرغل په پيل کې يې د هيواد ډېری عام المنفعه ځايونه، ټول رادارونه، طيارې او چورلکي، لويي وسلې او هوايي ډګرونه بمبار کړه چې تقريبا ټول شيان يې له کاره و ايستل او د اسلامي امارت د مجاهدينو سره يې د څه مودې په جګړه کې زموږ ډېر بې ګناه افغانان شهيدان کړه.
کله چې د افغانانو لخوا د مرحوم اميرالمؤمنين ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله په رهبرۍ د دوی پر ضد سپېڅلی جهاد پيل شو د هماغه ورځي څخه بيا د دوی تر ماتي پوري يې داسي ظلمونه وکړه چې په تاريخ کې يې ساری نه وو تېر شوی؛ پوره پوره کلي يې بمبار کړه، ودونه او جنازې يې بمبار کړې، بې ګناه خلک يې بمبار کړه او آن تر دې چې تر ټولو غټ د بمونو مور يې هم پر هيواد وکارول.
د مځکي پر مخ يې د خپلو لاسپوڅو په ملتيا پر مظلومو افغانانو باندي اور بل کړ، چاپې يې ووهلې، په زرهاوو کلي يې وران کړه او په لکهاوو مظلوم افغانان يې شهيدان، کونډي، يتيمان او ژوبل کړه او که جزئياتو ته ولاړ شو نو ويلای شو چې د هر افغان کور ته يې بې شمېره غمونه راوړه.
خو د وړاندوينو، اټکلنو، تخمين او عادت پر خلاف الله تعالی د دې فيصله کړېوه چې امريکايان به شرموي او د بل ويتنام تاريخ به د افغانانو په لاس را ژوندی کوي او د تل لپاره به امريکایانو ته ستر پېغور پاتيږي چې د لسګونو نورو هيوادونو د ملتيا سره سره يې د افغان مجاهدينو په لاس ماتي و خوړل او د مرحوم ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله په وينا د ليست د سر څخه به و پای ته راغله او د ډېري نظامي، سياسي، فکري او فرهنګي مبارزې وروسته د افغانو سرتيرو مجاهدینو په وړاندي مات شول او ګران افغانستان د دوی د چټل او پليت نيواک څخه خلاص شو.
داسي ويلای شو چې د اکتبوبر 7 د افغانانو لپاره توره ورځ وه ځکه چې پر افغانانو د ډېرو کړاوونو پیل وو خو د امریکانو او ملګرو لپاره بيا داسي لوی پېغور شو چې په نړۍ کې يې نوم بد شو ځکه دوی چې کوم شی په افغانستان کې غوښتل نه تنها دا چې لاس ته يې را نه وړه  بلکې دوی چې د کوم نظام د تخريب لپاره راغلي وو الله تعالی بيرته هماغه نظام حاکم کړ او د دوی ټولي هڅي يې په اوبو لاهو کړې.
له بلې خوا هغو کسانو ته هم دا ورځ لوی پېغور دی چې د خپل دين، هيواد او خلکو سره په دښمنۍ کې يې امريکايانو ته ښه راغلاست ووايه، د خپلو مسلمانو وړونو پر ضد د هغوی سره په څنګ کې ودرېدل، هغوی ته به يې د ظلم او استبداد لپاره لاره پاکول او ځانونه يې په پوره توګه د هغوی غلامان جوړ کړي وه ځکه نن د سالم عقل په فيصله دوی هر څه له لاسه ورکړه؛ نه تنها دا چې 20 کاله يې د خپل دين، وطن او خلکو سره ستر خيانت وکړ بلکې امريکايان ورڅخه ولاړه او دوی يې پر وچ ميدان يواځي خوشي کړه چې د پوره انسانيت او بشريت په محکمه کې دا د انسان لپاره تر ټولو لوی ذلت او شرم دی.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۱۱

ايران ډېر ښه کار وکړ:

ښه کار چې هر څوک وکړي موږ يې بايد قبول کړو ځکه نو ايران چې کوم کار کړی او پر اسرائيلو يې توغندي وارکړي دي ډېر ښه او د ستايني وړ کار يې کړی، الله تعالی دې توفيق ورکړي چې نور توغندي هم پر اسرائيلو وار کړي.

د اسرائيلو په وړاندي بايد ټول مسلمانان ودريږي او د دوی تر تباهۍ پوري د هغوی په وړاندي مبارزه وکړي ځکه نه تنها دا چې اسرائيل يو غير قانوني حکومت او کاذبه جغرافيا ده بلکې په دې وروستيو کې يې ډېر غرور او تکبر کړی؛ د غزې ښار يې له خاورو سره خاوري کړ، په زرهاوو بې ګناه مسلمانان يې ووژل، په ميليونونو انسانان يې د خپلي خاوري څخه بې کوره کړه او ډېر اسلامي هيوادونه يې د تهديد او خطر سره مخامخ کړه.

اوس داسي شرائط دې چې نه تنها دا چې موږ بايد د اسرائيلو په وړاندي ودريږو بلکې د اسرائيلو په مقابل کې د هر چا مبارزه او درېدل وستايو او د هر هغه چا سره مرسته وکړو چې په يوه نه بله طريقه د اسرائيلو مخي ته دريږي او د هغوی پر ضد جګړه کوي.

په منځني ختيځ کې اسرائيل د سرطان حيثيت لري تر څو دغه سرطاني غده له منځه ولاړه نشي په سيمه کې امنيت او آرامي په هيڅ صورت نشي راتللای او تر څو چې بيت المقدس مسلمانانو ته و نه سپارل شي تر هغې پوري جګړه نشي ختم کېدلای ځکه بيت المقدس او په فلسطين کې اسلامي دولت جوړېدل د مسلمانانو مسلم حق دی چې له بده مرغه نن اسرائيلو د امريکا او نورو غربي هيوادونو په مرسته دغه حق په زوره د مسلمانانو څخه اخيستی دی.

که مسلمانان سره راټول نشي او په يوه آواز د اسرائيلو په وړاندي و نه دريږي فلسطين به همداسي د اسرائيلو په لاس کې وي او د دوی فلسطيني مسلمانان وړونه او خويندي به د اسرائيلو تر ظلم لاندي شپې او ورځي تېروي او د بلي خوا به مسلمانان همداسي په ذلت او خوارۍ کې ژوند کوي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۰۵

د منفي فکرونو ډولونه:


۱ ـ منجمد فکر: هغه فکر دی چې د خپلي ټولني څخه ليري پر انزوايي او تفردي باورونو او سوچونو ولاړ وي البته خپله دا خبره نشي درک کولای بلکې د واقعيت پر خلاف ځان ورته جامع او ټول شمول ښکاري.

۲ ـ ساده فکر: هغه فکر دی چې هيڅ ثبات او ټينګښت نه لري بلکې د هر چا د خبري سره تغيير کوي، ساده فکر والا د تزلزل تر څنګ بې ځايه خوش باوره هم وي ځکه نو د هر چا سره د تأييدۍ سر ښوروي او داسي هم کيږي چې هم مهاله د يوه شي په اړه دوه متضاد باورونه ولري ځکه دی فکري خپلواکي نه لري، که چا ويل مثبت؛ دی هم وايي مثبت. او که چا ويل منفي؛ دی هم وايي منفي.

۳ ـ سوټه فکر: هغه فکر ته وايي چې تر مثبت يې منفي ته تمايل ډېر وي د بېلګي په ډول د يوه شخص په اړه دوه نفره د ښه او بد خبره ورته کوي سره د دې چې اصل په مسلمانانو کې ښه دی سوټه فکر والا د بد خبره مني که څه هم بې دليله وي او يا ښه خبره والا پر خپلي خبري ډېر دلائل ولري.
سوټه فکر والا په منفي ګرايۍ کې انتهاء ته رسېدلی وي ځکه نو د ښې خبري په منلو کې تزلزل لري خو د بدي خبري منلو ته بيا سل په سلو کې تيار وي.

۴ ـ سرټمبه فکر: هغه فکر ته وايي چې خپل پر باور ډېر ټينګ وي که څه هم فاسد باور وي.
په سرټمبه فکر والا کې د انفعال يا تأثر ماده ډېره کمه وي البته په نسبي ډول د مثبت په نسبت د منفي څخه ډېر ژر متأثر کيږي.
سرټمبه فکر والا چې خپله خبره ټينګه کړه که څه هم باطله خبره وي د هيچا سره قناعت نه کوي او د خپلي خبري څخه ګرسره نه اوړي.

۵ ـ کوټه فکر: هغه فکر ته وايي چې په درک کې ډېر ضعيف وي البته ضعف يې فطرتي يا مادرزادي نه وي بلکې د ټمبلۍ او بې غورۍ له کبله وي.
کوټه فکر والا د ځان په روزنه او شيانو په زده کولو کې هيڅ کوښښ نه کوي او هر شی تر سر تېروي ځکه چې ده په فکر کولو کې د تمرکز، دقت او غور څخه ځان محروم کړی وي.

۶ ـ خوار فکر: هغه فکر دی چې د عمر د ډېروالي او يا ځينو ناروغيو له وجهي ضعيف شوی وي او د ډېر دماغي انحطاط له کبله په الزايمر يا نسيان باندي اخته شوی وي.
خوار فکر والا حافظه نه لري او شيان يې ډېر ژر هېريږي.
خوار فکري ناروغي ده ځکه نو د خوار فکر والا کس سره مرسته وکړئ او معذور يې وګڼئ.
ليکنه: مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۰۴

من هو الصديق الصالح؟

الکاتب: مولوي نورالحق مظهري
الصديق الصالح هو الشخص الذي يكون إنساناً صالحاً، مطيعاً لله، مستسلماً تماماً لأوامر الله سبحانه وتعالى، حريصاً على إرضاء الله بكل حرص، يسعى بكل صدق وأمانة إلى فعل الخير، ويتجنب فعل السوء بالتقوى. يحب سنة النبي صلى الله عليه وسلم ويحب أهل السنة، ويقيم صداقته وعداوته في سبيل الله. يكره المعاصي والتمرد، وهو إنسان تقي ونقي. قلبه دائماً يتوق إلى القيام بأعمال الخير في الخفاء حتى لا يُرى فيه رياء. قلبه خالٍ من البغض والحسد.
الصديق الصالح هو الشخص الذي يذكرك بالله عندما تنساه، ويساعدك في طاعة الله.
الصديق الصالح هو الذي لا يفرح بزلاتك وانحرافك، بل يفرح بهدايتك وثباتك.
الصديق الصالح هو الذي يأمرك بالمعروف وينهاك عن المنكر.
الصديق الصالح هو الذي تأمن من لسانه ويده.
الصديق الصالح هو الذي يقابلك دائماً بوجه بشوش ومفتوح، ولسانه رطب بالكلام الطيب والمودة تجاهك، وقلبه متسع بالصبر والتسامح، ويده ممدودة لك عندما تحتاج إلى مساعدته.
الصديق الصالح هو الذي يكظم غيظه أمامك ولا يتكبر عليك، ولا يحب الأعمال أو الكلام الباطل، ويسعد بنجاحك ورفاهيتك.
الصديق الصالح هو الذي يتفق معك في الخير ويخالفك في الشر، وإذا أخطأ في حقك اعترف بخطئه.
الصديق الصالح هو الذي يسعد برؤيتك، ويتلهف للقاءك، ويتمنى أن يكون بجوارك دائماً.
وعندما يصافحك، يصافحك بمحبة وإخلاص.
الصديق الصالح هو الذي يفرح بنعم الله عليك، وإذا أصابك مكروه يحزن لأجلك.

ښه ملګری څوک دی؟

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
ښه ملګری هغه دی چې صالح انسان وي، د الله اطاعت کوونکی وي، د الله پاک اوامرو ته پوره تسليم وي، د الله پاک پر خوشحاله کولو ډېر حريص وي، د ښه کار پرکولو باندي په صداقت او ايماندارۍ سره تلوار کوونکی وي، او د بد کاره څخه په تقوی باندي ډډه کوونکی وي، د پيغمبر د سنت او اهل سنت سره مينه ولري، دوستي او دښمني يې د الله په خاطر وي، د ګناه او سرکښۍ څخه يې بد راځي، پرهيزګاره او پاک انسان وي، تل يې زړه غواړي د خير نفلي کارونه په پټه سره وکړي ترڅو ورڅخه ريا ونه ليدل شي، په زړه کې يې بغض او حسد نه وي.
ښه ملګری هغه څوک دی چې کله دي الله پاک هېر شي دی يې درته په يادوي او د الله پاک په اطاعت کولو کې درسره مرسته کوي.
ښه ملګری هغه دی چي ستا په ښویېدلو او انحراف باندي نه خوشحاله کيږي بلکې ستا په هدايت او لاسمېدلو باندي خوشحاله کيږي.
ښه ملګری هغه دی چې تا پر ښه کار باندي امرکوي او د بد کار څخه دي را ګرځوي.
ښه ملګری هغه دی چې ته يې د خولې او لاس څخه په امان وسې.
ښه ملګری هغه دی چې ستا په مقابل کې يې تندی ورين او خلاص وي، ژبه يې ستا په مقابل کي تل نرمه او د پېرزويني څخه ډکه وي، زړه يې ستا په مقابل کې تحمل او پيراخي ولري، لاس يې ستا په مقابل کې پيراخ او اوږد وي يعني چې کله يې مرستي ته اړکيږي مرسته درسره کوي، ستا په مقابل کې خښم او قهرکنټرول او قابو کوي، ستا سره تکبر نه کوي، د ناروا کارونو اوخبرو شوقي نه وي، تا ته په خير رسېدلو او ښه ژوند برابرېدلو باندي خوشحاله کيږي.
ښه ملګری هغه څوک دی چې په ښه کار درسره موافقت کوي او په بدکار درسره مخالفت کوي، چې کله درته ملامت شي خپله ملامتيا مني.
ښه ملګری هغه څوک دی چې ستا په ملاقات باندي خوشحاله کيږي، ستا سره ملاقات ته يې ډېره تلوسه وي، زړه يې غواړي تل درسره وسي، کله چي ورسره مصافحه کوې نو په محبت درته لاس درکوي.
او ښه ملګری هغه دی چې تا ته د الله د نعمتونو په حاصلېدلو باندي يې زړه ښه کيږي، او چي تا ته کوم مصيبت رسيږي خوا يې درباندي بديږي. 

۱۴۰۳/۰۷/۰۳

د اسلام د مبارک دين شموليت:(دويمه برخه)

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
اسلام او اقتصادي ژوند: 
اسلام لکه نورو برخو ته چې پوره پاملرنه کړېده مالي او اقتصادي برخي ته يې هم پوره پاملرنه کړېده او انسان ته يې داسي اقتصادي نظام معرفي کړی دی چې د هر چا او هري سيمي لپاره مناسب دی او يواځينی هغه نظام دی چې د ټولو خلکو مالي چاري ورباندي تنظيم کېدلای شي. 
د مال د پيدا کولو لپاره يې د خرڅولو او رانيولو مشروع ضوابط او سوداګاني وضع کړيدي او د مشروع تجارت ډېره ښه طريقه يې بيان کړېده او انسانانو ته يې د دې سپارښتنه کړېده چې بايد خپل دنيوي او اخروي ژوند ته پوره متوجه وي. 
الله جل جلاله فرمايي: وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا.( القصص: 77)
ژباړه: د آخرت غوښتنه وکړه په هغه مال کې  چې الله پاک تا ته درکړی دی (د الله په لاره کې يې مصرف کړه) او د دنيا لپاره خپله برخه هم مه هېروه.
همدا راز عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ رضي الله عنهما څخه موقوف روايت دی چې فرمايي: 
فَاعْمَلْ عَمَلَ امْرِی يَظُنُّ أَنْ لَنْ يَمُوتَ أَبَدًا ، وَاحْذَرْ حَذَرًا تَخْشَى أَنْ تَمُوتَ غَدًا.( السنن الکبري للبیهقي: 4932) 
ژباړه: داسي کار کوه لکه هغه څوک چې د دې ګمان کوي چې ګرسره نه مړکيږي او پوره احتياط او ځان ساتنه وکړه د دې ويري څخه چې ګويا ته سبا مړکېږې.
همدا راز د هغو اړو انسانانو لپاره يې چې کار نشي کولای د عشر او زکات سيستم ايښی دی تر څو سرمايه والا خلک د خپل عشر او زکات د اداء کولو له لاري د هغوی سره مرسته وکړي او خپلي اړتياوي پوره کړي. آن تر دې چې اسلام پر سرمايه دارانو خلکو باندي دا خبره فرض او لازم ګرځولې ده چې خپل د مال عشر او زکات حتما بايد آداء کړي.
تر داسي اندازې پوري چې د قيامت په ورځ چې ځيني خلک الله پاک يې دوږخ ته داخل کړي د دوی څخه پوښتني وکړي چې په کوم عمل باندي تاسو دوږخ ته راغلي ياست؟ دوی ورته وايي: وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ.( المدثر:44) ژباړه: موږ اړو انسانانو ته ډوډۍ نه ورکوله.
همدا راز يې په عمومي فرمول باندي انسانانو ته د دوی د مال د ساتني لپاره داسي لارښوونه کړيده چي فرمايي: وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ.( البقرة: 188) ژباړه: خپل مالونه په خپل منځ کې په باطله طريقه باندي مه خوری.

اسلام او سياسي ژوند:
هدف د سياسي ژوند څخه دا دی چې د دولت او خلکو د ژوند چاري سمي کنټرول او اداره شي او هغه مصلحتونه مراعات کړل شي کوم چې د ټولني ښېرازي پکې نغښتې وي، اسلام په خپل بيساري خود کفايۍ سره داسي نظام خلکو ته معرفي کړی دی چې په عملي کولو سره يې پوره هر اړخيز عدالت راتلای شي او د هر ډول شخړي او بې نظمۍ مخه ورباندي نيول کېدلای شي، همدا راز يې د عدل تر څنګ داسي مجازاتي حدود وضع کړيدي چې په عملي کولو يې پوره امن وامان راتلای شي او ټول هغه اصول يې راته په ګوته کړي دي چې هر دولت يې په عملي کولو سره کولای شي د خپلي واکمنۍ ستني ټينګي کړي او پر ځان باندي د خپل رعيت پوره باور تر لاسه کړي.
رښتينی سياست د اسلام څخه بېل نه بلکې د اسلام يو جزء دی لکه څنګه چې الله پاک فرمايي: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا.( سورة النساء:59)
ژباړه: ای مؤمنانو! د الله او رسول او د خپلو مشرانو اطاعت وکړئ که په يو شي کې مو شخړه شوه نو هغه الله او د الله رسول ته وسپارئ که تاسو پر الله او ورځي د آخرت ايمان لری دغه کار ستاسو لپاره ډېر ښه او ښکلی تأويل دی.
او په حکومت دارۍ کي يې د امنيت په اړه موږ ته داسي لارښوونه کړېده: وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ مِنْكُمْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لاَ يُشْرِكُونَ بِي شَيْیاً وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُوْلَیكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ.( النور:55)
ژباړه: الله وعده کړې ستاسو د هغه کسانو سره چې ايمان يې راوړی دی، او ښه اعمال يې کړي دي، چې دوی به په مځکه کې خليفه ګان ګرځوي، لکه چې يې خليفه ګان ګرځولي وه هغه خلک چي د دوی څخه مخکي تېر شوي دي، او ټينګوي به دوی لره د دوی هغه دين چې ورته انتخاب کړی يې دی، او د دوی وېره به په امن باندي بدله کړي، چې دوی زما عبادت وکړي، زما سره هيڅ شی شريک ونه ګرځوي او هر څوک چې د دې وروسته کافر شو، نو هغوی د الله د اطاعت څخه وتلي دي.

چې کله د الله پاک و دې قول ته وکتل شي: "وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً" يقيني په دې ښایسته کلام کې همدغسي راغلي دي چې زه به دوی ته امنيت ورکوم، او بيا دا وروسته قول چې فرمايي: "يَعْبُدُونَنِي لاَ يُشْرِكُونَ بِي شَيْیاً" مفسرين کرامو په تفسير کې د دې جزء ليکلي دي: دغه کلام مستأنف دی، خو په منزله سره د علت لپاره د ماقبل دی، يعني په دې شرط چې تاسو زما عبادت وکړئ زما سره شريک و نه نيسئ نو زه به تاسي ته دغه درې شيان درکوم: د مځکي حکومت  به ستاسو په لاس درکوم، ستاسو دين به ټينګوم او خپروم او تاسو ته به امنيت درکوم.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۷/۰۲

د اسلام د مبارک دين شموليت:(لومړی برخه)

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
د اسلام راتګ او ضرورت:
کله چې په نړۍ کې ظلم ډېر شو، شرک او ناپوهي خپره شوه الله پاک د انساني ټولني لپاره لارښوونکی، د حق زيری ورکوونکی او د الله پاک توحيد ته را بلونکی دين چې اسلام دی را ولېږی چې په راتلو سره يې ټولي تاريکۍ ورکي شوې، باطل معبودان چې ځينو خلکو يې عبادت کوی نيست او نابود شوه، بشر د هرډول فساد او نفسي غوښتنو د جال او لومو څخه آزاد شو، د جهل، سرکښۍ او فکري انحراف څخه  د پوهي، اطاعت او الهي عبادت لوري ته سوق کړل شو او انسان د انساني واقعي ارزښت خاوند شو.
همدا راز د دې لپاره چې سبا د قيامت په ورځ کې خلکو ته دا عذر پاته نشي چې موږ په هيڅ شي باندي خبر نه وو الله پاک دوی ته اسلام را ولېږی لکه الله پاک چې فرمايي: ذَلِكَ أَنْ لَمْ يَكُنْ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ.( المایدة: 131) 
ژباړه:موږ د پيغمبرانو رالېږل د دې لپاره وکړه چې الله پاک د هيڅ کلي اوسېدونکي د ظلم له امله نه هلاکوي په داسي حال کې چې دوی غافل او ناخبره وي.
او په سورة النساء کي فرمايي: رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِیلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا.( النساء: 165)
ژباړه: دغه ټوله پيغمبران موږ زېری ورکوونکي او وېروونکي را ولېږل د دې لپاره چې د خلکو لپاره پر الله باندي د پيغمبرانو د رالېږلو وروسته هيڅ دليل پيدا نشي او الله غښتلی اوحکمت والا دی.

اسلام د ژوند لاره او طريقه ده:
اسلام د ټوله ژوند لپاره يوه طريقه او منهاج دی، اسلام داسي دين دی چې ځانګړتياوې او خصوصيتونه يې هيڅ مرز او انحصار نه لري، بلکې د اسلام دين د هر وخت او هر ځای لپاره را استول شوی دی.
په اسلام کې د ژوند ټولي برخي په پوره تفصيل او کافي انداز سره بيان شوي دي او د هري برخي يې پوره تضمين کړی دی لکه د انساني ژوند اجتماعي، اقتصادي، سياسي، علمي، عملي او نوري برخي او د ټولو هغو شيانو لپاره حکم پکې بيان شوی دی چې انسان په خپل ژوند کې ورسره مخامخ کيږي، د ځينو حکم صراحتا په قرآن او حديث کې راغلی وي او د ځينو نورو حکم په اجماع او قياس باندي معلوميږي.
دا ځکه چي اسلام د فطرت دين دی کوم چې سالم انسانيت ورباندي ولاړ دی، الله پاک فرمايي: فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ.( الروم: 30) 
ژباړه: خپل ځان دي پر دين باندي برابرکړه په داسي حال کې چې د نورو ټولو اديانو څخه مایل وشې، دا د الله پاک هغه خلقت دی چې خلک يې ورباندي پيدا کړي دي، د الله د خلق لپاره هيڅ تغيير نشته، دغه ټينګ ولاړ دين دی خو ډېری خلک نه پوهيږي.

اسلام د ټولنيز ژوند ضامن دی:
اسلام د اجتماعي او ټولنيز ژوند د تأمين او ترقۍ لپاره داسي ښکاره نمونې وړاندي کړي دي چې هيڅ د عقل خاوند ورڅخه انکار نشي کولای، داسي ښکلي نمونې چي د ټولو مشکلاتو او ستونزو څخه خالي دي. 
که سړی فکر وکړي، ټولنه او اجتماع چي لومړی د خاوند او ميرمني څخه شروع کيږي اسلام يې په اړه هرڅه بيان کړي دي، په کورنۍ کې د ميړه او ښځي تر منځ د محبت، پخلايني، صبر او تحمل څخه شروع بيا د اولاد، پلار، خپلوانو او ګاونډيانو تر حقوقو پوري د ټولو لپاره پکې ډېر ټينګار او تأکيد راغلی دی. آن تردې چې اسلام هغه شيان هم حرام کړي دي کوم چې ظاهرا ډېر سپک معلوميږي خو په اصل کې ټولنه ورباندي ورانيږي لکه غيبت، چوغلګري، تجسس او پر يوبل باندي ناوړه نومونه ايښودل.
اسلام تر بل هر دين د ټولني اصلاح ته خلک را بللي دي او دېته يې تشويق کړي دي چې تل د اصلاح په فکر کې وشي، الله پاک فرمايې: وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ.( الأنفال:1)  ژباړه: په خپل مينځ کي اصلاح راوړی. 
او په سورت البقرة کې فرمايي: وَلَا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ.( البقرة: 237) ژباړه: په خپل مينځ کې پر يوبل باندي احسان مه هېروی.
د همدې امتياز او ځانګړتيا له وجهي اسلام يو سراسري دين دی او د ټولي نړۍ لپاره راغلی دی لکه څنګه چې الله جل جلاله فرمايي: وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ.( الأنبياء: 107)  ژباړه: موږ ته نه يې رالېږلی مګر رحمت د ټولو مخلوقاتو لپاره.
همدا راز فرمايي: وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ.( السبأ: 28)  ژباړه: موږ ته نه يې رالېږلی مګر د ټولو خلکو لپاره.

۱۴۰۳/۰۶/۳۰

د عقل له نظره د محجبې ښځي ځانګړتياوي:

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
که سړی د عقل په چوکاټ کې اسلامي حجاب ته ځير سي او په غور سره يي وڅېړي نو پر دې خبره به يې يقين راشي چې حجاب د ښځي لپاره د ژوند محدوديت نه بلکې د ژوند لذت، عزت او د پت ساتنه او حفاظت دی، په حجاب باندي د ښځي اصلي او فطرتي ارزښت خوندي کيږي او په ټولنه کې يې د پوره اهميت ساتونکی او پالونکی دی. 
دا په تجربه او مشاهده باندي ثابته شوېده چې هغه ښځي چې اسلامي حجاب لري نسبت و هغو ښځو ته چې اسلامي حجاب نه لري د خپل ژوند په خوند باندي ښه پوهيږي، او نسبت و بې حجابو ښځو ته يې ژوند د سکون او آرامۍ څخه ډک وي. 
په څودليله: 
1. په تجربه او مشاهده باندي. 
2. محجبه ښځه ديني جذبات او ايماني معنويات لري. 
3. محجبه ښځه د عبادت څخه خوند اخلي چې په نتيجه کې ورته سکون او آرامي پيداکيږي. 
4. په محجبې ښځي پسې سم خلک منفي خبري نه کوي. 
5. محجبه ښځه د ازواج مطهراتو او پتمنو صحابياتو د سپيڅلي لاري لاروۍ ده. 
6. مجبه ښځه د شيطان د وسوسو او دسيسوڅخه په امان وي چې په نتيجه کې ورباندي نفس غلبه نشي کولای. 
7. محجبه ښځه د فساقو او فجارو د خولۍ او لاس څخه په امان وي. 
8. محجبه ښځه هيڅ وخت دېته نه حاضريږي چې د پرديو سره اړيکه ونيسي او يا ورسره بانډار وکړي. 
9. پر محجبې ښځي باندي هيڅ وخت د خاوند او يا د دې د کورنۍ باور نه خرابيږي. 
10. محجبه ښځه تل د خپل کور په ژوند  باندي قانع وي که څه هم د ژوند اسانتياوې پکښې لږ وي. 
11. محجبه ښځه کور ته تر بازار او دباندي ترجيح ورکوي، نو ځکه د خپل کور کار که هر څومره ستړی هم وي په ډېر شوق سره کوي او خپلي کورنۍ دندي ته پوره ژمنتيا لري. 
12. محجبه ښځه خپلي لوڼي ښه پاکي روزلی او جوړولی شي. 
13. محجبه ښځه دکفارو او غربيانو څخه تقليد نه کوي. 
14. پرمحجبې ښځي باندي ملایکي لعنت نه وايي. 
15. محجبې ښځي ته په خپل ايمان او مسلمانۍ کي شک نه پيداکيږي. 
16. د محجبې ښځي په حجاب باندي په ټولنه کې د ډېری اخلاقي فساد مخه نيول کيږي چې په نتيجه کې نيک او ښه خلک ورته دعاکوي او ښځي ته پر نيکۍ باندي د مرسته کوونکي ثواب رسيږي. 
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۶/۲۸

من هو الإرهابي؟

الکاتب: مولوي نورالحق مظهري
دعونا نلقي نظرة على صفحات التاريخ ونستخدم عقولنا لمعرفة من هو الإرهابي. أقول بشكل خاص لأولئك الذين، بدافع من التعصب أو التقليد الأعمى للعالم الكافر، يصفون الذين يدافعون عن وطنهم بأنهم إرهابيون.

من يزيل حجاب التعصب عن عينيه، ويستخدم عقله، ويزن الأمور بميزان العدل والإنصاف، ولا يقلد الكاذبين، وينظر إلى التاريخ بعناية، سيعرف من هم الإرهابيون.

نترك الحكم على من هو الإرهابي لكم، أيها القراء! أولاً، سنذكر إحصائيات أكبر الجرائم في التاريخ، والتي تفيض بها الكتب والمواقع الإلكترونية:

1- الشيوعي الياباني هيديكي توجو قتل 5 ملايين شخص.
2- المسيحي البلجيكي ليوبولد الثاني قتل 10 ملايين أفريقي.
3- المسيحي الكاثوليكي الألماني "أدولف هتلر" قتل 20 مليون شخص.
4- الشيوعي الروسي "جوزيف ستالين" قتل 40 مليوناً، وبعض التقارير تشير إلى 60 مليوناً.
5- الشيوعي الصيني "ماو تسي تونغ" قتل 50 مليوناً، وبعض التقارير تشير إلى 70 مليوناً.
6- الشيوعي الروسي ليونيد بريجنيف قتل 1.5 مليون شخص.
7- الشيوعي الإثيوبي منغستو هايلي ماريام قتل 2 مليون شخص.
8- الشيوعي الروسي "لينين" قتل 4 ملايين شخص.
9- الشيوعي الكوري "كيم إل سونغ" قتل 2.5 مليون شخص.
10- الشيوعي الكمبودي بول بوت قتل 2 مليون شخص.

جيد! هؤلاء المذكورون أعلاه، جميعهم غير مسلمين، قتلوا ملايين الأشخاص، ولكن لماذا لم يصفهم أحد بالإرهابيين؟ لماذا لم يدن أحد دينهم أو أيديولوجيتهم؟ لماذا لم تُعتبر دولهم خطراً على العالم؟ لماذا يحكم مؤيدوهم اليوم العديد من دول العالم؟

أين الأمم المتحدة التي تشوه العدالة والوساطة؟ أين المدافعون عن حقوق الإنسان الذين يصرخون دائمًا تحت عنوان حقوق الإنسان؟ أين المحكمة الجنائية الدولية التي ثارت ضد الإسلام والمسلمين؟

في عصر التكنولوجيا والتنوير الذي يهمس عنه بعض الجهلاء في كل زمان ومكان، أين هو هذا التنوير والعقلانية والإنسانية التي يقتل تحتها الصهاينة المحتلون الإسرائيليون المسلمين في غزة بالجملة أمام أعينهم؟

الأمر المهم هو أن هذه كلها مؤامرات ضد المسلمين والأنظمة الإسلامية، ولكن المؤسف هو أن بعضاً من شعبنا الذين يفتقرون إلى العقلانية والمحافظين والمؤيدين للغرب ما زالوا يهمسون بتلك الأفكار وينسبون الإرهاب إلى المسلمين.

أولئك الذين يسمون أنفسهم متنورين جعلوا أفكارهم وقلوبهم وأفواههم خاضعة للمادة، ولكن لماذا لا يصفون أفكارهم قليلاً ولا يفكرون في التمييز بين ما هو إيجابي وما هو سلبي، ما هو أبيض وما هو أسود، ما هو خير وما هو شر؟

هيا، أيها الإخوة والأخوات المسلمون! دعونا نستخدم عقولنا البشرية، ومواهبنا البشرية، وبصيرتنا الدينية، ومهاراتنا العلمية، ولا ننخدع بالدعاية الأجنبية ضد المسلمين والنظام الإسلامي، ولا نجعل من أنفسنا ضحايا للجهلة!

مصادر الأحداث التاريخية: صفحات ويكيبيديا، وقاسيون، وآرام نيوز.

د استعدادونو ارزښت او لوړول يې:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
دا معلومه خبره ده چې هر انسان غواړي درجې ته دکمال ورسيږي، او په خپلي محولي دندي او وظيفې کې تل کاميابه او بريالی وشي، خو دې هدف ته د رسېدلو لپاره دا خبره اړينه ده چې بايد دا سړی علمي استعداد ولري، تر څو يې په مټ خپلي موخي ته ورسيږي.
په مطالعه کولو باندي انسان د ډېرو فکري او عملي انحرافاتو څخه ژغورل کيږي، مطالعه يواځنۍ اسانه علاج دی د هغه خلکو لپاره چې د بيکارۍ څخه ځوريږي، مثلا د دې پر ځای چې يوڅوک د فراغت په وخت کې سګريټ ووهي او په اصطلاح ګيم وکړي، او يا ځان په يو بې فايدې کار باندي مصروفه کړي(لکه ځيني خلک چې ځانونه په ورقو مصروف کوي) او يا هم د يو مسلمان غيبت وکړي نو دا به ډېره ښه وي چې يوکتاب او يا هم يوه رساله مطالعه کړي، د دې څخه به ده ته ډېري ګټي ورسيږي چې دوې داني يې ډېري واضحي دي: لومړی دا چي د پورته ناوړه کارونو څخه به وساتل شي دويم دا چې معلومات به يې ډېر شي.
د ماشومانو او زده کوونکو حافظه څنګه قوي کړو؟
ځيني خلک په دې خبره باندي بسنه کوي چې زموږ اولاد او يا ځوانان ذاتا ټنبلان دي په زيار ايستلو باندي نه سميږي نوځکه يې د استعداد په لوړولو او د فکري وړتيا په پورته کولو کې هيڅ کار نه کوي سره د دې چې وروستيو تحقيقاتو ښودلې ده چې د استعداد لوړوالی ذاتي نه بلکې اکتسابي دی په زيار ايستلو باندي قوت او چټکتيا پيدا کولای شي.
په مور او پلار غواړي د خپلو اولادونو علمي او پوهنيز استعدادونه لوړ کړي لاندي کارونه دي وکړي:
1- مور او پلار کولای شي خپل اولاد د مطالعې او هغه شيانو سره عادت کړي چې استعداد او ذهني ځيرکتيا يې ورباندي ډېريدلای شي.
2- خپلو اولادونو ته دي د ځيرکو او پوهو انسانانو خوندوري قيصې وکړي ترڅو هغوی هم د داسي قيصو پيدا کولو ته وهڅيږي.
3- مدرسه او استاد هم بايد پر مطالعې باندي د شاگردانو پر باعث کولو پوره پاملرنه وکړي.
4- په ذهن کې بايد بدو او ناوړو شيانو ته ځای ورنکړل شي ترڅو چې امکان ولري بايد د ټلويزيون، ټليفون او نورو شيانو څخه چې ذهن ته تشويش پيدا کوي ډډه وکړي.
5- کومي ښځي چې د خپلو مخونو، وريځو ويښتيان کاږي حافظه يې نسبت و هغو ښځو ته کمه وي چي دا کار نه کوي.
6- يخ طبيعته شيان لکه : مستې، مولۍ، کروت، بادرنگ او داسي نور ډېر استعمال يې حافظه کمه وي.
7- څوک چې تل په اوداسه باندي ګرځي حافظه يي نسبت ونورو خلکو ته ډېره وي.
8- د قرآن تلاوت حافظه ډېروي.
9- د موسيقۍ او موسيقۍ ته ورته نورو شيانو غوږ ايستل حافظه کمزورې کوي.
10- د کتاب مطالعه حافظه قوي کوي.
11- د يوې موضوع په اړوند داسي اماده گي نيول چې هغه د يادو وويل شي حافظه قوي کوي.
12- هغه فكرونه چې د انسان ذهن ورباندي منفي چارچ اخلي لکه حسد، کينه، بغض او داسي نور هم د انسان ذهني وړتيا ستونزمنه کوي.
13- د خوږو شيانو او شيريني باب خوړل حافظه ضعيفه کوي.
14- د سختو عباراتو حل کول او يا هم د ذهني پوښتنو ځوابول د ذهني وړتيا په لوړ والي کي ډېر مهم رول لري.
15- د بادامو استعمالو حافظه ډېره وي .
16- د ماساچوست لوول پوهنتون څېړونکي وايي د سيبو د اوبو خوړل هم حافظه قوي کوي.
17- د شپې له خوا لږ ډوډې خوړل هم د حافظې په ډېروالي کي ډېر تأثير لري.
18- د ډاګټرانو په وينا د ويټامين ب کمپلس استعمال هم حافظه ډېروي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۶/۲۷

د موسيقۍ تاوانونه د غربي پوهانو له نظره:

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
د ډېرو اروا پوهانو په نظر موسيقي د بشر احساسات پر يو غيرطبيعي او غيرعادي مسير باندي روانوي او منفي توسعه ورکوي په دې معنی سره چې انسان د يو ګډوډ او نامعلوم عالَم په لوري رهنمايي کوي او غيرطبيعي خيالات او تصورات يې ډېروي.
موسيقي د خوند او لذت سبب نه دی بلکې تنها هغه د تخيل او سوچونو قوه او ماده تحريکوي چې انسان د واقعيت پر خلاف د لذت احساس کوي چي سړی ورته کاذب او يا درواغجن لذت ويلای شي، په دې خاطر دی چې داسي ويل کيږي: ډېري روحي ناروغۍ د همدغه ځايه څخه شروع کيږي چې کله انسان په يو ورک او ګډوډ جهان کې سردرګمه او يا ورک شي داسي جهان چې خپله يې تعريف نشي کولای.
آن تردې چې ډېری غربي کارپوهان هم په دې باور دي چې موسيقي د انسان روح ته ډېر تاوانونه لري.
1. ډاکټر ولف آدلر (دکلمبيا دپوهنتون پروفيسور) وايي: علاوه پردې چې موسيقۍ ته په غيرطبيعي توګه ډېره توجه کول زموږ اعصاب ډېر ستړي کوي بلکې د موسيقۍ د ږغ څخه د ارتعاشاتو د پورته کېدلو له وجهي د انسان په پوست کې غيرمعمول عکس العمل را پورته کيږي چې ډېر تاوان اوزيان لري.
2. ډاکټر آلکسيس کارل ( لوی فرانسوي فيزيولوژست) وايي: موسيقي د انسان په بدن کې ډېر کهالت اوسستي راولي او زموږ د اولادونو روحيه فلج کوي.
3. ډاکټر ارنولد فريدماني( په نيويورک کي دروغتون ډاګټر او د سردردۍ د کلينيک ریيس) د الکترونيکي دستګاو په مټ چې مغزي امواج ورباندي معلوميږي د ډېرو ناروغانو دکتلو او د هغوی څخه د ټسټونو د اخيستلو وروسته په تجربه ورته ثابته سوېده چې د روحي او فکري ستړيا او عصبي سردردونو د لويو لاملونو څخه يو هم موسيقۍ ته غوږ نيول دي په خاصه توګه هغه خلکو ته چې په ډېر دقت او غور ورته غوږ نيسي.
4. ډاګټر رابرت (چي په انگليس کې د ماشومانو د اروا پوهني متخصص دی) وايي: ماشومان د مور په رحم کې د موسيقۍ تر منفي تأثير لاندي راځي، حامله مېرمن چې موسيقۍ ته غوږ نيسي په رحم کې يې د ماشوم د زړه تکان ډېريږي البته 6 مياشتي د حمل وروسته.
5. ډاګټر اوريزن اسوت مارون، وايي: هغه نيشه او حالت چې انسان ته د موسيقۍ د اوريدلو له کبله پيدا کيږي تر ټولو لوی لامل او عامل د قلبي سکتي کېدلای شي.
6. همدا راز د کارپوهانو په نظر د موسيقۍ د ږغونو اورېدل د انسان د بدن پر مختلفو غړو باندي د ويروس حملي کولو ته لاره آواره وي په ځانګړې توګه پر معدې، ګوردوکانو او غاښونو باندي.
ډاکټر "لوديگ دومليگ" د موسيقۍ د مختلفو ډولونو پر روبدو او اخته انسانانو باندي آزموينه کړېده چې په نتيجه کې ورته ثابته شوېده چې د معدې مشکلات په هغه خلکو کې چې موسيقي اوري نسبت و هغه خلکو ته چې نه يې اوري ډېر دي په ځانګړې توګه هغه خلک چې د پاپ موسيقي اوري.
7. ځيني کارپوهان په دې نظر دي چې موسيقي، په خاصه توګه هغه موسيقي چي ډېره تنده وي په سمپاتيک او پاراسمپاتيک سيستم کې تحريکات را پورته کوي چې په نتيجه کې اعصاب خپل تعادل له لاسه ورکوي، چې هم مهاله ورسره د اعصابو ضعف، د حواسو ګډوډ کېدل، خوابدي پيداکېدل، ليونتوب، په اورېدلو او ليدلو کې ستونزه پيدا کېدل او نور مشکلات زيږدوي.
مولوي نورالحق مظهري

۱۴۰۳/۰۶/۲۶

د بيان کولو آداب:(پنځمه او آخري برخه)

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
10 - د بيان  لپاره عناصرو ټاکل: بيان بايد ښه ترتيب شي او عناصر ورته وټاکل شي چې لومړی برخه يې بايد مقدمه وي چې پر ثناء، درود، آيت، حديث او مقدماتي خبرو مشتمله وي وروسته اصل بيان وي چې ټاکلې موضوع پکې تشريح کيږي البته د موضوع په تشريح کې د آيتونو، احاديثو، متلونو، شعرونو او قيصو څخه استفاده کېدلای شي چې  موضوع هم مستنده راځي او هم خوندوره.
د موضوع په بيان کې بايد ډېر دقت وشي تر څو بې ربطه خبري پکې ګډي نشي او د موضوع څخه وتل رانشي؛ د دې کار لپاره پوره آماده ګي او پر موضوع تمرکز ډېر مهم دي ځکه که آماده ګي ونلري خبري به يې هيري شي او که تمرکز ونلري خبري به ورڅخه ګډوډي شي.
د موضوع د تشريح وروسته بايد بيان په خاتمه باندي پای ته ورسيږي چې د ټول بيان نتيجه او پايله پکې ذکر شي او د ټولو خبرو لنډيز په جامعو الفاظو خلکو ته واورول شي.

11- ټول خلک خپل مخاطب ګرځول: بیان کوونکی به ټول خلک خپل مخاطب او مخامخ ګرځوی، یوې خوا ته به تمایل نه کوی او خاص شخص به خپل مخاطب نه ګرځوی د دې لپاره چې د مخاطبینو تر منځ توپیر رانشی او ځینی انفرادی خبری خاصو کسانو ته متوجه نشی چې په دې صورت کې نه تنها دا چې عکس العلمونه را پورته کیږی بلکې ممکن ځینی خلک خوابدی شی او د بیان څخه ولاړ شی.
د رسول الله صلی الله علیه وسلم عادت داسی وو چې کله به یې کوم منکر کار ولیدی ولاړ به شو خطبه به یې وويل او په عامی خطبې که به یې هغه منکر وغندی لکه په لاندی احادیثو کې چې راځی:
1 - رسول الله صلی الله عليه وسلم يو کار وکړ او نورو ته يې هم د هغه کار رخصت ورکړ خو ځيني خلکو ته یې خوند ور نکړ او ځانونه يې د هغه کار څخه وساتل، کله چې رسول الله صلی الله عليه وسلم خبر شو نو خطبه يې وويل او د الله حمد يې ووايه بيا يې وويل: د دا ځينو خلکو څه حال دی چې دوی د هغه کار څخه ځان ساتي کوم چې زه يې کوم؟ زما دي په الله قسم وي چې زه تر دوی هم په الله باندي عالم يم او هم تر دوی د هغه څخه ډېر وېرېږم.(صحيح البخاري6101: 8/31)
2 - د رسول الله صلی الله عليه وسلم په زمانه کې يوې مخزومي ښځي غلا کړېوه د هغې قوم د شفاعت لپاره اسامه بن زيد واستوی تر څو د دې څخه حد ساقط کړي کله چې اسامه رضي الله عنه د رسول الله صلی الله عليه وسلم سره خبره وکړه هغه ورته وويل: آيا ته په يو حد کي د حدودو د الله شفاعت کوې؟ بيا ولاړ شو خطبه يې وويل او ويې فرمايل: ای خلکو ستاسو مخکي خلک ځکه ګمراهان شوه چې  کله به په دوی کې غښتلي کس غلا کړې وای دوی به پرېښودی (حد به يې ورباندي نه جاري کاوه) خو کله چې به په دوی کې ضعيف کس غلا وکړه بيا به يې حد ورباندي جاري کاوه، زما دي د الله په ذات قسم وي که د محمد(صلی الله عليه وسلم) لور فاطمه غلا وکړي لاس به يې پرې کوم.(صحيح البخاري6788: 8/199)
3 - رسول الله صلی الله عليه وسلم يو نفر د بني سليم د زکاتونو د ټولولو لپاره واستوی کله چې هغه رسول الله صلی الله عليه وسلم ته راغی او حساب يې ورسره وکړ نو يې ويل: دغه خو زکات دی او دغه بيا ما ته يو چا ډالۍ راکړېده؛ رسول الله صلی الله عليه وسلم ورته وويل: ته به د خپل پلار او مور په کور کي کښېناستلی وای تر څو ستا دغه ډالۍ درته راغلې وای! بيا ولاړ شو خطبه يې وويل او ويې فرمايل: زه ځينو خلکو ته هغه وظيفه ورکوم کومه چې ما ته الله راکړېده خو يو څوک راځي او راته وايي: دغه خو سوغات دی چې يو چا ما ته راکړی دی، که دی رښتيا وايي خپل د پلار او مور په کور کې به کښېناستلی وای تر خو دغه سوغات يې ورته راغلی وای!.(صحيح البخاري7197: 9/95)

پايله
بيان چې د وعظ او تبليغ کولو په معنی راځي د دعوت يو مهمه لار ده چې هر مسلمان يې د امر بالمعروف او نهي عن المنکر په نيت د خپلي پوهي او استعداد په اندازه په کولو مکلف دی، د بيان کول مسلمانانو ته ډېر اړين دي او ډېر ګټور تماميږي له همدې امله الله تعالی انبياؤ ته هم د بيان کولو وظيفه ورکړې وه او بيان هغه وخت مؤثر او ګټور تماميږي چې ټول آداب يې مراعات شي او په ښه اخلاص، تأثير کوونکی، د ريا او فسق څخه ليري، د ښې موضوع درلودونکی او په پوره آماده ګۍ سره وشي؛ بيان بايد نه ډېر اوږد او نه ډېر لنډ وي، په ښه آرامۍ سره وړاندي شي او په ډېره کچه نه وي؛  په بيان کې بايد بيان کوونکی د بې ځايه حرکاتو څخه ډډه وکړي، د بيان عناصر يې  پوره وي او په عمومي خطاب يې تر مخاطبينو ورسوي.
که پورته آداب د بيان په کولو کې مراعات شي په ډاډ سره ويلای شو چې بيان به ډېر ګټور وي او د بيان څخه چې کومي اصلاحي موخي موږ لرو هغه به په آسانۍ سره په لاس راسي.

۱۴۰۳/۰۶/۲۴

د بيان کولو آداب:(څلورمه برخه)

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
7 – په بيان کې آرامي او اطمينان:  بيان بايد په ښه آرامۍ او اطمينان سره وشي په دې معنی سره چې د بيان په کولو کې د چټکۍ او تيزۍ څخه کار وانخيستل شي، ځکه تيز بيان د خلکو په ذهنونو کې ځای نه نيسي او هيڅ نشي ورڅخه زده کولای لکه عائشه رضي الله عنها چې د رسول الله صلی الله عليه وسلم د بيان په اړه فرمايي:
عَنْ عَائِشَةَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ : كَانَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- لاَ يَسْرُدُ الْكَلاَمَ كَسَرْدِكُمْ هَذَا وَلَكِنْ كَانَ إِذَا تَكَلَّمَ تَكَلَّمَ فَصْلاً يُبَيِّنُهُ يَحْفَظُهُ كُلُّ مَنْ سَمِعَهُ.(السنن الکبري للبيهقي5547: 3/207)
ژباړه: عايشه رضي الله عنها وايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم به خبري په ډېر تلوار نه کولې لکه تاسي يې چې کوی بلکې هغه به چې کله خبري کولې نو جدا جدا به يې کولې او هر اورېدونکې به يادولې. 
انس رضي الله عنه د رسول الله صلی الله عليه وسلم د بيان په اړه فرمايي:
عَنْ أَنَسٍ ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ كَانَ إِذَا تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ أَعَادَهَا ثَلاَثًا حَتَّى تُفْهَمَ عَنْهُ.(صحیح البخاری95: 1/35)
ژباړه: انس رضي الله عنه روایت کوي چې رسول الله صلی الله عليه وسلم به کله کومه خبره کول نو درې ځلي به يې کوله تر څو چې خبره ورڅخه زده کېدل.
په تيز بيان باندي نه تنها دا چې خلک سم نه پوهيږي بلکې د تبليغ کوونکي څخه هم ډېري خبري پاتيږي او ممکن ډېري داسي خبري چې دی يې د کولو اراده ولري ورڅخه پاتي شي چي په نتيجه کې به د ځان او خلکو وخت هم ضايع کړي او د ښه بيان څخه به هم خلک محروم کړي ځکه که دی سم بيان وکړي خلک به ورڅخه استفاده وکړي او که سم بيان نشي کولای بل څوک به يې وکړي. 

8 – د ډېر بيان څخه ډډه: بيان بايد په ډېره کچه ونشي بلکې د اړتيا سره سم او د خلکو د غوښتني په اندازه وشي؛ د عبدالله ابن عباس رضي الله عنه فرمايي: حَدِّثِ النَّاسَ كُلَّ جُمُعَةٍ مَرَّةً فَإِنْ أَبَيْتَ فَمَرَّتَيْنِ فَإِنَّ أَكْثَرْتَ فَثَلاَثَ مِرَارٍ ، وَلاَ تُمِلَّ النَّاسَ هَذَا الْقُرْآنَ.(صحيح البخاري 6337: 9/91)
ژباړه: خلکو ته هره جمعه خبري وکړه که دې ډډه کول نو دوه ځلي يې وکړه، که دي ډېري کولې نو درې ځلي يې وکړه او خلک د قرآن څخه مه ستړي کوه.
عبدالله ابن مسعود رضي الله خلکو ته په هرو پنځو ورځو کې بيان کوی د دې لپاره چې خلک ستړي نشي لکه په حديث کې چې راځي:
عَنْ أَبِي وَائِلٍ قَالَ كَانَ عَبْدُ اللهِ يُذَكِّرُ النَّاسَ فِي كُلِّ خَمِيسٍ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا أَبَا عَبْدِ الرَّحْمَنِ لَوَدِدْتُ أَنَّكَ ذَكَّرْتَنَا كُلَّ يَوْمٍ قَالَ أَمَا إِنَّهُ يَمْنَعُنِي مِنْ ذَلِكَ أَنِّي أَكْرَهُ أَنْ أُمِلَّكُمْ وَإِنِّي أَتَخَوَّلُكُمْ بِالْمَوْعِظَةِ كَمَا كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يَتَخَوَّلُنَا بِهَا مَخَافَةَ السَّآمَةِ عَلَيْنَا.(صحيح البخاري70: 1/27)
ژباړه: د ابي وائل څخه روايت دی چې عبدالله ابن مسعود رضي الله عنه خلکو ته په هرو پنځو ورځو کې بيان کوی، يو کس ورته وويل: ای ابو عبدالله کاشکې دې هره ورځ موږ ته بيان کولای! عبدالله ابن مسعود ورته وويل: ما نه منعه کوي مګر دا چې زه وېرېږم چې تاسي به ستړي شی او زه په بيان کې داسي ستاسي مراعات کوم لکه رسول الله صلی الله عليه وسلم چې زموږ مراعات کوی له دې وېري چې موږ ستړي نه شو.
د رسول الله صلی الله عليه وسلم او د ده د اصحابو عادت ته په کتو هر بيان کوونکی بايد خلکو ته ډېر بيان ونکړي تر څو خلک ستړي نشي او د بيان څخه يې زړه بد نشي.
د ډېر بيان کولو بل تاوان دا دی چې خبري په خلکو کې بې تأثيره کيږي ځکه د ستړيا سره دا لازمه ده چې خبري دي په خلکو کې عادي شي او خپل ارزښت دې له لاسه ورکړي او د دې پر عکس که خبري لږ وي خلک به ارومرو خبرو ته تږي وي او په ډېري لېوالتيا سره به يې اوري.

9 – د بې ځايه حرکاتو څخه ډډه: بیان کوونکی به د خبرو کولو په وخت کې بې ځایه حرکات نه کوی او دې خوا هغی خوا ته به بې اړتیا اشارې نه کوی مګر دا چې د خلکو د پوهنی لپاره په لاسونو او سر اشاره وکړی چې داسی اشارې خپله رسول الله صلی الله علیه وسلم هم کړی دی لکه په احادیثو کې چې راځی:
عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ : الْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ كَالْبُنْيَانِ يَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضًا ثُمَّ شَبَّكَ بَيْنَ أَصَابِعِهِ.(صحیح البخاری6026: 8/14)
ژباړه: رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل: مسلمان د مسلمان لپاره داسی دی لکه ودانۍ چې ځینی یې ځینی نوره ټینګوی بیا یې خپلی ګوتی سره جار کړلې.
دلته رسول الله صلی الله علیه وسلم د خلکو د ښه پوهنی لپاره ګوتی سره جار کړی او دوی ته یې عملا د مسلمانانو تر منځ د نسبت بیان کړی دی.
د بخاری شریف په حدیث کې راځی: عبدالله ابن عباس رضی الله عنه فرمایی: رسول الله صلی الله علیه وسلم موږ ته د لوی اختر په ورځ خطبه وویل؛ بیا یې د رسول الله صلی الله علیه وسلم خبری را اخیستی او فرمایی: وروسته رسول الله صلی الله علیه وسلم خپل سر آسمان ته پورته کړ او ویې فرمایل: ای الله آیا ما ستا پیغام ورسوی؟(صحیح البخاری1739: 2/215)
بیان کوونکی کولای شی چې د خلکو د پوهنی لپاره او یا د دې لپاره چې د خلکو پام ورته واوړی په خپلی ګوتی اشاره وکړی خو د ډېرو اشارو څخه به ډډه کوی لکه چې د سیخ او سیده درېدلو څخه باید ډډه وکړی.

۱۴۰۳/۰۶/۲۲

د بيان کولو آداب:(درېيمه برخه)

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
4 – د بيان لپاره د ښه موضوع انتخاب:  د بيان لپاره بايد داسي موضوع انتخاب شي چې د وخت او ګډونوالو د حالت سره مناسبه وي ځکه که مناسبه نه وي بيا نو ممکن يا ګټه ونکړي او يا يې هم تاوان تر ګټي ډېر وي په اثر کې راځي: عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ قَالَ مَا أَنْتَ بِمُحَدِّثٍ قَوْمًا حَدِيثًا لاَ تَبْلُغُهُ عُقُولُهُمْ إِلاَّ كَانَ لِبَعْضِهِمْ فِتْنَةً.(صحيح مسلم 14: 1/9)
ژباړه: عبيدالله بن عبدالله بن عتبه روايت کوي چې عبدالله بن مسعود رضي الله عنه وفرمايل: ته د خلکو سره داسي خبري نه کوې چې د هغوی عقلونه نه ورته رسيږي مګر دا چې د ځينو لپاره به فتنه شي.
يعني خلکو ته داسي خبري کوئ چې د هغوی د عقلونو او درک سره برابري خبري وي؛ داسي خبري مکوئ چې خلک ورباندي نه پوهيږي او يا هم غلط برداشت ورڅخه کوي چې خدای مکړه بيا فتنه ورڅخه پيدا نشي او خلک يې په شعوري يا غير شعوري ډول انکار ونکړي.
په بل اثر کې راځي: وَقَالَ عَلِيٌّ حَدِّثُوا النَّاسَ بِمَا يَعْرِفُونَ أَتُحِبُّونَ أَنْ يُكَذَّبَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ.(صحيح البخاري 50: 1/44)
ژباړه: علي رضي الله عنه وفرمايل: د خلکو سره داسي خبري وکړئ چې هغوی په پوهيږي آيا تاسي خوښ لری چې د الله او پيغمبر تکذيب دې وشي؟.
يعني خلکو ته داسي خبري وکړئ چې د خلکو سر په خلاصيږي داسي خبري مکوئ چې خلکو ته بېګانه او ناشنا ښکاري تر څو خدای مکړه خلک د الله تعالی او پيغبمر د خبرو څخه انکار ونکړي.
په بل اثر کې راځي: عن الْحَسَنُ قَالَ : حَدِّثُوا النَّاسَ مَا أَقْبَلُوا عَلَيْكُمْ بِوُجُوهِهِمْ ، فَإِذَا الْتَفَتُوا فَاعْلَمُوا أَنَّ لَهُمْ حَاجَاتٍ.(مصنف ابن أبي شيبة 27045: 9/69)
ژباړه: خلکو ته تر هغه وخته خبري وکړئ چې هغوی تاسي ته مخ اړولی وي که يې مخ درڅخه واړوی نو پوه شی چې د دوی لپاره اړتياوې شته.
يعني په خبرو کولو کې د خلکو اړتيا او توان په پام کې ونيسئ تر څو ستاسي خبري پر هغوی و نه غميږي او ستړي نشي.
د دې ټولو اثارو څخه داسي ښکاري چې د خبرو لپاره بايد موضوع هم ډېره خوندوره وي او په خبرو کولو کې د خلکو ذوق ته هم پاملرنه وشي تر څو خبري هم جالبي وي او هم د خلکو د منلو وړ وګرځي.

5 – د موضوع لپاره ښه آماده ګي: د موضوع لپاره بايد تبليغ کوونکی ښه آماده ګي ونيسي؛ د اماده ګۍ نيول دوه ډوله دي: يو دا دی چې خپله موضوع ښه زده کړي او بيا يې نورو ته ورسوي ځکه تر څو چې انسان د خپلي موضوع په اړه مطمئن نه وي نورو ته يې په ډاډه زړه نشي رسولای چې شرعا هم انسان په دې باندي مکلف دی؛ يزيد بن مهلب خپل زوی مخلد ته ويل: إِذَا كَتَبْتَ كِتَابًا؛ فَأَطِلِ النَّظَرَ فِيهِ، فَإِنَّ كِتَابَ الرَّجُلِ مَوْضِعُ عَقْلِهِ.(المجالسة وجواهرالعلم1526: 4/153)
ژباړه: کله چې دي ليک ليکی نو ښه ډېر ورته وګوره ځکه د انسان ليک د هغه د عقل ځای دی.
يعني د ليکلو په وخت کي ډېر غور وکړه تر څو بې ځايه او بې کاره خبري درڅخه و نه ليکل شي ځکه د خط په ليکلو کې بايد انسان د خپل عقل څخه استفاده وکړي او د انسان ليک د هغه د عقل د څرنګوالي ښکارندويي هم کوي؛ لکه په ليکلو کې چې دقت مهم او اړين دی په لوستلو کې هم اړين دی ځکه نو مخکې تر وړاندي کولو د موضوع بايد په اړه يې پوره تياری ونيول شي.
لقمان حکيم صاحب خپل زوی ته وايي: يَا بُنَيَّ، كُنْ سَرِيعًا تَفَهُّمًا، بَطِيئًا تَكَلُّمًا، وَمِنْ قَبْلِ أَنْ تَكَلَّمَ فَتُفْهَمَ.(الجامع في الحديث لإبن وهب339: 1/297)
ژباړه: ای زوی جانه! ډېر تيزفهمه وسه او وروسته خبري كوونكی، او مخكي تر دې چې خبري شروع كړې ځان پوه كړه.
يعني په خبره باندي خپل سر ژر خلاصوه او وروسته خبري كوه كله چې دې په خبره سر خلاص كړ بيا نو په خبرو شروع وكړه ، مخكي تر سرخلاصېدلو خبري مكوه، او چې كله دې غوښتل په يوې موضوع كې خبري وكړې نو مخكي خپل سر په خلاص كړه وروسته بيا ورباندي وږغېږه.
دويم ډول آماده ګي دا ده چې د سند او اعتبار په لحاظ د خپلي موضوع څخه ځان ډاډه کړي په دې معنی سره چې په موضوع کې يې ضعيفي او موضوعي خبري نه وي تر څو خدای مکړه پر الله او پيغمبر درواغ ورڅخه و نه ويل شي چې دنيوي او اخروي نتيجه به يې ډېره خطرناکه وي په حديث شريف کې راځي: عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- مَنْ كَذَبَ عَلَىَّ مُتَعَمِّدًا فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ.(صحيح مسلم 4: 1/7)
ژباړه: ابوهريره رضي الله عنه فرمايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل: څوک چې پر ما قصدا درواغ ووايي نو د ځان لپاره دي په اور کې ځای وټاکي.
که څوک په خپل تبليغ کې غور ونکړي، احکام، اخبار او قيصې بې سنده بيان کړي ارومرو د واقع خلاف خبره ورڅخه کيږي او د پورته حديث مصداق ګرځي.

6 – بيان بايد منځنی وي: بيان بايد نه ډېر اوږد وي او نه هم ډېر لنډ وي بلکې منځنی او متوسط وي لکه صحابه چې د رسول الله صلی الله عليه وسلم د بيان قيصه همداسي کوي:
عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ كُنْتُ أُصَلِّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَكَانَتْ صَلاَتُهُ قَصْدًا وَخُطْبَتُهُ قَصْدًا.( صحيح مسلم 2040: 3/11)
ژباړه: جابر بن سمره رضي الله عنه فرمايي: ما د رسول الله صلی الله عليه وسلم سره لمونځ کاوه نو لمونځ به يې هم منځنی وو او خطبه به يې هم منځنۍ وه.
همدغه روايت په ابوداود کې راغلی دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم به څو آيتونه تلاوت کړه او خلکو ته به يې بيان وکړ.(سنن ابي داود 1103: 1/430) يعني د څو محدودو آيتونو په لوستلو سره به يې بسنه کوله.
د متوسط بيان ګټه دا وي چې خلک نه ستړي کيږي او په تفهيم کې يې پر خلکو بوج نه راځي بلکې په ښه آرامۍ سره يې هر څوک اوري او ښه يې زده کوي.
عبدالله ابن مسعود رضي الله عنه فرمايي: تر هغه وخته خلکو ته خبري کوه چې سترګي يې تا ته متوجه وي او په زړونو يې ستا خبرو ته غوږ نيولی وي، چې کله يې خپله پاملرنه ستا څخه واړول نوري خبري مه ورته کوه؛ يو چا پوښتنه وکړه: نښه يې کومه ده؟ هغه ورته وويل: نښه يې دا ده چې دوی شا او خوا يو بل ته ګوري او ارږمۍ کاږي.(شرح السنة146: 1/312)

۱۴۰۳/۰۶/۲۱

د بيان کولو آداب:(دويمه برخه)

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري
علي بن محمد الجرجاني په خپل کتاب التعريفات کې د ادب په تعريف کې ليکي: الأدب عبارة عن معرفة ما يحترز به عن جميع أنواع الخطأ.(التعريفات:1/29) ژباړه: ادب د پېژندلو څخه د هغو شيانو عبارت دی چې انسان په هغه باندي د ټولو اقسامو څخه د خطا ساتل کېدلای شي.
زموږ هدف هم د آدابو څخه هغه شيان دي چې بيان کوونکی د بيان په برخه کې د خطاګانو او نيمګړتياوو څخه ورباندي ساتل کېدلای شي چې په لاندي ډول بيانيږي:
1 – اخلاص: تبلیغ کوونکی باید تر ټولو مخکې خپل نیت سم کړي او په پوره اخلاص بیان وکړي؛ په بیان کې اخلاص کول دوې مهمي ګټي لري: لومړی ګټه یې دا ده چې پر تبلیغ یې ثواب مرتب کیږي ځکه چې د اخلاص په درلودلو یې بیان د الله تعالی لپاره ګرځي چې طبعا الله تعالی ثواب ورته ورکوي، دویمه ګټه یې دا ده چې پر حاضرینو او مخاطبینو تأثیر کوي ځکه په بیان کې اخلاص د معنوي تأثیر پیدا کېدلو سبب جوړیږي چې ارومرو پر حاضرینو مثبته اغېزه کوي.
الله تعالی فرمایي: وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ...(قرآن، البینة: 5) ژباړه: دوی نه دي امر شوي مګر په دې باندي چې د الله تعالی عبادت وکړي په داسي حال کې چې خپل عبادت یواځي د الله لپاره وګرځوي، د باطل څخه حق ته مایل وشي.
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایی: إنما الأعمال بالنیات و إنما لکل امرئ ما نوی.(صحیح البخاری1:1/2) ژباړه: یقینا چې عملونه په نیتونو پوري اړه لري او د هر انسان لپاره هغه څه شته چې نیت یې کړی وي.
دا چې د الله  لپاره اخلاص او نصیحت څه شی دی په لاندي اثر کې یې ښه بیان کیږي:
عَنْ أَبِي ثُمَامَةَ ، قَالَ : قَالَ الْحَوَارِيُّونَ : يَا عِيسَى ، مَا الإِخْلاَصُ لِلَّهِ ؟ قَالَ : أَنْ يَعْمَلَ الرَّجُلُ الْعَمَلَ لاَ يُحِبُّ أَنْ يَحْمَدَهُ عَلَيْهِ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ ، وَالْمُنَاصِحُ لِلَّهِ الَّذِي يَبْدَأُ بِحَقِّ اللهِ قَبْلَ حَقِّ النَّاسِ ، يُؤْثِرُ حَقَّ اللهِ عَلَى حَقِّ النَّاسِ ، وَإِذَا عُرِضَ أَمْرَانِ : أَحَدُهُمَا لِلدُّنْيَا ، وَالآخَرُ لِلآخِرَةِ ، بَدَأَ بِأَمْرِ الآخِرَةِ قَبْلَ أَمْرِ الدُّنْيَا.(مصنف إبن أبي شيبة35375 :13/194)
ژباړه: د ابي ثمامه څخه روايت دی چې حواريونو عيسی عليه السلام ته وويل: د الله لپاره اخلاص څشی دی؟ عيسی عليه السلام ورته وويل: د الله لپاره اخلاص دا دی چې يو څوک(ښه) کار کوي خو دا يې نه خوښيږي چې خلک یې ستاينه ورباندي وکړي او د الله لپاره نصيحت کوونکی هغه څوک دی چې د الله حق د خلکو د حق څخه مخکي شروع کوي، د الله حق ته د خلکو پر حق ترجيح ورکوي او چې کله دوه کارونه ورته پيدا شي چې يو د دنيا کار وي او بل د آخرت کار وي دی د آخرت کار د دنيا تر کار مخکي شروع کوي.

2 - د ريا، فسق او حسد څخه ځان ساتل: تبليغ کوونکی بايد د ريا، فسق او حسد څخه پاک وي، همداسي د ځان ښووني او تکبر څخه بېزاره وي او د انسانانو لپاره د خيرخواهۍ غوښتونکی وي.
د دې صفاتو درلودل ځکه مهم دې چې د دې صفاتو په درلودلو سره نه تنها دا چې د انسان تبليغ مؤثر تماميږي بلکې انسان د ښه مبلغ بېلګه جوړيږي او تبليغ ته يې خلک د غمخوارۍ او خيرخواهۍ په سترګه ګوري چې په نتيجه کې يې هره خبره د نورو انسانانو زړونو ته تېريږي او الله تعالی ډېر معنويات ورباندي مرتب کوي.
نوح عليه السلام خپل قوم ته فرمايي: أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنْصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ.(قرآن، الأعراف62) ژباړه: زه تاسي ته د الله تعالی پيغامونه رسوم، نصيحت درته کوم او زه د الله تعالی له لوري په داسي شيانو پوهېږم چې تاسي نه په پوهېږی.
دا د الله تعالی اراده وه چې د نوح عليه السلام د قوم څخه ډېرو کسانو د ده تبليغ و نه منی کنه نو نوح عليه السلام خو په ډېر اخلاص او خيرخواهۍ سره تبليغ ورته کوی؛ چې د مبلغ مسئوليت هم دغه دی چې دی ځان ورته جوړ کړي که يې خلک خبره مني او که يې نه مني او که خلک ښه راغلاست ورته وايي او که يې نه ورته وايي ځکه د انسانانو هدايت د الله تعالی په قدرت کې دی انسان تنها په ښه طريقه د الله تعالی د پيغام په رسولو مکلف دی.
په حديث شريف کې راځي: الدين النصيحة.(صحيح مسلم 205: 1/53) يعني دين خيرخواهي ده؛ موږ هغه وخت خلکو ته دين د خيرخواهۍ تر عنوان لاندي رسولای شو چې د دين رسولو او تبليغ کولو مهمي لاري چاري او آداب زده کړو او بيا په چوکاټ کې خلکو ته سالم او اړين بيانونه وکړو.

3 – تأثير کوونکی بيان: بيان کوونکی بايد داسي بيان وکړي چې خلک ورڅخه متأثر شي او د دې کوښښ به کوي چې د ناستو کسانو تر زړونو پوري خپل وعظ او تبليغ ورسوي نه يواځي تر غوږونو پوري؛ لکه په حديث کې د ترمذي چې راځي: عرباض بن ساريه رضي الله عنه فرمايي: رسول الله صلی الله عليه وسلم د سهار د لمانځه وروسته موږ ته داسي جامع تبليغ وکړ چې په سبب يې د ناستو کسانو سترګي و بهېدلې او زړونه يې و وېرېدل.
د ناستو کسانو د سترګو څخه اوښکي ځکه بهېدلي او زړونه يې ځکه وېرېدلي چې رسول الله صلی الله عليه وسلم جامع او هراړخيز مؤثر بيان کړی دی او داسي بيان ارومرو پر ناستو کسانو تأثير کوي لکه په قرآن شريف کې چې الله تعالی فرمايي: وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ.[الذاريات55] ژباړه: وعظ وکړه يقينا چې وعظ مؤمنانو ته ګټه کوي؛ ابن جرير طبري رحمه الله د دې آيت په تفسير کې ليکي: يعني ای محمده هغو کسانو ته چې ته رالېږل شوی يې تبليغ وکړه يقينا چې تبليغ مؤمنانو ته ګټه کوي.
د تبليغ د ښه تأثير کولو لپاره يو سبب دا هم دی چې مبلغ د تبليغ په وخت کې په خپلو خبرو او ظاهري حرکاتو خلک داسي ځان ته متوجه کړي چې د ده د تبليغ تر تأثير لاندي راسي لکه جابر بن عبدالله رضي الله عنه چې د رسول الله صلی الله عليه وسلم د تبليغ کولو حالت داسي بيانوي:
ژباړه: کله چې به رسول الله صلی الله عليه وسلم خطبه ويل نو سترګي به يې سرې شوې، ږغ به يې لوړ شو او قهر به يې ډېر شو او داسي به ښکارېده لکه خلک چې د لښکر څخه وېروي او وايي: سهار پر تاسي حمله کوي او ماښام پر تاسي حمله کوي.(صحيح مسلم 2042: 3/11)
هدف د دې څخه دا دی چې د خبرو د ډول سره د مبلغ او بيان کوونکې ږغ بايد تغيير وکړي تر څو يې بيان د ناستو کسانو په ذائقه ښه ولګيږي.

۱۴۰۳/۰۶/۲۰

د بیان کولو آداب:(لومړی برخه)

ليکوال: مولوي نورالحق مظهري
تبليغ او بيان د دعوت هغه مهمه وسيله ده چې په مټ يې نيکي خبري تر نورو انسانانو رسيږي او په ټولنه کې د اصلاح لپاره کوټلي ګامونه پورته کيږي ځکه چې د دعوت په ذريعه د امر بالمعروف او نهي عن المنکر ارزښتناکه وظيفه تر سره کيږي کومه چې په اسلامي ټولنه کې هر فرد د توان او علم په اندازه ورباندي مکلف دی خو د دې لپاره چې تبليغ او بيان ښه مؤثر تمام شي مبلغ بايد په ډېر اخلاص سره تأثير کوونکی او د ريا څخه خالي بيان د ښه موضوع په انتخاب سره خلکو ته وړاندي کړي، او مخکې له مخکې پوره آماده ګۍ ونيسي تر څو په ښه اطمينان سره د کميت او وخت په لحاظ منځنی او متوسط بيان چې پر ښه عناصرو مشتمل وي خپلو عامو مخاطبينو ته ورسوي.

د هر کار کول هغه وخت ډېر مؤثر تماميږي چې اصول پکې مراعات شي او موجوده آدابو ته پاملرنه پکې وشي کنه نو نه تنها دا چې ګټه به ونلري ممکن ځيني وختونه تاوان هم وکړي؛ د اسلام د مبارک دين د ساتني او غځولو د څلورو مهمو لارو څخه يوه لاره دعوت دی چې د توان سره سم هر مسلمان فرد يې په اړه مسئوليت لري او د دعوت د مهمو طريقو څخه يوه طريقه بيان او تبليغ کول دي چې د رسول الله صلی الله عليه وسلم د زمانې څخه بيا تر اوسه د منبر له لاري خلکو ته رسيږي خو د دې لپاره چې بيان مؤثر تمام شي او ګټه  يې حس شي بايد هغه آداب په پام کې ونيول شي کوم چې د علماؤ لخوا د بيان لپاره وضع شوي دي تر څو وخت هم ضايع نشي او د بيان څخه چې کومه موخه لرو هغه هم په لاس راشي؛ په لاندي څېړنه کې به په ډاګه شي چې د بيان کولو لپاره اړين آداب کوم دي او څنګه يو بيان کوونکی پر آدابو مشتمل بيان کولای شي؟

د بیان پېژندنه
بیان په پښتو ژبه کې د مقولې، قول، وینا، وعظ، تقریر، خبری، سپړنه، تشریح کول او څرګندونی په معنی راځی؛ په عربی ژبه کې يې معادل موعظه ده چې په لغت کې د وېرونی، ترټنی، د خیر یادونی او په نیکو د وصیت کولو په معنی راځی او په اصطلاح کې قناعت کوونکو بیانونو او ګټورو عبرتونو ته ویل کیږی.(زاهد پښتو قاموس:1/121) ( العين، خليل بن أحمد الفراهيدي: 2 /228) (تفسير البيضاوي 3/426)

د بيان او دعوت تر منځ رابطه
بيان د دعوت يو مهمه لار ده چې په مټ يې ډېری وختونه خلک نيکو کارونو او کړنو ته رابلل کيږي؛ په آيت شريف کې راځي: ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (125)
ژباړه: د خپل پروردګار لاري ته په حکمت او نيکه موعظه بلنه ورکړه او د دوی سره په داسي طريقه جګړه وکړه چې ښه وي، يقينا چې ستا پروردګار په هغه چا ښه خبر دی چې د ده د لاري څخه ګمراه وي او الله په لاره پيدا کوونکو ښه خبر دی.
په دې آيت کې الله تعالی رسول الله صلی الله عليه وسلم ته امر کوي چې د بيان او وعظ له لاري خلکو ته دعوت ورکړه چې دا خپله د دې ښکارندويي کوي چې بيان د دعوت سره تړلی او د هغه لپاره يوه مهمه لار ده.
د ډېرو احاديثو څخه داسي ښکاري چې رسول الله صلی الله عليه وسلم د بيان او وعظ له لاري مسلمانان تقوی او اطاعت ته رابلل؛ عرباض بن ساريه رضي الله عنه روايت کوي چې يوه ورځ د سهار د لمانځه وروسته رسول الله صلی الله عليه وسلم موږ ته داسي هراړخيز بيان وکړ چې له امله يې د خلکو د سترګو څخه اوښکي و بهېدلې او زړونه و وېرېدل.(سنن ترمذي 2676: 5/44)

آيا بيان مسلمانانو ته ګټه کوي؟
د دې پوښتنه جواب سل په سلو کې  مثبت دی ځکه چې د قرآن آيت دی: وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (قرآن، الذاريات:55) ژباړه: تبليغ وکړه ځکه چې تبليغ کول مؤمنانو ته ګټه کوي. په تفسير طبري کې د دې آيت په تفسير کې راځي: ای محمده هغه کسانو ته چې ته لېږل شوی يې تبليغ وکړه ځکه چې تبليغ مؤمنانو ته ګټه کوي.(تفسير طبري:21/553)
تبليغ کول يو د هغو مسئوليتونو څخه دی چې الله تعالی انبياؤ ته ورکړي دي ځکه نو انبياء د تبليغ په کولو مکلف دي او اوس چې انبياء نشته د دوی ځای ناستي يعني علماء د تبليغ په کولو مکلف دي خو ګټه يې لکه په قرآن چې ثابته ده په تجربه او عادت هم ثابته ده.

۱۴۰۳/۰۵/۲۳

شل کلن اشغال، خپلواکي او زموږ مسئوليتونه:

ليکنه: مولوي نورالحق مظهري.
د شل کلن اشغال لنډ انځور:
کله چې په ۲۰۰۱ ميلادي کال کې امريکايانو د ټولو عقلي او نړيوالو اصولو او نورمونو پر خلاف پر افغانستان نظامي يرغل وکړ او د يو څو نا اهلو غولېدلو انسانانو په ملتيا يې اسلامي نظام ړنګ او هيواد يې اشغال کړ د هماغه ورځي څخه پر هيواد د هراړخيزي تباهۍ او بربادۍ دروازې را خلاصي شوې.
د يرغل په پيل کې يې د هيواد ډېری عام المنفعه ځايونه، ټول رادارونه، طيارې او چورلکي، لويي وسلې او هوايي ډګرونه بمبار کړه چې تقريبا ټول شيان يې له کاره و ايستل او د اسلامي امارت د مجاهدينو سره يې د څه مدې په جګړه کې زموږ ډېر بې ګناه افغانان شهيدان کړه.
کله چې د افغانانو لخوا د مرحوم اميرالمؤمنين ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله په رهبرۍ د دوی پر ضد سپېڅلی جهاد پيل شو د هماغه ورځي څخه بيا د دوی تر ماتي پوري يې داسي ظلمونه وکړه چې په تاريخ کې يې ساری نه وو تېر شوی؛ پوره پوره کلي يې بمبار کړه، ودونه او جنازې يې بمبار کړې، بې ګناه خلک يې بمبار کړه او آن تر دې چې تر ټولو غټ د بمونو مور يې هم پر هيواد وکارول.
د مځکي پر مخ يې د خپلو لاسپوڅو په ملتيا پر مظلومو افغانانو باندي اور بل کړ، چاپې يې ووهلې، په زرهاوو کلي يې وران کړه او په لکهاوو مظلوم افغانان يې شهيدان، کونډي، يتيمان او ژوبل کړه او که جزئياتو ته ولاړ شو نو ويلای شو چې د هر افغان کور ته يې بې شمېره غمونه راوړه.
امريکايانو او د هغوی ملګرو هيوادونو د نظامي جګړې تر څنګ خپله فکري او فرهنګي جګړه هم ښه په توندۍ سره جاري ساتلې وه چې د افغانانو د ګمراه کولو لپاره يې خپل ټول امکانات په کار باندي واچول؛ ډېر ټلويزيونونه، راډيوګاني، مجلې، ورځپاڼي، ويب پاڼي او په سوشل ميډيا کي پاڼي يې د افغانانو د ګمراه کولو لپاره پر لاره کړې چې په زرهاوو منحرف او ګمراه انسانان يې  د افغانانو د بې لاري کولو لپاره پکښې وګمارل چې په منظم ډول به يې د ګڼو لارو څخه د اسلام او افغاني کلتور پر ضد نشرات کول؛ آن تر دې چې په ځينو ځايونو کې يې د منسوخ کتاب انجيل نسخې هم پر خلکو ووېشلې؛ لنډه دا چې پر افغانانو يې د هري خوا څخه د ارتداد، انحراف او ګمراه کېدلو کړکۍ را خلاصي کړې.
د بلي خوا يې پر افغانانو د سيکولر نظام حاکم کولو لپاره کار پيل کړ؛ غولوونکي ټاکني يې شروع کړې، د بهر څخه روزل شوي سيکولران يې هيواد ته را واستول، زاړه کمونستان او د چوکيو شوقيان يې د غلامۍ پر پښو ودرول، د خپلي خوښي نظام جوړولو په موخه يې ميلياردونه ډالر افغانستان ته راولېږل او په دې ګمان چې افغانستان به زما لپاره د هضمولو ښه غوړه ګوله وي ګڼ شمېر غربي مؤسسات يې په مختلفو نومونو افغانستان ته راواستول تر څو افغانستان خپله مستعمره وګرځوي او له لاري يې پر ټولي آسيا حکومت وکړي.
خو د وړاندوينو، اټکلنو، تخمين او عادت پر خلاف الله تعالی د دې فيصله کړېوه چې امريکايان به د افغان مجاهدينو په لاس ماتي خوري او د مرحوم ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله په وينا د ليست د سر څخه به و پای ته راځي چې همداسي وشوه او د ډېري نظامي، سياسي، فکري او فرهنګي مبارزې وروسته په ۱۴۰۰ لمريز کال کي د زمري(اسد) پر ۲۴ د افغانو سرتيرو مجاهدینو په وړاندي مات شول او ګران افغانستان د دوی د چټل او پليت نيواک څخه خلاص شو.(ولله الحمد والمنة)

د اشغال زېږنده:
د شل کلن اشغال په وخت کې لاندي شیان را پیدا شوه:
۱ – فکري او سياسي انحراف.
۲- فحشاء او بې حيايي.
۳ – آزاد بازار او سود خوري.
۴ – قومي او اقليمي ترپګني.
۵ – فاسده او مبتذله ميډيا.
۶ – سکولاريزم او بۍ ديني.
۷ – اخلاقي او اداري فساد.
۸ – د غربي دودونو ترويج.
۹ – د علماؤ او ديني مخورو بې احترامي.
۱۰ – مقدساتو او ديني شعائرو ته سپکاوی.
۱۱ – شرعي او ديني علوم بې اعتباره کول.
۱۲ – ماده پرستي.
۱۳ – د بيان د آزادۍ په نوم بدګويي.
۱۴ – په ټلويزيونونو کې د ښځو رقص او په راډيوګانو د ښځو زمزمې.
۱۵ – په ټلويزيونونو کې کفري سريالونه او په راډيو ګانو کې فسقي تمثيلونه او ډرامې.
۱۶ – د ځينو بې لاري انسانانو په ذريعه د دين تحريف.
۱۷ – د ښځو او نارينه وو ترمنځ فاسد مساوات.
۱۸ – د مدني فعالانو په نوم غربيانو ته جاسوسي او مزدوري.
۱۹ – د خانه امن په نوم فحاش خانې.
۲۰- د خانه ملت او جرګې په نوم د بدماشانو باندونه.
۲۱ – د 01 ،02 ،03 ،04 په نوم لښخوران.
۲۲ – د اربکيانو په نوم غله او لوټماران.
۲۳ – او داسي نور......

د اوسني نظام او خلکو مسئوليت:
د اشغال څخه را پیدا شوي شیان ځيني د اشغال په وخت کې د مجاهدينو د جهاد او په ښارونو کې د حقاني علماو او ويښو مسلمانانو د مبارزې په نتيجه کې له منځه ولاړه او ځيني يې د امريکايانو د وتلو او جمهوريت د ورانېدلو سره سم ختم شوه خو ځيني به ممکن تر ډېره وخته پوري په فکري لحاظ پاتي وي؛ بناءً زموږ د ټولو دا مسئوليت دی چې لکه امريکايان چې مو په ګډه مبارزه د هيواد څخه و ايستل امريکائيتوب هم په ګډه مبارزه د هيواد څخه ورک کړو او د خپل اوسني حاکم نظام سره په مرسته په ډېره حوصله او منظم پلان په هر ډګر کې د اسلامي حاکميت پوره سمبالښت او اسلامي فکر لپاره کار وکړو.

د شکر آداء کول:
دا يقيني خبره ده چې د امريکايانو په ماتي کې پر افغانانو الله تعالی ډېر احسان وکړ او دا د الله تعالی فضل وو چي دومره لوی زبرځواک يې د کمزورو افغانانو په لاس مات کړ ځکه نو موږ بايد پر دو شيانو ډېر د الله تعالی شکر آداء کړو: لومړی د امريکايانو پر ماتي دويم د اسلامي نظام پر حاکميت؛ ځکه د امريکايانو د ماتي څخه مخکي افغانانو دوې نوري امپراطورۍ هم ماتي کړيدي خو وروسته يې اسلامي حاکميت نه دی راغلی نو لکه د امريکايانو په ماتي کې چې مو د الله تعالی څخه نصرت غوښتی د دې نظام پر قوي کېدلو، خوندي پاته کېدلو او پوره سمبالېدلو هم د الله تعالی څخه توفيق وغواړو او د هر پر مختګ سره الله تعالی له ياده و نه باسو او د لاندي شيانو عملي کول د ځان دنده وبولو:
۱ – د تکبر، غرور او ځان ځانۍ څخه ځان وساتو او هر څه د الله تعالی د توفيق نتيجه وبولو.
۲ - د خپلو مشرانو اطاعت وکړو او نور خلک يې  اطاعت ته را وبولو.
۳ – په وظيفو او مسئوليتونو کې د درغلۍ، خيانت او غفلت څخه ځان وساتو او د وطن په خدمت کې تر خپل توان ډېر کار وکړو.
۴ – د هيوادوالو تر منځ هيڅ ډول تبعيض او ترپګنۍ ته اجازه ورنکړو او کوښښ وکړو چې ټول هيوادوال د اسلام او افغان پر نوم سره راټول شي.
۵ – د هيواد او هيوادوالو په ګټه په لاس راغلي فرصتونه له لاسه ورنګړو او ټولو هيوادوالو ته په هيواد کې د مصروف کېدلو زمينه برابره کړو.
۶ – په فکري او فرهنګي برخو کې دومره فعال او چټک کار وکړو چي دښمنان دوستان کړو او دوستان نور هم ځان ته نژدې کړو.
۷ – په نظامي، سياسي، اقتصادي، تعليمي او اصلاحي برخو کي د داسي ميکانيزم له مخي کار وکړو چې په پنځه واړو کې د خپلواکۍ تر څنګ نوي نوښتونه ولرو او په يادو برخو کي د نړۍ په کچه پوره تکامل ته ورسيږو.
۸ – پر رجال جوړوني او ملت جوړوني داسي تمرکز وکړو چې هري برخي ته مسلکي کسان وروزو او د نظام او ملت تر منځ د واټن پيدا کېدلو مخه ونيول شي. 
۹ – د سالمي حکومتولۍ په جوړولو سره ټولو هيوادوالو ته د اړتيا سره سم په هر اړخيز ډول اړين خدمتونه عرضه کړو.

د خپلواکۍ درېيمه کليزه مو مبارک شه!

د اسد ۲۴ د امريکايي اشغال څخه د هيواد د خپلواکي ورځ دې ټولو افغانانو ته مبارک وي.

په دې ورځ د انګليس او روس غوندي امريکايانو هم په ګران هيواد افغانستان کې ماتي وخوړله او د ټولو باورونو خلاف غربي بلاک د خپلو ټولو پلويانو سره په تاريخي شرمونو وشرمېدی.

د اسد ۲۴ د خپلواکۍ لاس ته راوړل په هيواد کې د شل کلني مبارزې د شهيدانو د شهادت، د مجاهدينو د قربانۍ، د فکري او فرهنګي مبارزينو د مبارزې او د افغان ولس د زغم او حوصلې ثمره او نتيجه ده.

الله تعالی دې موږ ته توفيق راکړي چې د الله تعالی شکر آداء کړو، د خپلو مجاهدينو او مبارزينو څخه مننه وکړو او د مسلمان ولس قدر وکړو؛ په دې بايد ځانونه پوه کړو چې حاکم نظام د الله تعالی ستر نعمت او احسان دی موږ يې بايد په ارزښت ځانونه پوه کړو او تل يې د سمبالښت و بقاء لپاره د مسئولينو سره په ګډه کار وکړو.

هوکې؛ د امريکايي اشغال په وړاندي د افغانانو يووالي او اتحاد د مجاهدينو د بريا سره ډېره مرسته وکړه، اوس چې الله تعالی ښه مقتدر او مهربانه نظام راکړی ټول افغانان بايد په پوره اتفاق او يووالي د نظام سره په همږغۍ د هيواد د جوړولو لپاره کار وکړو او ځانونه په هره برخه کې خودکفا کړو.
مولوي نورالحق مظهري